Desperado siya ngayon na magkapera. Nabasa siguro ni Nigel ang nasa isip niya at hindi naman malaking bagay sa kanya ang pera kaya sinabi niya dito, "Wala pa yatang $3,000 USD yung binigay ko sayo. Bakit ka ganyan? Natatakot ka ba dahil iniisip mong sinusubukan kong bilhin ang isang gabi mo? Relax ka lang! Hindi ako interesado sayo! Naisip ko lang na parang nakakaawa ang probinsyanang katulad mo. Isipin mo na nag magandang loob lang ako. Kung hindi mo talaga matatanggap ng walang kapalit, pwede mo kong bayaran ng hulugan tuwing makukuha mo ang sahod mo.""Salamat," namula si Sabrina habang hawak niya ang pera."Nga pala! Masyadong importante ang oras ko. 'Wag mo ng sayangin. Sa susunod na sabihin ko na ihahatid na kita, pumasok ka na lang agad sa kotse," Pabirong sinabi ni Nigel habang nakatingin sa reflection ni Sabrina sa harapang salamin at namumula ang mukha nito."Okay sige," tumango si Sabrina at tumahimik ito habang kalmadong tumingin sa labas ng bintana. Pero, ang totoo niya
Tahimik na nakatingin si Sebastian nang umalis ang kotse ni Nigel at malayo na sa kanila. Nagtanong si Kingston, "Master Sebastian, yung kotseng nakita ko ngayon lang...parang kamukha ng kotse ni Master Nigel, dinalaw niya kaya si Madam?" Nakatutok lang si Kingston sa pagparada ng kotse kaya hindi niya napansin na lumabas si Sabrina sa kotse ni Nigel at nakangiti pa ito sa kanya."Hindi tinuring ni Nigel na tita niya ang nanay ko. Kaya lang niya tinatawag na tita si Mama ay dahil lang sa takot niya sa akin," sabi ni Sebastian sa mababang boses, bago ito mag-isang pumunta sa loob ng ospital. 'Mukhang malakas si Mama nitong mga nakaraang araw, at para bang hindi totoo na isang buwan na lang ang natitira sa buhay niya.' naisip ni Sebastian.Alam niya na dahil sa tuloy tuloy na pagbisita ni Sabrina kaya lalong sumaya ang nanay niya at parang mas bumuti ang pakiramdam niya sa kabila ng sakit niya ngayon. Inaamin niya na talagang magaling gumawa n
"Alam ko yan, at wala rin akong balak!" kalmadong sagot ni Sabrina. Tumalikod siya nang hindi tumitingin kay Sebastian at diretso ng pumunta pabalik sa ward.Wala siyang kahit anong utang kay Sebastian. Pinahiram man siya nito ng $50,000 USD pero mababayaran niya din yun pagtapos ng kontrata nila. Kahit na niligtas niya nung minsan ang buhay ni Sabrina sa mga kidnapper, ginawa niya lang naman yun para sa nanay niya.Hindi niya na kailangang mag sunud-sunuran pa sa harap niya, dahil alam niya na malayo naman siya sa pagkakaroon ng utang sa kanya. Ang gusto niya lang ay maging siya at gawin kung ano ang makakaya niya para maging komportable si Aunt Grace sa mga huling araw ng buhay niya.Naging malayo pa rin ang dalawa sa isa't isa pero alam nila na kailangan pa rin nilang magpanggap para kay Aunt Grace pagpasok nila sa loob ng kwarto. Inakbayan ni Sebastian si Sabrina sa may pinto, at sumandal naman si Sabrina sa kanya, na para bang mas mahal pa nila ang isa't isa ngayon.Tiningnan
Sinara ni Selene ang kamay niya nang mahigpit at ang mga kuko niya ay lumubog na rin sa balat niya dahil sa mga sinabi ni Sebastian."Darling Sebastian, nakuha mo na ang katawan ko, at simula nung oras na yun, nangako ako sa sarili ko na ikaw lang ang nag-iisang lalaki sa buhay ko. Okay lang sakin kung hindi mo ko gusto, hindi ako humihingi ng kahit ano. Gusto ko lang na makita kita araw-araw," sinabi niya ito habang nakatingin kay Sebastian nang may pananabik.Nahirapan si Sebastian na itago ang kawalan niya ng respeto sa babaeng nakatayo sa harap niya ngayon. Nawawalan na siya ng pasensya. Tinadyakan niya na siguro ito hanggang mamatay dati pa kung hindi lang siya yung taong nagsakripisyo ng sarili niya para lang iligtas siya."Darling Sebastian..." tinawag siya ulit ni Selene, pero sinakal siya ni Sebastian sa leeg ng isang kamay nito bago pa siya makapagsalita ulit."Sinabi ko na sayo na papakasalan kita! Ibig sabihin nun magpapakasal ako sayo! Ikaw ang magiging asawa ng may-ar
Samantala, hindi talaga mahanap ni Sabrina ang katahimikan sa sarili niya. Alam niyang ipit siya sa gitna ng kapahamakan sa bawat kilos na gawin niya. Lahat gagawin ng mga miyembro ng Lynn Family para siguradong mahirapan at magdusa siya.Alam niya na yung pagiging mabuti sa kanya ni Nigel ay dahil lang naaawa ito sa kanya. Sigurado din siya na para lang din sa kapakanan ng nanay niya kaya tinuloy pa rin ni Sebastian ang kontrata nila kahit nalaman nitong buntis siya.Isa na naman siyang kaawa-awang babae na walang ibang karamay sa mundong ito. Kailangan niya lang paalalahanan ang sarili niya na mag-ingat nang paulit ulit. Dumeretso na siya sa kwarto niya nang pumasok siya sa apartment ni Sebastian at hindi na siya lumabas dito, kahit para sa pagkain, kahit ang totoo niyan, nagugutom na siya.Naghintay siya hanggang mag 11 na ng gabi at lumabas na din ito na may dalang palanggana. Inakala niya na wala na ang dalawa sa sala at papunta na siya sa banyo para kumuha ng mainit na tubig p
Hindi nakilala ni Sabrina ang babaeng nasa harap niya na si Mindy, pero nakilala niya agad si Marcus."Excuse me," magalang siyang nagsalita, dahil nakaharang ang dalawa sa dadaanan niya papunta sa counter. Lumusot siya sa kanila at naglakad papunta sa counter."Excuse me, nakatanggap ako ng ilang tawag galing kay Master Tong at nandito ako...para ibalik ang camera...ay para bayaran pala ito ibig kong sabihin.""Sa anong pangalan ko po kayo tatawagin ma'am?" Tanong ng babae sa cashier."Ms. Sabrina. Nag arkila ako sa inyo ng digital camera na halagang $1,500 USD nung nakaraang apat na araw, at nandito ako para ibalik ito...ay bayaran pala ito," inulit ni Sabrina."Ms. Sabrina!" para bang natuwa ang babae na makita siya at sumagot ito, "Pagpasensyahan niyo lang po ako saglit. Pinaghahanap ka ng boss namin kung saan saan."... Sumama ang sikmura niya dahil alam niya na late siya ng tatlong araw at nag-alala ito na baka akusahan siya ng paglabag sa napag-usapan nila.'Okay lang s
Kung hindi naman pala nawala yung camera, hindi niya na kailangan yung perang hiniram niya kay Nigel."So...Wala po akong kailangan bayaran?" Masayang tinanong ni Sabrina."Wala, kahit yung bayad sa arkila," sabi ni Master Tong."Salamat, salamat po, maraming salamat po. Pwede...pwede na po akong umalis?" kinumpirma ulit ni Sabrina."Oo naman, Miss Scott."Nagbuntong hininga nang mahaba si Sabrina dahil sa kaginhawaan at lumabas na siya ng Leasing Center, pakiramdam niya ay naiwan niya na lahat ng problema."Miss Scott, kung pwede sana akong makahingi ng konting oras mo," tinawag siya ni Marcus na nasa likod niya. Naalala niya bigla na humiram sa kanya si Sabrina ng $2,000 USD doon sa party para sana ipambayad sa nawala niyang camera, at yung $2,000 USD ay wala lang naman kumpara sa ginagastos ni Marcus sa isang kainan."Anong kailangan mo, Mr. Shaw?" tanong ni Sabrina."Kailangan mo pa ba yung pera?" tanong ni Marcus, nahihirapan ito kung paano siya magsisimulang ipaliwanag an
Sa paningin ni Sebastian, parang nakikipag landian lang si Sabrina kay Marcus at nung naisip niya ito, tahimik siyang sumimangot."Master Shaw..." sabi ni Kingston, "Si Master Shaw ay galing sa isang striktong pamilya. Ang old Master ng Shaw Family ay hindi kailanman makakapayag na madawit siya sa kahit anong eskandalo.""Bukod dito, disiplinado rin masyado si Master Shaw, paano nangyari..." Tumingin si Kingston kay Sebastian at pinigilan niya agad ang sarili sa pagsasalita. Ang ibig niyang sabihin ay sobrang maparaan ni Sabrina dahil nagtagumpay na nga siyang makapasok sa buhay ni Master Sebastian, nagawa din makipaglandian kay Master Nigel at ngayon naman sa isang disiplinadong tao katulad ni Master Shaw.Malayo siya sa isang ordinaryong babae. Pero, hindi na siya nagsalita pa nung nakita niya ang nakakatakot na reaksyon sa mukna ni Sebastian.Samantala, sila Sabrina at Marcus ay parehong walang alam na nakita ni Sebastian ang bawat detalye ng interaksyon nila galing sa kotse nit
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu