***
Alex
Positive, Alex," sambit ni Dao na agad ipinakita sa amin ang laptop. "The forest was filled with monsters,” dugtong niya. Dose-dosenang mga pulang tuldok ang nakapalibot sa nasabing gubat. Hindi naman sila ganoon kadami pero tamang-tama lang na tambangan at patumbahin ang isang grupo ng mga sundalo.
"How is that even possible? Akala ko ba pumunta sila sa Glias?" takang tanong ko.
"Maybe they didn't receive the call," Sky speculated.
"That's not possible," pagtaliwas ni Dao. "Alam naman natin na naririnig nila ang hari nila kahit ilang milya ang layo nila dito," Dao pointed out.
"Then,
Malamig ang hangin at medyo madilim din dahil sa kapal ng mga puno. Aside from that, nakakapraning din ang katahimikan dito. Kung hindi dahil sa mga yabag namin na nagbibigay ng kunting ingay, ay matagal na siguro akong nabaliw.Napahinto kaming lahat nang marinig namin ang isang kaluskos. Isang ingay na hindi namin aakalain na maririnig namin. Knowing that this forest was deserted, the only thing that could make that noise was something unworldly. Napaluhod ako at saka ginamit ang endar ko.Endar or energy detecting and ranging, is like a radar. Pero imbis na radio waves, energy signature ang nilalabas ko para ma-locate ang isang bagay o tao. Everything had their own potential energy kaya nai-intercept at nade-detect iyon ng endar ko.As my energy spread throughout the vast majority o
***AlexHindi pa rin mawala-wala sa isip ko ang pagtataka. Those wolves are definitely not an earthly wolves, pero bakit hindi sila na-detect ni Dao?"Alex?" tawag sa akin ni Dao sa earbuds."Yes?""You need to get out of there as soon as possible. The monster is moving towards the center of the glade!" bigay-alam niya dahilan para magkatinginan kami ni Sky."Roger that," tugon ko at saka muling hinarap si Carlo. "The monsters are on their way here, kailangan na nating umalis,” anunsiyo ko na agad niyang tinanguan."What is
"No," tugon ko habang napapailing ang ulo. "Their eyes were glowing red. At hindi naman nagliliwanag ng pula ang mga mata ng mga ordinaryong lobo," katwiran ko."They were controlled," Sky interfered na siyang kumuha sa atensiyon namin. "Every time the mother wolf's eyes glowed, umaatake ang mga maliliit.""Mother?" Dao questioned then Sky answered with a nod. "Fenrir,” bulalas niya."Fenrir? You mean the Mother of the Wolves?" General asked na inakala kong makikinig lang sa usapan namin. Dao nodded. "I thought she's just a myth?""I already told you, General. These monsters are mythical creatures — those who existed only in fiction stories and myths,” paalala ko sa kanya.
***TrishaWe were on our way toward the General's office right now kasama si Alex, Sky, and Dao. Alex asked me to come na hindi ko alam kung bakit. I tried asking Sky and Dao about what was going on, pero kahit sila ay hindi alam. All we knew was Alex had this stern look as if he wanted to discuss something serious. And when I said "serious", I meant really serious.We reached the office at gulat kami nang buksan ito nang marahas ni Alex with his telekinesis. Gulat ang lahat ng tao sa loob nito, na abala palang nagme-meeting ng kung anong agenda."Excuse me, Alex?" tawag sa kanya ni General na nakakunot ang noo at bahagyang gulat sa biglang pagpasok namin.
***AlexNasa cafeteria kami, nagme-meryenda. The confrontation with General earlier made me hungry. It was productive — I'm glad —, and Trisha said that he's telling the truth kaya nakakahinga na ako nang maluwag. Hindi katulad kagabi na halos hindi ako makatulog kakaisip sa pagkakakilanlan ng nasa kabilang linya na kausap ng General. Oras na siguro para matutunan ko ang advance clairaudience — hearing phone calls."Alex!" tawag sa akin ng isang pamilyar na boses. Nilibot ko ang tingin ko hanggang sa makuha ng dalawang mata ko ang lalaking kakapasok lang sa cafeteria. Nakangiti siya at bakas sa mukha niya ang sobrang saya. How can he smile in times like this?"Who's that?" takang ta
MaicaAbala pa rin ang mga magulang ni Trevor na gumawa ng plano. Pangatlong araw na nila ngayon dito pero hindi pa rin sila tapos. Doon ko napagtanto na hindi pala ganoon kadali mag-strategize ng plan."No, that'll not do. Masyadong risky at mababa ang escape rate," puna ni Mr. Galeo na sinang-ayunan naman ng asawa niya. "Any suggestions?" tanong niya na siyang muling ikinatahimik ng buong kwarto.Dahil wala naman akong maitulong kasi hindi naman ako magaling sa mga plano-plano na ‘yan, lumabas na lang ako para magpahangin. Their silence made the air heavy na nagpapahirap sa akin na huminga. Pagkalabas ko, saktong dumating ang apat, este tatlo lang pala."Nasaan si Alex?" tanong ko kay Sky pero nilagpasan niya lang ako. I looked at Trisha at saka niya ako sinenyasan na lumapit. She dragged me away from the quarter hanggang sa marating namin itong isang puno. "Ano ba kasi iyon?" kunot-noong tanong ko."Nag-away
I heard one of them called for the General, reporting my sudden and unlawful act. Hindi ko na sila pinansin at nagpatuloy na lang. Nang marating ko ang pasukan ng infirmary, napatigil ako nang may tumawag sa pangalan ko. Nilingon ko ito and I saw General, along with some armed soldiers behind him."What are you doing, Alex?" mahinahon niyang tanong. "Bakit mo pinasok ang isang unregistered civilian sa loob ng kampo. Haven't you forgotten the protocol?""I'm totally aware of the protocol,General," tugon ko at saka napatingin sa nakalutang at nanghihinang katawan ni Melissa. "Pero hindi ko hahayaang mamatay ang babaeng 'to. She's a mother and her child needs her," paliwanag ko."I have given you what you wanted, Alex." General slipped his hand into his pant’s pocket. "I gave them shelter and food. And that's already... too much,” he claimed."Hiningi ko ang mga iyon hindi para ma-satisfy ang gusto ko sa sarili ko. I asked those because the
AlexGusto mo pa ba?" tanong ko kay Alissa matapos niyang ubusin ang pagkain sa plato niya. She shook her head telling that she already had enough. "Dito ka lang at kukuha lang ako ng tubig,” paalam ko sa kanya at saka siya tumango bilang tugon.I was about to stand nang biglang may humarang sa labas ng tent. Two bottles of water were offered to me na siyang ikinataka ko. I raised my vision and saw Sky's face."Take it," walang emosyon niyang sabi. Defeated, I received the bottles at saka nagpasalamat sa kanya. I thought he's going to leave but he sat on the soil and watched me and Alissa. Dinedma ko lang siya at agad binuksan ang isang bote. I handed it over to Alissa na agad naman niyang tinanggap. She took big gulps of water hanggang sa kalahati na lang ang naiwan sa bote."Dito ka muna, ha? Mag-uusap lang kami ni Kuya Sky mo," paalam ko sa kanya na agad niyang tinanguan. I flashed a smile at her at saka ginulo ang
***AlexNakalutang pa rin ako sa ibabaw ng headquarters ng Glias. Tinititigan ko ang mismong gusali kung saan nakakulong noon ang apat-napu't anim na tao na nagtataglay ng 'di pangkaraniwang kapangyarihan. Ang mismong gusali kung saan ibinalanggo ang isa sa mga kaibigan ko.I couldn't leave yet. I still had something to do. Something na ngayon ko lang naisip. At wala akong planong sabihin ito kina Sky dahil sigurado akong hindi nila ito magugustuhan. All I wanted was to protect everyone, literally everyone. But with me, still lingering here on Earth, hindi sila magiging ligtas.The sheet that separated us from The Other Side, was partially broken. And some of it was caused by me. Suppose I keep on existing here, with these abilities slowly depleting the boundary, hindi matatapos ang gulo. Monsters would eventually appear and bring terror throughout the entire world. In order to cease that, I must cease to exist as well. Here. On Earth. That means I'm leaving the most precious people
***Calli"Dao! The device is in place!" bigay-alam ni Kuya Sky.Agad namang nagsimula si Dao kasabay ang pagpipipindot ng mga letra sa keyboard ng laptop niya. Sa sobrang bilis ng kamay niya ay halos hindi ko na makita kung anong letra ang pinindot niya. I had already seen him like this, tapping and pressing buttons in such speed pero hindi ko pa rin napigilang mamangha. Minsan napapatanong ako kung nagkaka-typo error ba siya. Pero sa tingin ko mukhang hindi naman."Shit!" Dao hissed. Curious, I glanced on the screen. At the top most part of the monitor, was a countdown, with only five minutes left."Para saan ang countdown na iyan?" nag-alalang tanong ni Mr. Galeo."They're summoning Godzilla here on Earth," diretsong sagot ni Dao na ikinagulat namin."It doesn't make sense!" Wernie cried. "I thought this is a world domination? Bakit naging world destruction?" punto niya."It's still a world domination," Dao informed na abala pa ring hina-hack ang machine. "and they'll use Godzilla
***TrishaSunod-sunod na putok ng baril ang umalingawngaw sa hallway kung saan kami naroroon. Sky, Carlo, and Jerick managed to shot dead five of Glias' subordinates, habang kami ni Maica ay walang nagawa kundi ang magtago at umiwas sa mga nagliliparang bala.May hawak kaming baril pero wala kaming lakas ng loob na lumaban. Mahigpit akong nakahawak sa sandata ko habang pilit na hindi pinapakinggan ang ingay na nilalabas ng mga baril nila. I had never been this close to a gunfight before. At hindi ko inakala na ganito pala kaingay at kadelikado. Anytime pwede kang tamaan ng bala kapag masyadong expose ang katawan mo. Kung hindi naman, mabibingi ka sa ingay.Luckily, sa may unahan lang namin ang mga kalaban, at wala sa likuran. Dahil kung may lumabas na kahit isa lang sa likod namin, sigurado ikamamatay namin iyon. But my tongue was cursed— isang tauhan ng Glias ang lumabas nga mula sa hallway na nasa likuran namin. Only me and Maica knew about his apparition dahil abala ang tatlo sa k
***TrishaNandito na naman ulit ako sa maputi at bantay-saradong kwarto. Mukhang hindi pa nila naiisipang patayin ako, which was kinda relieving. Akala ko nga pagkatapos ng pag-ihi ko ay papatayin na ako, hindi pa pala.Siguro, may kailangan pa sila akin?Me as a bait, was not something na ikinagulat ko. I already had thought of it, at sa tingin ko sina Sky din. Ito naman kasi ang nangyayari sa mga movies. May kikidnapin, tapos gagawing pain para mapatay ang mga bida — ‘yon ay kung hindi maisahan ng bida ang plano ng kalaban niya.Suot ko na naman ang headdress na ilang minuto kong pinaghirapang matanggal kanina. Nakakadismaya na ang pinaghirapan mong bagay, mauuwi lang sa wala. Pero at least nasabihan ko sila tungkol sa patibong. Hula ko, nagpapaplano na sila Alex ngayon para maisahan ang nasabing patibong ng Glias.Isang sunod-sunod pero mahihinang pagsabog ang narinig at naramdaman ko. Mukhang may nangyayaring gulo sa labas.Kung may nangyayaring gulo, that means nagpatuloy pa rin
***CalliMahigit isang oras na nang makaalis sina Alex. Lahat kami — ng Enigma club —, ay nag-aalala sa kahihinatnan ng nasabing pagsugod sa headquarters ng mortal nilang kalaban. Nandito kami ngayon sa loob ng quarter namin, tahimik at kinakabahang naghihintay sa resulta ng plano. Even our parents couldn't say a single word para pagaanin ang loob namin, dahil mismo sila ay nag-aalala din. They may had known Alex for only a month, pero base sa mga nag-aalalang itsura nila, parang matagal na nila itong kilala."Kailangan natin silang tulungan,” biglang sabi ni Trevor na sumira sa katahimikan ng kwarto."You're not planning on going after them, aren't you?" tanong sa kanya ng mama niya."Of course, not —""Paano natin sila matutulungan kung nandito tayo?" Justine inquired."I don't know. Pero alam kong may pwede tayong gawin —""Katulad ng ano?" si Wernie naman ang nagtanong."I don't know. Siguro I-hack ang system nila o di kaya patayin ang makina na magsasara sa vortex?" hula ni Tre
***MaicaWe're approaching the said rear gate. Masuwerte kami at wala kaming naengkwentrong halimaw na tulad nang inasahan ni Sky. Dahil kung nagkataon at may nakasalubong kami, siguradong katapusan na namin. Kunti lang kami at hindi basta-basta natatablan ng bala ang mga ito.Kitang-kita na namin ang sinasabing pader na nabanggit ni Sky. Gaya ng sinabi niya, semento ito at sa ibabaw nito ay matinik na barb wires. Luckily, walang mga CCTV cameras na naka-install dito, which was good news para sa amin dahil mas magiging maayos ang pagpasok namin.Pero ang ipinagtataka ko lang ay kung bakit hindi sila naglagay ng CCTVs? Ganito ba sila kakumpyansa?Napahinto si Sky na siyang nagpahinto din sa amin. Napaluhod siya na agad naming ginaya. Sa unahan namin ay ang gate na papasukan namin. Binabantayan ito ng dalawang armadong guwardiya. Pansin ko ang insignia ng Glias sa kaliwang dibdib ng uniporme nila."Behind that gate ay ang pinto papasok sa stock room nila," bigay-alam ni Sky. "Kailangan
***AlexSumagi na din sa isip ko ang tungkol sa pagta-trap sa amin. May hinala na ako na magiging ganito ang sitwasyon, simula n’ong marinig ko ang mensahe na pinadala ng Glias sa kampo. Knowing the fact na inimbita niya ako sa headquaters niya, sigurado akong may inihanda siya. Kung ano man iyon, malalaman ko lang iyon kapag nakaharap ko na siya.I'm on my way towards the main gate. Kahit sira na ang plano, isasagawa ko pa rin ang parte ko — ang komprontahin ang Glias. Madilim ang gubat at tanging ilaw lang mula sa sasakyan ang nagbibigay liwanag sa daan. Mabato din kaya todo ang paggalaw ng sasakyan na minamaneho ko.Kung gaano ako kasaya kanina na makasakay sa sasakyan na katulad nito, mas dumoble pa ito nang imaneho ko ito. I knew it's a little bit inappropriate na magsaya sa sitwasyon namin ngayon, pero hindi ko napigilang mapangiti. Noon pinapangarap ko lang ito, ngayon ginagawa ko na.Nagmistula akong nasa pelikula ngayon. Isang lalaki na mag-isang tinatahak ang nakakatakot at
***We've been walking for almost half an hour. Kasama namin ang squadron nina Jerick, habang ang ibang tatlong squadron ay tinungo ang posisyon nila. Tahimik ang gubat na sinabayan pa ng pagkatahimik naming lahat. Masyado kaming kinakabahan at nag-aalala para magsalita. Madilim din ang paligid na nagpapahirap sa aming maglakad. Napakadelikado din dahil sa mga posibleng pag-atake ng mga halimaw.Dao told us na baka maka-encounter kami ng halimaw dito dahil sa naging kilos nila n’ong papunta pa lang kami sa kampo. Kaya doble ‘yong takot at pangamba namin ngayon. Pero hindi ito nagpahinto sa amin sa paglalakad. Nandito na kami. Masyado nang huli para umatras. At isa pa, kailangan naming iligtas si Trisha, kahit makipagbakbakan pa kami sa mga halimaw.Speaking of Trisha, todo pa rin ang kontak ko sa kanya. Umaasang kahit ilang segundo lang ay makausap ko siya. "Trisha?" tawag ko sa kanya. Sa hindi mabilang na pagkakataon, wala na namang sumagot. Ayokong isipin na may nangyari na sa kanya
***TrishaFinally! I had successfully got rid of the headdress. It took me a while na hubarin ito. Sumasakit na nga ang likod ko kakayuko. Pati na rin ang ulo ko dahil sa kakahila sa buhok ko para lang matanggal ang metal na bandana sa dito. I was gasping for air, after my so-called struggle. Nagpapahinga muna ako matapos ang pinagdaanan kong hirap at sakit.The headdress were lying in front of me, probably asking na ibalik siya sa ulo ko. Dahil sa inis ay nasipa ko ito, hanggang sa marating nito ang kabilang dulo ng kwarto. Pansin ko ang ilang hibla ng buhok ko sa mukha ko. After what I did, sigurado akong buhaghag na ang mga ito. Well, I didn't have time to worry about my look. Kailangan kong balaan sina Alex sa patibong na hinanda ng Glias.Since I already got rid of the headdress, ang tanging naiwan nalang ay kung paano ako makakalabas sa bilangguang ito. Ayokong i-sugarcoat ito at tawaging kwarto — even though it was —, kasi baka magustuhan kong manatili dito.Forcing my way out