4: Mr. Popular

NO one initiated to start a conversation between Dione and Jax. Nasa labas lang ng bintana nakatuon ang paningin ni Dione, kunwari ay nakatingin sa mga punong nadadaanan nila. Pero ang totoo ay nasa katabi niya lumilipad ang isip niya.

Nakadikit siya sa bintana, medyo dumidistansiya kay Jax. Dahil ito sa naramdaman niyang kakaiba nang mahawakan niya ang braso ng lalaki. It was as if there’s a sudden spark inside her. O ‘di kaya’y parang may unti-unting umapoy sa kalooban niya.

“Anong course ang kinukuha mo?” bahagyang napatalon si Dione nang biglang magsalita si Jax. Napatingin siya rito, nakatingin sa daan ang lalaki kaya malaya niyang pinagmasdan ang mukha nito.

“Bachelor of Science in Anthrozoology, I’m gonna be 3^rd year college this year,” sagot niya rito habang nakatitig sa lalaki. Kumpyansa siyang sa daan lang nito ipipirmi ang paningin nito. Ngunit bahagya siyang napasinghap nang mapunta ang paningin ng binata sa kaniya, binawi niya ang pagkakatingin niya rito at siya naman ang nakatingin sa harapan.

“Ah, ganon ba. You like animals?” dagdag na tanong ni Jax. Napisil ni Dione ang kaniyang kamay dahil na-we-weirdohan siya sa kaniyang sarili at kung bakit hindi makapirmi ang regular na pagtibok ng kaniyang puso.

“A-ah, yes. Specifically, I aspire to study about supernatural creatures. Pero kahit ganoon, mahilig naman talaga ako sa mga hayop,” sagot ni Dione, nasa harapan pa rin ang tingin. She made a side glance to look if Jax is still looking at her. And she let loose of her breath and calm herself down. ‘Bakit ba ako nagkakaganito? Dahil ba si Jax ang pinaka-unang lalaki na nakipag-usap sa akin ng walang halong kabulastugan?’ sambit ni Dione sa kaniyang isipan.

“Supernatural creatures huh?” Napayuko si Dione sa narinig at napangiti ng mapait. She thought that Jax will laugh at her too, believing into such creatures that only existed in movies and books.

“They’re surely interesting,” dagdag ni Jax. Na-i-angat ni Dione ang kaniyang ulo ng sabihin iyon ni Jax. Ang mapait niyang ngiti ay napalitan ng matamis na ngiti.

“I know right? Say, do you believe they exist?” Dione asked. Bigla namang nahiya si Dione dahil sa biglaan niyang pagka-excited. Baka biglang magbago ang isip ni Jax at tawagin din siyang freak at pagtawanan.

“Hmm, yes I do believe they exists,” sagot ni Jax at bahagyang sinulyapan si Dione at matipid itong nginitian. Sobrang laki ng ngiti sa labi ni Dione at lahat ng awkwardness na nararamdaman niya sa lalaki ay biglang nawala. Sa sobrang tuwa pa nga ay napahawak siya sa kamay ni Jax na nakapatong sa gear stick.

Nawala tuloy ang focus ni Jax sa daan sa biglaang paghawak ni Dione sa kaniya. At nagsimula na namang magwala ang puso niya sa kakaibang init na dumadaloy sa kamay ni Dione papunta sa kaniya. Parang napapaso namang binawi ni Dione ang kamay niya mula sa pagkakahawak sa kamay ng lalaki.

Ngunit ang mata ni Jax ay nanatiling nakatingin kay Dione na nakayuko at hindi makatingin sa kaniya. Parang nahiya ito sa ginawang paghawak sa kamay niya.

“Dione, do you believe in love—” hindi natuloy ni Jax ang kaniyang sasabihin niya ng biglang sumigaw si Dione.

“Jax! Watch out!” Agad pumreno si Jax sa pagsigaw ni Dione, at ilang pulgada nalang ang layo para masagasaan nila ang isang wolf na patawid galing sa kabilang banda ng gubat. Huminto ang wolf sa gitna ng kalsada at bahagya itong nakatitig kanila Dione at Jax. Para bang tinatandaan nito ang mga mukha nila. At agad din itong tumakbo pagkatapos patungo sa kabilang banda.

“Whoa, that was close,” sambit ni Dione habang nakahawak sa kaniyang dibdib. Akala niya ay masasagasaan na talaga nila iyong wolf, buti nalang ay napansin ito ni Dione mula sa kabilang banda ng gubat.

“Good thing you noticed it,” ani ni Jax. He could not forgive his self if something were to happen to Dione because of him. He can’t understand it, but he got this feeling to protect Dione no matter what.

“And that wolf is kind of big, fascinating,” sambit ni Dione at tiningnan ang banda kung saan tumakbo ang wolf. Gusto tuloy niyang bumaba sa kotse at pumasok sa gubat para tumingin sa mga hayop. Ngunit hindi ito ang ipinunta nila ngayon. Kaya sa susunod nalang.

“Let’s go?” sambit ni Dione at tumango naman si Jax at muling pinaandar ang kotse.

ILANG minuto ang lumipas, nasa loob na ng university campus si Dione at Jax. Maliit tingnan mula sa malayo ang university, pero mapapatingala ka nalanag kapag nasa harap ka. It’s exterior is like those castle like schools in those fantasy school movies. When you got inside the gate, the surroundings is full of greeny colors. From trees to meadows. Nakakaginhawa sa loob at napaka-presko ng hangin. Dione instantly love the ambiance of the school. She feels like she’s still inside a forest.

Sinamahan ni Jax si Dione papunta sa Admission Office at agad binigay ni Jax ang dala dala niyang card na exclusive lamang para sa Hemmings family.

“Good morning—” nawala ang strict mode ng registrar pagka lapag ni Jax ng card sa counter.

“O-oh, if it’s not you, Mr Jax Hemmings, please come inside,” maamong sambit ng registrar. Naunang pumasok si Jax at sumunod naman si Dione.

“She is Mr Baron’s step daughter, and she would like to enroll here in the university,” ani ni Jax pagka-upo nila. Nakatingin ang lahat ng staff sa loob ng Admission Office sa banda nila. Hindi dahil sa asta ni Jax, kun’di sa panlabas nitong anyo. He has this rugged bad boy physical looks that makes the women drolls over him.

“Kindly fill up this form, Miss,” a staff hand over a enrollment from to Dione that she received. Agad siyang nag-fill up doon at ipinasa pagkatapos.

“Let’s go, Dione,” Jax said and open the door for her. Nahihiya namang nagpasalamat si Dione sa mga staff at lumabas na.

Sabay na naglakad si Dione at Jax, may iilang estudyante sa loob ng campus ang panaka-nakang tumitingin sa kanila—particularly kay Jax. Dione then knew that Jax is somewhat popular here just by the body language of the women they’ve have met or eitheir passed by. Napatingin tuloy siya kay Jax na balik na sa neutral poker face expression nito. And she thought, ‘who wouldn’t fall for him?’