"Tita Jane, hindi lang ibinigay ni Tito Alex ang lahat ng kapangyarihan sa pananalapi sa iyo, binigyan ka pa niya ng bodyguard. Hinala ko, hindi ka niya binigyan ng bodyguard para protektahan ka, kundi para bantayan ka para hindi ka maagaw ng ibang lalaki. Tingnan mo ngayon. Lalo kang gumaganda," agad na sabi ni Ruth na may ginhawa.Palaging walang filter si Ruth. Tanging sa harap lang ng mga taong kinatatakutan niya lumalabas ang kanyang inferioridad at kawalan ng kakayahan. Hindi na natatakot si Ruth kay Tita Jane kaya nasasabi niya ang anumang nasa isip niya.Tinitigan si Ruth ni Jane na may inis. "Ikaw talagang pasaway na bata! Ganito ka lang ka-sigla at ka-taray sa harap ng ilang tao na malapit sa iyo! Kung hindi mo kilala ang tao, agad kang magiging duwag!""Hahaha. Tita Jane… sino ba ang bodyguard mo?" tugon ni Ruth.Lumingon si Jane at sumulyap sa babaeng nag-aalis ng mga gamit mula sa kotse at tinawag, "Isadora?"Sa kabilang dulo, si Isadora ay nag-aalis ng malaking bagah
Nawalan ng masabi si Jane. Hindi pa niya nakikilala si Holden, ngunit narinig na niya si Sabrina at Sebastian na binabanggit ito. Nasaksihan din niya ang matagal na kalungkutan ni Sebastian dahil sa pagkawala ng kanyang kambal na nakababatang kapatid. Gayunpaman, hindi inaasahan ni Jane na ganito kalalim ang pagka-miss ni Isadora kay Holden. Hindi niya alam kung paano aliwin si Isadora.Sa kabilang banda, isinalaysay ni Isadora ang buong kwento. "Matagal nang patay ang aking ina, mahigit isang dekada na, kaya matagal na akong hindi nalulungkot dito. Tungkol naman sa aking kapatid, alam kong hindi niya talaga nais mabuhay. Gusto lang niyang maibalik ako sa bansa, magpakasal, magkaanak, at mamuhay bilang isang pangkaraniwang babae. Ang meron kami ng aking kapatid ay pagmamahal ng magkakapatid. Alam ko rin na mamamatay din siya balang araw. Ako... hindi pa ako nagkaroon ng relasyon sa buong buhay ko, pero umibig ako kay Holden. Jane… Alam mo ba kung ano ang pakiramdam ng umiibig? Gusto k
Tumingin si Ruth kay Jane at pareho silang nagliwanag ang mga mata. Wala pang kaibigan si Isadora. Kung makakahanap pa siya ng kaibigan sa mundong ito, tiyak na magiging mas masaya si Jane dito.Natuwa rin si Ruth para kay Isadora. Kahit unang beses pa lang niyang nakilala si Isadora, narinig na niya ito kay Sabrina. Pareho lang sila ni Isadora. Kapwa sila hindi nakapag-aral at naghirap mula pagkabata. Kaya naman, nais ni Ruth na alagaan si Isadora dahil nararamdaman niyang pareho sila ng sinapit."Sino ang gusto mong makita? Ayos lang iyan. Sige lang. Pamilyar na pamilyar ako sa South City. Kung gusto mong makita ang isang lumang kaibigan, isasama kita doon!" tanong ni Ruth na nagulat."Oo, Isadora, maisasama ka ni Ruth sa kung sino man ang gusto mong makita.""Oo, may kaibigan din akong si Yvonne Yates. Sobrang masigla yung babaeng iyon at madaldal din. Pagdating ng oras, sabay-sabay tayong pupunta at isasama ka namin para makita ang kaibigan mo. Isasama natin ang kaibigan mo kas
"Sa totoo lang, bilib ako sa pagiging straightforward niya. Sadyang pilya lang talaga siya.”Natawa si Ruth.Nakita ni Jane na tumawa si Isadora, na isang bihirang tanawin para sa kanya. Si Jane ay may karga-kargang si Ricky habang si Sabrina naman ay karga si Louie. Kapwa sila nagtinginan at ngumiti.Sa sandaling iyon, may isa pang bata ang tumakbong palabas ng kotse. Ang bata, si Aino, ay may kargang malaking unicorn at hinihingal sa pagod. "Grabe, sabi ko ayaw ko nang bitbitin itong unicorn, pero pinilit ako ng mama ko. Ayos lang! Ako ay malaking batang papasok na sa unang baitang, di ba? Ayaw ko nang maglaro ng unicorn na ito!"Kasing-taas ni Aino ang dala niyang unicorn. Kaya naman, habang naglalakad siyang bitbit ito, hindi niya makita ang nasa harapan niya at hindi niya rin nakita sina Ruth at Isadora."Aino, kung ayaw mo na sa laruan na unicorn na iyan, bakit mo pa rin bitbit?" tanong ni Jane kay Aino na may pangungutya.Bumuntong-hininga si Aino. "Para sa aking kapatid i
Minerva Payne? Nagulat ang lahat. Wala sa kanila ang inaasahang si Minerva ang hinahanap ni Isadora."Bakit mo... hinahanap si Minerva, Isadora?" Alam ni Jane kung ano ang nasa isip ni Isadora. Hindi niya malimutan si Holden.Nakayuko si Isadora. "Nagpunta ako sa ibang bansa kamakailan at nagdala ako ng ilang gamit ni Holden. May iniwang pera si Holden sa kanyang account sa ibang bansa para kay Minerva. Sinabi niyang para iyon sa kolehiyo ni Minerva. Ayaw niya... na gamitin ni Minerva ang pera ng iba para sa kanyang matrikula sa kolehiyo."Nagtinginan sina Jane at Sabrina at pareho silang nakaramdam ng matinding emosyon. Bagamat mukhang mabagsik at malamig sa labas si Isadora, siya ay talagang mabait at maamo sa kanyang puso. Hindi siya isang babae na matutukso ng pera.Ngumiti si Jane. "Sige, Isadora. Pwede ka rin makipag-hang out kay Minerva madalas sa hinaharap."Marahil, sa ganitong paraan, magkakaroon sila ng suporta sa isa't isa. Nawalan si Isadora ng minamahal habang si Min
"Mayroon akong trauma.""Anong nangyari?" tanong ni Ruth."Kasalanan ito ng…Matandang Master Shaw," sabi ni Yvonne na may buntong-hininga.Agad na naging abala ang tono ni Ruth. "Yvonne, wag mong sabihing napakalakas pa rin ng d*mnadong matandang iyon at nag-aalala pa rin tungkol sa estado at prestihiyo ng mga pamilya! Hindi kaya tutol siya sa kasal ninyo ng pinsan ko?"Umiling si Yvonne. "Hindi ganoon. Mas matapat na ngayon si Matandang Master Shaw. Mas matanda na rin siya. Hindi na siya nakikialam sa anumang bagay. Madalas ko siyang makita na tumatakbo papunta sa bahay ni Gloria para sumilip sa kanya. Sa katunayan, tuwing pupunta ako sa bahay ng pamilya Shaw, tatanungin ako ng matanda, 'Kumusta si Sabrina? Kumusta si Aino? Napatawad na ba nila ako ngayon?' at iba pa. Minsan, nakikita ko siya bilang kaawa-awa. Ngunit…"Nang sabihin niya iyon, buntong-hininga si Yvonne. "Tuwing naiisip ko kung gaano siya kalupit na tratuhin ang sarili niyang anak, at kung paano niya tinulungan ang
Nabigla si Minerva nang makita niyang naroon si Isadora. Tinitigan niya si Isadora nang magalang. "Miss, hindi ko...kayo kilala. Nagkita na ba tayo...dati?"Orihinal na gusto ni Isadora na makahanap ng ilang bakas ng kakisigan ni Holden kay Minerva. Ngunit, nang makita niya si Minerva, labis na nadismaya si Isadora. Napakagwapo ni Holden. Kahit nasa grupo pa siya ng mga lalaki, siya pa rin ang magiging pinakagwapo. Maaari pa ngang sabihing kahambing ang hitsura ni Holden kay Sebastian. Pareho silang may kanya-kanyang katangian. Ngunit, hindi inaasahan ni Isadora na magiging napakapangit ni Minerva."Anong problema, miss?" tanong pa rin ni Minerva nang hindi nagmamataas o nagpapakumbaba.Biglang lumitaw ang hindi maipaliwanag na pait sa puso ni Isadora. Ito ay pait mula sa kawalan ng pag-asang magkaroon muli ng Holden. Napakapangit at hindi kaaya-aya ang mukha ni Minerva, ngunit mahal na mahal pa rin siya ng tiyuhin niyang si Holden. Ipinapahiwatig nito na talagang pinahahalagahan ni
Napaiyak nang husto si Minerva na hindi siya makatayo. Sina Ruth at Yvonne, na katabi niya, ay hindi rin nagtangkang pahintuin siya. Nakita na nila ito ng ilang beses. Tuwing nababanggit ang Tito Holden ni Minerva, ganoon siya umiyak. Isa siyang babaeng pinahahalagahan ang mga relasyon. Kaya alam na nina Ruth at Yvonne na mangyayari ito, kaya hinintay na lang nila na maubos ang luha ni Minerva.Ngunit, hindi alam ito ni Isadora. Nang makita niya si Minerva na sobrang nasasaktan, bigla niyang naramdaman na parang nakahanap siya ng isang taong nakakaunawa sa kanya. Dumapa siya at sinuportahan si Minerva, saka mahinahong tumawag, "Minerva…"Para bang malapit siya kay Minerva, ngunit sa katotohanan, iyon ang unang pagkakataon na nagkita si Isadora at Minerva."Huwag ka nang umiyak, Minerva…kahit wala na ang iyong tito, nandito pa rin ako. Aalagaan kita!" Sa sandaling iyon, biglang naramdaman ni Isadora na nakita niya ang pag-asa na mabuhay. Orihinal na palagi niyang iniisip na kitilin a
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu