"Kapag nagising si Rowena, wala ka nang halaga. Sisipain ka ni Felix sa bahay niya alam mo ba?" Sabi ni Jessie na nakangiti pang tila nanunuya.Nanigas ang mukha ni Yuna at naging matalim ang kanyang mga mata."Gusto akong pakasalan ni Felix" "Paanong posible iyon? Ang babaeng nasa puso nito ay si Rowena ba talaga..""Hindi!" Sigaw ng isipan ni Yuna at pinilit ibahin ang tumatakbo sa isipan at na pinasigla ang kalooban "Bakit ang hindi?" Nagulat si Jessie sa reaksiyon na iyon ni Yuna. Medyo naiinip na siya, hindi niya gustong makitang maayos si Yuna at masaya tapoa siya ay nagdurusa. Gusto niyang makaramdam din ito ng tinik sa kanyang puso kaya mabangis niyang sinabi kay Yuna."Si Rowena ang pinakamahalagang tao sa kanyang puso. Ang mahalaga, Yuna, unawain mo ang iyong katayuan, isa ka lang blood bag." Paalala pa ni Jessie.Hindi agad sinagot ni Yuna ang sinabi ni Jessie. Inakala naman ni Jessie na nasapol niya ang kahinaan ni Yuna kaya hindi niya mapigilang mabaluktot ang kanyan
Ang lahat ay parang sampal muli kay Jessie. Hanggang ngayon nang makita niyang hinawakan ni Felix ang kamay ni Yuna at malumanay na ngumiti sa asawa nito ay naunawaan na niya na ang matigas na pusong lalaking ito ay magiging katulad ng isang ordinaryong tao kapag umibig siya sa isang tao, na kayang mapuno ng lambing ang mga mata.Inilayo na ni Felix si Yuna sa lugar na iyon at iniwang tulala si Jessie.Ngunit matapos maglakad ng ilang hakbang ay bigla huminto si Felix at tumingin kay Yuna ng seryoso,"Hindi ko kailanman minahal si Jessie, alam mo ba ito?""Alam ko.""Paano? samantalang hindi ko ito sinabi sa iyo ng harapan. Pwes hayaan mong ulit ulitin kong sabihin mula ngayon"Hindi komportable si Yuna na tumingin sa kanya, ibinaba ang kanyang ulo."Nakikita ko namang hindi mo siya masyadong gusto" Nakagat ni Yuna ang kanyang labi, nahihiyang magsabi ng kahit ano sa kanyang sarili saka pinilit ngumiti."Paano ko malalaman kung sino ang gusto mo? ""Madali lang yan, dahil ikaw yun.
Totoo naman kase na sa kabila ng hirap ng loob na dinanas niya ay eto pa rin ang umahon sa kanya sa hirap at pagkakautang. Kung hindi rin dahil kay Felix baka, hindi na nakalabas ang tatay niya sa kulungan.Kaya hindi kinamumuhian ni Yuna si Felix sa kabila ng lahat , sa totoo pa nga ay mas lalo niyang minahal ang asawa, sa tingin niya ito ang kapalaran, dahil ang kanyang pag-ibig ay natugunan na ngayon kaya ang kanyang ama ay naibalik sa pagka-inosente, at ang Parson Group ay nakaligtas, at lahat ay kredito ni Felix.Kung hindi, Baka sinaktan na ni Zandro ang tatay niya nang walang ginawang masama.Humiga si Yuna sa kanyang balikat at mahinang nagsabi,"Nagpapasalamat ako sa iyo mula sa aking puso..." Pabulong iyon.Hinawakan siya ni Felix nang mahigpit sa kanyang mga bewang at humagod ang mga kamay nito sa kanyang likuran. Naramdaman niya na ang kanyang puso ay napuno ng init at niyakap niya si Felix ng mahigpit,"Sige, Ayusin natin ang kasal at gugulin natin ang natitirang bahagi
"Kahit na gusto mo siyang bumalik sa pamilya Parson huwag mo nang hayaan na malilam pa siya sa mga hindi niya dapat" sabi niya sa ama."Pagdating sa money department, hindi siya masyadong malinis at nagsusugal pa. Dad, alam mo ba 'to?" Paalala pa niya sa ama "Medyo..." Sagot nito."Tapos tinutulungan mo pa siya?""Hindi ko matitiis ang kapatid ko Yuna.Ganun ang mamgkakapatid at ganun dapat ang pamilya.Kung hindi ako tumulong, iiyak ang matandang babae sa harapan ko at pagbabantaan ako ng hunger strike at magpapakamatay na lamabg ako""Yuna, walang choice ang pamilya ko." Sabi pa nito.Hindi nakakibo si Yuna. Pagkaraan ng ilang sandali, pagkatapos patuyuin ang buhok ay sinabi ni Yuna."Ang ibig kogn sabihin Tay,pwede mo naman siyang bigyan ng maliit na posisyon at maliit na suweldo. Hindi niya kailangan ma punta sa mga mahahalagang departamento na pwede siyan masilaw ulit sa kapangyarihan" Paalala na lang ni Yuna sa ama."Oo. Sige anak gagawin ko yan" Matapos matanggap ang pagsang-ay
Katatapos lang maligo at magsuot ng pajama ni Felix nang marinig niya ang tunog ng makina ng sasakyan sa bakuran. Naglakad siya papunta sa bintana at binuksan ang mga kurtina, at nakita niya si Yuna na bumaba ng kotse at naglalakad papasok sa villa na naka-high heels."Hmm, Bakit siya bumalik sa mansion?" Lumambot ang malamig na ekspresyon ni Felix kanina lang, naglakad siya papunta sa pinto at binuksan ito, ngunit hindi niya nakita ang pigura nito na lumalapit pagkatapos ng mahabang sandali?"Bakit hindi ito umakyat?"tanong ni Felix sa sarili."Umalis ba siya ulit?" litong hindi ito mapakali. Bumaba si Felix na nakakunot ang noo, ngunit walang tao sa ibaba.Nakarinig siya ng mga kaluskos sa silid-kainan, at lumakad na may malamig na mukha. Lumiwanang ang mukha ni Gelix ngalita ang maliit na asawan abala sa kusina."Akala ko ba ay hindi ka muna babalik sa Villa?" Nagulat si Yuna sa malamyos ngunit malagom na bosea sa likod niya. Si Yuna ay abalang nagbubuhos ng lugaw sa kanyangangk
Bumilis ang tibok ng puso ni Yuna at naramdaman niyang hindi naiintindihan Felix ang pag-iimbita niya sa taglagas na iyon?Pero huli na ang lahat para ipaliwanag ang dahilan nito at mapusok na hinalikan ang asawa.Nanlaki ang mga mata ni Yuna nang unti unti ng gumapang ang mga halik ni Felix at nararamdaman na niya ang mga mararahang akgat a kanyang dibdib. Ang kanyang kamay ay pinamunuan niya, na pumulupot sa kanyang leeg."Hindi ko sinasadya ito, ngayon lang kase dahil nakita kitang kaakit akit dito kanina..." bulong nito. Umupo ito nagpapaliwanag pa rin."Hindi na mahalaga." sabi ni Yuna. Idiniin ni Felix ang kanyang manipis na labi sa kanyang tainga at marahang kinagat ang mga iyon, na naging sanhi ng pagkalito ng paghinga ni Yuna."Kung ganoon, matulog na tayo.""Sandali lang." pagtanggi ni Felix, hinila siya pabalik sa bathtub, at muli silang dalawa ay nangsalo sa halik sa isa't isa. Huminga ng malalim si Felix."Gusto mo bang mamatay ako?" Alam ni Yuna ang ibig niyang sab
Tahimik na umupo si Yuna at malamig na sumagot saka naisipang sumagot."Si Rowena ay kapatid lang para kay Felix at wala kang kinalaman sa kanya?""Talaga? Makikita natin yan pag nagising si Rowena ng tuluyan" banta ni Jessie.Itinikom ni Yuna ang kanyang mga labi at walang kibong pinagmasdan ang pagtnlusok ng karayom ang kanyang braso, dahilan upang bahagyang sumimangot si Yuna sa sakit.Pagkatapos gumuhit ng dugo, pumunta si Jessie para uminom ng gatas. Hindi pinansin ni Yuna si Jessie at umalis at saka, pumunta sa tabi ni Felix.Kasalalukuyang namang nakatayo si Felix sa corridor na para bang alam na ahad siyang pupunta kapag natapos.Haeak nito sa isang kamay ang isang tetra pack ng purong gatas.Nang makita iyong pakiramdam ni Yuna parang nasa ulap at marahan lumapit."Felix....." Pinalambot ni Yuna ang kanyang mga salita. Mahigpit na hinawakan ni Felix si Yuna braso."Umupo ka muna, manghihina ka talaga matapos kang kunan ng isang bag ng dugo"paalala nito.Lalong nalunod ang p
Pero hindi pa man nakakapara ng taxi ay lumapit kay Yuna ang kanang kamay ni Felix at sinabi, "Madam, hiniling sa akin ni Sir Felix na pabalikin ka" sahi nito.Tumango lang si Yuna ngunit hindi tumugon.Mabigat ang kalooban niya kaya hindi niya magawang magusisa pa kong bakit.Naglakad silang dalawa papasok sa loob ng hospital at pabalik sa ward at nang tumapat sila nang ward ni Rowena ay tila mapipilitan ang mga paa ni Yuna. Si Rowena ay nasa loob, at si Felix ay nasa loob din ngayon.Dahan-dahang binuksan ni Yuna ang doorknob.Si Rowena ay nakahiga sa kama ng ospital. Napakaganda nito na may mahaba at itim na itim na buhok na nakalatag sa puting kumot. Papasok pa lamang sa loob ng ward, ay parang nanghina si Yuna kaya nanatili lamang siya sa pinto."Kuya...." tawag Rowena at nag tangkang gumalaw pero pinigilan siya ni Felix at naupo sa harap ng kama ng ospital,"Katatapos mo na lang nang operasyon, bawal ka pang kumilos.Hindi mo kailangang tumayo" malambing na paalala ni Felix.
Si Yuna ay binaril sa braso, ang kanyang mukha ay namutla, at siya ay duguang nasa isang sulok ng bangka at tahimik na hinintay ang kanyang kapalaran.Kung mabubuhay siya ay tiyak na para lang harapin ang kanyang pa paglilitis.Nag-utos si Robert at hinawakan ang buhok ni Yuna na may namumulang mata,"Bakit mo siya tinulak sa dagat?""May utang siya sa akin at kailangan kong maningil." Sagot ni Yuna.Kalmado ang ekspresyon ni Yuna, Naisip na niya ang mga kahihinatnan ng pagpatay niya kay Rowena. Dahil hindi siya makapaghiganti, papatayin niya ito, isang buhay para sa isang buhay."Bakit ang lakas ng loob mo, babae?" Gusto siyang patayin ni Robdrt ng sandaling iyon. Naglabasan anr mga ugat sa kanyang noo. Muli niyang ikinasa ang gatilyo ng baril at inilagay ang baril sa noo ni Yuna.Tahimik niyang ipinikit ang kanyang mga mata, na para bang naghihintay na lang ang kanysng katapusan.Handa naman siya ljng iyonab ang kanyang k kahinantnan.Wala na rin namang saysay ang buhay niya.Nawala a
Gaya ng inaasahan, naging mabangis ang mga mata ni Yuna at direktang sinampal ng malakas si Rowena."Mas makapal ang mukha mo sa akin. At ang kalsgayan ng ama ko ay kagagawan mo!" Isa pa uling sampal ang pinadapo ni Yuna sa mukhan g babae.Medyo natigilan si Rowena pagkatapos ng malakas na sampal, duguan ang gilid ng kanyang bibig, ngunit siya ay nakatali at hindi magawang makaganti. Pero alam ni Rowena kung paano gaganti sa paraang alam niyang mas mapipikon niya si Yuna.Tumatawa pa rin siya ng malakas kahit nasaktan.Pinitcherahan ni Yuna si Rowena, "Rowena, tatanungin kita ulit, ano ang sinabi mo sa tatay ko noong araw na iyon? Sabihin mo!" Nanggigigil na tanong ni Yuna."Hindi ko sasabihin sayo!" Ngumiti si Rowena na may dugo sa gilid ng kanyang mga labi."H*yop ka, kapag hindi mo sinabi, papatayin kita Rowena!" Sa sandaling ito ay nawalan na ng kontrol si Yuna, at isang di mapigilang poot ang lumaki sa kanyang kalooban.Gusto ni Yuna na tapusin din ang buhay nito tulad ng gina
"Yuna, labag sa batas ang pagkidnap. Ano ang nangyari sa iyo at ginawa mo ang ganoong bagay?" di makapaniwalang sabi ni Patrick.Kinagat ni Yuna ang kanyang mga ngipin, "Kuya Patrick, gusto ko lang itanong kungmaaari mo ba akong tulungan?" Natahimik si Patrick.Sinabi ni Yuna, "Naisip ko na ang mga kahihinatnan, at matatanggap ko ang lahat ng magiging kalalabasan nito."Nag-isip si Patrick ng halos sampung minuto, at sinabi sa malalim na boses, "Handa akong tulungan ka." Medyo uminit ang mga mata ni Yuna, "Salamat, Kuya Patrick, kung may pagkakataon sa hinaharap, tiyak na babayaran kita."Hindi alam ni Patrick kung ano ang sasabihin sa kabilang dulo ng telepono, at pinayuhan na lamang si Yuna, "Mag-ingat ka sana Yuna"Buong maghapon ay balisa si Yuna. Bandang alas-tres, tumunog ang cell phone ni Yuna. Napuno siya ng kaba. Nang makita niyang nagri-ring ang cellphone niya, bigla niya itong hinawakan at inilapit sa tenga niya,"Hello.""Ms.Parson, nakatali na ho yung tao na pinaduko
Kinabukasan.Pagkagising ni Yuna, napakalma na niya ito. Itinulak ni Felix ang pinto at nakita siyang nagpapalit ng damit si Yuna. Mabilis siyang naglakad para pigilan ito at sinabing,"Bakit ka nagpalit ng damit?gusto mo bang lumabas? Saan mo gustong pumunta?"Ibinaling niya ang kanyang ulo at tila isinantabi ang lahat ng masasamang emosyon. Siya ay naging lubhang kalmado at sinabing,"Mahigit sa sampung araw na akong nasa ospital at maaari na akong ma-discharge ngayon." Sabi niya.Hindi alam ni Felix kung bakit, ngunit naramdaman niyang naging kakaiba ito at nasulyapan ang mukha nitong tila makulimlim. Ang kanyang mahabang buhok ay itim na walang anumang dumi. Nakatayo si Yuna doon na may mukha na kasing puti ng perlas ngunit walang ekspresyon, na para bang naalis ang lahat ng kanyang emosyon."Yuna, ano ang iniisip mo?" Napansin ni Felix na parang hindi siya nakakakita nito. Itinaas ni Yuna ang kanyang mga mata at walang pakialam na tumingin sa kanya,"Wala akong iniisip. Mas gumaa
Medyo nagatubili s Felix na sumagot dahil inaalala niya ang kalagayan niYua emotionaly, pero kalaunan ay kailafan niyang sabihin dito."Nasa intensive care unit siya ngayon.Huwag lang magalala inaasikaso na siya ng mga doctor" sabi ni Felix.Babangon na sana si Yuna sa kama nang marinig niya iyon, ngunit hindi niya napansin na ang kamay niya ay nasa infusion. Nang hilahin niya ito, nahulog ang infusion needle, at ang matingkad na pulang dugo ay dumaloy pabalik sa bote.Walang pakialam si Yuna at tulala lang siyang tumakbo palabas.Hinabol siya ni Felix at inalalayan, "Kagigising mo lang at nanghihina ka pa. Dahan-dahan kang maglakad.""Gusto kong makita ang tatay ko." Isa lang ang nasa isip niya ngayon, na puntahan ang kanyang ama at siguraduhing ligtas ito.Ngunit nang makita niya ang kanyang ama, napaluha siya.Ang kanyang ama ay nakahiga sa isang espesyal na ward na may mga medikal na tubo sa buong katawan niya. Sinabi ng doktor na mayroon siyang cerebral infraction at ngayon ay nasa
Nang makita ni Yuna ang mukha ni Rowena, bigla niyang naalala ang ekspresyon ng mukha ng kanyang ama habang kausap ni Rowena ang kanyang ama.Napakalamig ng mga mata nito kanina, kakaiba ang tindig nito na tila pa nanghahamon, hindi katulad ng mahina hitsura nito ngayon. Pinilit ni Yuna na tumayo, sumugod at hinawakan ang leeg ni Rowena."Hay*p ka, Rowena, anong ginawa mo sa tatay ko? Bakit nahulog ang tatay ko sa hagdan? Tinulak mo siya, tama ba?" "Hindi, hindi ko siya itinulak, nahulog siya mag-isa dahil sa sakit niya!" Umiling si Rowena. "Imposible! Napakalusog ng tatay ko kamakailan, paano siya magkakasakit ng walang dahilan? Bakit sinabihan ako ng tatay ko na huwag akong maghiganti? Ano bang ginawa mo?" Nagulat si Felix. Mukhang naintindihan niya ang sinabi ni Yuna ng sandaling iyon.Lumakad siya pasulong at sinampal si Roweba sa mukha. May nakakatakot na tingin sa kaibuturan ng kanyang mga mata, at siya ay mukhang lubhang mapanganib. Si Rowena ay napasalampak sa sahig matapo
Pinagmasdan ni Felix si Yuna habang natutulog, puno ng pagkabalisa ang mukha nito. Siya ay nakahiga sa kanyang gilid, nakayakap sa isang unan, na ang kanyang mga kilay ay mahigpit na nakakunot, tulad ng isang marupok na manika.Iniunat ni Felix ang kanyang mga daliri at pinakinis ang mga kulubot sa pagitan ng kanyang mga kilay."Malungkot ka pa rin ba dahil sa bata?Im so sorry Yuna" bulong ni Felix.Eto na ata ang pang dalawangpong sorry niya dito.Bumuntong-hininga siya, malalim at malungkot ang boses. Nakita niyang may pasa ang likod ng mga kamay nito. Ang kanyang mga kamay ay namamaga dahil sa araw-araw na pagdaloy ng Dextrose. Naglabas siya ng mainit na tuwalya at marahang itinapat sa likod ng kanyang mga kamay.Sa sandaling iyon, nagising na si Yuna. Nang makita niyang mukha niya iyon, agad na nawala ang malabong ulap sa kanyang mga mata. Binawi niya ang kanyang kamay, at pagkatapos ay nakita niya ang mga bulaklak sa bedside table at biglang napagtanto kung ano ang nangyari.Araw
Itay, ayoko na dito. Pwede mo ba akong iuwi?" Hinawakan ni Shintaru ang kanyang ulo at sinabing, "Okay, iuuwi ka ni Tatay.""Wala na ang anak ko, Tatay, wala na ang anak ko, nalulungkot ako..." Namumula ang mga mata ni Yuna sa pag-iyak.Nang makita ni Yuna ang ama na pinakamalapit na tao sa kanya, hinsi nahiya si Yuna na ipahayag niya ang kanyang pinaka-mahina na side. Kinagat niya ang kanyang mga ngipin at masakit na sinabing, "Linasusuklaman ko si Felix Itay.Galit ako sa kanya, ayoko na siyang makita pa!""Okay, kung galit ka sa kanya, sige lumayo ka na sa kanya. Hindi ko na rin siya gusto, at ayaw ko na rin siyang makita." Inaliw siya ng kantang ama na may malungkot na mga mata.Si Felix atly laglag ang balikat na nakatayo sa labas. Nang marinig niyang sinabi ni Yuna na galit siya sa kanya at kinasusuklaman pa siya, unti-unting lumamig ang dugo sa kanyang katawan, kumalat mula sa talampakan hanggang sa kanyang puso, na bumubuo ng hindi maipaliwanang na sakit...Namula ang kany
Itulak pabukas ang pinto ng ward.Nakahiga si Yuna sa kama ng ospital, nakatingin sa kesame na may dilat na mga mata ngunit walang ekspresyon ang mukha.Nakadurog sa puso ni Myca ang inabutan. Naglakad siya papunta sa gilid ng kama upang makita si Yuna, ngunit hindi siya nangahas na hawakan ito, dahil sa takot na masaktan si Yuna."Yuna, si Myca ito, kamustak a na? may masakit ba sayo? saan?" Doon lamang gumalaw ang mga mata ni Yuna na nakatitig sa kesame.Nang makita ni Yuna si Myca, biglang naging mas malinaw ang kanyang mga mga at umiling siya.Sa totoo lang, nanghihina pa siya, nanlalamig, masakit, at parang hinihiwa ng kutsilyo ang puso niya. Pero ayaw niyang mag-alala si Myca dahil sa kalagayan din nito kaya umiling si Yuna.Hinawakan ni Myca ang kanyang ulo, lumapit sa kanya, hinawakan ang kanyang payat na kamay at sinabing, "Narinig ko kay Sandro na tumanggi kang makipagtulungan sa paggamot. Yuna, hindi mo dapat gawin ito. Ang mahalaga ngayon ay ikaw ""Isipin mo lang, nasa