Pagkatapos ng hapunan, nagpasya si Sabrina na magpalipas ng gabi sa pagsusuri sa blueprint para sa konstruksyon, habang si Zayn ay hawak-hawak si Aino at binabasahan sya ng libro. Ang dalawa ay labis na natuwa sa piling ng bawat isa at si Sabrina ay sumisilip naman sa kanila paminsan-minsan, pakiramdam na lahat ay tama sa mundo.Kinabukasan pagkatapos ng agahan, nagpunta si Sabrina upang makipag-usap kay Zayn."Babalik ako sa kindergarten ni Aino upang maipatuloy ang paglipat sa kanya, at maghanap ng ibang kindergarten sa ibang lugar. Marahil mas mabuti na panatilihin ang distansya natin sa mga taong tulad ni Mr. Sullivan, napakalakas nila kumpara sa atin at ayokong ipagsapalaran na sumasalungat sa kanila, mas magandang iwasan na lang silang lahat. ""Sige," tumango si Zayn bilang pagsang-ayon.Matapos mapagkasunduan, si Sabrina ay malapit nang lumabas nang makita niya ang dalawang lalaki na nakatayo sa labas ng mga bakod at papatok na sana sa pintuan. Ang dalawang lalaki ay nakasu
Napakababa ng tinig ni Sabrina na bahagya kahit na isang bulong na walang naririnig sa tabi niya, at mas katulad ng isang mahinang tunog na inilabas mula sa lalim ng kanyang lalamunan. Ang bawat kalamnan sa kanyang katawan ay hindi mapigilan sa presensya ng lalaki. Ito ay anim na taon at ang nakakatakot na aura sa kanya ay tila mas lumalim lamang mula nang huli siyang makita. Nang hindi man lang nagsabi, maaari niyang mapaluhod ang pinaka-may lakas na loob na mga tao. Ang pamilyang Sullivan ay nawala ang bawat huling hibla ng kanilang dating kayabangan sa sandaling siya ay pumasok, at kaagad na kinubkob ang lalaki."Mister ... Mr. Ford, ano ang nagdala sa iyo dito? Ito ... itong pinsala sa aking likuran na ito ay hindi naman talaga masama," mapang-asang ngumiti si Mr. Sullivan kay Sebastian, nauutal na tila ba nawalan siya ng salita. Natatarantang tumango ang kanyang asawa sa tabi niya, hindi naglakas-loob na bumigkas ng isang solong salita.Nakakagulat na ang anak nilang si Leo ay t
Saan kaya sila maaaring tumakbo? Bumagsak ang luha sa mga mata ni Sabrina habang kinakagat ang ibabang labi upang maiangkla ang sarili mula sa nalulunod na kawalan ng pag-asa at tumanggi na tumingin kay Sebastian."Ang aking kaibigan dito ay kumikita ng higit sa isang milyon bawat araw! Makaka-manatili siya sa ospital ng isang linggo, at sinasabi mo na ang limang milyon ay sobra sa isang halaga bilang kabayaran sa kita ng pagkawala at mga gastos para sa kanyang paggaling?" Pagpapatuloy ni Sebastian."..." Tahimik lang si Sabrina."Kung nasa akin ito, sasabihin kong sampung milyon ang naaangkop na halaga!" Walang pakialam na inangkin ni Sebastian."Oo nga, Mr. Ford, salamat, maraming salamat! Tama ang iyong katwiran, dapat silang magbayad ng sampung milyon para sa mga nawala natin!" Sa suporta ni Sebastian, naging mas matuwid lamang si G. Sullivan.Sa kabila ng pagiging bata, si Leo ay masyadong mapagmasid at agad na bumaling ng ngiti kay Sebastian, "salamat, Tito Ford.""Hmph! Ma
Sa mukha ng marilag na tao, si Aino na walang takot, unang beses na sumuka. Nakita niya ang lalaking ito dati sa kompyuter ng kanyang ina, at ang kanyang ina ay laging humihikbi sa katahimikan nang gabi nang mag-isa siyang nakatingin sa litrato ng lalaking ito. Sa isang limang taong gulang na bata, naiintindihan lamang ni Aino ang luha ng kanyang ina bilang isang resulta ng takot sa lalaki, at natural lamang sa isang bata na matakot sa kinakatakutan ng kanilang ina. Sa takot na takot, naglakas loob si Aino na hindi sumagot at umatras ng ilang hakbang.Si Leo, na nasa likuran ni Sebastian, ay lalong naiinip at sumisigaw, "Tito Ford, patayin mo siya! Patayin mo si Aino Scott!"Parehong kapwa natulala sina Zayn at Sabrina na parang usa na tila masasagasaan, tila sa wakas ay nagtipon ng lakas ng loob si Aino na magsalita."Kaya mo bang bitawan ang mommy ko?" Tanong niya."Ano?" Naguluhan si Sebastian na naguluhan."Natatakot sa iyo ang mommy ko, palagi syang umiiyak tuwing nakikita ka
"Mommy, ayokong mamatay ka ..." ang sinabi ni Sabrina na agad na naluha si Aino."Director Ford! Wala akong silbi sa kanyang buhay, gaano kahalaga ang buhay ng isang hayop? Gusto ko ng sampung milyon ko! Eksakto iyan, hindi mas kaunti sa isang sentimo! Maaari siyang magbenta ng bato o maibenta ang anumang inalok niya sa mga kalye para sa lahat ng pinapahalagahan ko, at pagbayaran ang utang niya sa akin kasama ang interes! Kahit tumagal pa ito, kahit na mas matagal pa ito sa kanyang buong buhay! " Walang sigaw na sigaw ni G. Sullivan sa nakita ng kapwa lumuluha na sina Sabrina at Aino.Ito ay tiyak na sandali na ang doktor na namamahala sa pagpapagamot kay G. Sullivan ay pumasok upang makita ang silid na puno ng mga tao, ang doktor ay kumunot ang noo sa hindi pag-apruba sa mga ingay."Hindi ito ang tamang lugar upang pag-usapan pa ang sampung milyon dito, makakaapekto ito sa paggaling ng pasyente at makagagambala sa doktor mula sa kanyang mga gawain. Saan ka ba nakatira? Dalhin nyo a
"Alam kong may nakakapagtaka na nang dumating si Sebastian Ford na partikular na naghahanap para sa isang Seksyon Head na tulad ko, sa halip na pumunta sa mga napakayayaman noong una siyang dumating sa Ciarrai County. Naisip ko na baka kinuha niya ang koneksyon ng aking kapatid sa mafia account, ngunit ngayon pinaghihinalaan ko na walang kinalaman ito dito, "nagbubulungan si Mr. Sullivan habang sinubukan niyang pakalmahin ang kanyang sarili," marahil alam ni Ford na ang aming anak ay pumapasok sa parehong kindergarten tulad ni Aino Scott. ""Kung gayon, bakit siya makikisabay sa amin upang bullyin ang kanyang sariling anak na babae?" Si Gng. Sullivan ay tuliro pa rin."May alam ka ba kahit ano ??" Si G. Sullivan ay umungal at agad na pinatahimik ang kanyang asawa mula sa pagtatanong sa kanya. Pagkatapos ay nagpatuloy si G. Sullivan sa paghawak sa kamay ng kanyang anak at sinimulan ang kanyang paglabas, palagi ng tumahol, "kailangan nating umuwi kaagad upang magbalot at tumakbo para s
Patuloy na lumalabas ang mga tao sa kanilang mga kotse, bawat isa ay nagbibihis ng isang mas maluho na sangkap kaysa sa nauna sa kanila. Bagaman hindi maikakaila na ang mga ito ay mga taong may kapangyarihan, lahat sila ay nananabik sa presensya ni Sebastian. Sumulyap si Zayn at nakita ang ilang mga bagong mukha, pati na rin ang ilang pamilyar. Ito ang lahat ng mga indibidwal na may impluwensya sa iba't ibang larangan sa Ciarrai County. Upang isiping lahat sila ay nagtipon sa kanyang bakuran para lamang makasipsip nila si Sebastian, iyon ay sapat na katibayan kung gaano katindi ang kapangyarihan ni Sebastian.Si Sebastian ay tinignan ang karamihan ng tao nang walang emosyon, tulad ng isang uri na nakakababang tingin sa mga tao, tulad ng sinabi niya sa isang malamig na walang malasakit na tono, "sa kasamaang palad, narito lamang ako upang hawakan ang ilang personal na kapakanan. Wala akong oras upang makihalubilo."Ang karamihan ng tao ay agad na nanahimik habang si Kingston ay lumaba
"Syempre alam ko kung ano ang dapat kong tawagan sa iyo!" Ang mga mata ni Aino ay nagtaksil sa kanyang walang takot na tono at ipinakita kung gaano siya takot sa lalaki sa harap niya."?" Napailing si Sabrina upang tumingin sa kanyang anak na gulat, pati si Kingston na nakatayo sa may pintuan ay nanlaki ang mga mata niya sa pagtataka."Maaari bang nalaman ng munting prinsesa na ito ang kanyang ama?" Naisip niya."Ang pangalan mo ay mabahong pwet! Mabahong pwet, ibalik mo sa akin ang tito ko, saan mo dinala ang tito ko? Dalhin moa ko, ikaw mabahong pwet!" Nang walang anumang babala, si Aino ay umakyat patungo kay Sebastian, naglunsad ng anumang uri ng pag-atake na posible para sa isang limang taong gulang. Sinipa niya at sinuntok niya, nangangagat at napupunit ng mabangis tulad niya. Sa kabila ng pagiging isang bata, ang batang babae ay may apoy sa loob niya na mas nasunog lamang kapag siya ay galit. Pinapagana ng pagkadismaya, sinipa at sinipa niya ang mga binti ni Sebastian na may
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu