Chapter 5

Mika's Pov

Kakauwi ko lang galing sa school at inis na inis na ako. Almost 4 days nang hindi nagpaparamdam sa akin si Renrem.

"Pag lang nalaman ko na nambabae ka! Naku kingina mo lang talaga" Pang- gigil kong bulong.

Baka mabasag ko yung baso letchee, bakit ako pa kasi pinaghugas dito 'di ko naman toka ngayon.

"Hoyy Claudine ang daya mo, ikaw dapat ang naghuhugas ngayon ah!" Irita kong saad sa pinsan ko.

"Look Mika, bagong manicure at pedicure ako oh," maarte niyang sagot.

Ginaya ko ang pananalita niya na may halong pang- aasar ngunit walang tunog.

"Letchee ka!" Bulong ko.

Habang naghuhugas ako ay aksidente kong nabitawan yung baso.

"Mika, ano ba yan?!" Tanong ni Lola.

Bigla akong nakadama ng kakaibang kaba sa hindi malamang dahilan. May nangyare ba? Ang sama ng kutob ko ngayon, sana wala naman!

Pagkatapos kong maghugas ay umakyat agad ako sa kwarto para tawagan si Renrem.

"Kingina sagutin mo!" Gigil kong saad.

Puro ring lang ang naririnig ko.

"Hoyyy sagu--"

"Hello," boses ng babae.

"Hello, ate Mika," ulit nito.

Aba ang kapal ng mukha, kilala pa ako at ate  pa talaga ang tawag sa akin. Nambababae ka na naman letche ka.

"Ate Mika si Aira toh. Hello"

Hala akala ko babae niya, pinsan lang pala niya.

"Aira bakit ikaw ang sumagot? Asan si Renrem?" tanong ko sa pinsan ni Renrem.

"Ate di mo pa po ba alam?!"

"Alam ang alin?" tanong ko.

"Si kuya Renrem nasa *tot *tot"

"Hello Aira, hello--- shitttt!" biglang namatay ang tawag.

"Shit ka Renrem ano na naman bang ginawa mo," Nabato ko yung cellphone ko sa kama dahil sa sobrang inis.

Buong magdamag akong naghintay ng text, tawag o chat pero ni isa ay walang dumating. Tinadtad ko na rin si Renrem ng tawag at messages pero ni isa ay walang sagot. Magkahalong kaba, inis at mangiyak- ngiyak na rin ako, bwesit.

KINABUKASAN:

12:43 pm, nasa kwarto lang ako dahil sabado at walang pasok, kaboring! Buti nalang kasama ko si w*****d, nagbasa lang ako simula kaninang umaga. F******k, I*******m, W*****d, Youtube, kain. Haisst!

"Shocks! Can I have my own Karma?" Kinikilig kong saad habang binabasa ko ang Kiss of Death.

Habang abala sa pagbabasa ay biglang may tumawag sa akin.

"Hello, ma." Sagot ko sa tawag.

"Hello, anak," saad naman ni mama.

"Bakit ma? Kamusta naman kayo d'yan?"

"Muntik nang maaksidente ang papa mo at si Fria nung nakaraang araw," saad ni mama.

Mas lalo akong kinabahan sa sinabi ni mama.

"Ano?! Kamusta naman sila? Ayos lang ba sila? Nasa ospital ba sila?" sunod-sunod kong tanong dahil sa takot at kaba.

"Hindi anak. Nakaligtas sila". Nakahinga ako ng maluwag sa sinabi ni mama.

"Buti naman kung ganun"

"Kasi anak may nagligtas sa kanila at yun yung nasa ospital ngayon," may pag aalala sa boses ni mama.

Nakaramdam ako muli ng kaba sa 'di malamang dahilan.

"Sino ma? Kakilala niyo ba?" tanong ko.

"Si Renrem, anak"

Jusko! Tila nawindang ang mundo ko at nadurog ang puso ko. Nagsimula na ring bumuhos ang mga luha ko. 'Di ko magawang umimik at magsalita manlang.

"Kung 'di niya niligtas ang papa mo at si Fria ay baka nasa critical na lagay sila ngayon," paliwanag ni mama at nagsimula na ding umiyak.

"K-kamusta naman daw po sya, ma?" Sabay kagat ko sa ibabang labi ko para pigilan ang luha ko.

"Sinangga niya yung kotse niya sa SUV na dapat bubunggo sa papa mo at bumanda iyon sa may puno na malaki. Nagtamo siya ng sugat sa ulo. Nadalaw na namin siya doon. Unti- unti na rin siyang nakaka- recover sabi ng doctor." paliwanag ni mama.

Puro ako hinala sa kaniya, 'yon pala ay masama ang lagay niya.

"Tumawag ako para sabihin sayo yun, dahil wala kapa raw alam tungkol doon."

Yun ba dapat ang sasabihin ni Aira sa akin?!

"S-sige po ma. S-salamat po." Utal kong saad.

"Magiging okay rin siya, babalitaan ka nalang namin tungkol sa kaniya."

"Sa-lamat, ma," saad ko sabay patay ni mama ng tawag.

Napa upo ako sa kama at patuloy sa pag iyak. Nag- aalala ako para kay Renrem.