Chapter 2 - Hatred

Luhaan si Marga nang talikuran n'ya ang opisina. Sa loob ng elevator, doon n'ya binuhos ang sama ng loob n'ya. Ang lalaking minahal n'ya, kahit nakuha lang n'ya sa madaling paraan ay red flag pala.

Kunsabagay nagpa-cute lang naman s'ya, naging makulit at malambing, tapos ang lalaki naman ay kumagat sa kanya agad...

★★★Flashback★★★

"Don't worry sir, marunog akong magwalis at maghugas ng baso na pinagkapihan n'yo. Okay lang po sa akin kung ako magtapon ng basura n'yo." Ngumisi s'ya. "Sisipagin ko din po magpalit ng mga pen n'yo sa penholder and of course, pwede akong tagapunas ng pawis."

Natawa ito sa mga sinabi n'ya. "Ms. Napag hindi yan ang trabaho ng sekretarya."

"Ang ibig kong sabihin sir, extra service."

"Ahh...extra service...may ganun ka pala," pamimilosopo nito.

"Shempre sir ganun dapat pagsipsip ka."

Pasimple s'ya nitong tinuro at napahawak sa baba. "So aminado kang s****p ka?"

"Kahit s******n pa kita sir," loko n'yang sabi at napabulanghit ito ng tawa. "Masaya ka na sir tanggapin mo na'ko."

Napailing lang ito sa ginawa n'ya. Tinitigan nito at resume n'ya. "Bakit Napag ang apilyedo mo pala? Kakaiba."

"Kasi nga sir, Margarette Napag.".

"Oo nga bakit Napag?"

"Margarette Napag-iwanan po."

Napatingin ito sa kanya. "Huh, Margarette Napag ano? Napag-iwanan?" Napabulanghit na naman ito ng tawa.

"Kasi wala pa po akong boyfriend kaya Napag-iwanan," sagot na naman n'ya kaya mas lumakas pa ang tawa nito. "Grabe sir ang gwapo mong tumawa. Para kang anghel na nilikha para sa akin lang."

"Sinabi mo ba yan para hindi ka na Napag-iwanan?" tanong naman nito na parang sinakyan na ang kalokohan n'ya.

"Bakit sir, isasalba mo ba ako para hindi na Napag-iwanan? Charet! Slight!" Pangiti-ngiti naman itong tinutukan ulit ang records n'ya. "Tanggap na ako sir? Tanggap na yan, tangap na yan!"

"Pero may isa pa akong tanong," sabi naman nito na tumingin sa kanya.

"Wala akong kabet sir," deretsong sabi n'ya. Natawa na naman ito na napakamot na ng noo. "Joke, anong tanong po?"

"Mukhang hindi halata sa'yo na kailangan mo ng pera," sabi nito.

Napangiwi s'ya. "Paano mo naman nasabi sir?"

"Maganda ka."

"Hehe thank you po." Ngisi n'ya.

"Hindi halatang wala kang pera."

"Maganda lang lahi ko sir, ito naman."

Tumango na lang ito sa rason n'ya. Huminga nang malalim. "Okay, whatever, sige bukas start ka na."

Napatayo s'yang napatalon ng, "Yes!"

Mga ilang araw pa lang s'yang nagtabaho, naging malapit na sila sa isa't isa. Minsan magkasabay na kumain na ang sabi naman ng ibang empleyado s'ya ang kauna-unahang sekretarya nito na sinabay sa tanghalian.

"Bakit ka nakatitig sa akin sir? Baka matunaw ang mukha ko ah," tanong n'ya rito. "Mauna ilong, ouch yan."

Natawa na naman ito pero mahina lang. "Naisip ko lang sa ganda mong yan wala kang boyfriend?" tanong nito.

"Alam mo sir para mabigyan ng hustisya ang tanong mo nayan ang mabuti pa jowain mo na lang ako."

Humalakhak na naman ito sa sinabi n'ya. Araw-araw na itong natatawa dahil sa kanya. "Kung ikaw ang girlfriend ko? Siguro walang problema sa'kin."

Kinindatan pa s'ya nito. "Wow, lumalaban si Sir sa biro ko. Natuto ka na talaga. Pero may tanong ako sir."

"Hum? Ano yun?" tanong nito na napatingin sa kanya at napadahan-dahan ng pagnguya.

"Ilan na ang ex mo?" tanong n'ya.

Tinitigan s'ya nito ng makahulugan. "Isa."

"Wow, loyal! So bakit kayo nagkahiwalay?"

Napaisip naman ito, parang nanghahagilap pa ng sagot. "Siguro hindi lang ako worth it? Kasi napagod daw s'ya."

"Huh? Napagod sa'yo sir sa gwapo at yaman n'yong yan?"

Gwapo si Heilan, parang ginuhit nga ang mukha nito at wala siyang napansin na red flag nito. Mabuti itong tao, sa lahat, bilang amo, kaibigan, CEO ng kompanya, magaling nga ito sa negosyo pero iniwan pa ng kung sino mang babaeng 'yun.

Tumagal ang trabaho n'ya sa Branson, habang tumatagal mas tumitibay ang pagkakaibigan nila. Hangang sa isang araw inaya s'ya nito ng dinner date.

"Ano to sir? Ikaw ha, nag-roromantic ka na baka isipin ko may gusto ka sa'kin," puna n'ya.

"Pano kung may gusto talaga ako sa'yo, Marga? Pa'no kong ikaw na talaga ang gusto kong makasama habangbuhay?"

Natigilan s'ya sa tanong na ito. Hindi n'ya makuhang magmakulit, maging madaldal dahil sa mga linya na yun.

Napalunok s'ya ng laway na halos bumara sa lalamunan n'ya. "Ahmmm..."

"Gusto kita, Marga..." sabi pa nito na mas lalong nagpatamimi sa kanya. "Please be my girlfriend."

Sobrang crush n'ya ang lalaki kaya napalapad ang ngiti n'ya at napahalakhak. "Kahit kasal pa, tanggap kita."

Dahil sa sinabi n'yang 'yun humantong nga sila sa kasalanan pagkatapos ng ilang buwan.

★★★End of flashback★★★

Patakbo s'yang lumapit sa sasakyan n'ya at humahagulgol na pumasok sa loob. Sarado na ang sasakyan n'ya at dun na n'ya binuhos ang sama ng loob n'ya.

"I'll make you regret, Heilan! Hindi ka makikilala ng anak mo, sisiguraduhin ko yan sa'yo! Pagsisihan mo tong ginagawa mo sa akin! Gagō ka!" Pinalo n'ya ang manibela ang sasakyan n'ya.

"How dare you ka talaga! Ginawa mo akong tàngà, yung literal na tàngà, magbabayad ka! Kayo ni Cindy, magbabayad kayong dalawa!" Halos sagad sa lalamunan n'yang sigaw at galit na pinaandar ang sasakyan.

Ngunit habang umiiyak, kinuha n'ya ang phone sa bag n'ya. Tinawagan n'ya ang kuya n'ya at mabilis na nagsumbong. "Kuya, nilo—niloko ako ni Heilan. Pinili n'ya si Cindy, niloko n'ya ako." Para s'yang batang nagsusumbong.

"Marga?"

"Ang sama-sama ng loob ko kuya, hindi ko 'to matatanggap!"

Huminga ito ng malalim sa kabilang linya. "Ano bang sabi ko sa'yo? Kilalanin mo muna bago mo pakasalan. Nasaan ka?"

Hikbi s'ya ng hikbi. "Buntis ako, buntis ako pero pinirmahan ko ang annulment. U-Uuwi na'ko, sorry na."

"Good job then, we'll wait you here.Mag-ingat ka sa pagmamaneho ha. Anong gusto mong kainin? Magpapaluto ako kay Manang."

"Letchon."

"Letchon?"

"Oo letchon, masarap yun.".

"O-Okay letchon." Narinig pa n'ya ang bulong nito sa kabilang linya. "My gosh bakit letchon?"

Binaba nito ang call at s'ya naman ay hinagis lang sa upuan ang phone at umiyak na naman.

"Grabe ka, Heilan, bakit naman ginanun-ganun mo lang ako?" Iyak s'ya ng iyak. "Hindi porke't ako si Margarette Napag? So hindi pala ako Napag-iwanan kundi Napag-laruan? Hayop ka talaga Heilan! I hate you! Magbabayad ka, kakalbuhin kita literal!" Galit s'yang nagpunas ng luha. "Akala n'ya siguro mukhang pera ako. Hoy marami pa pera ko sa'yo Heilan! Yang isang billion mong pinagyayabang mo sa akin kaya kong gawing tinola lang yan at ipakain sa aso mong kabet! Kapal ng mukha mo, Cindy ha. Napakalandę mo! Humanda ka sa akin! Akala n'yo lang ako si Margarette Napag? Ako si Margarette Queenichel Napag McKenna! Mas mayaman pa ako sa'yo, at dudurugin ka kayong dalawa—ha! teka joke lang!"

Joke lang, pero anong magagawa ng joke lang n'ya kung bumabalik-baliktad na ng sasakyan n'ya sa gitna ng kalsada dulot ng pagbangga ng malaking truck sa kanya.