Ngayong araw ay ang huling sandali ng paghahanda sapagkat bukas ay magaganap na ang isang kaabang-abang na pagdiriwang. Ang kanang-kamay ng reyna na si Luna at ang kapatid ng reyna na si Centina ang naatasan sa pag-oorganisa ng nasabing pagdiriwang.
“Tingnan mo nga naman, tayo pang dalawa ang pinagsama ng kapatid kong reyna. Hindi siguro niya batid na hindi tayo magkasundo.” bulalas ni Centina.
Samantala, sa kaharian ng Zaparya ay nasa iisang silid ang magkapatid na si Prinsesa Nevira at Prinsesa Azulla na kapwa nagbabasa ng aklat ng mahika.“Nabalitaan mo ba ang malaking pagdiriwang na gaganapin sa Vireo bukas?” tanong ng nakatatandang si Prinsesa Nevira.
Sa kaharian naman ng Zaparya ay tila bagyong dumating ang tinaguriang prinsipe ng kadiliman na si Prinsipe Roman. Wala siyang kinatatakutan at inaatrasan kahit pa ang sarili niyang ama na si Haring Clavar. Dumating ang prinsipe na duguan ang kasuotan na agad namang napansin ng kaniyang ama.“Anong nangyari sa 'yo?”“Huwag niyong alalahanin ang mantsa ng dugo sa aking baluti sapagkat hindi ito sa akin galing kundi sa
Patuloy pa rin ang kasiayahan sa Vireo. Samantala ay nilapitan naman ng amasonang si Talina ang nakaupo na si Prinsesa Alora. Pagkaalis ng kausap ng prinsesa ay agad siyang lumapit.“Prinsesa, matutuwa ka sa sasabihin ko sa 'yo.”“Siguruhin mo lang na talagang matutuwa ako.”seryosong bulalas ni Prinsesa Alora.
Sa Kaharian ng Zaparya naman ay nilapitan ng mangkukulam na si Adelina ang kanilang reyna na si Reyna Estella. Kasalukuyan silang nasa isang mataas na tore na bahagi rin ng Zaparya.“Kamahalan, mukhang malalim ang iyong iniisip.” bungad na sambit ni Adelina.“Wala ito, Adelina. Sadyang hindi lamang ako makatulog.”
Sa umpukan naman ng ilang mga prinsipe sa Kaharian muli ng Vireo ay humiwalay si Prinsipe Zeus at nilapitan niya si Prinsesa Herya ng Kaharian ng Ethero nang matsempuhan niya itong walang kausap.“Gusto man kitang yakapin ay hindi ko magawa, aking mahal. Bakit ba kasi hindi pa natin ipaalam ang ating relasyon sa ating mga magulang?”
Kilala ang mga duke at heneral bilang mga matatapang na bahagi ng bawat kaharian na kung tutuusin ay wala nang mga kinatatakutan sa dami na ng kanilang mga karanasan at pagsubok na pinagdaanan.Subalit, si Heneral Virgo ng Kaharian ng Zaparya ay kinatatakutan maging ng kaniyang kapwa mga duke at heneral dahil sa walang habas niyang pagpatay. Wala siyang pag-aalinlangan at awa kagaya ng kaniyang pinagsisilbihang hari na si Haring Clavar.Siya rin ang taga huli ng mga halimaw na ginagamit
Hating-gabi naman sa Kaharian ng Zaparya ay tahimik nang nagpapahinga si Prinsesa Nevira sa kaniyang silid. Iniisip niya ang gabi noong nanggulo siya sa pagdiriwang ng Vireo. Labis talaga siyang nasiyahan na para bang nais pa niyang maulit. Sa kalagitnaan ng kaniyang pamamahinga ay nakarinig siya ng sigaw mula naman sa kwarto ng kaniyang bunsong kapatid na si Prinsesa Azulla kaya kaagad niya itong pinuntahan.Malayo pa man siya ay rinig na rinig na niya ang tinig ng nagwawala niyang kapatid.
Isang umaga, sa Kaharian ng Vireo ay abala muli ang lahat. Hindi uso ang pagpapahinga sa palasyong ito kaya naman hindi nakapagtatakang patuloy ang pag-unlad. Sa isang hapag ay tahimik na kumakain si Reyna Verina, kasama ang kanang kamay niyang si Luna at dalawa niyang anak na sina Prinsesa Alora at Prinsesa Manorah. Nagkataon kasing wala na roon si Prinsipe Zeus at Prinsesa Aleyah dahil maaga silang umalis kaya hindi sila nakasali sa hapag. Nilapitan naman sila ni Althea.“Kamahalan, kasalukuyan na pong isinasagawa ang paglalagay ng matataas na pader sa paligid ng palasyo. Sa ngayon ay naghahanap
Samantala, habang nakikipagsapalaran pa sa loob ng kuweba si Prinsesa Aleyah, sa labas ng kweba naman ay naiwan ang kaniyang pangkat. Madilim na sa paligid kaya doon na rin mismo sa labas sila nag-ayos ng mga matutulugan at mapagpapahingahan. Tahimik silang lahat at halatang nag-aalala sila sa kanilang pinunong prinsesa. Lahat sila ay hindi maalis ang tingin sa bukana ng kweba at tila ba inaabangan ang paglabas ng prinsesa.“Nakakatawa nga naman oh, isang araw pa lang siyang nasa loob pero hindi na tayo makapaghintay na makita ulit siya.”
Kinabukasan sa Kaharian ng Nemitiko ay nagkaroon ng salu-salo kasabay ng magaganap na pagpupulong. Naroroon na ang Punong konsehong si Carlile at kanang kamay ng reyna na si Luna mula sa kaharian ng Vireo. Pati na rin si Heneral Lumid na kinatawan ng Arcansas, si Opelia na isang dakilang manghuhula, manggagamot at kanang kamay ng hari ng Ethero, gayundin ang dalawang mandirigma na sina Yozke at Ximuel mula naman sa Kaharian ng Moriones at ang iba pang mga kinatawan mula naman sa natitira pang 26 na kaharian. Isang Palasyo na lang ang hindi pa nagpapadala ng kinatawan para sa mahalagang pulong na gaganapin at iyon ay ang Palasyo ng Floresiana. Gayunpaman, ay sinalubong ng pamilya ni Haring Nemias ang kanilang mga panauhin na kinabibilangan ni Reyna Juliana kasama ang 3 nilang anak na diwata na sina Prinsesa Natalia, Prinsipe Juro, at Prinsesa Arabella na pa
Habang makalipas naman ang 30 minuto ay nakalabas na sa gubat ang pangkat ni Prinsesa Aleyah at tumambad sa kanila ang isang napakalaking kweba. Kung titingnan sa labas ay lubhang napakadilim sa loob nito. Kakaiba ang kwebang ito na naging dahilan upang mag-alangan silang pumasok. Napahinto sila habang pinagmamasdan ang labas ng kweba na tila ba korteng ulo ng dragon.“Mukhang hindi nagkataon na hugis ulo ng dragon ang kwebang iyan.” pabulong na usal ni Tamara na para bang sinasabi niyang ang lahat ng mga bagay sa paligid ay may dahilan at hindi nagkataon lamang.
Sa Emperyo ng Zaparya ay matunog naman ang pangalan ng mala-higanteng mandirigma na si Agor. Nakakatakot ang kaniyang itsura, hindi rin siya basta-basta masusugatan dahil ang kaniyang balat ay tila ba bakal sa sobrang tibay. Siya lang naman ang tinaguriang pinakamalakas na mandirigma sa lahat ng mga kaharian buhat ng kaniyang taglay na kalakihan, sa kasamaang palad ay mas pinili niyang umanib sa masamang emperyo ng Zaparya. Madalas siyang nasa tuktok ng Kaharian ng Zaparya upang magmasid. Pinaniniwalaang alam niya ang lahat ng nangyayari sa paligid sapagkat taglay rin niya ang pambihirang matatalas na mga mata.Isang araw, ipinatawag siya ng kaniyang haring si Clavar
Samantala, madaling araw sa malayong kaharian ng Vireo ay humahangos na pumasok ang mensahero ng kaharian na si Lancelot. Agad napansin ng lahat ng mga nasa kaharian ang kaniyang balisang pagdating.“Lancelot, ayos ka lang ba? Tila hindi ka yata mapakali.” tanong ng kanang-kamay ng reyna na si Luna.“Hu-huwag kayong mabibigla sa aking sasabihin.” hinihingal na tugon ng mensahero.
Sa Kaharian ng Zaparya naman ay nilapitan ng manghuhulang si Nisan ang prinsipeng si Roman.“Mukhang masaya ka ngayon mahal na prinsipe.”“Paanong hindi ako masisiyahan kung nang dahil sa ginawa kong pagpatay kay Heneral Wuhan ng Floresiana ay magiging magkaalitan ang kanilang kaharian at ang Moriones. Hahahaha!”
Sa Kabundukan ng Romanes naman ay patuloy ang paglalakbay ng pangkat ni Prinsesa Aleyah. Makalipas ang 3 araw ay nasunod ang plano ng prinsesa na sa loob dapat ng 3 araw ay naakyat na nila ang bundok na ito.Kasalukuyan na nilang kailangang malampasan ang Kagubatan ng Mariveles kung saan pinaniniwalaang ito ang tirahan ng matitinik na mga bandido. Sa ngayon, naglalakad ang pangkat ni Prinsesa Aleyah nang bigla na lamang siyang huminto sa paglalakad kaya napahinto rin ang kaniyang mga kasama.
Samantala, ang masayahing Palasyo ng Moriones ay nabalot ng pangamba. Ang kanilang mga kawal ay nasa labas ng kaharian at pinaghahandaan ang pag-atake mula sa kaharian ng Floresiana. Habang sa loob ay nagpupulong ang mga maharlika at may matataas na katungkulan sa pangunguna ng kanilang pinuno na si Haring Marino.“Hindi ko nais na sapitin ito ng ating kaharian. Patawad ngunit ang nagbabadyang digmaan ay hindi ko na mapipigilan.”
Habang sa malayong kaharian naman ng Floresiana ay nagkaroon nang malaking kaguluhan matapos umanong matagpuang patay sa kaniyang silid ang isa nilang matikas na heneral na si Heneral Wuhan.Nang siyasatin ito ng mga manggagamot at kawal ng Floresiana ay mayroon silang espadang natagpuan na may simbolo ng Palasyo ng Moriones. Agad nagpatawag ng pulong ang kanilang hari na si Haring Hernan.“Malinaw na may gustong iparating sa atin ang kaharian ng Moriones sa ginawa nilang pagpatay