Kalmadong tiningnan ni Sebastian ang Matandang Master Henry habang nagsisimulang magsalita. "Ako ang tatay niya, magpapasya ako kung ano ang dapat niyang pangalan. Hindi mo ba nais na tingnan siya? Dahil nakita mo na siya ngayon, dapat bumalik siya sa kindergarten. "Napalingon tuloy si Sebastian sa maliit na bata. "Aino, tara na, dapat nasa kindergarten ka."Si Aino naman ay umiwas ng tingin kay Sebastian, malinaw na ayaw sumunod sa kanya kahit saan.Bakit kinailangan niyang magsalita ng masama sa kanyang ina?Umayos ang mukha ni Sebastian. "Hindi pa ba ako humingi ng tawad? Hindi ka pa ba nakagawa ng anumang masama dati? "Hindi alam ni Aino kung paano mag-react. Siya ay isang napakatalinong bata, ngunit walang paraan upang manalo siya ng pagtatalo kay Sebastian. Kung sabagay, humingi talaga siya ng tawad sa kanya.Nag-aatubili siyang umalis kasama si Sebastian, ngunit wala rin talagang masabi sa bagay na iyon.Si Aino ay walang sinabi kay Sebastian sa buong paglalakbay. Nang
Pauwi na, nakatuon si Kingston sa pagmamaneho habang si Sebastian ay nananahimik.Mas lalo lang ginusto ni Aino na kausapin ito, tinanong siya kung sino ang lalaki at babaeng nakilala niya kaninang umaga, pati na rin ang matandang lalaki na nakahiga sa kama.Gayunpaman, nang mapansin niya na walang sinabi si Stinky Bum, nagpasya si Aino na ihinto ang pagtatanong.Nawawala sa isipan si Sebastian.Alas onse ng araw na iyon, tulad ng pagtatapos niya ng kanyang pagpupulong sa kumpanya, nakatanggap ng tawag sa telepono si Sebastian mula sa kanyang ama.“Tatay? Ano ito? " Mahinahon na tanong ni Sebastian."Sebastian, hindi mo pwedeng abandunahin ang batang iyon!" Sinabi ni Sean sa kabilang dulo ng tawag.Sarkastikong ngumiti si Sebastian doon. "Sarili kong anak, kaya bakit sa palagay mo may masasabi ka kung nais kong panatilihin siya o hindi?"Biglang naging banayad ang tono ni Sean. “Sebastian! Alam kong ang aking mga salita ay hindi nagtatagal sa iyo, ngunit hayaan mong sabihin ko
Habang inaalis ang kanyang sapatos, tinanong ni Sebastian, "Ano ito?"Binitawan na ni Aino ang kamay ni Sebastian at ngayon ay tumatakbo sa mga braso ni Sabrina. Nagsimula siyang sabihin sa kanya ng nasasabik, "Inay, nakilala ko ang dalawang matandang lalaki at isang matandang babae ngayon. Ang matandang ginang ay medyo mabangis, at gayundin ang mas maliit na matandang lalaki, ngunit ang matandang lalaki sa kama ay hindi. Natalo ko siya! "Agad na napagtanto ni Sabrina kung sino ang pinag-uusapan ni Aino.Tumingin siya kay Sebastian, tuliro. "Dinala mo si Aino sa ospital upang bisitahin ang ... Ang iyong lolo?"Hindi sumagot si Sebastian. Sa halip, mahinahon niyang tinanong si Sabrina, "Wala ka bang dapat talakayin sa akin?"Kinagat ni Sabrina ang kanyang labi at tinanong ng mabuti, "Talagang tinanggap mo si Aino bilang iyong anak, tama ba?"Oo!Hindi siya tanga!Nagpatuloy ang pagtingin ni Sebastian kay Sabrina. "Ano ang gusto mong talakayin sa akin?"Matapos niyang tanungin
Mabilis itong pinaypayan ni Sebastian para kay Aino. Nang naramdaman niya na ang mais ay malamig na, maingat niyang inilagay ito sa kanyang bibig. Habang kinakain niya ito, kumalat ang kagalakan sa buong katawan niya"Gusto ko ng juice," hiningi ni Aino.Agad na nagtungo si Sabrina upang kumuha ng sariwang baso ng orange juice para kay Aino."Mais!" Inosenteng tumingin si Aino kay Sebastian.Nang hindi lumaktaw ang isang segundo, inilagay ni Sebastian ang mais sa bibig ni Aino.Kahit na noong wala siyang katayuan sa lipunan at namuhay ng pag-anod ng kanyang buhay, hindi pa nagsisilbi si Sebastian ng kahit na ganoon dati. Ito ang kanyang kauna-unahang pagkakataon sa pagsunod sa sinuman nang mas maliliit at naglilingkod sa kanila, mas mababa sa isang limang taong gulang na babae.Habang nakatingin siya kay Aino na kumakain ng masayang masaya, isang pakiramdam ng pag-ibig ang bumalot sa kanyaKumunot ang noo ni Sabrina at kunwaring sinaway si Aino ngunit bigo nitong maitago ang ngi
Bago pa niya itanong, alam na ni Sabrina na malamang hindi pumayag si Sebastian sa kanyang hiling. Ngumiti siya sa sarili na naiinis. "Nagbibiro lang ako."Ang arkitektura ang kanyang pinakadakilang pag-iibigan sa buhay, at isang kasanayan na kanyang pinasasandalan upang mabuhay. Tiyak na hindi ito biro.Gayunpaman, kung hindi pumayag si Sebastian dito, wala nang magagawa pa siya.Ang lalaki ay man lang tumingin sa kanya ng isa pang sulyap, at umalis sa silid ng laruan. Tumayo si Sabrina sa labas ng silid, nakatingin parin sa kanyaSi Aino ay naglalaro nang mag-isa sa isang kahoy na laruang bahay."Alam mo ba kung ano ang password?" Tanong ni Aino kay Sebastian.Sumagot si Sebastian sa isang seryosong tono, "Hindi ko alam, maaari mo bang sabihin sa akin?"Seryoso ring tumingin sa kanya si Aino. "Ang password ay tatlong lima isa dalawa pitong walo walo."Inulit ni Sebastian ang mga numero.Masayang sinabi ni Aino, "Iyon ang tamang sagot, maaari kang pumasok!"Maingat na naglak
Tunay na isang mapagpalang anak si Aino.Hindi mapigilan ni Sabrina na mapangiti ng mapait.Kahit na siya mismo ang kailangang maghirap, alam ni Sabrina na sa ama na tulad ni Sebastian, hindi na mag-aalala si Aino tungkol sa pera, o kahit kailan ay mabu-bully siya ng iba pa.Kung si Aino ay nakatira sa isang mabuting buhay, ito ang magiging pinakamahusay na anyo ng aliw para sa kanya.Habang nawala sa pag-iisip si Sabrina, umalis na si Sebastian sa laruang silid, hawak ang isang telepono sa kanyang tainga. Pumasok siya sa kanyang silid habang isinara ang pinto sa likuran niya.Naiwan nalang si Sabrina sa labas.Hindi nagtagal, lumabas din si Aino sa silid. Habang nakatingin siya sa kanyang ina, sinubukan ni Aino na makuha ang kanyang atensyon sa pamamagitan ng pagwagayway at biglang sinabi, "Mama , lumuhod ka."Lumuhod si Sabrina, at bumulong si Aino sa tainga, tinanong, "Ma, galit ka ba sa akin?"Umiling si Sabrina. "Hindi ako galit sa iyo, paano ako magagalit? Wala nang makap
Akala ni Sabrina ay may maling narinig siya. "Ano ... Ano ang sinabi mo?""Ibabalik natin ang ating pagiging mag-asawa!"Hindi alam ni Sabrina kung paano mag-react.Matapos ang isang maikling paghinto, nagsimula siyang magsalita muli, na may malamig na tono. “Tayo ay mga kaaway. Halos ikaw ang magdulot sa akin ng pagkawala ng lahat, at pinadala mo pa ang aking kapatid sa ibang bansa. Sa isang punto ay inangkin mo na may utang ako sa iyo ng sampung milyon, ngunit ngayon bigla mong gusto mo akong pakasalan muli?"Sebastian, hindi ko alam kung anong uri ng mga laro ang nilalaro mo sa mga nasa iyong lupon, ngunit hindi ko rin balak makilahok sa kanila. Maaari mo bang sabihin sa akin kung ano ang gusto mong gawin sa akin at matapos ito? "Ang mga salita ni Sabrina ay hindi nagdadala ng kahit kaunting galit. Sa katunayan parang nagbubulungan siya.Gayunpaman, ang kanyang mga salita ay nagpahiwatig ng kanyang matibay na pagpapasiya.Matapos niyang sabihin iyon, tumalikod si Sabrina kay
"Pagkatapos maghugas ka at tapusin ang pagsasaayos ng kasal sa akin!" Binitawan ni Sebastian ang kamay ni Sabrina.Nawawala sa pagsasalita si Sabrina.Pag-pirma ng isang sertipiko ng kasal.Pagkaraan ng anim na taon, ikakasal na naman siya kay Sebastian?Ang langit ay talagang may kakaibang pakiramdam ng pagpapatawa.Masunurin na bumalik si Sabrina sa kwarto, naghubad ng damit pantulog bago maghugas sa banyo. Nang matapos niyang ayusin ang kanyang buhok, nagising na si Aino."Ma, ihahatid mo ba ako sa kindergarten kasama si daddy ngayon?" Ang dalaga ay nagsuot ng pulang damit para kay Aino, at ang hair clip sa kanyang ulo ay pula rin. Ang maliit na batang babae ay mukhang nagmula mismo sa isang engkanto.Nang maisip niya ito, ang kasuotan ng kanilang anak na babae ay tila napaka-angkop para sa gagawin nila sa paglaon ng araw na iyon.Ngumiti si Sabrina kay Aino. "Tama yan, ipapadala ka namin ngayon sa kindergarten. Sabihin mo sa akin, masaya ka ba? ”Tumango si Aino, na nagpap