Chapter 17
Mahaba ang traffic, habang ang mga busina ng mga sasakyan ay kanina pa tumutunog dahil sa pagka-inip s byahe.
Chapter 18“Hindi po ako baliw. Hindi ako baliw para kitilin ang sarili ko, kundi sa mga taong nakapaligid sakin. Palagi kong iniisip ang iniisip nang iba, palagi kong iniisip ang mga sasabihin nila. nang araw na ‘yon na puno ako ng takot, sakit at galit. Galit sa sarili kong bakit hindi nila ako magustuhan, galit sa mga tinuring kong kai
Chapter 19“No, Monica. Hindi ko isasaalang-alang ang mental health mo para sa pagpasok. Hindi kita ipressure sa academics mo, ayos lang kahit bumagsak or mag drop ka ngayon pero please naman anak. Take a rest naman muna,” pagmamaka-awa ni mama sakin.
Ito na ang araw na pinakahihintay ko. Maaga akong bumangon mula sa higaan para mag handa nang mga gagamitin ko sa pagpasok. Nag ayos ako nang sarili ko, bitbit ang bag papunta sa baba ay nakita kong na kahanda na ang mga pag kain sa hapag.Hab
PSYC21“Alam mo ikaw bumalik ka lang dito nag kanda-gulo-gulo nanaman! Wala kang ibang ginawa dito kundi ang manggulo. Bakit hindi ka nalang umalis dito nang matahimik na ang lahat?!” hesterikal na sigaw ni Mae sa loob nang room.
PSYCH22Lumabas ako nang classroom na masama ang tingin sa’kin nang lahat. Paanong hindi’t niniwala sila kay Bea. Sa mga paawa effect na biglang mag lalabas nang pera.
PYSCH23Hindi ko alam kung saan kami papunta ngayon. Inaya ako nila tita't mama na umalis at pumunta sa kung saan ngayon.
PYSC24Masaya at ngiting-ngiti akong pumasok sa loob ng school namin at hindi pinapansin ang mga iilan na tumitingin sa’kin. Kailangan kong masanay na palaging may nakatingin sa’kin, remember pag nasa akin ang atensyon ay galit na galit ang isang impokrita na si Bea with friends.“Bat absent ka kahapon?” agad akong napahawak sa dibdib ko bago nilingon ang nag salita. Si Greza.“Bakit ka ba nang gugulat?” nakataas ang kilay ko na tanong sa kanya.Napapansin ko na sa tuwing dumarating siya o nakikita ako ay madalas niya akong ginugulat. Alam niya naman na ang bilis kong kabahan sa mga gano’n na bagay, pero paulit-ulit niya pa rin ginagawa sa’kin. Ayaw ko naman umabot sa point na bigla ko nalang siyang masapak, o kaya naman ay bigla nalang masampal.Kaibigan ang turing ko sa kanya, hindi dahil may alam ako tungkol sa kanya kundi dahil she’s sincere sa mga lumalabas sa bibig niya.&ldqu
PYSCHO25Kaharap ang lahat nang dean, kasama ang president nang school ay tahimik akong naka-upo. Habang si mama naman ay kinakamusta ako. Si greza na katabi ko, pati na rin ang ate niya na si Doctora. Hindi ko akalain na magkapatid silang dalawa. Kaya pala medyo pamilyar ang mukha ni Dra nang una ko siyang Makita.
PYSC EPILOGUE“Opo mama, mag ingat ka po dyan,” nakangiti na paalam ko kay mama bago binaba ang tawag.
PYSCHO25Kaharap ang lahat nang dean, kasama ang president nang school ay tahimik akong naka-upo. Habang si mama naman ay kinakamusta ako. Si greza na katabi ko, pati na rin ang ate niya na si Doctora. Hindi ko akalain na magkapatid silang dalawa. Kaya pala medyo pamilyar ang mukha ni Dra nang una ko siyang Makita.
PYSC24Masaya at ngiting-ngiti akong pumasok sa loob ng school namin at hindi pinapansin ang mga iilan na tumitingin sa’kin. Kailangan kong masanay na palaging may nakatingin sa’kin, remember pag nasa akin ang atensyon ay galit na galit ang isang impokrita na si Bea with friends.“Bat absent ka kahapon?” agad akong napahawak sa dibdib ko bago nilingon ang nag salita. Si Greza.“Bakit ka ba nang gugulat?” nakataas ang kilay ko na tanong sa kanya.Napapansin ko na sa tuwing dumarating siya o nakikita ako ay madalas niya akong ginugulat. Alam niya naman na ang bilis kong kabahan sa mga gano’n na bagay, pero paulit-ulit niya pa rin ginagawa sa’kin. Ayaw ko naman umabot sa point na bigla ko nalang siyang masapak, o kaya naman ay bigla nalang masampal.Kaibigan ang turing ko sa kanya, hindi dahil may alam ako tungkol sa kanya kundi dahil she’s sincere sa mga lumalabas sa bibig niya.&ldqu
PYSCH23Hindi ko alam kung saan kami papunta ngayon. Inaya ako nila tita't mama na umalis at pumunta sa kung saan ngayon.
PSYCH22Lumabas ako nang classroom na masama ang tingin sa’kin nang lahat. Paanong hindi’t niniwala sila kay Bea. Sa mga paawa effect na biglang mag lalabas nang pera.
PSYC21“Alam mo ikaw bumalik ka lang dito nag kanda-gulo-gulo nanaman! Wala kang ibang ginawa dito kundi ang manggulo. Bakit hindi ka nalang umalis dito nang matahimik na ang lahat?!” hesterikal na sigaw ni Mae sa loob nang room.
Ito na ang araw na pinakahihintay ko. Maaga akong bumangon mula sa higaan para mag handa nang mga gagamitin ko sa pagpasok. Nag ayos ako nang sarili ko, bitbit ang bag papunta sa baba ay nakita kong na kahanda na ang mga pag kain sa hapag.Hab
Chapter 19“No, Monica. Hindi ko isasaalang-alang ang mental health mo para sa pagpasok. Hindi kita ipressure sa academics mo, ayos lang kahit bumagsak or mag drop ka ngayon pero please naman anak. Take a rest naman muna,” pagmamaka-awa ni mama sakin.
Chapter 18“Hindi po ako baliw. Hindi ako baliw para kitilin ang sarili ko, kundi sa mga taong nakapaligid sakin. Palagi kong iniisip ang iniisip nang iba, palagi kong iniisip ang mga sasabihin nila. nang araw na ‘yon na puno ako ng takot, sakit at galit. Galit sa sarili kong bakit hindi nila ako magustuhan, galit sa mga tinuring kong kai