May taong kukuha sa kanya? sino?Akmang pupunta si Alex at magtatanong tungkol dito, tumunog ang kanyang telepono. Inilabas niya iyon at napag- alaman na galing iyon kay Sebastian. Tumingala siya sa natitisod na buntis at sa nakatatanda, at naisip, ‘Mabagal pa rin ang kanilang takbo. At saka, kung susundin ko ng maigi, lalo pang magtampo si Jane.’Sinenyasan ni Alex ang kanyang nasasakupan na lumapit at sinabing, "Pumunta ka at tingnan mo kung saang direksyon sila patungo. Huwag mo silang sundan ng malapitan o alertuhan sila.""Yes, Master Alex," agad na tugon ng nasasakupan.Sa wakas ay kinuha ni Alex ang telepono pagkatapos noon. "Anong meron, Sebastian?"Ang nag- aalalang boses ni Sebastian ay nanggaling sa kabilang linya. "Alex, Jane at ikaw..."Nang marinig ang boses ng kanyang dugong kapatid, biglang napabuntong- hininga si Alex na may walang hangganang panghihinayang at kawalan ng pag- asa."Anong problema, Alex?" Nag- aalalang tanong ni Sebastian. Pagkatapos ay nagpatulo
" Ang nararamdaman ko ay katulad ng nararamdaman niya ngayon, at hindi na umaasa ng anuman mula sa bata sa kanyang tiyan. Kahit wala siyang anak sa hinaharap, pwede kaming maging ninong at ninang ni Aino. Sa ngayon, nag- aalala lang ako. tungkol sa kanya. Hindi na kaya ng katawan niya ang paghihirap.""Sinong may sabi na maging dyowa mo?? Ayoko sayo! Hmph!" Biglang lumipat ang boses sa kabilang linya sa kusa at mapagmataas na boses ni Aino."Baby Aino?""Sino bang tinatawag mong 'Baby'?? Hmph! kinasusuklaman kita!" Nagsimulang umiyak si Aino habang inaatake si Alex, "Si Tita Jane ang pinakamagandang tita na naranasan ko! Napakahusay niya at pinalayas mo lang siya! Maaaring isa lang ang pagkakamali mo, ngunit si Tita Jane ay walang pera at halos bugbugin na ni Lily ang sarili niya! Nangyari ang lahat ng ito dahil sayo! Tita Jane mas mabuti pang hindi ka na babalik pa!! kinasusuklaman kita. Ikaw! Hmph!""Patawad mahal."Bahagyang lumambot si Aino. " Hayaan mo akong sabihin sa iyo! S
Lenny! Ang matanda na kanina pa nasa pintuan ng kinaroroonan ni Huron at sinigawan si Alex apat na oras na ang nakakaraan. Halos pitumpu na ang lalaking iyon at sinabing babae niya si Jane, at ngayon ay sisilong talaga si Jane sa lugar ni Lenny? Sa sandaling iyon, naramdaman ni Alex na parang napunit ang lahat ng laman- loob niya. Binuksan niya ang pinto ng kotse sa pagkatulala at lumabas."Guro!" sigaw ni Garrett sa likod niya. Simula nang hinanap ni Alex si Jane, hindi siya tumigil sa pag- aasaran. Siya ay naging kasuklam- suklam, magagalitin at kung minsan ay makikita na ang kanyang mga mata ay namumula. Tatlong oras na ang nakalilipas, sinabihan ni Jane si Alex na hindi siya babalik sa kanya nang walang pag- aalinlangan, at kung hahabulin siya nito ngayon, lalo lang siyang magalit sa kanya ni Jane. Garrett ay maaari lamang umaasa na ang kanyang master ay hindi magagawang mapalayas sa pamamagitan ng Mrs Poole. Alalang- alala niyang pinagmamasdan si Alex pero nagulat siya nang sinab
Sa kasamaang palad, ang isang babaeng napaka- husay ay hindi na babalik sa mga bisig ni Alex. Saktong pagmuni- muni niya ay bumukas ang gate ng mansyon at ang matandang lumabas ay walang iba kundi si Lenny.Nang makitang inaalalayan ni Jane ang isang elder at nakatayo sa labas ng kanyang pintuan, nagulat si Lenny. "Ikaw... Di ba... Master... Master Alex..."Pilit na ngumiti si Jane. "Master Powell, ikaw..." Lumunok siya para pakalmahin ang sarili bago nagpatuloy, "Alam kong mula sa unang araw na binawi mo ako, na... Isa kang mabuting tao. Naging mabait ka sa akin, at hindi mo ako pinahirapan tulad ng ginawa ni Huron. ako... Baka buntis ako, pero puwede pa rin akong maging kasama mo sa pagitan ng mga kumot. Hindi ko kailangan ng titulo o pera mo. Basta pumayag kang isama ako at ang nanay ko at pakainin kami, hindi ko Hindi ko na kailangan pang kumain ng ganoon kasarap, napaka- tagal na may pagkain araw- araw... Okay lang ba iyon, Master Powell?" Tumingin si Jane kay Lenny nang may pag
Hindi maisip ni Alex na mas gugustuhin pa ni Jane na magpakumbaba sa harap ng lalaking mas matanda sa sarili niyang ama kaysa umuwi kasama si Alex. Napakahiya para sa kanya na maging ganito ka determinado? Sa pagkakataong iyon, agad na napuno ng frustration ang puso ni Alex hanggang sa malapit na niyang masuntok ang sarili hanggang sa mamatay. Gayunpaman, nanatili siyang tahimik habang pinagmamasdan si Jane na nagmamakaawa kay Lenny.Si Lenny, sa katunayan, ay hindi masyadong masama sa isang matanda. Malungkot siyang bumuntong- hininga, "Ikaw na munting buntis na babae, hindi naman sa ayaw ko sa iyo dahil buntis ka. Lalo akong humanga sa pagtrato mo sa nanay ng boyfriend mo. Nirerespeto kita dahil diyan, ngunit gayon pa man, hindi kita madadala sa kadahilanang Ikaw ang babae ni Master Alex."Umiling si Jane. "Master Powell, tingnan mo ako ngayon. Gusto kaya ako ni Master Alex ng Kidon City?? Gaano kaya siya katanga na gusto niya ang isang kamukha ko? Huwag kang mag-alala, Master Powe
Nagdilim ang ekspresyon ni Alex. "Malapit na.""..." Tumigil sandali si Garrett bago nakanganga si Alex. "Master, pupunta ka ba..." Akala niya ay nabulag si Alex sa kahihiyan at binabalak niyang patayin si Jane.Inikot ni Alex ang mga mata kay Garrett. "Ano bang iniisip mo??""Master, ano ang ibig mong gawin?"Hindi direktang sinagot ni Alex ang kanyang tanong, sa halip ay sinabing, "Go. Bumalik ka at hanapin ang numero ni Lenny para sa akin sa lalong madaling panahon."Walang lakas ng loob na magtanong pa, sumagot lang si Garrett ng, "Oo!"Tumayo siya at sinundan si Alex pabalik sa sasakyan. Pagkalabas ng ilang hakbang ay lumingon siya para tingnan ang direksyon ng mansyon ni Lenny. Si Jane at ang kanyang matandang ina ay dinala na ni Lenny sa mansyon.Noon, isa lang ang nakaupo sa loob ng mansyon, at iyon ang babaeng pinalaya ni Alex kaninang umaga.Ang dalaga ay isa sa limang magagandang mistress ni Huron, at ang tanging babaeng nakaligtas. Nang makita niyang papasok si Jane
Ang pagbabalik sa kanyang babae ay isang desisyon na ginawa ni Alex mula nang makita niya ang nanghihinang si Jane na tinutulungan ang mas mahinang matandang babae na bumangon. Siya ay tiyak na Jane ay hindi babalik sa kanya kailanman muli kahit na ano; napag- isipan din niya ang sarili niyang puso at napagtanto niyang hindi na siya muling magmamahal ng ibang babae sa kanyang buhay." Pinag- isipan ko na ito. Sa buhay na ito, Ako ay nabibilang kay Jane, buhay man o patay," walang ingat na pagguhit ni Alex."Um..." Nagulat si Garrett habang iniisip niya ang sarili, 'Talaga bang lumalabas ang mga salitang ito sa bibig ni Master? Ang mga salitang ito ay karaniwang nagmumula sa mga kababaihan. Talaga bang napaka- desperado ng master na balak niyang gawin ang anumang kailangan niya?’Sa sandaling iyon, natagpuan ni Garrett ang kanyang sarili na nalulula sa pananabik na pagtawanan ang kanyang panginoon dahil sa pagiging isang babae, ngunit hindi siya nangahas, kung isasaalang-alang kung g
"Kahit alam kong wala pa ring girlfriend si Master Alex."Natawa naman ang ibang babae sa sinabi niya. "Tama, alam mo ang lahat, ngunit sa tingin mo ba ay kwalipikado ka? Mayroon ka bang ideya kung gaano kataas ang mga pamantayan ni Master Alex? Mayroon ka bang bachelor's degree o mas mataas? May alam ka bang apat na iba't ibang wika? Huwag mong isipin na hindi ako Hindi ko alam ang pinaghirapan mo; isa ka lang escort na sumasama sa mga lalaki kapag umiinom sila! Siguradong nangangarap kang bumalik dito, sa pag- asang makuha mo si Master Alex!""Bakit ikaw…!"Malapit nang mag- away ang dalawang babae sa restaurant. Noong panahong iyon, si Jane lang ang nasa loob, at nagpupunas ng mga mesa at upuan gamit ang kanyang buntis na tiyan. Talagang naging mabait si Lenny sa kanya. Pinapasok siya nito at tinulungan ang kanyang ina na makaupo. Higit pa rito, hindi man lang niya ito ginalaw. Pinapagawa lang niya kay Jane ang mga gawain sa restaurant at nangako sa kanya ng buwanang suweldo na t
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu