"Such an unfriendly welcome you have there, Alex,” sambit no'ng lalaki na nasa unahan na nagpainis sa akin. He was grinning na parang may balak siyang hindi maganda sa amin. "That's not how you should welcome your guests,” asar niya na mas lalo pang nagpainis sa akin. Sorry na lang siya at ganito talaga ako mag-welcome ng mga kaaway ko. I threatened them until they pissed themselves.
"Guests? More like, pests,” Maica mocked them which was actually a good one. I couldn't help but smile at Maica's insult to the man. But he smiled as well, pretending na hindi siya naiinsulto kahit ramdam kong naiinis na siya.
"That was a good one, Maica. He's pissed,” ulat ni Trisha. Nakita niya siguro ang irritated halo nito. I secretly linked my strings on the guns they had in their backs and started unscrewing its parts. It
***AlexClimbing the mountain was not actually my thing pero wala akong choice since the Burnial Camp was at the side of the mountain. We needed to walk two kilometers before we could arrive at the place. We couldn't even use our car since wala namang daan para sa mga sasakyan papunta doon. So, wala talaga kaming choice.Everyone was gasping for air. Nanlalaki na ang mga butas ng ilong nila para makakuha ng maraming hangin. Pero bilib pa rin ako kina Dao at Sky na tila ‘di man lang napagod. Hindi mo makikita sa mukha nila ang pagod o ano mang bakas ng pagod. Kung ano ‘yong itsura nila sa baba, ganoon pa din ngayon."This is my second time climbing this mountain, pero hindi pa rin ako sana
Trees were withering. The soil was dry and cracked. Fogs blurring our visions. Those were just a few descriptions I could say for this place. Everything that was in here was kinda dead. No signs of life nor signs of movement. It's quiet and the air was full of tension and it's so dense. The place gave off this spooky and gloomy atmosphere that could separate one’s soul from its body."Ito ba ang Fairy Realm na tinutukoy nila?" Maica asked as she gazed upon the very scene around us.Then, we heard a sound of a shutter as if someone was taking some pictures. We looked at Trisha, holding a phone orientated to take another photo. "Calli asked me to document this," agarang depensa ni Trisha bago pa man kami makatanong."Status?" bulalas ni Dao.
***AlexHindi ko aakalain na ganito pala kahirap maging pain. Lalo na't nasa loob ako ng madilim at nakakatakot na gubat. It's 9:45 pm at ilang sandali lang ay aatake na nga ang mga iyon. The plan was to let the creatures chase me towards the trap that Sky and Dao prepared for them. I just hoped na makarating ako doon na hindi hawak nila.With just my flashlight in my hand, kinakabahan kong nilibot ang mata ko sa paligid ko. The scene was pitch black at tanging liwanag lang ng flashlight na hawak ko ang nagpapailaw sa kinatatayuan ko. Aside from the vast darkness that surrounded me, may naririnig din akong mga ingay. Indistinct noises created by unknown sources. May mga kaluskos, yabag ng mga paa ng mga hayop o kung ano, pagaspas ng pakpak, sigaw ng m
The moment we passed through the vines, bumulaga sa amin ang isang malawak na espasyo. It's like a cavern at pansin ko ang mga butas sa mga pader. Kung hindi ako nagkakamali, it's their rooms or a tunnel system na ginawa nila. Pero wala dito ‘yong hinahanap namin."Wala sila dito," Maica commented nang libutin niya ng kanyang paningin ang buong silid."Looks like we failed," dismayado at bigo kong sabi."Hindi pa," Trisha stated habang nakatingala sa isa sa mga butas. "Follow me," she ordered at saka siya nagsimulang pumunta sa tinititigan niyang butas kanina. Nagkatinginan kaming tatlo ni Maica sa naging utos ni Trisha. "Ano? Gusto niyo ba silang iligtas o hindi?" Trisha asked dahilan para sundan siya. Kahit hindi namin alam ang plano niya ay wala kaming choice kundi ang sumunod
***TrishaPaano niyo natagpuan ang mga katawan?" tanong ng isang pulis sa akin. Sky told us telepathically kung ano ang dapat na isasagot. We couldn't just tell them na nagsagawa kami ng sariling investigation dahil baka isipin ng mga pulis na pinangungunahan namin sila."Naglakad-lakad lang po kami sa gubat para po mag-document sa research namin," pagsinungaling ko na pinaniwalaan naman agad ng pulis."Saan niyo sila nakita," sunod na tanong niya. This was a tricky question. Kung iba-iba ang sagot namin, sigurado akong mabubuking kami.Luckily, Sky already briefed us about what we should answer. "Sa may malaking puno po," pa-inosenteng sagot ko.
***AlexTakot at kaba ang agad kong naramadaman nang makita ko ang nasusunog na building. Malaki at malakas ang apoy dahil sa kapal ng usok. Maya-maya lang ay biglang tumunog ang cellphone ko. Nang tingnan ko ito, I saw Dao's caller ID."Yes?" sagot ko sa tawag niya."We detected an energy shift at the burning building. Sa tingin ko hindi ito isang ordinaryong sunog lang," Dao informed na siyang nagpalakas sa pag-aalala ko."We're on our way. Thanks for the info," tugon ko at saka pinatay ang tawag. "Dao detected an energy shift on that building. Posibleng supernatural ang dahilan ng apoy," I stated na agad tinanguan ni Sky.Sky changed course
***MaicaA month had passed at lumalala nang lumalala ang sitwasyon. Kung noon ay tig-iisang pag-atake lang ang nangyayari, ngayon ay sabay-sabay na sila. At dahil dito ay hindi na kami nakapapasok sa eskwelahan. Tinawagan na nga kami ng program heads namin na ida-drop na lang daw nila kami, which was sinang-ayunan naman namin — not because pagod na kaming mag-aral pero dahil may mas importante kaming ginagawa. Schools were useless in the future kung sira na ang mundo. Besides, pwede naman kaming mag-aral ulit once matapos na ang lahat nang ito. Kung matapos man.Nandito kami ngayon sa isang abandoned factory kasama ang Enigma club. Trevor was with us too, after he got better from his illness. Nalaman namin na nagkaroon pala siya ng severe flu i
***AlexI walked towards the dragon na agad naman niyang napansin. He looked at me and he's even mad than earlier. Gulat din ang mga tauhan ng Glias nang makita ko ang insignia nila sa mga uniporme nila. The dragon spitted fire at me pero hindi ito umubra dahil sa force field ko. Napatingin ako sa Glias at nagsimulang maglakad papunta sa kanila.The dragon kept on breathing fire, pero gaya nga ng sabi ko, it failed. Napapaatras naman ang mga Glias whenever I took a step towards them. Nang marating ko sila, agad kong pinalutang ang mga baril nila at saka isa-isa silang pinatamaan ng mga tranquilizer. Nang mawalan sila ng malay, ay agad ko silang tinapon papunta sa dragon."You're hungry, right?" tanong ko pero galit pa rin itong nakatingin sa akin
***AlexNakalutang pa rin ako sa ibabaw ng headquarters ng Glias. Tinititigan ko ang mismong gusali kung saan nakakulong noon ang apat-napu't anim na tao na nagtataglay ng 'di pangkaraniwang kapangyarihan. Ang mismong gusali kung saan ibinalanggo ang isa sa mga kaibigan ko.I couldn't leave yet. I still had something to do. Something na ngayon ko lang naisip. At wala akong planong sabihin ito kina Sky dahil sigurado akong hindi nila ito magugustuhan. All I wanted was to protect everyone, literally everyone. But with me, still lingering here on Earth, hindi sila magiging ligtas.The sheet that separated us from The Other Side, was partially broken. And some of it was caused by me. Suppose I keep on existing here, with these abilities slowly depleting the boundary, hindi matatapos ang gulo. Monsters would eventually appear and bring terror throughout the entire world. In order to cease that, I must cease to exist as well. Here. On Earth. That means I'm leaving the most precious people
***Calli"Dao! The device is in place!" bigay-alam ni Kuya Sky.Agad namang nagsimula si Dao kasabay ang pagpipipindot ng mga letra sa keyboard ng laptop niya. Sa sobrang bilis ng kamay niya ay halos hindi ko na makita kung anong letra ang pinindot niya. I had already seen him like this, tapping and pressing buttons in such speed pero hindi ko pa rin napigilang mamangha. Minsan napapatanong ako kung nagkaka-typo error ba siya. Pero sa tingin ko mukhang hindi naman."Shit!" Dao hissed. Curious, I glanced on the screen. At the top most part of the monitor, was a countdown, with only five minutes left."Para saan ang countdown na iyan?" nag-alalang tanong ni Mr. Galeo."They're summoning Godzilla here on Earth," diretsong sagot ni Dao na ikinagulat namin."It doesn't make sense!" Wernie cried. "I thought this is a world domination? Bakit naging world destruction?" punto niya."It's still a world domination," Dao informed na abala pa ring hina-hack ang machine. "and they'll use Godzilla
***TrishaSunod-sunod na putok ng baril ang umalingawngaw sa hallway kung saan kami naroroon. Sky, Carlo, and Jerick managed to shot dead five of Glias' subordinates, habang kami ni Maica ay walang nagawa kundi ang magtago at umiwas sa mga nagliliparang bala.May hawak kaming baril pero wala kaming lakas ng loob na lumaban. Mahigpit akong nakahawak sa sandata ko habang pilit na hindi pinapakinggan ang ingay na nilalabas ng mga baril nila. I had never been this close to a gunfight before. At hindi ko inakala na ganito pala kaingay at kadelikado. Anytime pwede kang tamaan ng bala kapag masyadong expose ang katawan mo. Kung hindi naman, mabibingi ka sa ingay.Luckily, sa may unahan lang namin ang mga kalaban, at wala sa likuran. Dahil kung may lumabas na kahit isa lang sa likod namin, sigurado ikamamatay namin iyon. But my tongue was cursed— isang tauhan ng Glias ang lumabas nga mula sa hallway na nasa likuran namin. Only me and Maica knew about his apparition dahil abala ang tatlo sa k
***TrishaNandito na naman ulit ako sa maputi at bantay-saradong kwarto. Mukhang hindi pa nila naiisipang patayin ako, which was kinda relieving. Akala ko nga pagkatapos ng pag-ihi ko ay papatayin na ako, hindi pa pala.Siguro, may kailangan pa sila akin?Me as a bait, was not something na ikinagulat ko. I already had thought of it, at sa tingin ko sina Sky din. Ito naman kasi ang nangyayari sa mga movies. May kikidnapin, tapos gagawing pain para mapatay ang mga bida — ‘yon ay kung hindi maisahan ng bida ang plano ng kalaban niya.Suot ko na naman ang headdress na ilang minuto kong pinaghirapang matanggal kanina. Nakakadismaya na ang pinaghirapan mong bagay, mauuwi lang sa wala. Pero at least nasabihan ko sila tungkol sa patibong. Hula ko, nagpapaplano na sila Alex ngayon para maisahan ang nasabing patibong ng Glias.Isang sunod-sunod pero mahihinang pagsabog ang narinig at naramdaman ko. Mukhang may nangyayaring gulo sa labas.Kung may nangyayaring gulo, that means nagpatuloy pa rin
***CalliMahigit isang oras na nang makaalis sina Alex. Lahat kami — ng Enigma club —, ay nag-aalala sa kahihinatnan ng nasabing pagsugod sa headquarters ng mortal nilang kalaban. Nandito kami ngayon sa loob ng quarter namin, tahimik at kinakabahang naghihintay sa resulta ng plano. Even our parents couldn't say a single word para pagaanin ang loob namin, dahil mismo sila ay nag-aalala din. They may had known Alex for only a month, pero base sa mga nag-aalalang itsura nila, parang matagal na nila itong kilala."Kailangan natin silang tulungan,” biglang sabi ni Trevor na sumira sa katahimikan ng kwarto."You're not planning on going after them, aren't you?" tanong sa kanya ng mama niya."Of course, not —""Paano natin sila matutulungan kung nandito tayo?" Justine inquired."I don't know. Pero alam kong may pwede tayong gawin —""Katulad ng ano?" si Wernie naman ang nagtanong."I don't know. Siguro I-hack ang system nila o di kaya patayin ang makina na magsasara sa vortex?" hula ni Tre
***MaicaWe're approaching the said rear gate. Masuwerte kami at wala kaming naengkwentrong halimaw na tulad nang inasahan ni Sky. Dahil kung nagkataon at may nakasalubong kami, siguradong katapusan na namin. Kunti lang kami at hindi basta-basta natatablan ng bala ang mga ito.Kitang-kita na namin ang sinasabing pader na nabanggit ni Sky. Gaya ng sinabi niya, semento ito at sa ibabaw nito ay matinik na barb wires. Luckily, walang mga CCTV cameras na naka-install dito, which was good news para sa amin dahil mas magiging maayos ang pagpasok namin.Pero ang ipinagtataka ko lang ay kung bakit hindi sila naglagay ng CCTVs? Ganito ba sila kakumpyansa?Napahinto si Sky na siyang nagpahinto din sa amin. Napaluhod siya na agad naming ginaya. Sa unahan namin ay ang gate na papasukan namin. Binabantayan ito ng dalawang armadong guwardiya. Pansin ko ang insignia ng Glias sa kaliwang dibdib ng uniporme nila."Behind that gate ay ang pinto papasok sa stock room nila," bigay-alam ni Sky. "Kailangan
***AlexSumagi na din sa isip ko ang tungkol sa pagta-trap sa amin. May hinala na ako na magiging ganito ang sitwasyon, simula n’ong marinig ko ang mensahe na pinadala ng Glias sa kampo. Knowing the fact na inimbita niya ako sa headquaters niya, sigurado akong may inihanda siya. Kung ano man iyon, malalaman ko lang iyon kapag nakaharap ko na siya.I'm on my way towards the main gate. Kahit sira na ang plano, isasagawa ko pa rin ang parte ko — ang komprontahin ang Glias. Madilim ang gubat at tanging ilaw lang mula sa sasakyan ang nagbibigay liwanag sa daan. Mabato din kaya todo ang paggalaw ng sasakyan na minamaneho ko.Kung gaano ako kasaya kanina na makasakay sa sasakyan na katulad nito, mas dumoble pa ito nang imaneho ko ito. I knew it's a little bit inappropriate na magsaya sa sitwasyon namin ngayon, pero hindi ko napigilang mapangiti. Noon pinapangarap ko lang ito, ngayon ginagawa ko na.Nagmistula akong nasa pelikula ngayon. Isang lalaki na mag-isang tinatahak ang nakakatakot at
***We've been walking for almost half an hour. Kasama namin ang squadron nina Jerick, habang ang ibang tatlong squadron ay tinungo ang posisyon nila. Tahimik ang gubat na sinabayan pa ng pagkatahimik naming lahat. Masyado kaming kinakabahan at nag-aalala para magsalita. Madilim din ang paligid na nagpapahirap sa aming maglakad. Napakadelikado din dahil sa mga posibleng pag-atake ng mga halimaw.Dao told us na baka maka-encounter kami ng halimaw dito dahil sa naging kilos nila n’ong papunta pa lang kami sa kampo. Kaya doble ‘yong takot at pangamba namin ngayon. Pero hindi ito nagpahinto sa amin sa paglalakad. Nandito na kami. Masyado nang huli para umatras. At isa pa, kailangan naming iligtas si Trisha, kahit makipagbakbakan pa kami sa mga halimaw.Speaking of Trisha, todo pa rin ang kontak ko sa kanya. Umaasang kahit ilang segundo lang ay makausap ko siya. "Trisha?" tawag ko sa kanya. Sa hindi mabilang na pagkakataon, wala na namang sumagot. Ayokong isipin na may nangyari na sa kanya
***TrishaFinally! I had successfully got rid of the headdress. It took me a while na hubarin ito. Sumasakit na nga ang likod ko kakayuko. Pati na rin ang ulo ko dahil sa kakahila sa buhok ko para lang matanggal ang metal na bandana sa dito. I was gasping for air, after my so-called struggle. Nagpapahinga muna ako matapos ang pinagdaanan kong hirap at sakit.The headdress were lying in front of me, probably asking na ibalik siya sa ulo ko. Dahil sa inis ay nasipa ko ito, hanggang sa marating nito ang kabilang dulo ng kwarto. Pansin ko ang ilang hibla ng buhok ko sa mukha ko. After what I did, sigurado akong buhaghag na ang mga ito. Well, I didn't have time to worry about my look. Kailangan kong balaan sina Alex sa patibong na hinanda ng Glias.Since I already got rid of the headdress, ang tanging naiwan nalang ay kung paano ako makakalabas sa bilangguang ito. Ayokong i-sugarcoat ito at tawaging kwarto — even though it was —, kasi baka magustuhan kong manatili dito.Forcing my way out