Nang si Sabrina ay mahimbing na natutulog sa mga bisig ni Sebastian nang gabing iyon, ang kanyang pagtulog ay maayos at walang panaginip. Gayunpaman, malayo sa Kidon City, humagulgol si Selene buong gabi.Siya ay umiyak nang labis na ang kanyang boses ay halos mawala na, ang kanyang mga mata ay namumula at namamaga, at ang kanyang maitim na bilog sa kanyang mata ay naging malalim at namumugto. Nang dumating ang doktor sa ospital upang suriin si Old Master Shaw sa madaling araw, tumingin siya kay Selene at akala niya nakakita siya ng multo.Takot na takot ang isa sa mga kasambahay na halos maluha- fluha nang makita si Selene.Natulala at walang laman ang tingin ni Selene.Matapos suriin si Old Master Shaw, sinabi sa kanya ng doktor na siya ay ganap na gumaling at umalis sa ward. Tumayo si Selene sa harap ni Old Master Shaw nang mga sandaling iyon."Lolo..." Paos ang boses niya.Pakiramdam ni Old Master Shaw ay parang hiniwa ng kutsilyo ang kanyang puso nang makita niyang ganoon ang kany
Sa kabilang dulo ng telepono, mabilis na umamin si Jade, “Lahat ng iyon ay dahil sa walang kwentang babaeng iyon na si Sabrina. Kung hindi, hindi sana kami magtatalo ng tatay mo hanggang sa muntik na akong mamatay."Tinanong ni Selene, “…Nagbugbog kayo hanggang sa muntik na kayong mamatay?”Sabi ni Jade, "Oo."Napasigaw si Selene, “Itong Sabrina na’to! Itong walang kwentang Sabrina!"Naikuyom ni Selene ang kanyang mga kamao nang sandaling iyon. Kung si Sabrina ang kaharap niya ngayon, gusto niyang punitin ang katawan niya sa mga tipak- tipak!Tinapos niya ang tawag sa kanyang mga magulang at agad na dinial ang numero ni Sabrina.Himbing pa rin ang tulog ni Sabrina sa mga bisig ni Sebastian nang mga sandaling iyon.Napakagulo ng isip niya nitong nakaraang dalawang araw. Gayunpaman, ang kanilang pisikal na aktibidad kagabi, kasama ang kanyang orihinal na mahigpit na pagkakasabit sa puso, ay biglang lumuwag. Dahil dito, lalo siyang napagod at nakatulog buong gabi.Hindi niya alam ang tung
“Sabrina Scott! Ikaw na bilanggo! Meron ka bang kahit kaunting konsensya man lang?! Pinalaki ka ng mga magulang ko ng pito o walong taon. Paano mo sinubukang sirain ang relasyon nila?!"Sa kabilang dulo, ibinuka ni Selene ang kanyang bibig at sinimulan siyang isumpa.Paano kung pinakasalan siya ni Sebastian?Hindi natatakot si Selene sa kanya.Sinundan niya ang kanyang lolo sa Kidon City upang gamutin ang kanyang karamdaman at sinamahan siya sa kanyang paglalakbay. Nakita niya sa sarili niyang mga mata ang impluwensya ng kanyang lolo sa lungsod ng Kidon, ang sentro ng pampulitikang eksena sa buong bansa.Sa wakas ay napagtanto ni Selene na ang kanyang lolo ay labis na iginagalang sa South City na maging si Sebastian ay pinarangalan at iginagalang siya.Ito pala ang kanyang lolo ay isang well- connected at mataas na maimpluwensyang tao.Kilala niya ang halos lahat ng pinakamakapangyarihang politiko.Hindi matatakot si Selene kay Sabrina kahit na pakasalan niya ang hari o ang emperador d
Habang nanatiling tulala si Sabrina ay muling humiga sa kama at muling natulog.Tanong ni Sebastian, “Bakit anong problema? Hindi ba maganda ang pakiramdam mo?"Nakatalikod sa kanya, itinaas niya ang kanyang braso na nabugbog ng mga purple hickey at tumama sa kanyang dibdib. Hinawakan niya ang braso nito at pinigilan. Napakalambot at makinis ng kanyang balat, pakiramdam niya ay masusuka ito kapag pinindot pa niya ito. Sinandok niya ito mula sa kama, pinilit itong humarap sa kanya at seryosong nagtanong sa kanya. "May sakit ka ba?"Napailing si Sabrina, namumula ng malalim. Ibinaba niya ang kanyang ulo at ipinatong iyon sa kanyang dibdib. Tumawa siya ng mahina. "Nanay ka na, bakit nahihiya ka pa!""Hindi ako!" siya ay bumulong."Kung ganoon, bakit natutulog ka pa? Hindi ka madalas matulog ng ganito!" Nag- aalala si Sebastian na may tinatago siya sa kanya.matapat na sagot ni Sabrina sa kanya. “Hindi na ako nagtatrabaho. Bakit ako magigising ng maaga?""Anong ibig mong sabihin na hindi n
Awkward pa rin ang halik nito na halos masakop na ang labi nito. Parang naliligaw pa rin siya, hindi sigurado kung paano ipoposisyon ang sarili. At higit pa, madalas siyang huminto, tila humihinto ang kanyang isip. Dahil hindi na niya alam ang susunod na gagawin. Galit na galit siya sa mga kilos nito. Ikinawit niya ang kanyang kaliwang braso sa kanyang likod, ang kanyang kanang kamay ay naka- lock sa kanyang ulo at pilit na pinaghiwalay, pinilit itong tumingin sa kanya, at galit na nginisian, "siraulo!"Napakurap si Sabrina."Sa kabila ng ilang oras na ginugol ko sa pagtuturo sa iyo, hindi ka man lang marunong humalik!" sambit niya.Hindi niya alam kung ano ang sasabihin. Kasalanan ba niya? Tuwing ‘naa- advance’ siya, tinuturuan ba niya ito? Hindi talaga! Hindi lang siya ‘sinalakay’, inalis pa niya ang kakayahang mag-isip. Sa bawat pagkakataon, nanatiling blangko ang kanyang isip sa kabuuan. Siya ay palaging ganap na pinangungunahan nito, paano siya maaaring matuto? She pouted malungko
"Salamat, Tita Lewis." Napangiti si Sabrina."Mommy, late ako sa kindergarten ngayon." Tumingin si Aino sa kanyang ina, bahagyang hindi nasisiyahan."I'm sorry baby, hindi na ako magigising ng late ulit sa susunod." Agad namang humingi ng tawad si Sabrina.Seryosong sinabi ni Sebastian kay Aino, “May sakit ang Mommy mo kahapon. Nakalimutan mo na ba!”"Oh." Tumango si Aino. Sa sandaling iyon, naglagay si Tita Lewis ng isang maliit na basong plato sa harap ni Sabrina. “Madam, ito po yung black truffle na dinala ni Sir mula sa lungsod ng Kidon. Kumain ka na habang mainit pa."Itim na truffle? Hindi ito natikman ni Sabrina, ngunit narinig niya ito noon pa man. Narinig niya na ang isang maliit na mangkok nito ay maaaring nagkakahalaga ng halos sampung libong dolyar? Tumingin siya kay Sebastian. "Bakit...bakit mo ako bibilhan ng napakamahal?"Bago pa siya makasagot ay agad na tumalon si Aino at tinanong ang ama, “Hmph! Ang sabi mo ay bumalik ka ng maaga, at wala kang oras para bilhan ako ng
Nang mapansin ni Sabrina ang natigilan niyang ekspresyon, napagtanto niyang tila nanliligaw ito sa kanya. Namula siya. Hindi niya sinubukang palakihin pa ang kahihiyan nito, sa halip ay tumayo at sinabing, "Late na tayo, kailangan na nating umalis."Tumango si Sabrina. "Oo."Nakahawak silang dalawa sa isa sa mga kamay ni Aino at umalis. Sa likod nila, parehong masayang napabuntong- hininga sina Tita Lewis at Tian Tianna.Napabuntong-hininga si Tita Lewis. “Mabuting babae si Madam, at mas tahimik lang si Sir, pero hingi kailanman siya nagmaltrato sa aming mga utusan. Hindi ko talaga maintindihan kung bakit may mga ganyang tsismis tungkol kay Madam sa internet! Kung alam ko kung sino ang responsable, kakausapin ko sila.""Hindi na kailangang gawin iyon, Tita Lewis. Kaninang umaga lahat ng mga artikulo ay ibinaba na, pagbalik ni Sir, siya na ang bahala sa lahat,” sabi ni Tita Tianna.Gumaan ang pakiramdam ni Tita Lewis. "Mabuti yan. Dapat nilang arestuhin ang lahat ng mga taong nagkakalat
Sa pag- iisip na hiniling sa kanya ng manager ng HR department na magtrabaho, kinuha ito ni Sabrina bilang pampatibay- loob. Lahat ng nangyari kahapon ay nakaraan na. Kahit na ang mga masasamang komento at tsismis tungkol sa kanya online ay hindi na ma- trace, na para bang isa lang itong bangungot. Ayaw isipin ni Sabrina ang nakaraan, nakatuon lamang sa hinaharap. Sa hinaharap, siya ay magiging isang napakatagumpay na arkitekto, pagkatapos ay babalik siya sa kanyang bayan at bibisitahin ang libingan ng kanyang ina. Baka ilipat pa niya ang puntod ng kanyang mga magulang sa South City, para madalas niyang puntahan ang mga ito.At gusto niyang maghiganti sa pamilya Lynn. Lalo na kay Lincoln Lynn. Kung tama ang kanyang hula, kung gayon ang taong pinakaayaw niya sa mundong ito ay si Lincoln Lynn.Habang papunta sa kanyang opisina, abala si Sabrina sa pag- iisip tungkol sa mga bagay na ito at hindi nakipag-usap kay Sebastian. Sa kabutihang- palad, si Sebastian ay isang tao ng ilang salita. H