Thanks for reading...
Ella POV “Maswerte din sila sayo.” may sinseridad na saad ko dahil nakikita ko kung gaano kagenuine si Sofia. Swerte ni Miguel dahil mukhang matinong babae ang mapapangasawa niya. Napahinto kami sa pag-uusap ng bigla itong nadulas dahil naapakan nito ang basa at malambot na buhangin. “AW!!” malakas na daing nito. Napahiga ito sa buhanginan, mabilis din itong bumawi at naupo. Napakabilis ng pangyayari at hindi ko agad siya napigilan. Agad akong lumapit upang alalayan siya , pero dahil sa pagmamadali ako naman itong napayapak din sa malambot na buhangin kaya natapilok ako. Agad kong naramdaman ang kirot sa aking bukong bukong pero mabilis ko ring inayos ang aking sarili para tulungan si Sofia. “Sofia, okay ka lang?” Yumuko ako at tinulungan siyang magpagpag ng buhangin sa katawan. “Okay lang.” tumatawa pang ani Sofia habang pinapagpagan ang damit. Nagulat na lang ako nang biglang sumulpot si Miguel at nadaluhan agad nito ang nobya. Hindi niya sinasadyang matabig ako dahil
Ella POVTatlong araw na mula nang huli kong makita sina Sofia, balik na muli ako sa daily routine. Okay rin na agad ang paa ko, nung isang araw pa.Nang dumating ako sa trabaho ay tsinek ko muna lahat ng list ng mga tatawagan ko ngayong araw na ito. Nang mabasa ko nang lahat ay nagtungo muna ako sa breakroom para magtimpla ng kape. Ipagtitimpla ko na rin si Macy, ganito naman palagi ang routine ko dahil gusto ko siyang kasabay palagi, at kahit nga nakainom na siya ay iinumin pa rin niya ang itinimpla ko.Naramdaman kong nagvibrate ang aking cellphone. Nang tingnan ko ito ay nakita ko ang text message ni Enzo..FROM ENZO:Wish me luck. Ngayon na ang presentation ko..Nung huli kaming magkita 3 days ago ay kinausap niya ako tungkol sa kanyang gagawing presentation ngayong araw na ito. Isang malaking event daw ito na may kinalaman sa medical field at taon taon kung ginaganap. Napili si Enzo na maging isa sa mga presenter ng event. Proud na proud si Enzo na ibinalita sa akin yun. Syemp
3rd person POVSa isang napaka-eleganteng conference hall sa Makati ay nagtipon tipon ang mga nangungunang eksperto sa larangan ng medisina at mga kilalang personalidad sa Pharmaceutical Industry. Ang layunin ng pagtitipon ay upang ipakita ang successful collaboration ng mga pharmaceutical companies sa larangan ng Minimally Invasive Surgery– isang game-changing step para mapababa ang panganib at pagpapabilis sa paggaling ng mga pasyente gamit ang ang makabagong teknolohiya. Sa pagtitipong ito, isa ang AltiMed Pharmaceutical Corp. sa mga primary sponsors. Abala ang mga bisita sa pakikipag-usap, pagkuha ng mga litrato at pagtikim ng mga elegant appetizers na nakahain. Si Miguel dela Vega na may pinakamahalagang papel sa pagtitipon na ito ay pasimpleng puwesto medyo malayo sa karamihan. Sinadya nitong huwag dumating ng masyadong maaga dahil alam niyang pupuntiryahin agad siya ng mga negosyanteng gustong makipag sosyo at magpropose ng kung ano-anong proyekto sa kanyang kumpanya. Ka
3rd person POV“Anong naging kasalanan ko sayo!” sumisigaw pa rin si Miguel at ang bawat salita nito ay punong puno ng galit at hinanakit kasabay ang mga luha na tuluyan nang bumagsak dahil sa bigat ng nararamdaman.Silang dalawa na lang ngayon ang naiwan sa silid. Napaiyak na rin si Ella dahil nakikita niya kung paano magtangis si Miguel. Kahit hindi pa man sinasabi ng lalaki, ay nahuhulaan na niya kung ano ang ikinagagalit nito.., alam na ni Miguel ang totoo. Kung paano nito nalaman ay hindi niya alam. Kita nya ang pangangatal sa mga labi ni Miguel at panginginig ng mga mata, tila napakarami nitong nais sabihin ngunit hindi malaman kung alin sa kanyang mga katanungan ang uunahin.Hindi inaasahan ni Ella nang bigla na lang kunin ni Miguel ang upuan at ubod nang lakas na inihampas yun sa pader dahilan para mapatakip siya ng tenga. Sa lakas ng pagkakahampas ay napaigtad din ang mga empleyadong hanggang ngayon ay tigalgal sa nangyayari. Nasa labas man sila ng silid ay naririnig n
Ella POVNapabalikwas ako nang bigla maalimpungatan. May isang oras yata akong nag-iiyak kanina dito sa loob ng silid. Inaasahan ko na mag-uusap kami ni Miguel ngunit namuti na ang king mga mata sa kahihintay ay hindi pa rin siya bumabalik. Habang hinihintay siya ay namigat na ang talukap ng aking mga mata hanggang sa tuluyan na akong nakatulog.Marahan akong bumangon sa kama at napahawak sa aking sintido, pakiramdam ko ay sasakit ang aking ulo. Kita ko sa malaking wall clock na 5:45 na ng hapon, kailangan ko nang umuwi. Naglakad ako patungo sa may pintuan. Dahan dahan kong pinihit ang seradura ng pinto ngunit hindi ko ito mabuksan. Paulit ulit ko itong pinihit ngunit ayaw talagang bumukas. Bigla tuloy akong kinutuban. Hindi kaya aksidenteng na-locked ni Miguel ang pinto? “Miguel!” tawag ko sa pangalan niya. Ngunit naka-ilang tawag na ako ay wala pa ring sumasagot.Nagsimula na akong kabahan at natataranta kong pinihit muli ang seradura at pwersahang itinutulak, nagbabaka sakaling
Ella POV“Wag kang mag-aalala Bes, mag-uusap lang kami tapos uuwi na rin ako.” Kahit hindi ako sigurado sa mga sinabi ko ay sinubukan ko pa ring magsalita ng kalmado, at hindi na nga ako kinulit ni Macy, dahil mukhang naniwala naman ito.“Pasensya na Macy, sinabi ko kay kuya June na ikaw ang kasama ko ngayon.” nahihiya kong sabi dito.Bahagyang tumahimik sa kabilang linya. Kasunod ay narinig ko ang pagbunting hininga niya.“Okay ako na ang bahala. Basta kapag may problema tawag ka kagad ha.” ani Macy bago ako tuluyang nagpaalam.Hindi ko na pinahaba pa ang tawag na yun dahil hindi ako kompartableng nasa harapan ko si Miguel habang nakikinig sa aming usapan. Parang nakabantay talaga ito sa akin para masigurong hindi ako magkakamali ng sasabihin.Nang matapos akong makipag-usap ay inilapag ko ang telepono sa kama. Tahimik lang ako at naghihintay sa susunod na sasabihin niya, pero tinalikuran lang ako nito.“Sumunod ka.” anito bago lumabas ng pintuan.Dali-dali akong tumayo at dinamp
Ella POVPagkagaling sa kusina ay dumiretso na ako sa banyo bitbit ang paper bag na galing kay Miguel. Pagkapasok ay ipinatong ko ito sa may counter. Napabuntong hininga na lang ako habang nakatingin sa paper bag. Ang sabi ni Miguel ay damit pantulog daw ang laman nito. Wala nga talaga siyang balak na paalisin ako ngayon. Hindi ko alam kung ano ba talaga ang gusto niyang mangyari. Tutal ay narito na ako kaya sasakyan ko na lang muna ang trip nito.Gusto kong magtoothbrush muna, nalalasahan ko pa ang lasa ng sesame oil sa dila ko. Nagpalinga-linga ako sa paligid. Sa ganda ng banyong ito, sigurado akong marami siyang stock ng toothbrush dito. Nagbukas bukas ako ng mga drawers at hindi nga ako nagkamali, marami ngang nakatagong supply ng toiletry sa isang malaking kabinet, kaya kumuha ako ng isang toothbrush para gamitin. Naisip ko na kung hindi ako makaka-uwi ngayong gabi ay dito na lang ako magsho-shower. Sinigurado ko munang naka-lock ang pintuan bago ako maghubad at magshower.
Ella POVMalamig ang pinong hangin na dumadampi sa aking balikat. Samahan pa ng malambot na higaan at makapal na kumot kaya parang gusto ko pang mamaluktot. Kaso ayaw namang makisama ng aking katawan na sanay nang gumising ng maaga. Unti-unti kong iminulat ang aking mga mata saka ko pa lang narealized na wala nga pala ako sa aking silid. Kaya pala mamahalin ang amoy ng silid at kakaiba ang klima, dahil airconditoned ang silid na ito. Hindi gaya ng nakasanayan kong electric fan o preskong hangin na nagmumula sa bintana ang bumubungad sa akin tuwing gigising ako.Naalala ko, nasa silid nga pala ako ni Miguel ngayon. Mariin akong napapikit na maalala ang naganap kagabi. Nung una ay labag sa aking kalooban ang pagpapaubaya, at batid yun ni Miguel ngunit hindi ko maitatanggi na sa kalaunan ay natangay na rin ako dahil hindi tumitigil si Miguel sa kanyang mga mapanuksong galaw hanggat hindi ako tuluyang bumibigay at tumutugon sa kanyang mga ginagawang pagpapaligaya sa akin.Kagabi, ay
Ella POVPalibhasa’y kabisado ko ang lugar na ito kaya mabilis akong nakalayo. Oo, tinakbuhan ko na naman si Miguel nang bigla kong maalala na pag-aari na siya ng iba. Nang nasa tapat na akong bahay namin ay lumingon ako at sa di kalayuan ay tanaw ko si Miguel na nagmamadaling nakasunod sa akin.Nagulat naman si kuya nang makita niya akong humahangos papasok ng bahay. Hindi na siya nagtanong. Malamang ay may kutob na siya. Kung kanina pa wala si Miguel sa tabi niya, malamang nahuhulaan na nito kung saan ito nagpunta. Nagmamadali akong pumasok sa aking silid at ini-lock yun. Dumiretso ako ng higa sa kama at kusa nang nagsibagsakan ang aking mga luha. Iba’t ibang emosyon ang bumabalot sa dibdib ko, bittersweet dahil pinaghalong saya at lungkot ang aking nararamdaman. Hindi ko pwedeng itanggi na masaya ang puso ko dahil sa mga narinig ko mula kay Miguel. Ni hindi ko na nga naisip kung sincere ba siya o hindi sa mga sinabi niya…, pero may ibang bagay akong mas inaalala. Pinapatay
Ella POV“Tita sabi po ni papa–”Para akong nakuryente at biglang napatalon palayo kay Miguel dahil sa biglaang pagsulpot ni Jerald.“Ooops..” parang kidlat sa bilis na tumalikod Jerald at lumabas ng kusina matapos niya kaming maabutan sa ganung posisyon.Inabot na rin ako ng hiya at dali-dali akong lumabas ng kusina para bumalik sa silid ko. Hindi ko na pinansin sina kuya na alam kong nakatingin sa akin, maging si Jerald na nagkakamot ng ulo.Nakahinga ako ng maluwag nang makapasok sa silid. Hindi mawala wala sa utak ko ang mga sinabi at ginawa ni Miguel. Hindi naman sila uminom pero bakit para siyang lasing na hindi alam ang pinagsasasabi? Hindi kasi yun ang inaasahan kong maririnig sa kanya. Maghapon kong inihanda ang aking sarili para sa pag-uusap namin ngayon. Akala ko ay magpapaliwanag lang ako sa kanya at hihingi ng kapatawaran. At pagkatapos ang magmomove-on na kami sa kanya kanyang buhay.Ganun pa man ay may parte ng puso ko ang natutuwa. May konting pag-asa na namumuo s
Ella POVParang nakaramdam ako ng disappointment ng wala akong makitang magarang sasakyan sa tapat ng bahay namin pag-uwi ng hapon yun. Mabigat ang aking paa na pumasok sa bahay. Nadatnan ko si kuya at Jerald na nanonood ng basketball. “Mukhang hindi ka nag-iinom ngayon ah.” puna ko, pero ang totoo nakikiramdam lang ako kung darating ba si Miguel ngayon.“Bakit gusto mo ba, tawagan ko?” sarkastikong ani kuya. Bigla akong pinamulahan ng mukha dahil sa sinabi niya. Ganun ba ako ka-transparent? Hindi ko na lang siya sinagot, baka sabihin pa niya defensive ako.Agad akong nagpalit ng damit pagkapasok ko sa kwarto. Ilang minuto na akong nakatitig sa kisame at sandali pumikit………... ……..naalimpungatan ako sa sunod sunod na pagkatok at naririnig ko ang boses ni kuya. Nakatulog pala ako. Mumukat mukat akong bumangon at binuksan ang pintuan. “Kanina ka pa tinatawag ni Jerald ayaw mong gumising. Kala ko hindi ka na humihinga.” bungad nito“Hindi mo na sana ako ginising para mahaba ang tu
Ella POVNalilito ako sa ginawa at sinabi ni Miguel. Wala rin akong nararamdamang pamumwersa mula sa kanya kagaya ng lagi nitong ginagawa. Ilang sandali rin akong nakakulong sa mga bisig niya hanggang lumuwag na rin ang pagkakayakap nito sa akin.Inaantok na rin ako pero ayokong abutin ng pagtulog dito na katabi siya. Siya lang naman ang lasing at hindi ako. Hinayaan ko mang may nangyari samin nung nakaraan, pero nagsimula naman yun sa pwersahan, at nadala lang ako kalaunan– pero ayoko nang yung maulit pa. Ayoko na ring humaba pa ang listahan ng mga kasalanan ko kay Sofia. Kung may kasintahan din ako, ayokong makita na may ibang babae itong katabi sa higaan.Dahan dahan kong inalis ang braso niya sa pagkakayakap sa akin para hindi siya magising. Nang makatayo ako sa kama ay dinampot ko ang unan at kumot saka maingat na lumabas ng silid. Dumiretso ako sa sofa at doon nahiga hanggang sa tuluyan ng makatulog.Kusa na akong nagising kahit hindi pa tumutunog ang alarm. Ilang minuto pa sigu
Ella POVPagkatapos naming kumain ng desserts ay napagpasiyahan na naming umuwi. As usual ay napakagentleman pa rin nito sa kung paano niya ako alalayan hanggang sa makasakay ako sa loob ng sasakyan. Sa biyahe ay tuloy pa rin ang kwentuhan namin. Bigla kong naalala yung sinabi ni Mike na sa isang araw ay magyayaya itong lumabas kami. Magpinsan sila ni Enzo kaya natural lang na isasama namin siya sa lakad namin.“Wag mong sabihing pinopormahan ka rin niya.” ani Enzo na may himig pagseselos. Natawa lang ako. Hindi pa man, seloso na.“Gusto niyang isama ko rin si Macy. Tingin ko type niya ang kaibigan ko.” saad ko.“Wala namang masama dun, binata yung pinsan ko, dalaga naman ang kaibigan mo. Swerte na niya kay Mike, napakabait nun. Masiyahin palagi.” wika pa ni Enzo na mukhang boto naman sa loveteam ng dalawa.“Bakit, swerte din naman si Mike sa kaibigan ko ah, maganda kaya si Macy.” pagbubuhat ko ng bangko para sa bestfriend ko. Hindi nagsalita si Enzo, medyo nagkibit balikat lang ito
Ella POVHabang papalapit ang sasakyan ni Miguel ay agad na akong pumasok sa loob ng kotse ni Enzo. Samantalang si Enzo naman ay sumakay na rin sa driver's seat at agad na pinaandar ang sasakyan. Parang slow mo nang makasalubong namin ang kotse ni Miguel. Dinig ko ang kabog ng aking dibdib habang nilalagpasan na namin ito. “Okay ka lang?” tanong ni Enzo nang mapansin yatang balisa ako. “H-ha? Oo ayos lang.” pagsisinungalin ko at ibinaling ang tingin sa labas ng bintana.Hindi na nagtanong pa si Enzo at ipinagpatuloy lang nito ang pagmamaneho. Hindi naman sa pag-aasume pero in-off ko ang aking cellphone. Baka kung sino pa kasi ang bigla na lang tumawag, mabuti na rin yung nag-iingat. Ayoko ng abala dahil ngayong gabi ay magfo-focus ako kay Enzo. Pagtutuunan ko na siya ng pansin, baka nga may makita akong spark kagaya ng sabi ni Macy.Wala akong masabi kay Enzo. Napaka-gentleman niya talaga, mula sa pagbaba ko ng sasakyan hanggang sa makapasok at maupo kami dito sa loob ng restauran
Ella POVKagaya nga ng sabi ni Macy, puputaktihin ako ng tanong ng mga katrabaho ko, lalo na si Dino. Walang naniwala na loan shark si Miguel at sinisingil lang ako ng utang. Di nagtagal ay nagsawa na rin ang mga ito sa katatanong dahil wala rin naman silang napala sa akin.Nag-uusap kami ni Macy sa office niya nang marinig kong tumutunog ang aking cellphone. Kapag ganitong may tumatawag ay medyo kinakabahan na ako, dahil baka si Miguel na naman yun. Napansin din ni Macy ang naging reaksyon ko kaya inalis nito ang tingin sa desktop at tumingin muna sa akin. Nawala bigla ang kaba ko nang makitang si Enzo ang tumatawag.“Si Enzo..” nakangiting ani ko. Ngumiti at tumango si Macy saka ibinalik sa desktop ang mga mata.“Can I invite you to dinner after work?” alok ni Enzo sa kabilang linya. Kahit hindi ko siya nakikita ay naiimagine ko na ang pagsusumamo sa mga mata nito. Naka loud speaker ang cellphone ko kaya dinig ni Macy ang usapan namin. Tatanggihan ko pa sana si Enzo pero nakita ko s
Ella POVNagmamadali akong pumasok sa kusina upang makalayo sa dalawa lalo na kay Miguel. Ano na naman kaya ang ginagawa niya rito, tumakas na nga ako dahil ikinukulong niya ako sa condo niya. At bakit kainuman niya si kuya? Si kuya pa naman sana ang inaasahan kong shield laban kay Miguel, kaso parang ang close nila sa isa’t isa at nagtatawanan pa.Hay, mababaliw na talaga ako sa lalaking yun.Nadatnan ko si Jerald na kumakain sa kusina. “Tita, kain na po.” alok nito sa akin at punong puno ng pagkain ang kanyang pinggan.Tama si kuya, andami ngang pagkain. May kimchi pa, mukhang korean foods ang mga ito ah. Ayaw ko sana dahil galing daw kay Miguel ito pero gutom na ako kaya hindi na ako magpapakipot pa. Kumuha ako ng pinggan at nagsimula na akong magsalin ng pagkain para sa sa sarili ko.Nakakailang nguya na ako nang pumasok sa kuya sa kusina para kumuha ng ice sa freezer. Itinigil ko ang pag nguya. Tumayo ako at nilapitan siya.“Kuya, anong ginagawa ng lalaking yan dito?” pabulong
You can skip or continue reading this free chapter. This is an Open Letter to real "Miguel" from real "Ella". Wala po akong binago rito kahit isang word.Everytime kasi na mag-uupdate ako ng bagong chapters, kung hindi kinikilig ay umiiyak si "Ella." Yesterday she was emotional after my last update. Although matagal na raw yung nangyari, naiiyak pa rin siya kapag naaalala niya yung darkest part ng buhay nila ni "Miguel." So I asked her to express her feelings through an open letter. —---*****-------Dearest Miguel, When I think of the future we once dreamed of, the home we’d build, children we’d raise and the life we’d share, that moment I was already broken—battling a war inside me that no one else could see. I can’t bear the thought of watching you slowly fade in the shadows of my own shortcomings, that’s why I walked out that room that day. At kasabay ng paglabas ko ng pintuan na iyon ay ang pagbubukas ng isang makabagong yugto ng buhay mo sa piling ng babaeng akala ko ay par