“Pero, mukhang maganda talaga si Sabrina. Hay nako! Lahat sila ay visual… Tara na’t mag pafacial muna! Kailangan ko mahigitan si Sabrina kaagad!”Umalis ang cab. Whoosh!Tumingin si Kingston kay Sebastian, “Master?”“Umuwi ka na!” Sumagot lang si Sebastian ng dalawang salita. Hindi na kasi niya kailangan makinig masyado. Masasabi na niya mula sa mga bibig ng tatlong nagchichismisan na mga naiinggit sila kay Sabrina.Naiinggit sila sa popularity ni Sabrina sa mga lalaki.Naiinggit sila sa ganda ni Sabrina.Si Sebastian, ang asawa ni Sabrina, ay nararamdaman din ang kaparehas na bitterness sa puso niya tungkol sa popularity ni Sabrina sa mga lalaki, isama pa dito ang mga naiinggit na mga babae!Kaagad naman sumunod si Kingston at nagmaneho papunta sa kindergarten muna para sunduin si Aino, at pagkatapos ay umuwi na. Pagkapasok ni Aino sa kotse, nakita niya na wala ang mommy niya sa loob, kaya kaagad niyang tinanong, “Nasaan ang mommy ko?”“Paano ko malalaman?” Naiiritang sabi ni
Walang masabi si Aino.Si Kingston, na napwersa na tiisin ang bitterness ng pagiging single nito ay nakatayo sa likod nila at walang masabi.“Little princess, binubully mo ang daddy mo at pinoprotektahan ang mommy mo pauwi. Pero, hindi ka pinansin ng mom mo.” Inasar ni Kingston si Aino.Ang nakalimutang si Aino ay kaagad itinaas ang baba niya. “Hmph! Ayos lang basta masaya si mommy.”Walang masabi si Kingston.Sa wakas, naintindihan na niya na hindi lang mga mababangis na hayop ang nacha-charm ni Miss Sabrina, pero kaya niya rin ma-charm ang lahat ng genders at edad. Ang maliit at hardcore na fangirl sa tabi niya ay makokonsidera na divine-beast-level warrior.Gusto ng umiyak ni Kingston sa harap ng master niya nung mga oras na yun. Napabuntong hininga siya, ‘Master Sebastian, mabuting magpalaki ng anak. Maraming daang mabubuting bagay ang meron sa pagpapalaki ng anak. Ngayon, naiintindihan ko na kung bakit ka nag tatravel ng ilang libong kilometro, at nag-allot ng six years, hun
Si Aino, na hawak niya, ay nagulat din. “Mommy! Iba ka today!”Kaagad na tanong ni Sabrina, “Anong problema, Aino. Ah, bakit ang konti lang ang suot mo ngayong araw, Aino? Hindi ka ba nilalamig ng ganyan lang ang suot buong araw sa kindergarten?”Naiiritang tumingin si Aino sa mama niya. “Hmph! Kakapansin mo lang na konti lang suot ko ngayon. Hayaan mong sabihin ko sayo ito, simula nung lumabas ako sa kotse ni Uncle Kingston, nakaikot na ako ng isang beses sa neighborhood natin, pero hindi mo napansin. Mabuti nalang, wala akong nameet na human trafficking na uncle. Kung nakasalubong ko man siya, at naaalala mo lang ngayon, baka nadala na ako sa airport at nailipad na sa malayong malayo na lugar!”Napaikot ang mata ni Sabrina sa pagkairita sa anak niya.Pagkatapos, namula siya.Totoo naman, gusto niyang buong pusong magpasalamat kay Sebastian kaagad pagkatapos nito lumabas ng kotse, kaya hindi niya napansin ang anak niya.“I’m sorry, baby,” sincere na humingi ng tawad si Sabrina s
Si Sebastian sa mga sandaling ito ay may malungkot na mukha at hindi ito sapat para idescribe ang kasalukuyan niyang expression. Ilang metro lang ang layo ni Sabrina sa lalaki, pero nararamdaman niya ang cold na hangin at parang mala-espadang cold na liwanag mula rito.Ang cold na light na ito ay kayang makapatay.Napakagat labi si Sabrina sa takot, at pagkatapos, nag-aalala siyang tumingin sa anak niya.Nung mga sandaling ito, nakahawak pa rin si Aino sa kamay ng papa niya kaya nakakapagtaka kung bakit hindi niya nararamdaman ang cold na hangin at murderous aura ng papa niya.Halos mamawis ng sobra si Sabrina para sa anak.Pero, iniangat ni Aino ang inosente at sunlike niyang mukha at tumingin sa papa niya. “Daddy, kumain tayong tatlo at ang poging lalaki na umaaligid sa mama ko, okay? Syempre, malalaman ng poging kuyang yun na mas pogi ang daddy ko kaysa sa kanya, humph!”Ang little girl na ito ay proud pang sinabi ang “humph” na sound.Gusto talagang lumapit ni Sabrina at tak
Ang lalaking ito ay matangkad at may mahahabang mga legs. Kailangan ni Aino humakbang ng dalawa hanggang tatlo sa bawat hakbang ni Sebastian para makasunod. Sa ilalim ng maliwanag na buwan, pinanood ni Sabrina ang dalawang figures, isang malaki at maliit, mahaba at maikli, mabilis at mabagal, na gumalaw. Ang puso niya ay sobrang kalmado.Kung mapoprotektahan niya ang dalawang ito buong buhay niya, wala siyang pagsisisi.Nung naisip niya ito, narinig niyang nilakasan ni Sebastiana ng boses niya at mabagal na sinabi kay Aino, “Sa ilalim ng maliwanag na buwan, dalawang tao ang naglalakad.”“Isang malaki, isang maliit,” sabi ni Sebastian.“Isang malaki, isang maliit,” ulit ni Aino. “Isang matangkad, isang maliit.“Isang matangkad, isang maliit.“Isang mabuti, isang masama.”“....”“Isang pogi, isang pangit.”“...”“Uy, Aino, bakit hindi mo inuulit ang mga sinasabi ng daddy mo? Magpatuloy ka lang sa pagsasalita,” tanong ni Sebastian habang sinusubukan na magkaroon ng conversatio
Hindi nakaimik si Sebastian. Ito ang unang pagkakataon na naging ganito siya ka-aktibo. Gayunpaman, ang kanyang mukha ay sobrang namula. Ang sumunod na nangyari ay naramdaman niya nalang ang mainit niyang pisngi sa dibdib nito, na siya ring nagbigay dito ng kakaibang pakiramdam. Itinaas ng lalaki ang kamay nito upang iangat ang kanyang maliit na mukha at tinitigan siya ng diretso sa mga mata. Kakaiba talaga siya ngayon, pero wala siyang sinasabing kahit ano. Gayunpaman, hindi ito ang oras para tanungin siya. Bigla siyang hinila nito at binuhat. At sinabi na may sobrang lalim na boses. "Mukhang gustong gusto ka ng mga katrabaho mong lalaki ah." "Hin... Hindi ah," Nauutal niyang sagot. "Alam mo bang hindi ka marunong magsinungaling?" May bakas ng inis na sabi ng lalaki. Oo, hindi talaga siya marunong magsinungaling. Sa totoo lang, ayaw naman talaga niya ng ideya na may gusto sakanya ang mga kasamahan niyang lalaki sa trabaho. Baka nga hindi naman talaga siya gusto ng mga
Hinang-hinang umupo si Sabrina. Inalalayan siya ni Zayn at walang emosyong sinabi, "Huwag ka munang pumasok sa trabaho ngayong linggo." Napakagat ng labi si Sabrina. "Alam mo naman na hindi naging madali para sa akin na makuha ang trabahong 'to kaya hindi ko pwedeng gawin yang sinasabi mo." "Bahala ka sa buhay mo!" Naiinis na sagot ng lalaki. "Ano bang nangyari sa kumpanya kahapon? Trinaydor ka lang naman ng mga kasamahan mong babae diba?" Hindi sumagot si Sabrina. Ano ba dapat ang isagot niya? Sa paglipas ng gabi, nawala na sa isip ni Sabrina ang takot kaya nagamot na niya ang mga binti nito, pero ramdam pa rin ang inis at pagkailag ni Zayn. Hirap na hirap na bumangon si Sabrina sa kama at nakangiting sumagot, "Hindi." "Ayaw mong sabihin?" Kumapit si Zayn ng mahigpit sa bewang ni Sabrina na tila ba ayaw niyang bitawan ito. Umiling si Sabrina. "Hindi. Alam mo naman na hindi talaga ako sanay na makisalamuha sa mga tao at hindi rin ako masyadong pala imik Sa totoo lang
Biglang natigilan si Sabrina. Kinuha niya ang kanyang phone para silipin ito. Hanggang ngayon, naka off pa rin ito. Sinadya niya itong patayin kahapon dahil ayaw niyang macontact siya ng mga kasamahan niya sa trabaho at noong nagaway sila ni Sebastian, nakalimutan niya ng buksan ito. Hanggang ngayon ay naka off lang ito. "Tungkol ba saan, Mrs. Sears?" Tanong ni Sabrina.Hindi alam ni Mrs. Sears kung paano siya sasagoit dahil medyo nahihiya siya kaya nakatitig lang siya kay Sabrina, na siyang nagpakaba dito. "Sabrina, noong huling beses kang hinatid dito ng asawa mo, sa ayos niyo masasabi kong may kaya kayo. Sa tantsa ko, milyun-milyon ang kayamanan niyo, tama ba? Naalala mo yung grupo na pinakilala ko sayo? Mayayaman ang mga tao dun at naisip lang kasi namin na bakit kaya hindi tayo mag ambagan para magkaroon ng ibang klase ang mga anak natin at makahanap tayo ng mga guro na..." Medyo naguguluhan si Sabrina. "Bakit naman gusto niyo ng hiwalay na klase?" Maganda naman ang kinder
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu