“Oo naman!” Malinaw na sagot ng lalaki. Hindi alam ni Sabrina ang sasabihin. Gayunpaman, kaagad pagkatapos noon, muling sinabi ni Sebastian, "Kung nais mong mamatay si Zayn sa ibang bansa." Napatingin agad si Sabrina kay Sebastian na nanlaki ang mga mata, “Zayn? kapatid ko. Nasaan na ang kapatid ko? Ikaw...Sasabihin mo ba sa akin kung nasaan ang kapatid ko? Ikaw…" "Hindi siya patay." Tatlong maikli at diretsong salita lang ang binigkas ng lalaki. Alam niyang gusto siyang tanungin ni Sabrina tungkol kay Zayn kamakailan. Gayunpaman, sa tuwing halos lalabas sa bibig niya ang mga salitang iyon, muli niyang nilalamon iyon dahil natatakot siyang mapatay niya si Zayn sa kanyang pagtatanong. Kaso sobra siyang nag-aalala kay Zayn, hindi pa siya nagtanong tungkol dito. Gayunpaman, alam ni Sebastian na lagi siyang nag-aalala kay Zayn. Kung ibang lalaki ito maliban kay Zayn, baka napunit na ni Sebastian ang lalaking iyon sa isang milyong piraso. Gayunpaman, sa nakalipas na anim na
Isang halakhak ang pinakawalan ng lalaki at mas hinigpitan pa ang yakap kay Sabrina. Ramdam na ramdam niya ang namumula nitong mainit na pisngi na dumikit sa kanyang dibdib. Naging malumanay din ang tono niya, “Pumili ka ng magandang damit para sa anak mo. Kailangan na nating umalis.”Nagsalita si Sabrina sa hindi sinasadyang tono ng pang-aakit. "Sabihin mo sa akin, alin ang totoo?"Napangiti ang lalaki sa isang mahinahong paraan. "Kapag ako lang ang nasa puso mo, iyon ang magiging pinakatotoo sa akin."Ano iyon!Walang logic yun!Hindi niya ito maintindihan!Wala siya sa puso niya.Simula noong unang beses niya itong makilala anim na taon na ang nakalilipas, at simula nang maramdaman niyang siya rin ang lalaking unang nang-agaw sa kanya, nasa puso na niya ito.Gayunpaman, mayroon siyang dignidad at pakiramdam na protektahan ang sarili. Ang masasakit na dinanas niya ay ang dahilan na hindi niya magawang buksan muli ang kanyang puso sa sinumang lalaki.Mas gugustuhin pa niyang
Hindi kailanman papayagan ni Aino ang sinumang babae na lumabag sa teritoryo ng kanyang ina.Tuliro pa rin si Sabrina. “Mmm.”Habang nakikipag-chat siya sa kanyang anak na babae, dumating ang pamilya sa tirahan ng Ford.Pangatlong beses na pumunta dito si Sabrina.Ang unang beses ay ang araw na siya ay pinalaya mula sa bilangguan. Siya ay dinala dito ni Sebastian sa isang nalilitong estado. Naalala niya ang maid quarters sa likod-bahay ng Ford residence. Isang bangin na may batis ang nasa likod ng bakuran, at ang bangin ay ang tipo na maaabot ng isa ang malalim na ilalim ng bundok kasunod ng mga baging.Hindi napigilan ni Sabrina at napabuntong-hininga sa kanyang puso nang maisip ang mga ito. Tunay na mayaman ang pamilya Ford. Nagtayo sila ng napakagandang mansyon sa lugar na ito malapit sa tuktok ng bundok. Maaari silang umakyat sa isang taas upang tamasahin ang isang malayong tanawin, at imposible rin para sa iba na nakawan ang bahay dahil nasa likuran nila ang bangin.Sila ay
Lumingon si Sabrina at nakita ang isang hindi pamilyar na babae."Anong ginagawa mo? Paglusob sa mga private residence. Hindi ka ba natakot na awayin ka namin?" Matigas na sinaway ng babae si Sabrina.Ang balat ng babae ay magaspang at kayumanggi, at siya ay nakasuot ng apron. Gayunpaman, ang hitsura ng pangmamatay na may pakiramdam ng higit na kahusayan sa loob ng kanyang mga buto ay naging hindi komportable para kay Sabrina. Ang babae ay malinaw na nakadamit bilang isang kasmabahay, ngunit siya ay talagang isang matapang at may kumpiyansa na kasambahay.May kasabihan na ang pagiging katulong ng isang mayamang pamilya ay may higit na kapangyarihan, katayuan, kayamanan at karapatang magsalita kaysa sa isang maliit na amo o manager na nagbukas ng isang maliit na stall.Kakapanood lang ni Sabrina ng periodic drama kanina lang.Sa drama, may isang prinsipe na kapatid ng Hari. Nang makatagpo ng prinsipe ang isang ministro na may kapangyarihan sa palasyo, hindi binati ng ministro ang p
“Helma, anong meron? Anong nangyari? Huwag mong hayaang marinig ka ni Madam na sumisigaw. Kamakailan lang ay hindi maganda ang mood ni Madam. Isa pa, may importanteng bisita sa bahay ngayon,” magiliw na paalala ng isa pang kasambahay kay Helma.Sa halip ay ngumisi si Helma. “Lyann, naalalala mo naman kung sino ang babaeng ito diba? Ang marumi at mabahong babae na ibinalik ng ating Young Master Ford mula sa kulungan anim na taon na ang nakakaraan. Kami ang nagpaligo sa kanya noon. Mabaho at natatakpan ng mga pasa mula sa pakikisama sa mga lalaki."Nagulat agad si Lyann, "Siya!"“Siya ito! Look at her, mas disente siya ngayon compared noon, but she's still a mess. Hindi ko alam kung paano siya nakapasok. Nakatulog yata ang gatekeeper, at sinamantala ito ng babaeng ito.” Ang pangmamata sa tono ni Helma at ang tingin kay Sabrina ay para bang nasusuklam siya sa mga maruruming ligaw na aso at pusa.Mas malala pa si Lyann. “Hoy, hindi naman siguro totoo iyon. Marahil ang babaeng ito ay ma
Napakalma ng ekspresyon ni Sabrina. “Sinampal na kita.”Nagliliyab sa galit si Helma dahil sa kahihiyan. “Lyann! Tumawag ka ng backup. Tawagan ang lahat ng ating mga tao. Kung hindi ko huhubarin ang lahat ng damit ng babaeng bilanggo ngayon at hayaan ang lahat sa tirahan ng Ford na makita kung anong uri ng mga kalakal ang mayroon siya, hindi ako tatawaging Helma!"Sabi ni Lyann, “Tatawagan ko sila ngayon!”“Tumayo ka!” Mula sa likuran ang malupit na boses ni Kingston.Agad namang napatingin sina Helma at Lyann sa direksyon ng boses. Nang makita nilang ito ang personal na katulong ni Sebastian, agad na napangiti ang mga katulong at sinabing magalang, “Mr Yates, ikaw pala iyan. Lumapit ka at tingnan ang babaeng ito. Siya yung taong anim na taon na ang nakakaraan…”“Batiin ang Young Mistress!” sabi ni Kingston.Sabi ni Helma, “Young…An…Ano?”“Batiin mo ang Young Mistress at humingi ng tawad sa kanya. Kung patatawarin ka ng Young Mistress o hindi ay ibang usapin. Gayunpaman, kung ma
"Kahit gusto kong tumakbo, maghihintay ako hanggang sa wala ka sa duty.""At saka, saan ako tatakbo?"“Tumakbo ako sa isang lugar na kasing liblib ng county ng Ciarrai, ngunit nahuli mo ako at ibinalik, kaya ano ang kinatatakutan mo? Not to mention na nandito pa ang anak ko."Ang biglaang pagsasalita ni Sabrina ay naglagay kay Kingston sa isang dilemma.Pakiramdam niya ay hindi siya etikal."Madam, aalis na po ako," sabi ni Kingston."Sige." Ngumiti si Sabrina kay Kingston.Pagkaalis niya sa paningin ni Sabrina, tumawag kaagad si Kingston kay Sebastian.Sa gilid na ito, patuloy na nakatayo si Sabrina sa labas ng main hall. Naisip niya ito. Kung hindi siya pinatawag nina Sebastian at Aino, ibig sabihin hindi siya kailangan sa loob, kaya hindi siya papasok. Sa kabilang banda, kung magpumilit sina Sebastian at Aino na tawagan siya, hindi pa huli ang lahat para lamang pumasok.Napakasarap na tumayo lamang sa labas ng mansyon at maging isang walang ginagawa na tao na nasiyahan sa m
Sinabi ni Frost, "Brother Sebastian, ano ang sinabi mo? Siya ... Hinayaan mong tawagan ka ng babaeng ito na asawa?"Ang pagkakahawak ni Sebastian sa pulso ni Frost ay naging mas magaan. Malamig siyang tumingin kay Frost. "Bakit? Ina ng aking anak na babae at asawa ko siya. Kung hindi niya ako tinawag na asawa, ano ang tatawag niya sa akin?" Hindi nagsalita si Frost. Nabigla siya.Gayunpaman, sa sandaling ito, siya ay sobrang nasaktan mula sa pagkakahawak ni Sebastian na halos tumulo ang luha niya. "Masakit ...," sabi ni Frost na may nahuli sa kanyang lalamunan.Ganap na hindi pinansin ni Sebastian si Frost ngunit tiningnan lamang si Sabrina at sinabi, "Ini-insulto ka niya, kaya't nasa iyo na magpasya kung paano siya parusahan."Walang sinabi si Sabrina. Hindi siya bobo. Hindi rin siya magsisilbing isang hatchet man para sa kahit sino.Malinaw lang niyang sinabi, "Hindi mahalaga." Sa totoo lang hindi ito mahalaga sa kanya. Kahit na, katulad ng dalawang maid kanina, ang
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu