Pasensya na po kung 2 chapters a day lang mag update ang lola nyo, because I’m spending more time on research and proofreading than actual writing, as I prefer quality over quantity. My aim is not to throw out random stories just to make money (mayaman nako, char!) — but to create well-written romantic novels that are more than just pakilig. My goal is to write love stories that are meaningful and with quality. Okay, my nose is bleeding na, that’s it for now. Thanks for reading….
You can skip or continue reading this free chapter. This is an Open Letter to real "Miguel" from real "Ella". Wala po akong binago rito kahit isang word.Everytime kasi na mag-uupdate ako ng bagong chapters, kung hindi kinikilig ay umiiyak si "Ella." Yesterday she was emotional after my last update. Although matagal na raw yung nangyari, naiiyak pa rin siya kapag naaalala niya yung darkest part ng buhay nila ni "Miguel." So I asked her to express her feelings through an open letter. —---*****-------Dearest Miguel, When I think of the future we once dreamed of, the home we’d build, children we’d raise and the life we’d share, that moment I was already broken—battling a war inside me that no one else could see. I can’t bear the thought of watching you slowly fade in the shadows of my own shortcomings, that’s why I walked out that room that day. At kasabay ng paglabas ko ng pintuan na iyon ay ang pagbubukas ng isang makabagong yugto ng buhay mo sa piling ng babaeng akala ko ay par
Ella POVNagmamadali akong pumasok sa kusina upang makalayo sa dalawa lalo na kay Miguel. Ano na naman kaya ang ginagawa niya rito, tumakas na nga ako dahil ikinukulong niya ako sa condo niya. At bakit kainuman niya si kuya? Si kuya pa naman sana ang inaasahan kong shield laban kay Miguel, kaso parang ang close nila sa isa’t isa at nagtatawanan pa.Hay, mababaliw na talaga ako sa lalaking yun.Nadatnan ko si Jerald na kumakain sa kusina. “Tita, kain na po.” alok nito sa akin at punong puno ng pagkain ang kanyang pinggan.Tama si kuya, andami ngang pagkain. May kimchi pa, mukhang korean foods ang mga ito ah. Ayaw ko sana dahil galing daw kay Miguel ito pero gutom na ako kaya hindi na ako magpapakipot pa. Kumuha ako ng pinggan at nagsimula na akong magsalin ng pagkain para sa sa sarili ko.Nakakailang nguya na ako nang pumasok sa kuya sa kusina para kumuha ng ice sa freezer. Itinigil ko ang pag nguya. Tumayo ako at nilapitan siya.“Kuya, anong ginagawa ng lalaking yan dito?” pabulong
Ella POVKagaya nga ng sabi ni Macy, puputaktihin ako ng tanong ng mga katrabaho ko, lalo na si Dino. Walang naniwala na loan shark si Miguel at sinisingil lang ako ng utang. Di nagtagal ay nagsawa na rin ang mga ito sa katatanong dahil wala rin naman silang napala sa akin.Nag-uusap kami ni Macy sa office niya nang marinig kong tumutunog ang aking cellphone. Kapag ganitong may tumatawag ay medyo kinakabahan na ako, dahil baka si Miguel na naman yun. Napansin din ni Macy ang naging reaksyon ko kaya inalis nito ang tingin sa desktop at tumingin muna sa akin. Nawala bigla ang kaba ko nang makitang si Enzo ang tumatawag.“Si Enzo..” nakangiting ani ko. Ngumiti at tumango si Macy saka ibinalik sa desktop ang mga mata.“Can I invite you to dinner after work?” alok ni Enzo sa kabilang linya. Kahit hindi ko siya nakikita ay naiimagine ko na ang pagsusumamo sa mga mata nito. Naka loud speaker ang cellphone ko kaya dinig ni Macy ang usapan namin. Tatanggihan ko pa sana si Enzo pero nakita ko s
Ella POVHabang papalapit ang sasakyan ni Miguel ay agad na akong pumasok sa loob ng kotse ni Enzo. Samantalang si Enzo naman ay sumakay na rin sa driver's seat at agad na pinaandar ang sasakyan. Parang slow mo nang makasalubong namin ang kotse ni Miguel. Dinig ko ang kabog ng aking dibdib habang nilalagpasan na namin ito. “Okay ka lang?” tanong ni Enzo nang mapansin yatang balisa ako. “H-ha? Oo ayos lang.” pagsisinungalin ko at ibinaling ang tingin sa labas ng bintana.Hindi na nagtanong pa si Enzo at ipinagpatuloy lang nito ang pagmamaneho. Hindi naman sa pag-aasume pero in-off ko ang aking cellphone. Baka kung sino pa kasi ang bigla na lang tumawag, mabuti na rin yung nag-iingat. Ayoko ng abala dahil ngayong gabi ay magfo-focus ako kay Enzo. Pagtutuunan ko na siya ng pansin, baka nga may makita akong spark kagaya ng sabi ni Macy.Wala akong masabi kay Enzo. Napaka-gentleman niya talaga, mula sa pagbaba ko ng sasakyan hanggang sa makapasok at maupo kami dito sa loob ng restauran
Ella POVPagkatapos naming kumain ng desserts ay napagpasiyahan na naming umuwi. As usual ay napakagentleman pa rin nito sa kung paano niya ako alalayan hanggang sa makasakay ako sa loob ng sasakyan. Sa biyahe ay tuloy pa rin ang kwentuhan namin. Bigla kong naalala yung sinabi ni Mike na sa isang araw ay magyayaya itong lumabas kami. Magpinsan sila ni Enzo kaya natural lang na isasama namin siya sa lakad namin.“Wag mong sabihing pinopormahan ka rin niya.” ani Enzo na may himig pagseselos. Natawa lang ako. Hindi pa man, seloso na.“Gusto niyang isama ko rin si Macy. Tingin ko type niya ang kaibigan ko.” saad ko.“Wala namang masama dun, binata yung pinsan ko, dalaga naman ang kaibigan mo. Swerte na niya kay Mike, napakabait nun. Masiyahin palagi.” wika pa ni Enzo na mukhang boto naman sa loveteam ng dalawa.“Bakit, swerte din naman si Mike sa kaibigan ko ah, maganda kaya si Macy.” pagbubuhat ko ng bangko para sa bestfriend ko. Hindi nagsalita si Enzo, medyo nagkibit balikat lang ito
Ella POVNalilito ako sa ginawa at sinabi ni Miguel. Wala rin akong nararamdamang pamumwersa mula sa kanya kagaya ng lagi nitong ginagawa. Ilang sandali rin akong nakakulong sa mga bisig niya hanggang lumuwag na rin ang pagkakayakap nito sa akin.Inaantok na rin ako pero ayokong abutin ng pagtulog dito na katabi siya. Siya lang naman ang lasing at hindi ako. Hinayaan ko mang may nangyari samin nung nakaraan, pero nagsimula naman yun sa pwersahan, at nadala lang ako kalaunan– pero ayoko nang yung maulit pa. Ayoko na ring humaba pa ang listahan ng mga kasalanan ko kay Sofia. Kung may kasintahan din ako, ayokong makita na may ibang babae itong katabi sa higaan.Dahan dahan kong inalis ang braso niya sa pagkakayakap sa akin para hindi siya magising. Nang makatayo ako sa kama ay dinampot ko ang unan at kumot saka maingat na lumabas ng silid. Dumiretso ako sa sofa at doon nahiga hanggang sa tuluyan ng makatulog.Kusa na akong nagising kahit hindi pa tumutunog ang alarm. Ilang minuto pa sigu
Ella POVParang nakaramdam ako ng disappointment ng wala akong makitang magarang sasakyan sa tapat ng bahay namin pag-uwi ng hapon yun. Mabigat ang aking paa na pumasok sa bahay. Nadatnan ko si kuya at Jerald na nanonood ng basketball. “Mukhang hindi ka nag-iinom ngayon ah.” puna ko, pero ang totoo nakikiramdam lang ako kung darating ba si Miguel ngayon.“Bakit gusto mo ba, tawagan ko?” sarkastikong ani kuya. Bigla akong pinamulahan ng mukha dahil sa sinabi niya. Ganun ba ako ka-transparent? Hindi ko na lang siya sinagot, baka sabihin pa niya defensive ako.Agad akong nagpalit ng damit pagkapasok ko sa kwarto. Ilang minuto na akong nakatitig sa kisame at sandali pumikit………... ……..naalimpungatan ako sa sunod sunod na pagkatok at naririnig ko ang boses ni kuya. Nakatulog pala ako. Mumukat mukat akong bumangon at binuksan ang pintuan. “Kanina ka pa tinatawag ni Jerald ayaw mong gumising. Kala ko hindi ka na humihinga.” bungad nito“Hindi mo na sana ako ginising para mahaba ang tu
Ella POV“Tita sabi po ni papa–”Para akong nakuryente at biglang napatalon palayo kay Miguel dahil sa biglaang pagsulpot ni Jerald.“Ooops..” parang kidlat sa bilis na tumalikod Jerald at lumabas ng kusina matapos niya kaming maabutan sa ganung posisyon.Inabot na rin ako ng hiya at dali-dali akong lumabas ng kusina para bumalik sa silid ko. Hindi ko na pinansin sina kuya na alam kong nakatingin sa akin, maging si Jerald na nagkakamot ng ulo.Nakahinga ako ng maluwag nang makapasok sa silid. Hindi mawala wala sa utak ko ang mga sinabi at ginawa ni Miguel. Hindi naman sila uminom pero bakit para siyang lasing na hindi alam ang pinagsasasabi? Hindi kasi yun ang inaasahan kong maririnig sa kanya. Maghapon kong inihanda ang aking sarili para sa pag-uusap namin ngayon. Akala ko ay magpapaliwanag lang ako sa kanya at hihingi ng kapatawaran. At pagkatapos ang magmomove-on na kami sa kanya kanyang buhay.Ganun pa man ay may parte ng puso ko ang natutuwa. May konting pag-asa na namumuo s
Ella POVPalibhasa’y kabisado ko ang lugar na ito kaya mabilis akong nakalayo. Oo, tinakbuhan ko na naman si Miguel nang bigla kong maalala na pag-aari na siya ng iba. Nang nasa tapat na akong bahay namin ay lumingon ako at sa di kalayuan ay tanaw ko si Miguel na nagmamadaling nakasunod sa akin.Nagulat naman si kuya nang makita niya akong humahangos papasok ng bahay. Hindi na siya nagtanong. Malamang ay may kutob na siya. Kung kanina pa wala si Miguel sa tabi niya, malamang nahuhulaan na nito kung saan ito nagpunta. Nagmamadali akong pumasok sa aking silid at ini-lock yun. Dumiretso ako ng higa sa kama at kusa nang nagsibagsakan ang aking mga luha. Iba’t ibang emosyon ang bumabalot sa dibdib ko, bittersweet dahil pinaghalong saya at lungkot ang aking nararamdaman. Hindi ko pwedeng itanggi na masaya ang puso ko dahil sa mga narinig ko mula kay Miguel. Ni hindi ko na nga naisip kung sincere ba siya o hindi sa mga sinabi niya…, pero may ibang bagay akong mas inaalala. Pinapatay
Ella POV“Tita sabi po ni papa–”Para akong nakuryente at biglang napatalon palayo kay Miguel dahil sa biglaang pagsulpot ni Jerald.“Ooops..” parang kidlat sa bilis na tumalikod Jerald at lumabas ng kusina matapos niya kaming maabutan sa ganung posisyon.Inabot na rin ako ng hiya at dali-dali akong lumabas ng kusina para bumalik sa silid ko. Hindi ko na pinansin sina kuya na alam kong nakatingin sa akin, maging si Jerald na nagkakamot ng ulo.Nakahinga ako ng maluwag nang makapasok sa silid. Hindi mawala wala sa utak ko ang mga sinabi at ginawa ni Miguel. Hindi naman sila uminom pero bakit para siyang lasing na hindi alam ang pinagsasasabi? Hindi kasi yun ang inaasahan kong maririnig sa kanya. Maghapon kong inihanda ang aking sarili para sa pag-uusap namin ngayon. Akala ko ay magpapaliwanag lang ako sa kanya at hihingi ng kapatawaran. At pagkatapos ang magmomove-on na kami sa kanya kanyang buhay.Ganun pa man ay may parte ng puso ko ang natutuwa. May konting pag-asa na namumuo s
Ella POVParang nakaramdam ako ng disappointment ng wala akong makitang magarang sasakyan sa tapat ng bahay namin pag-uwi ng hapon yun. Mabigat ang aking paa na pumasok sa bahay. Nadatnan ko si kuya at Jerald na nanonood ng basketball. “Mukhang hindi ka nag-iinom ngayon ah.” puna ko, pero ang totoo nakikiramdam lang ako kung darating ba si Miguel ngayon.“Bakit gusto mo ba, tawagan ko?” sarkastikong ani kuya. Bigla akong pinamulahan ng mukha dahil sa sinabi niya. Ganun ba ako ka-transparent? Hindi ko na lang siya sinagot, baka sabihin pa niya defensive ako.Agad akong nagpalit ng damit pagkapasok ko sa kwarto. Ilang minuto na akong nakatitig sa kisame at sandali pumikit………... ……..naalimpungatan ako sa sunod sunod na pagkatok at naririnig ko ang boses ni kuya. Nakatulog pala ako. Mumukat mukat akong bumangon at binuksan ang pintuan. “Kanina ka pa tinatawag ni Jerald ayaw mong gumising. Kala ko hindi ka na humihinga.” bungad nito“Hindi mo na sana ako ginising para mahaba ang tu
Ella POVNalilito ako sa ginawa at sinabi ni Miguel. Wala rin akong nararamdamang pamumwersa mula sa kanya kagaya ng lagi nitong ginagawa. Ilang sandali rin akong nakakulong sa mga bisig niya hanggang lumuwag na rin ang pagkakayakap nito sa akin.Inaantok na rin ako pero ayokong abutin ng pagtulog dito na katabi siya. Siya lang naman ang lasing at hindi ako. Hinayaan ko mang may nangyari samin nung nakaraan, pero nagsimula naman yun sa pwersahan, at nadala lang ako kalaunan– pero ayoko nang yung maulit pa. Ayoko na ring humaba pa ang listahan ng mga kasalanan ko kay Sofia. Kung may kasintahan din ako, ayokong makita na may ibang babae itong katabi sa higaan.Dahan dahan kong inalis ang braso niya sa pagkakayakap sa akin para hindi siya magising. Nang makatayo ako sa kama ay dinampot ko ang unan at kumot saka maingat na lumabas ng silid. Dumiretso ako sa sofa at doon nahiga hanggang sa tuluyan ng makatulog.Kusa na akong nagising kahit hindi pa tumutunog ang alarm. Ilang minuto pa sigu
Ella POVPagkatapos naming kumain ng desserts ay napagpasiyahan na naming umuwi. As usual ay napakagentleman pa rin nito sa kung paano niya ako alalayan hanggang sa makasakay ako sa loob ng sasakyan. Sa biyahe ay tuloy pa rin ang kwentuhan namin. Bigla kong naalala yung sinabi ni Mike na sa isang araw ay magyayaya itong lumabas kami. Magpinsan sila ni Enzo kaya natural lang na isasama namin siya sa lakad namin.“Wag mong sabihing pinopormahan ka rin niya.” ani Enzo na may himig pagseselos. Natawa lang ako. Hindi pa man, seloso na.“Gusto niyang isama ko rin si Macy. Tingin ko type niya ang kaibigan ko.” saad ko.“Wala namang masama dun, binata yung pinsan ko, dalaga naman ang kaibigan mo. Swerte na niya kay Mike, napakabait nun. Masiyahin palagi.” wika pa ni Enzo na mukhang boto naman sa loveteam ng dalawa.“Bakit, swerte din naman si Mike sa kaibigan ko ah, maganda kaya si Macy.” pagbubuhat ko ng bangko para sa bestfriend ko. Hindi nagsalita si Enzo, medyo nagkibit balikat lang ito
Ella POVHabang papalapit ang sasakyan ni Miguel ay agad na akong pumasok sa loob ng kotse ni Enzo. Samantalang si Enzo naman ay sumakay na rin sa driver's seat at agad na pinaandar ang sasakyan. Parang slow mo nang makasalubong namin ang kotse ni Miguel. Dinig ko ang kabog ng aking dibdib habang nilalagpasan na namin ito. “Okay ka lang?” tanong ni Enzo nang mapansin yatang balisa ako. “H-ha? Oo ayos lang.” pagsisinungalin ko at ibinaling ang tingin sa labas ng bintana.Hindi na nagtanong pa si Enzo at ipinagpatuloy lang nito ang pagmamaneho. Hindi naman sa pag-aasume pero in-off ko ang aking cellphone. Baka kung sino pa kasi ang bigla na lang tumawag, mabuti na rin yung nag-iingat. Ayoko ng abala dahil ngayong gabi ay magfo-focus ako kay Enzo. Pagtutuunan ko na siya ng pansin, baka nga may makita akong spark kagaya ng sabi ni Macy.Wala akong masabi kay Enzo. Napaka-gentleman niya talaga, mula sa pagbaba ko ng sasakyan hanggang sa makapasok at maupo kami dito sa loob ng restauran
Ella POVKagaya nga ng sabi ni Macy, puputaktihin ako ng tanong ng mga katrabaho ko, lalo na si Dino. Walang naniwala na loan shark si Miguel at sinisingil lang ako ng utang. Di nagtagal ay nagsawa na rin ang mga ito sa katatanong dahil wala rin naman silang napala sa akin.Nag-uusap kami ni Macy sa office niya nang marinig kong tumutunog ang aking cellphone. Kapag ganitong may tumatawag ay medyo kinakabahan na ako, dahil baka si Miguel na naman yun. Napansin din ni Macy ang naging reaksyon ko kaya inalis nito ang tingin sa desktop at tumingin muna sa akin. Nawala bigla ang kaba ko nang makitang si Enzo ang tumatawag.“Si Enzo..” nakangiting ani ko. Ngumiti at tumango si Macy saka ibinalik sa desktop ang mga mata.“Can I invite you to dinner after work?” alok ni Enzo sa kabilang linya. Kahit hindi ko siya nakikita ay naiimagine ko na ang pagsusumamo sa mga mata nito. Naka loud speaker ang cellphone ko kaya dinig ni Macy ang usapan namin. Tatanggihan ko pa sana si Enzo pero nakita ko s
Ella POVNagmamadali akong pumasok sa kusina upang makalayo sa dalawa lalo na kay Miguel. Ano na naman kaya ang ginagawa niya rito, tumakas na nga ako dahil ikinukulong niya ako sa condo niya. At bakit kainuman niya si kuya? Si kuya pa naman sana ang inaasahan kong shield laban kay Miguel, kaso parang ang close nila sa isa’t isa at nagtatawanan pa.Hay, mababaliw na talaga ako sa lalaking yun.Nadatnan ko si Jerald na kumakain sa kusina. “Tita, kain na po.” alok nito sa akin at punong puno ng pagkain ang kanyang pinggan.Tama si kuya, andami ngang pagkain. May kimchi pa, mukhang korean foods ang mga ito ah. Ayaw ko sana dahil galing daw kay Miguel ito pero gutom na ako kaya hindi na ako magpapakipot pa. Kumuha ako ng pinggan at nagsimula na akong magsalin ng pagkain para sa sa sarili ko.Nakakailang nguya na ako nang pumasok sa kuya sa kusina para kumuha ng ice sa freezer. Itinigil ko ang pag nguya. Tumayo ako at nilapitan siya.“Kuya, anong ginagawa ng lalaking yan dito?” pabulong
You can skip or continue reading this free chapter. This is an Open Letter to real "Miguel" from real "Ella". Wala po akong binago rito kahit isang word.Everytime kasi na mag-uupdate ako ng bagong chapters, kung hindi kinikilig ay umiiyak si "Ella." Yesterday she was emotional after my last update. Although matagal na raw yung nangyari, naiiyak pa rin siya kapag naaalala niya yung darkest part ng buhay nila ni "Miguel." So I asked her to express her feelings through an open letter. —---*****-------Dearest Miguel, When I think of the future we once dreamed of, the home we’d build, children we’d raise and the life we’d share, that moment I was already broken—battling a war inside me that no one else could see. I can’t bear the thought of watching you slowly fade in the shadows of my own shortcomings, that’s why I walked out that room that day. At kasabay ng paglabas ko ng pintuan na iyon ay ang pagbubukas ng isang makabagong yugto ng buhay mo sa piling ng babaeng akala ko ay par