GUSTO ng tumakbo ni Anastasia makarating lang kung saang kwarto ng hospital naroon ang kaibigan niyang si Rolly.Pauwi na sana siya sa mansion ng makatanggap siya ng tawag mula kay Peter na nasa hospital si Rolly. Hindi pa kasi ito makapunta dahil kasalukuyan pa itong nasa Baguio kasama si Craig."Ana, bawal kang tumakbo," sabi sa kanya ni Brad.Binagalan niya ang paghakbang dahil palagi siyang pinapaalalahanan at pinagbabawalan ni Brad na tumakbo o maglakad ng mabilis, baka raw mapano ang baby.Pagkababa nila ng elevator ay agad niyang hinanap ang hospital room ni Rolly sa ika benteng palapag.Agad siyang pumasok sa kwarto pagkarating nila. "Rolly." Nakita niya ang kaibigan na may cast ito sa braso at meron din itong cervical collar. Mayroon din itong pasa sa iba't-ibang bahagi ng katawan nito."I told you not to come," anito na napapangiwi.Naupo siya sa upuang nasa gilid ng kama nito. "Pwede bang hindi kita puntahan? Ano ba ang nangyari?"Nakita niya ang pagtiim ng bagang nito. "An
MAINGAT ang bawat kilos na ginagawa ni Brad habang pinapasok niya ang abandonadong gusali. Madilim ang paligid pero sinanaya ang mga mata niya para sa ganitong sitwasyon.He's an ex-Navy SEAL. Ilang taon na ang lumipas ng mag-resign siya bilang Navy SEAL mula ng mamatay ang asawa niya.Sa bahay ampunan siya lumaki at inampon ng isang military sa America. Nang maging ganap siyang military, hinanap niya ang tunay niyang magulang at nalaman niyang si Tyrone Navarro ang ama niya pero nang puntahan niya ito ay pinagtabuyan siya nito at hindi tinanggap bilang anak nito. Doon niya nalaman na isang takas sa bilangguan ang ina niya.Hindi totoong sa restaurant niya unang nakita si Virginia. Una niya itong nakita noon sa Boracay at sa unang kita pa lang niya rito ay naalala niya ang namatay niyang asawa. Lalapitan niya na sana ito nang lapitan ito ni Prince at hinalikan.Nagmura si Brad sa kanyang isipan. Hindi ito ang tamang oras para alalahanin ang mga nakaraan. Nandito siya ngayon para iligt
SAKAY ng helicopter, nilisan nila Craig at Cameron ang lumang gusali kasama ang iba nitong tauhan. Tahimik lang siyang nakatanaw sa mga liwanag na nasa ibaba.Sa mga oras na iyon, gusto niyang tumalon na lang. Mas gugustohin na lang niya ang mamatay, ni hindi niya magawang tingnan si Cameron dahil sa galit.Naramdaman ni Craig ang paghaplos ng kamay ni Cameron sa braso niya dahilan para mag-igtingan ang mga bagang niya."Ang tahimik mo ata? Huwag mong sabihin sa akin na iniisip mo ang babaeng iyon?""Natural lang na isipin ko siya at ang mga bata—""May usapan tayo, Craig!" sigaw nito.Nilingon niya ito. "Sa tingin mo hindi ko siya iisipin pagkatapos ng ginawa mo? Gumawa kanng gulo, Cameron!""Nagawa ko 'yon dahil sayo! Mahal kita, Craig, alam mo 'yan!""Mahal mo 'ko?" Pagak siyang natawa. "Pero nagawa mong kumalantari ng ibang lalaki? Iyon ba ang pagmamahal para sayo?!"Masama siya nitong tiningnan pagkatapos ay timutukan siya nito ng baril. "Ang usapan ay usapan. Wala kang ibang gag
NAGISING si Virginia na umiiyak. Kahit sa pagpikit ng mga mata niya ang mukha pa rin ni Prince ang nakikita niya. Naaalala niya ang sakit sa mukha ni Prince nang salagin nito ang bala na dapat ay kay Brad.Buhat-buhat siya ni Brad ng mangyari ang insidenteng iyon. Hindi rin kasi siya kayang buhatin ni Prince dahil bugbog din ang katawan nito at puno rin ng sugat.Nang makita niya ang oras mula sa pader ng hospital room niya ay alas-onse na ng gabi. Marahan siyang bumangon para maupo. Inabot niya ang basong nakatakip na may lamang tubig at ininom iyon.Doon niya napansin na wala si Brad sa kwarto. Mga ganitong oras kasi nasa loob lang ito nagbabasa ng diyaryo habang nagbabantay sa kanya.Napatigin siya sa bumukas na pinto at pumasok si Brad. "Bakit ka nagising?"Ibinalik niya ang baso mula sa bedside table. "Napaginipan ko si Prince," aniya na mapait na ngumiti."Nakaburol na ba si Prince? Pumunta ka na ba doon?" tanong niya.Umiling ito. "Hindi ako pinayagan ng ama ko na pumunta.""Ka
NANANAKITA ang buong katawan ni Craig nang magising. Kumalansing ang kadenang nakakabit sa mga kamay niya at nakatali naman sa pader.Nagtamo siya ng bugbog nang ilang beses siyang nagtangkang tumakas sa pribadong isla. Palagi siyang pinagbibigyan ni Cameron at pinapatawad sa tuwing tatakas siya pero nang gabing gusto nitong may mangyari sa kanilang dalawa ay malakas niya itong sinampal, kaya puro bugbog ang natama niya.Umangat ang tingin niya nang bumukas ang pinto at pumasok si Cameron na may dalang tray ng pagkain."Buti naman gising ka na," mataray nitong sabi. "Pinagdalhan kita ng makakain." Inilapag nito ang tray sa isang lamesa at inumpisahan na siyang pakainin."Ayokong kumain," aniya na iniwas ang mukha sa akma nitong pagsubo sa kanya."Kung 'di ka kakain hindi ka lalakas niyan.""Mabuti na 'yon. Mas gusto ko na lang na mamatay kaysa makasama ka sa impiyernong lugar na 'to."Inis na nilapag nito ang kutsara sa plato at galit siyang hinawakan sa mukha. "Hindi ka na makakaalis
MAAGA pa lang ay hinahanda na ni Craig ang sarili niya sa pagtakas nila mamayang hapon pag-alis nila Cameron at Jack.Inubos niya ang pagkain na dinala ni Erick mula umagahan hanggang tanghalian. Nasabi na ni Erick na nanakaw nito mula kay Pancho ang susi. May kaba man siyang nararamdaman ay hindi niya maialis ang saya at excitement dahil makakapiling na niyang muli sila Anastasia at ang mga kambal.Lihim siyang napangiti nang marinig niya ang ugong ng makina ng bangkang sasakyan nila Cameron.It's time...Ilang minuto pa lang ang nakalilipas mula ng makaalis ang bangkang lulan nila Cameron ay nanlaki ang mga mata niya nang makarinig siya ng putok ng baril.Bukas ang pinto at iniluwa ni'yon si Erick na nagmamadali."Anong nangyari?" tanong niya rito."Nagbago ang plano. Nakita ni Oscar si Brad sa basement," sagot nito habang kinakalagan siya."Naka alis na ba sila Cameron?""Oo, pero baka natimbrihan na ito nila Pancho kaya malamang babalik sila, kaya kailangan na nating magmadali—""
KASALUKUYANG nakatayo si Craig sa may bintana ng hospital room na kinaroroonan niya habang nakatanaw sa labas ng hospital.Hindi niya alam kung paano siya napunta rito at kung bakit siya nandito? Higit niyang pinagtataka bakit nandito rin si Anastasia? Ang alam niya umalis ito. Sinundan ba niya ito at napahamak siya kaya siya nandito sa mga oras na 'to?Kahit kailan talaga walang nagawang tama si Anastasia sa buhay niya.Napatingin siya sa pinto nang bumukas iyon at iniluwa ang kaibigan niyang si Brad. "Gising ka na pala. Kahahatid ko lang kay Anastasia."Nangunot ang noo niya. "Kailan pa kayo naging close?"Ngumiti ito at ibinulsa ang mga kamay sa magkabilang bulsa ng pantalon nito. "Dahil sayo, bro.""Sa'kin?"Nagbuntong hininga ito. Sa tingin mo anong taon na ngayon?""Anong klaseng tanong 'yan?""Just answer it.""2012."Nawala ang ngiti nito sa mga labi. "Kung ganu'n sampung taon ang nawala sa ala-ala mo."Lalong nangunot ang noo niya. Naguguluhang umayos siya ng pagkakaharap dit
"ANASTASIA, hija!" Agad silang sinalubong ni Nonna Maria ng yakap pagkapasok nila sa Mansion."Nonna!" Niyakap naman ng kambal ang matanda. "We miss you po.""Naku! Ang mga batang ito. Baka naman mabuway tayo. Alalahanin ninyo matanda na si Nonna Maria," natatawang sabi nito. "Na-miss ko rin kayo."Tumingin ito sa kanya. "Bakit biglaan ata ang pag-uwi ninyo rito, Hija? Hindi ninyo kasama si Craig?" tanong nito na luminga-linga sa likod niya."Dianne, pakisamahan muna ang mga bata sa kwarto para makapagpahinga sila," aniya sa yaya ng dalawa. Tumango ito at agad siyang sinunod. Dinala nito ang kambal sa ikalawang palapag."May problema ba? Nasa hospital pa rin ba si Craig?" muling tanong nito. Alam kasi nito ang buong nangyari.Hinawakan niya ito sa kamay at iginiya na maupo sa sofa. "Okay na ho si Craig ngayon, Nonna.""Kung ganu'n bakit hindi ninyo siya kasama?""Dahil ho sa nangyaring insidente, nagkaroon ng malaking trauma ang utak ni Craig, dahil 'dun ay nagkaroon ho siya ng select
"HINDI naman tayo sumobra diba?" tanong ni Anastasia sa asawa ng mahiga sila sa kama.Nagbuntong hininga si Craig. "Hindi. Alam ko na tama ang ginawa nating desisyon para sa kanilang dalawa.""Ayoko rin kasi na mabigla sila sa desisyon nila. Tutuparin kaya nila ang pangako na hindi sila magkikita?""Nagtitiwala ako na gagawin nila 'yon."Hinilig ni Anastasia ang ulo sa dibdib ng asawa. "Ang bilis ng panahon ano? Parang kailan lang maliliit pa sila tapos ngayon alam na nila ang magmahal.""Lahat talaga dumadaan sa ganyan, Ana. Darating ang araw na iiwan tayo ng mga anak natin dahil magkakaroon sila ng pamilya.""Alam ko naman 'yon."Hinalikan siya nito sa noo. "Thank you, Princess dahil nagawa mong tanggapin at mahalin si Amber kahit na si Cameron ang ina niya.""Huwag mong sabihin 'yan, Craig. Mabait na bata di Amber, malambing, masunurin at higit sa lahat mapagmahal na bata. Oh! Nagawa niya tayong suwayin dahil sa pagmamahal niya kay Crayson." Nagtawanan sila."Deserve ni Amber ang m
UMALIS ang ama ni Amber na hindi man lang nito sinasabi sa kanya na merong engagement party na magaganap para kila Crayson at Sofia.Mabait ang mga magulang niya, marahil hindi lang gusto ng mga ito na magkaroon sila ni Crayson ng relasyon dahil tunay na anak ang turing sa kanya ng mga ito.Pagkaalis ng ama niya ay agad siyang kumuha ng ticket pauwi sa Asturias na lingid sa kaalaman ng mga magulang niya. Kasama niyang aalis si Cloud para makita nito si Cazziana bago ito lumipad papunta sa America. Dalawang araw pa naman bago ang araw ng engagement ni Crayson kaya makakahabol siya.Inayos na niya ang dadalhin niyang gamit para sa pag-alis bukas ng gabi. Pupunta sita doon para kausapin si Crayson. Kung hindi siya nito mahal at desindido talaga itong magpakasal kay Sofia ay hindi na niya ito pipigilan at hahayaan na lang niya ito. Pero aminin nito sa kanya na mahal siya nito at handa niya itong ipaglaban sa mga magulang nila.Kinakabihan ay maagang natulog si Amber para sa maaga nilang
SIMULA ng magkausap si Amber at ang ama niya ay hindi na siya masyado lumalabas ng kwarto niya. Pagkagaling sa school ay diretso siya sa kwarto niya oara magmukmuk at ibabad ang sarili sa homeworks.Tsaka lang siya bababa para sabayan na kumain ang ama niya at si Crayson. Hindi na rin siya nakikipagkwentuhan sa mga ito at hindi na rin niya makuhang ngumiti at makipagbiruan man lang.Napatingin si Amber sa cellphone niya nang may tumatawag sa messenger niya. It was Cazziana."Hello, Cazz," sagit niya sa video call nito."How are you my lil sister?""I'm fine. I'm doing my homework." Pinakita niya ang nagkalat niyang paper works sa lamesa."Hay! Ang hirap maging estudyante, right?"Tipid na ngiti lang ang sinagot niya rito."How's dad and Crayson?""They're fine. Katatapos lang namin maghapunan. Kayo nila mommy dyan, kumusta?""Ayos lang din.""That's good," aniya."Ikaw, kumusta? My problema ka?"Umiling siya. "Wala.""Kilala kita, Amber. Spill it."Kilala niya ang kapatid. Hindi ito t
ONE YEAR later...MAAGANG nagising si Amber dahil merong tumatawag sa messenger niya. Nakapikit na inabot niya ang cellphone na nasa bedside table at hindi tinitingnan na sinagot iyon."Good morning, Hija. Nagising ba kita?"Bigla siyang napadilat ng mga mata nang marinig ang boses ng ama mula sa kabilang linya."Dad..." Mabilis siyang bumangon. "Good morning po.""Mukhang puyat ka.""Umh... May tinapos lang po akong project kagabi.""Ganu'n ba? Nag-umagahan ka na ba?""Mag-uumagahan pa lang po.""Good. Lumabas ka na dyan para mag-umagahan na tayo."Nanlaki ang mga mata niyang mabilis siyang bumangon. Walang hilamos na lumabas siya ng kwarto at patakbong bumaba sa sala. Laking tuwa niya nang mabungaran ang ama sa sala."Dad!" Patakbo niya itong niyakap. Namiss niya ito ng sobra dahil isang tao din silang hindi nagkita."Nasopresa ba kita?" natatawa nitong sabi."Ang hilig mo po talagang magsopresa, Dad.""Kumusta ka? Mukhang nabawasan ata ang timbang mo ah? Baka naman hindi mo inaalag
ELEVEN YEARS LATER...EXCITED si Amber na bumangon ng araw na iyon dahil iyon ang araw na pinayagan siya ng kanyang ina na umuwi sa Pilipinas bilang regalo sa darating na ika-labing walang taong gulang niya.Patakbo niyang tinahak ang malawak na hallway ng palasyo."Please be careful, Princess Amber!" habol sa kanya ng nanny niya.Sa kanyang pagtakbo ay napahinto siya nang agad niyang nakita ang kanyang inang si Anastasia/Letizia na kausap ang sekretarya nito at nasa tabi ng kanyang ina ang nakakatandang kapatid niyang si Crayson.Pinagpagan at inayos niya ang suot na dress at maayos na naglakad palapit sa mga ito. "Magandang umaga, Mom," bati niya."Oh... Hi, Amber anak.""Mom, hindi ho ba pinayagan ninyo ako ni daddy na umuwi sa Pilipinas bilang regalo sa birthday ko?" Nakagat niya ang ibabang labi."Ngayong araw na ba 'yon?"Tumango siya. "Yes.""You're not allowed to leave. The king's birthday is today, and there will be a ball tonight. We must all be present later to commemorate
SHE LICKED the tip of his while caressing his length. Napakapit si Craig sa railing habang kagat nito ang ibabang labi. Nasiyahan siyang makita itong nasasarapan at nababaliw sa ginagawa niya.Ipinasok niya ng buo ang pagkalalaki nito sa bibig niya habang kumikiwal ang dila niya. Patuloy siya sa ginagawang pagsipsip at pagdila sa buhay na buhay nitong pagkalalaki. Umungol ito nang isagad niya ang kahabaan nito sa lalamunan niya."F*ck, Princess!" Humawak ang kamay nito sa buhok niya. Umangat naman ang balakang ni Craig para igiya at isagad ang pagkalalaki sa bibig niya.Punong-puno ang bibig niya dahil sa laki nito, pero hindi siya huminto. Pinagpatuloy niya ang pagsubo sa pagkalalaki nito na lalong napahigpit sa pagkapit sa buhok niya at sumunod-sunod ang pag-ungol nito."Oh, God! Anastasia..."Sinipsip niya ang dulo nito bago niya pinakawalan ang pagkalalaki nito. Gumapang ang dila niya sa kahabaan nito until she reach his balls. Dinidilaan niya iyon at sinisipsip na lalong nagpalak
PAGKARATING nila sa Asturias ay agad silang sinalubong ng mga tauhan sa palasyo. At agad iyong naibalita hindi lang sa television kundi pati na rin sa radio.Pagkarating ng sinasakyan nilang sasakyan sa palasyo ay maraming mga sundalo ang nakapalibot. Pagkalabas niya sa sasakyan ay agad siyang sinalubong ng yakap ng kanyang inang si Sylvia at amang si Baron.Tumikhim si Craig nang tumingin sa kanya ang kanyang amang hari. "Good morning, your Majesty. It's an honor to meet you."Tipid na nginitian ni Baron si Craig. "I'm excited to talk with you, but I know you're all tired from a long flight, so I'll let you rest for now in your respective chambers," sabi nito."Baron is right. You should rest," segunda ng kanyang ina.Sinenyasan ng kanyang ama ang mga royal maids na asikasuhin sila at dalhin sa mga chamber nila. Sinamahan muna nila ni Craig ang mga anak sa kwarto ng mga ito para patulugin. Nang makatulog na ang mga ito dahil sa pagod sila naman ay nagpunta sa kwarto nila para makapag
MAHIGPIT na nakahawak sa headboard ng kama si Anastasia habang naglalabas-masok ang kahabaan ni Craig sa basang-basa niyang pagkababae. Kahit pa gigil na gigil ito sa kanya ay nakaalalay ang bawat pag-ulos nito sa loob niya.Damang-dama niya ang kahabaan nito na halos naaabot ang dulo ng pagkababae niya. Sa tuwing sumasagad ang pagkalalaki nito sa loob niya ay hindi niya napipigilan ang mapaungol ng malakas."Oh! Craig! Na-miss kita...""I miss you too, princess," hingal na sagot nito habang humigpit ang pagkakahawak nito sa baywang niya habang mabilis at bumabaon ang paglabas-masok nito sa kanya.She really miss him. Na-miss niya ang nakakabaliw na sensasyong lumulukob sa buo niyang pagkatao. She missed his big c*ck pleasuring her at walang ibang gustong gawin si Anastasia kundi tanggapin ang bawat pag-angkin sa kanya ni Craig."Oh! More, Craig. Oh, God!"Tila siya nawawalan ng hangin sa sarap na nararamdaman niya na halos nalalapit na siya sa sukdulan."Oh, Craig... I'm coming," dai
MONTHS have passed by. Halos hindi na makagalaw at makalakad ng matagal si Anastasia dahil sa laki at bigat ng tyan niya. Seven months pa lang ang pinagbubuntus niya pero mas malaki ang tyan niya kaysa inaasahan nila."Dahan-dahan." Inalalayan siya ni Craig na humiga sa kama saka ito tumabi ng pagkakahiga sa kanya."How's your day, my Princess?" maya'y tanong nito."Tired. Ang bigat-bigat na ng tyan ko at hindi na ako masyado makagalaw ng maayos," aniya.Dahil din sa laki ng tyan niya ay hindi na siya nakakadalaw sa Queen's House, tapos si Virginia ay nasa Spain na kasama ang asawa, kaya halos si Rolly na ang nagpapatakbo ng restaurant.Kinintalan siya nito ng halik sa mga labi. "Konting tiis pa, Princess hmmm?"God she missed him to. Matagal na mula ng active sila ni Craig sa sex, almost two months na.Sinapo niya ang pisngi nito at masuyo itong hinalikan sa mga labi. Maingat naman na inilayo ni Craig ang mukha sa kanya."Ayaw mo na akong halikan? Nandidiri ka na kasi ang laki-laki n