Chapter 11

    

      

      

      

      

      ANG TOTOO ay kanina pa gising si Thalia at sa katunayan ay halos hindi siya nakatulog sa buong magdamag dahil sa kakaibang damdaming nananalaytay sa buong himaymay niya habang katabi ang lalaking pinagpapantasiyahan niya.

      

      Gusto niyang sulitin ang magandang pagkakataon na mayakap at madama ang init ng katawan ni Michael. Ilang linggo rin niyang pinangarap na makulong sa mga bisig nito. Ang malanghap ang mabangong binata at matulog katabi nito. At pagkakataon na niya iyon. So, why would she spoiled the chance?

      

      

      There she was lying next to him the whole night. Isa lamang ang hindi pa natutupad iyon ay kung paano ba ang maangkin ng isang Michael Valdemore pero hindi kaya napaka ambisiyosa naman niya? 

      

      Eh, bakit ba? Ano nga ba naman ang masama kung masyadong matayog ang pangarap niya? Masama bang ma–inlove rin sa kanya ang dead gorgeous handsome na pasyente niya? 

      

      Subalit ang hindi niya napaghandaan ay kung ano ang sasabihin niya pagmulat niya ng mga mata. Kanina pa niya gustong dumilat at gumamit ng banyo pero anong mukhang ihaharap niya kay Mike? 

      

      Estorbong tawag ng kalikasan! Oh, God! Sasabog pa yata ang pantog niya. 

      

      Kasalanan itong lahat ng lalaking ito eh, kung hindi lang ito mabango, guwapo at masarap yakapin ay kanina pa siya tumakbo patungong toilet.

      

      “Good morning, my sweet Bonita,” a sexy baritone filled her ears.

      

      There's no way to hide! Alam na nitong gising siya!

      

      “G–good morni—”

      

      Nanlaki ang mga mata at nabitin sa ere ang sasabihin niya nang gahibla na lamang ang pagitan ng kanilang mga mukha. Nararamdaman niya ang hininga nito sa kanyang pisngi. 

      

      Oh, lord! Kahit bagong gising ay ang bango pa rin ng hininga ni Michael. Hindi panis! Ang sarap pakpakin!

      

      Mabilis niyang binaklas ang pagkakayakap nito sa binata at ang pagkakalingkis ng kanyang hita sa bandang t'yan ni Michael. 

      

      Siyempre pa kailangan niyang umaktong inosente at hindi namamalayan ang mga nangyayari kahit ang totoo ay sinadya talaga niyang yumakap dito at idantay ang benti sa mga hita ng lalaki. Patawarin nawa siya ng bathala pero pasalamat pa nga si Michael dahil hindi niya naisip na sagiin ang gitnang bahagi ng pagkalalaki nito. Which is she was so tempted to feel it with her leg. Bastos!

      

      “Oh my god! What have I done? Nakakahiya! I–I'm so sorry, Mike.” Nahihiyang aniya. Pretended not be aware. “Nakaidlip ako habang binabantayan kita kagabi hindi ko naman gustong—”

      

      “Hush...” ihinarang nito ang hintuturo sa mga labi niya, “I don't mind’it at all, sweetheart. In fact, I should be thankful for staying here the whole night," putol ni Michael sa pagpapaliwanag niya. Ang mga mata ay malamlam ang pagkakatitig sa kanya.

      

      “W–wala iyon, isa pa gusto ko rin namang bantayan ka eh," 

      

      Akma na sana siyang tatayo buhat sa pagkakaupo sa kama nang hawakan ni Michael ang kamay niya at pinisil iyon as he locked his eyes on hers.

      

      “I just still want to say thank you, sweetheart,” may kalakip na sensiridad na wika nito bahagyang umusog palapit sa kanya.

      

      “H-hindi mo naman kailangan magpasalamat eh, ginawa ko naman iyon ng bukal sa kalooban ko,”

      

      Pigil ni Thalia ang sariling paghinga 'di yata at lalong lumiit ang espasyo ng pagitan nila ng binata. Sunud-sunod na rin ang paglunok niya habang palapit ng palapit ang mukha nito sa kanya. Pakiwari niya ay namamalat ang lalamunan niya at nakakaramdam siya bigla ng pangangailangan ng tubig.

      

      Kiss me! Go! Kiss me! Malakas na hiyaw ng isip niya na hindi hinihiwalay ang pagkakatitig sa Guwapong mukha ni Michael. 

      

      Isa lang tiyak ni Michael. He could no longer bear the torment. He slid his hand in her nape, lower his head and let his warm lips covered hers.

      

      Nanlaki ang mga mata niya nang sakupin ng mga labing gutom ang mga labi niya. Wala siyang anomang makapang pagtutol doon, pakiramdam niya ay bigla na lamang siyang lumutang sa alapaap nang magdaiti ang kanilang mga labi. Dininggin ng d’yos ang panalangin niya!

      

      Thalia closed her eyes deliberately and responded to his kisses. Marahan at tila nananantiya sa una untill she felt his tongue inside hers, tangling and meeting hers that certainly made her groan with pleasure. 

      

    

      She wants him, she wants his lips. And oh, lord! She wants more, more and more of him. Michael kissed her so deeply and passionately. He invaded her mouth, trusted and stroked his tongue with his, as Thalia reached for him eagerly, she angled her hand around his nape glorying in the luxurious heat of his skin as she complied with same yearning.

      

      Nakakabaliw, nakakawala ng tamang kaisipan ang bawat paggalugad ng dila nito sa loob ng bibig niya. At walang sinomang makapangyarihang alagad ni Athena ang hindi makakalimot. Napakagat labing napatitig siya sa binata nang putulin nito ang pananakop sa bibig niya.

      

      Kapwa nila habol ang paghininga nang maghiwalay ang kanilang mga labi. She bent down her head feeling ashamed, but Michael held and raised her chin. 

      

      “I won't say sorry, Bonita. In fact, these lips tempting me to kiss you again and again, sweetheart.” He smiled as he kept on staring at her lips.

      

      She felt the sudden burn of her cheeks. So, that's it! Nahalikan na niya ang binata. It was a dream come true but now she wanted more than a kiss.

      

      Hitad!

      

      

      At kung bakit mabilis siyang nakaramdam ng pagkadismaya at pagre-rebelde nang putulin ni Mike ang mainit nilang sandali ay labis niyang ikinakainis sa sarili. She bit her lower lip. 

      

      Bitin! 

      

      “Cat bit your tongue? Or wishing to kiss you again my sweet Bonita?" naglalaro ang simpatikong ngiti sa mga labi ni Michael.

      

      “Uh–eh, l–lalabas na ako," hindi na niya hinintay ang sagot nito bagkus ay mabilis siyang tumayo at tumalilis palabas ng silid ng lalaki.

      

      

      Kailangan niyang makalayo dahil baka magahasa pa niya sa utak niya ang lalaki. Hawak ang sariling mga labi na napasandig sa pinto ng kanyang kuwarto si Thalia. Tila hindi makapaniwala sa nangyari between her and the man se liked. 

      

      Jees! She really need to lo!

      

      Oh my! They had kissed, indeed! That was the most memorable and best thing that ever happened to her entire life. Puwede na siyang himatayin.

      

      Hindi niya mapigilan ang sarili na huwag mapangiti at huwag mas lalong kiligin. Tahimik na nagtitili sa kilig sa loob ng bathroom. Ayaw niyang mag-isip ng anomang negatibo about their intimate closeness and the intimate kiss they had shared a minutes ago. Pakiwari niya ay tila siya idinuduyan sa kilig.

      

      May gusto rin kaya ito sa kanya? Eh, how about the feeling of making love with her? Possible kayang humantong sila sa gano’n? Pero wala naman silang relasyon hindi ba?

      Nagde-day dreaming na naman na aniya sa sarili sa loob ng banyo. 

      

      

      DESIDEDO na si Michael na muling makalakad at magawang muli ang nga nakasanayan niya bago siya mapirmi sa silyang ‘di gulong for few months now, pero ang madatnang magkausap sina Leon at Thalia sa hardin ay naghatid ng ‘di maunawaang damdamin kasabay ng pagbangon ng selos sa dibdib niya.

      

      Yes, nagseselos siya nagagalit at naroroon ang kagustuhang ipakaladkad palabas ng gate si Leon sa tuwing nilalapitan at kinakausap nito si Thalia. 

      

      Needless to say, he had never been jealous! Maliban na lang noong nalaman niyang may gusto si Lohan sa babaeng unang minahal niya. But this time is different, the feeling he has for Thalia is different from what he felt for the first woman he had loved before. Mas matindi rin ang selos na namamahay sa dibdib niya sa pagkakataong ito. 

      

      That assahole! Hindi siya makakapayag na muling maging talunan. They had kissed early this morning and he was pretty sure that Thalia has the same feelings for him, too, damn it! No doubt about it, the way she responded to his kiss.

      

      Pero sapat na nga bang batayan ang mainit na halikang naganap sa pagitan nila ni Thalia? Sapat na ba ang mainit na halik na pinagsaluhan nilang dalawa upang mag–assume siya?

      

      “Stay away from my woman Leon.” hindi maipinta ang hitsura ni Michael. Madilim ang mukha na nakatitig kay Thalia.

      

      “Hey! We're just talking, dude, but actually I'm about to ask her for a dinner tonight.” ngumisi ito ng nakakaloko.

      

      “You mother fucker!”

      

    Tumiin ang mga bagang niya. Naghihimagsik ang kalooban ni Michael. He doen’t need anybody dahil siya mismo ay kakaladkad dito palabas. Kung sana'y hindi siya nakakulong sa silyang 'di-gulong. Damn it!

      

    Nag–galawan ang mga muscles sa mukha ni Michael na binalingan ng tingin si Thalia tila naghihintay ng negatibong kasagutan buhat dito. Marahil kung nakakatayo lamang si Michael ay kanina pa dumugo ang ilong ng tampalasang kaibigan. At wala yatang balak ang bruto na tantanan ang dalaga.

      

      Pakiwari ni Thalia ay nagsitaasan ang balahibo niya sa katawan. Bigla ang pananalasa ng matinding kaba sa dibdib niya. 

      

      

      Tama ba ang narinig niya mula rito? She is his woman? Kailan pa? Sila na ba ni Michael? Nagseselos nga ba ito kay Leon? 

      

      Bigla ang pamumula ng mukha niya nang muling maalala ang paghahalikan nila ng binata.

      

      

      “So, magdi–dinner tayo tonight, gorgeous, alright?” he said na tila siguradong sasama ang babae.

      

      Tumalim ang mga matang ipinukol ni Michael sa kanya. Nagbabanta ang mga titig nito at pakiwari niya ay mapapa–trouble siya kung pauunlakan niya ang guwapong doctor.

      

      “H–ha? Eh, kasi Leon hindi ako puwede eh, next time na lang," hindi niya alam kung naisatinig ba niya ang mga katagang iyon. Kung bakit kasi ang kulit-kulit ng isang ito. Pakiramdam din niya ay sinasadyang inisin ni Leon si Michael. Tila yata natutuwa pa ito.

      

      Pero ang totoo ay masarap kausap si Leon. May sense of humour bukod sa magandang asul nitong mga mata ay napapatawa siya nito. Isa pa'y hindi naman ito nagpapahiwatid na may gusto ito kanya maliban nalang kung kaharap nila si Michael na kinaaaliwan naman niya ng huli.

      

      “Tomorrow then?”

      

      “She's not going with you anywhere Leon Miguel not tomorrow or a day after. Don't reckon anything, bastard!" mariing ani Michael na masamang binalingan ng tingin si Leon.

      

      “ Ang higpit naman pala ng pasyente mo, babe.” Disappointed na saad ni Leon.  

      

      Mukhang tama nga ang hinala nito. Itinaas ni Leon ang magkabilang kamay sa ere.

      

      “Fine! Hanggat naririto sa poder mo si gorgeous hindi ko muna siya yayain lumabas. I'll wait for her kung kailan matatapos ang trabaho niya sa'yo,”

      

      “Never!” mabilis na sagot ng isip ni Michael. 

      

      Mananatili si Thalia sa mansion hanggat kailangan  ito ni Michael at he doesn't even have a plan to let her go! Ngayon pang nasasanay na ang lalaki na kasama at katabi ang dalaga?

      

      

    “Aren't you supposed to do the job you’re paying for or are you just going to stay here and talk to my woman with your sweet lies tongue?”

      

      Pigil ni Leon na huwag ma–tawa sa reaksyon ng kaibigan. Huling-huli na nito si Michael. He was against with him for Thalia not because sister–in–law ito ni Lohan bagkus may malalim pang dahilan. Interesting!

      

      “Alright, you're the boss.” hindi mawala ang mga ngiti sa mga labi ni Leon. 

      

      Nasasanay na siya sa endearment na ginagamit ng binatang Doctor, but she never put any malice on it. In the fact,  Leon is a nice guy and could be a good friend as well.

      

      Ipinagpasalamat ni Thalia na hindi siya biniyayaan ng mga pakpak katulad ng mga anghel di guwardiya sapagkat sumasabay ang matuling pagpintig ng puso niya sa ligayang nadarama niya sa mga sandaling iyon. 

      

      As if there's a billions of butterflies flying in her stomach dancing ang singing pleasurably. She wanted to kiss and hug Michael but she has to resist herself.

      

      Hindi na niya kailangan makipaglandian at bulahan sa kahit anong dating sites at mas lalong hindi na niya kailangan ang astrologies o sinomang kamag-anak ni madam Berna because Michael filled her heart utterly.

      

      Butil-butil ang pawis at napapangiwi ang binata sa tuwing ihahakbang nito ang mga paa. Ilang beses itong natumba pero hindi pa rin ito sumusuko sa hangaring muling makalakad.

      

      Kahit pinapahinga na ito ni Leon ay hindi pa rin nagpaawat si Michael. Lumarawan sa mukha nina Dagz, Thalia at iba pang mga kasambahay na nakakasaksi sa determinasyon ng binatang senyor.

      

      Tinawag ni Leon si Thalia at inutusan na tumayo sa harapang dulo ng bahaging kinatatayuan ni Michael. Tumalimang nagpatianod na lamang siya. Gusto niyang daluhan ang binata upang tulungan pero inaawat siya ni Leon.

      

      “Just stay there, gorgeous.”

      

      “But...”

      

      “No, buts babe. Wait for him here.” Maawtoridad nitong wika. 

      

      Pagkasabi niyon ay inakbayan ang dalaga habang ang mga mata ay nakamasid kay Michael na tila hirap na hirap. “Come here, dude, or else I'll bring her home with me today.” sinadyang lakasan ni Leon ang boses upang marinig iyon ni Michael.

      

      “Take your hands off of her bastard!” tila dragong nais magbuga ng apoy na sigaw dito ni Mike. 

      

      “Come and take her if you can.” ganting sagot dito ni Leon.

      

      Hindi malaman ni Thalia kung maiinis siya kay Leon o matutuwa sa pinaggagawa nito. Doctor at kaibigan ba talaga ito ni Michael? 

      

      

      Bumulong ito sa kanya na kung titingnan ay parang hinalikan siya nito sa leeg. Pero wala roon ang atensyon niya, na kay Michael. Nasasaktan siya sa nakikitang paghihirap nito. Gusto na niya itong lapitan pero pinipilan siya ni Leon.

      

      

      Sumidhi ang pagnanais ni Michael na makalakad at makalapit sa dalawa. One thing he wanted to do sa mga sandling iyon. Ang kitilin ang buhay ni Leon Miguel De Guzman at ilayo si Thalia mula sa lalaki.

      

      That fucking! Bastard half Scottish friend of him! Swear to god he'll break his neck with his bare hands. Fuck him!

      

      “Mike...”

      

      Namumuo ang luha sa gilid ng mga mata niya habang pinagmamasdan ang nahihirapang pagtayo ni Michael. Habang ang lalaking nakaabay sa kanya ay kampante at kay lapad ng mga ngiti sa mga labi.

      

      “Chill, babe. See, he can do it easily. Steady ka lang dyan, okay?” 

      

      Hindi alam ni Michael kung paanong tila nakisama ang mga paa nito at naging madali para rito ang makatayo at magawang humakbang. Sa pagnanais nitong muling makalakad at masapak si Leon ay pinilit ni Michael na ihakbang ang mga paa.

      

      And with the god's will and miracle, Michael made it. Nagawa nitong tumayo at magkakad ng hindi natutumba bagamat mabagal ay nagawa pa rin nitong huwag mabuwal.

      

      At nang marating ang dulo kung saan nakatayo ang dalawa ay walang sabing pinakawalan nito ang kamao. Pagkuwa’y lumipad ang malakas nitong sapak sa guwapong mukha ni Leon na naging dahilan upang mapasubsob ito sa tiles.

      

      “Leon!”

      

      Akmang dadaluhan ito ni Thalia pero itinaas ni Leon ang kamay nagpapahiwatid na ayos lang ito.

      

      “Thank you and you deserved that bastard! Next time you'll touch my woman, I swear I'll kill you!" he hissed.

      

      "You're fucking welcome, dude." sapo ang nasaktang panga na tugon dito ni Leon. Nasa sulok ng mga labi ang matagumpay na ngiti.

      

      “M–Mike n–nakakalakad ka na,” tuluyang nalaglag ang mga luha sa magkabilang pisngi ni Thalia na kanina pa niya pinipigil. Sa labis na kasiyahan ay niyakap niya ang binata, na sinuklian din Michael ng mahigpit na yakap.

      

      Lumarawan sa mukha ng mga kasamabahay ang kaligayahan. 

      

      “Hey, What's that tears for?”  ani Michael nang kumalas siya sa pagkakayakap niya rito.

      

      Hinuli ni Michael ang mukha ni Thalia at ikinulong sa magkabilag palad. “Are you not happy, Bonita?”

      

      “I am. Napakasaya ko Mike,” aniya sa pamamagitan ng hikbi.

      

      “Thank you, bonita. Thank you, sweetheart.” 

      

      Hinalikan siya nito sa noo pagkatapos ay muling niyakap siya ng mahigpit. Hindi pa ito nakuntento at mariing sinakop ang mga labi niya na kinagulat niya pero tinugon din ng huli.

      

      The hell he cares about his employees. Gusto nitong ipasaksi kay Leon nanpag–aari nito si Thalia at wala itong karapatan upang hawakan ang babae.

      

      “Uhmm...” tumikhim si Leon bilang pag-awat sa dalawa. “I'm still here guys.” 

      

      Pinutol ni Michael ang pananakop sa mga labi niya at sinabing; "Get lost, Leon Miguel your job is done. I don't want to see you here, anymore.” Then he kissed her again.

      

      Leon Miguel chuckled that echoed around the four corners of the living room. “That's great! You're very much welcome, dude, my job is done here,”

    

    Thalia looked at Leon and mouthed the words “Thank you,”