Hindi direktang sinagot ni Sabrina ang tanong ni Sebastian.Ang kanyang ekspresyon ay malungkot at payak, ngunit ang kanyang tono ay matatag at kalmado. ‘Okay lang, may utang din ako sa iyo! Kahit na wala talaga akong utang sa iyo, may paraan ka pa rin upang magkaroon ako ng utang sa iyo. Sa madaling sabi, naibalik mo ako, at dahil naibalik mo ako, gagawin ko ang kahit anong ipagawa mo sa akin.Gayunpaman, ang aking reputasyon bilang Sabrina ay matagal nang kasumpa-sumpa sa paningin ng buong mataas na lipunan sa South City. Sa paningin ng mga taong katulad mo, ako ay isang oportunista na babae na mayroong isang agenda.Samakatuwid, hindi na mahalaga iyon.Hangga't handa mong buhayin ang aking anak na babae.’Ngayon lang kapag siya ay nasa tawag sa isang tao, malinaw na narinig niya ang lahat. Bagaman hindi pa niya nakilala ang ama ni Sebastian, alam niya kung sino ang tumawag. Gayundin, maaaring sabihin ni Sabrina mula sa tono ng kabilang partido, marahil ang buong Timog Lungsod a
Hinawi ng lalaki ang magulo niyang buhok at sinabi sa isang payapang tono ‘Sabihin ko sa iyo ang isang shortcut.’Sinabi ni Sabrina, ‘Ano ... Anong shortcut?’‘Kung paglingkuran mo ako nang mabuti, baka makakatulong ako sa iyo para mawala lahat ng utang mo sa akin.’Walang imik si Sabrina.Bago siya magkaron ng pakiramdam, nakita niyang itinaas ng lalaki ang kanyang kamay upang patayin na lang ang ilaw sa dingding. Inikot ulit ng lalaki ang braso sa kanya at sinabi sa isang nakakarelaks na paraan, ‘Matulog ka na!’Walang pagpipilian si Sabrina kundi ang maingat na humiga sa kanyang dibdib, ngunit nag-aalangan siyang matulog.Nais niyang bumangon upang tingnan kung paano natutulog ang kanyang anak na si Aino, ngunit bago pa siya makabangon, itinaas ng lalaki ang kanyang paa at inipit ito. Hindi siya makagalaw.Nakasandal lang siya sa mga braso, hindi nangangahas na huminga ng sobrang lakas.Nagdasal lang ngayon si Sabrina na marinig niyang magising ang kanyang anak na babae at
Sa malapad at magulo na kama, si Sebastian ay nahuhulog pa rin sa pagtulog.Ang mukha niya habang natutulog ay hindi kasing talas kumpara pag gising siya. Sa kabaligtaran, napakagwapo niya tuwing tulog. Angular na mukha ng lalaki na parang may larawang inukit ng kutsilyo. Tunay siyang pinaboran ng Diyos. Ang kutis ng balat ng lalaki ay tulad din ng uri na nagsasanay ng martial arts sa loob ng maraming taon, at ang kanyang balat ay masikip.Ang kanyang balat ay naglalabas ng isang uri ng malusog na tanso sa buong katawan, na seksi at masungit.Sa tuktok ng kulay na tanso, magaspang at matatag na balat, mayroong isang maliit na strip ng makintab na water strip.Agad na napagtanto ni Sabrina na ang laway niya ang walang malay na dumaloy palabas ng sulok ng kanyang bibig matapos siyang makatulog.Sus!Sinusubukan ba niyang mamatay mula sa kahihiyan?Inalala niya ang kanyang sarili sa kanyang labi na huwag maging ganon kamura. Kahit na pinahirapan niya ito hanggang sa mamatay, dapat
Nang makita na si Sabrina ay nakakubkob pa rin sa ilalim ng kumot na parang isang ostrich at tumangging lumabas, pinangasngal siya ng lalaki mula sa kumot, pagkatapos ay tiningnan siya mula sa itaas hanggang sa ibaba, ng kanyang mga mata, at pagkatapos ay sinabi, ‘Huwag kang bumangon sa kama ngayon Magpahinga ng mabuti. Dadalhan ka ng maid ng iyong pagkain. ‘Walang sinabi si Sabrina.‘Naririnig mo ba ako?’ sabi ulit sa kanya ng lalaki sa malamig na tono.Ang tono ay parang isang order.Isang order na hindi pinapayagan siyang tumanggi.‘Narinig ko.’ Nasa awa niya pa rin siya, kaya susundin niya lang ang anumang sinabi niya.Inaasahan lang ni Sabrina na makalabas siya ng mas mabilis sa kwarto, upang makahanap siya ng sarili niyang damit na isusuot, at pagkatapos ay mabilis na suriin si Aino.Hindi niya nakita si Aino sa buong gabi. Paano natulog si Aino?Nakatulog siya ng maayos?Limang taong gulang pa lamang si Aino. Napakabata pa rin niya at hindi pa nakakalayo sa ina dati.
Agad na namula ang mukha ni Sabrina. Nilinaw niya ang kanyang lalamunan at kalahating binaluktot ang katawan upang tanungin si Aino, ‘Baby, sabihin mo kay mommy, nakatulog ka ba kagabi? Natakot ka ba? ‘Tumango si Aino, at ang kanyang mukha ay may isang hindi mahahalata na yabang. Hinila niya ang kamay ni Sabrina upang hilingin sa kanya na maglupasay, pagkatapos ay binulong niya sa tainga ni Sabrina at sinabing, ‘Nay, ang kama sa bahay ng mabahong bula ay mas komportable, tulad ng isang duyan ng prinsesa. May pangarap pa nga ako kagabi nung nakatulog ako. Nakatulog na talaga ako. Hindi naman ako natakot.Nay, napakatapang ko.Nakatulog ka ba kagabi? Natakot ka ba?’Sadyang pinasadya ni Sebastian na mag-order sa kama ni Aino para sa kanya. Ang gilid ng kama ay parang isang hubog na buwan, at napapaligiran ito ng mga korona ng bulaklak. Ito ay tulad ng kung ang kama ay mula sa isang panaginip. Nagustuhan na ito ni Aino noong kahapon lang siya pumasok.Dahil lamang sa galit siya kay
Sa sandaling ito, hindi na natakot si Aino sa mabahong bula. Natagpuan niya itong masaya.Si Sabrina, na dalang dala, ay marahang sinabi, ‘Hindi ba sinabi na ang iyong silid-tulugan ay puno ng mga nakatagong contraptions at armas?’‘Oo!’‘Kung ganon ako …’ Maglakas-loob pa ba siyang lumipat? Maaaring mamatay siya kung lumipat siya ng kaunti.‘Kinikilala ng silid na ito ang tao. Ang iyong katawan ay natatakpan ng aking bango, lalo na ang pinakamalalim na dulo sa loob mo. Ligtas ka sa silid na ito ngayon’ sabi ni Sebastian.Muling namula si Sabrina.Napagtanto niyang napadali ang pagkabigo sa sarili. Madali siyang mamula, at sa tuwing mamula siya ay isang palatandaan na sumilip siya sa panloob na mga saloobin.Ibinalik siya ng lalaki sa ilalim ng kumot, pagkatapos ay tumalikod at tumawag, ‘Tita Lewis, dalhin mo ang isang gansa.’Ang goose down quilt ay mabilis na dinala. Inilagay ni Sebastian si Sabrina sa habol, pagkatapos ay kumulo lamang si Sabrina sa loob ng goose down na hab
Bagaman mahiyain si Sabrina, sinunod din niya ang pag-aayos ni Tiya Lewis.Si Tita Lewis ay talagang isang nars ng pagsasanay ng pamilya, propesyonal ang kanyang diskarte at inalagaan niya ng mabuti si Sabrina. Napakaintindihan din niya.Si Sabrina naman ay medyo nahihiya pa.Dahan-dahang ngumiti si tita Lewis at sinabi, ‘Mrs Ford, napaka-sensitibo mo. Hindi nakakagulat na gustung-gusto ka ni Sir.’Walang imik si Sabrina.‘Mrs Ford’ tumawag si Tiya Lewis.‘Mm.’ Kahit na alam ni Sabrina na hindi siya si Mrs Ford, hindi siya tumutol noong tinawag siya ni Tita Lewis dahil alam niyang hindi epektibo ang pagtutol niya.‘Nakikita ko na ang maliit na prinsesa ay nais din ng isang nakababatang kapatid. Sa kapangyarihang pinansyal ni Sir, imposible para sa kanya ang nais lamang ng isang solong anak. Kung nais niyo parehong magkaroon ng mga anak sa paglaon, kailangan mong protektahan ang iyong sarili. Mrs Ford, huwag kang gagalaw, at ilalagay ko ang supositoryo sa lugar.’Hindi naglakas
Ang kasuotan ni Sabrina ay napakaganda at nababagay sa ugali niya. Para siyang malamig at minimalistic na engkanto.Gayunpaman, ang suot ni Selene ay higit na mas maraming magagandang bato.Anim na taon na ang nakalipas. Si Selene ay mukhang mas maaliwalas at mas maliwanag kaysa sa anim na taon na ang nakalilipas, at siya ay mas lantad at bossier kaysa noong anim na taon na ang nakalilipas. Anim na taon na ang nakalilipas, lihim pa rin ang pagiging boss ni Selene. Ngayon, may nakasulat na pagkabossy sa mukha ni Selene nang walang anumang pagtatago.Nalungkot si Sabrina sa kanyang puso.Nakakatawa na ang maid sa bahay ni Sebastian ay tinawag si Sabrina bilang Mrs Ford.Kung siya si Mrs Ford, kung gayon ano si Selene?Ano ang isang kabalintunaan.Gayunpaman, mabuti rin ito.Tiningnan ni Sabrina si Selene na nakataas ang kilay, saka nakangiting sinabi ‘Selene, hindi lang ako nakatira dito, ngunit natutulog din ako sa iisang kama kasama si Sebastian. Kami ay isang de facto na mag-a
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu