Sa hapong iyon, magkasunod na nagmamadali sina Lily at Alex sa Kidon City mula sa South City. Umuwi muna si Lily sa bahay ng kanyang magulang, kasama sina Sean at Rose. Pagkatapos sabihin sandali sa kanyang mga magulang ang bagay na iyon, gusto siya ng kanyang mga magulang na bugbugin hanggang mamatay gamit ang isang stick!“Paano ka ka- sumpa sumpa? Kasalanan naming lahat kung bakit kita sinira simula pa noong bata ka pa." Galit na galit ang nanay ni Lily kaya kinabog niya ang kanyang dibdib at napa-apak.Napabuntong- hininga ang ama ni Lily. "Tumingin sa iyo. Hindi ba't napakaganda kung hindi ka kusang pumunta sa ibang bansa noon, at nagpakasal na lang kay Alex? Maaaring nasa kindergarten na ang iyong anak. Gayunpaman, naghanap ka na lang ng gulo, at gumugol ka ng sampung taon na pagala- gala doon. Sa tingin mo ba hihintayin ka niya ng sampung taon? Anong ginagawa mo ulit dito? Si Alex noon ay pinilit mo na itaboy ang kanyang kasintahan. Tingnan mo ngayon! Lumabas ka na walang dala
“Dad, hindi siya pwedeng basta- basta mag- abandona ayon sa gusto niya. At saka kapag hinanap niya ako makalipas ang sampung taon, kailangan ko pa siyang hintayin sa iisang lugar? Bumalik siya pagkatapos ng sampung taon! Kung siya ay babalik pagkatapos ng dalawampung taon sa halip, dapat ko bang hintayin siya hanggang sa ako ay tumanda at kulay abo? Hindi ba ako dapat magpakasal at magkaroon ng mga anak sa buhay na ito?"Hindi nakaimik si Old Master Poole. Nagkaroon ng pause bago siya bumuntong- hininga. "Hindi naman sa hindi ko alam ang pangangatwiran na ito, ngunit anak, ang aming pamilya at ang pamilyang Parker ay magkaibigan sa mga henerasyon! Mas gugustuhin mo pa ang maid kaysa sa kanya…”"Kaibigan para sa mga henerasyon?" Napangisi si Alex. "Ang aming mga pamilya ay magkaibigan sa loob ng maraming henerasyon, at gayon pa man, itinapon niya ako sa loob ng sampung taon? Magiging napakalupit ba ng isang kaibigan sa pamilya para saktan ang babaeng minahal ko?"“Anong pinag- uusap
Lumingon si Alex at nakita ang isang matandang babae. Nakayuko ang likod ng matanda. May bitbit siyang bag sa likod at may hawak na bowl na may sirang mga gilid sa kamay."Ma'am, ikaw po..."Noong una ay inakala ni Alex na ang matandang ito ay ina ni Noah. Gayunpaman, pagkatapos niyang tingnang mabuti, ang matandang babae na ito ay mas matanda kaysa sa ina ni Noah. Isa pa, mas mabaho ang pananamit niya kaysa sa ina ni Noah. Samakatuwid, sino ang matandang babae na ito?Itinaas ng matandang babae ang kanyang matanda at maulap na tingin para tingnan si Alex. "Ikaw ang big shot mula sa Kidon City, tama ba?"Hindi nakaimik si Alex."Ako ay isang matandang babae na namamalimos ng pagkain. Matagal na rin akong nabubuhay, kaya hindi na ako natatakot sa kamatayan! Gusto ko lang itanong sa iyo, ano ba talaga ang ginawa ng pamilyang ito sa iyo? Bakit mo sila binubully? Hindi ako naniniwala na ang isang magandang pamilya ay gagawa ng anumang bagay na ipinagbabawal! Sinasamantala lang ninyong
"Kumusta, nagagalak akong makilala ka. Kung mayroon kang anumang hindi kasiyahan sa aming restaurant, maaari mong ipaalam sa amin, at pagbutihin namin ang aming sarili. Umaasa kami na maaari mong bisitahin ang aming restaurant sa hinaharap. At saka, kung nakagawa ka ng anumang mga bahay dito, gusto naming ialok sa ibaba ng market rate…” Nang makita ni Alex na nakuha ng may- ari ang pain, pagkatapos ay sinabi niya nang may malamig at mahigpit na ekspresyon, "Naaalala ko noong pumunta tayo rito mahigit kalahating buwan na ang nakalipas, pumunta tayo sa restaurant na iyon sa tapat ng lugar na ito..." Napangiti naman agad si Garrett ng pambobola. "Ang restaurant sa tapat ay tumigil sa operasyon...""Oh..." Nagkaroon ng pause bago itinaas ni Alex ang kanyang tingin at tumingin sa may- ari ng restaurant. "Mayroon ka bang spaghetti na may olives, capers at lemon na inihain sa tapat na restaurant?"Sumagot ang may- ari, “Ito…”Hindi pa nakapunta si Alex sa restaurant na sinimulan nina J
Natigilan si Alex, at pagkatapos ay mahinahong tinanong niya, "Ikaw?""Master Alex, hindi mo man lang kilala ang boses ko? Sinabi pa ni Mrs Poole na pinuri mo ako." Napakaamo ng boses ni Cindy.“Mrs Poole?” tanong ni Alex.Sabi ni Cindy sa kabilang dulo ng linya, “Master Alex, hindi ko akalain na magiging ganito kaganda ang relasyon ninyo ni Mrs Poole. Nalaman ko lang na kayong dalawa ay childhood sweetheart nang marinig ko ito mula kay Mrs Poole... Master Poole, nakakagulat na isa kang taong may pangmatagalang pagmamahal.Talagang hinintay mo ang iyong asawa...dahil siya ay halos labinlimang taong gulang. Lumalabas na masyado kang naging disdainful sa lahat ng iba pang babae diyan dahil matagal mo siyang hinihintay. Talagang hindi kita naiintindihan maraming taon na ang nakalipas. Akala ko sobrang inalagaan mo si Jane Sheen noon. Hindi naman pala ganoon. Ngayon, sa wakas naunawaan ko na ang iyong mga hangarin. Sino ang nagtanong kay Jane na siya mismo ang humingi nito?"Hindi naka
Tanong ni Alex, “Nasaan ka? Hahanapin kita."Hindi sumagot si Cindy. Paano niya nasabi kay Alex? Siya pa rin ang maybahay ng isang animnapung taong gulang na matandang lalaki sa sandaling iyon. Ano ang dapat niyang gawin kung pumunta si Alex at nalaman siya ng matandang bagay na iyon?"Anong problema? hindi ako makapunta? O nagtatago ka ba ng ibang lalaki sa iyong dulo?" tanong ni Alex.Hindi nakaimik si Cindy."Hindi bale kung nagtago ka ng isang tao roon, kahit na nagtago ka ng isang daang lalaki doon, hahayaan ko siyang harapin ang pinakamatinding parusa kung sinuman sa kanila ang maglalakas- loob na magtanong tungkol sa aking mga bagay!""Hindi, hindi, Master. Hindi ito ganoon. Sasabihin ko sa iyo kung nasaan ako ngayon,” nagmamadaling sabi ni Cindy. Sa pagkakataong iyon ay biglang tuwang tuwa si Cindy. Bigla niyang naisip na sa kapangyarihan ni Alex, maaari niyang wakasan ang buhay ng matandang lalaki sa loob ng isang minuto. Samakatuwid, kung maaari niyang lubusang mapagtagu
Nang marinig ni Alex ang ilang salita ng “Buhay pa ang asawa mo.”, lumuwag ang buong katawan ni Alex. May bahagyang ngiti pa siya sa mukha. Sa sandaling iyon, hindi man lang nagtanong si Alex kung nandoon pa ba ang bata sa tiyan ni Jane at kung siya ay pinahiya ng ibang mga lalaki. Ang dahilan kung bakit hindi siya nagtanong ay ito ang mga bagay na dapat isaalang-alang ni Alex sa sandaling iyon. Ang tanging inaalala niya ay buhay pa siya. Hangga't nabubuhay pa siya, wala na siyang hihingin pa.Kung nadungisan na si Jane, tiyak na gagamitin ni Alex ang kanyang kahinahunan para pagalingin siya sa mga natitirang taon ng kanyang buhay. Kung si Jane ay nawala ang bata sa kanyang tiyan at hindi na makakapagpanganak sa hinaharap, sasabihin sa kanya ni Alex, "Ayos lang. Ituturing namin ang mga anak ni Sebastian bilang sarili namin sa hinaharap. Buntis na naman si Sabrina. Ang lahat ng mga anak na ipinanganak niya sa hinaharap ay magiging mga anak natin."Kahit na naging lumpo si Jane, susupo
Noon, noong si Cindy ay ipinatapon ni Alex sa hilagang- silangan na rehiyon at hindi na muling sumikat, siya ay na- set up din ng iba at muntik nang maging illegal call- girl.Kung tutuusin, medyo maganda si Cindy, kaya nagawa niyang akitin ang pangalawang pinakamakapangyarihang tao sa underworld dito sa teritoryo ng White Ocean, si Lenny Powell. Ang matandang iyon ay animnapu't limang taong gulang na at wala siyang kakayahan sa tiyak na aspetong iyon, ngunit pinahirapan pa rin niya ito.Matagal nang gustong iwan ni Cindy ang lumang bagay na ito. Noong una ay pinaplano niyang ipadala si Jane bilang regalo sa pinaka makapangyarihang tao sa underworld ng teritoryo ng White Ocean, ang Huron Hall.Ang pamilya ni Huron ay napakahirap sa kanyang mga unang taon. Maraming bata sa pamilya at maraming lalaki, kaya nauwi sa pagiging single. Nang maglaon, hindi inaasahang kumita siya ng sampung milyong dolyar sa taong siya ay naging apatnapu. Noon lang siya nakahanap ng kanyang sarili na mapapa
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu