Everything that happened next was hazy. Calley's eyes were filled with tears and the time seemed to slowed down. Ang eksena kung saan muling dinaluhan ni Phillian si Sacred at sunud-sunod na inundayan ng suntok ay tila bumagal sa kaniyang paningin. Hanggang sa tuluyang manlabo ang kaniyang mga mata at hindi na naging malinaw sa kaniya ang sunod na mga nangyari.
Her body froze as she stood there, she was shaking in fear and distress. Gusto niyang pigilan ang mga ito subalit hindi niya maigalaw ang katawan, hindi niya mapigilan ang panginginig, at hindi niya matagpuan ang sariling tinig.
This wasn't the first time she was harassed—the first one was when Charles Xiu; na bagaman hindi niya maalala kung may ginawa sa katawan niya ay labis na nagbigay ng trauma sa kaniya. Then, Scared Zodiac. At doon siya til
Sunud-sunod na nagpahid ng mga luha si Calley matapos maputol ang tawag. Nalulungkot siya para kay Connie—she knew the child was probably hurting and crying by now. At gustuhin man niyang aluin ito ay nag-aalala siyang baka lalo pa itong malungkot at umiyak.She felt sorry for Connie. She knew that the little girl was looking forward to having her as her mum—at alam niyang dahil sa pangakong iniwan niya kay Daniel ay siguradong sinabi na nito sa anak ang tungkol sa posibilidad na siya na ang sunod na maging ina nito.She was just so hurt for Connie. The girl had already become so close to her.But she couldn't force herself to be with Daniel.Not
Hindi makatulog si Calley habang nakatitig sa cellphone na ipinatong niya sa unan ni Phillian. She was staring at it for who knows how long as she waited for him to respond to her text messages. Noong nakauwi sila ni Nelly kanina ay nagpadala siya ng mensahe kay Phillian, telling him how she missed him and how she wanted to be with him tonight. Sinabi rin niya sa isa sa mga text messages niyang mag-ingat ito sa laot, at umuwi nang ligtas sa kaniya bukas ng umaga. And normally, whenever she would send him text messages, no matter what their contents were, he would always... always give her a call.  
"Hey Nelly, narito ka na ba sa ibaba kanina nang dumating si Phill?" tanong ni Calley nang bumaba siya sa kusina ng bandang alas nueve at abutan doon si Nelly na nagluluto ng almusal. Si Nelly ay lumingon habang nagpi-prito ng itlog. "Kagigising ko lang nang marinig ko ang pagdating ng truck. Bakit?" Nagkibit-balikat siya, naglakad patungo sa cupboard at kumuha roon ng tasa bago nagsalin ng kape mula sa percolator na nasa mesa. "Wala naman. Anyway, nakausap mo ba si Ambong kagabi?" "Nakatanggap ako sa kaniyang ng text p
"Huy, sayang ang pagkain kung hindi mo titikman."Nag-angat ng tingin si Calley nang marinig ang sinabi ni Nelly. Napakurap siya at sinulyapan ang kaharap sa hapag.Nelly grinned; nagpatuloy ito sa pagsubo. "Ikaw ang may request na magluto ako ngespesyaltiko, tapos hindi mo rin pala kakainin."Bumaba ang tingin niya sa nakahain sa mesa. There were three bowls on the table; one filled with hot rice, one with Tagalog bistek, and one ginataang kalabasa at sitaw na hinaluan ni Nelly ng malalaking mga sugpo. And it was Nelly's specialty na ni-request niyang iluto nito.The food looks delectable, but she wasn't hungry.No.
She stared at him and said nothing. Kahit hindi nito hilingin ay plano na niyang gawin iyon. Bahagya niyang ini-angat ang sarili upang ibaba ang sleeping pants nito. And when his hard c.ock emerged, she pulled her panty on the side and sank in. She had no intention to prolong the foreplay—she wanted him inside of her,pronto. "Oh, baby... Hot and wet as always..." anto sabay baba ng isang kamay patungo sa kaniyang balakang. He gripped her there just so he could push her further down, devouring all of him... deeply. Napa-arko ang kaniyang katawan nang umabot ito hanggang sa pinakadulo. It was always painful but manageable. His length poking into the deepest wall from w
"Masama na ang lagay ng kompanya ng daddy mo, hija. Ang ilan sa mga investors ay nag-pull out na, ang mga empleyadong hindi nasasahuran sa nakalipas na dalawang buwan ay nag-a-alyansa; siguradong nagpa-panic na ngayon sina Augusta at Esther; at siguradong gumagawa na sila ng paraan para mahanap ka.Hindi magawang sumagot ni Calley matapos marinig ang ulat ng Ninong Lito niya mula sa kabilang linya. Nanatili siyang nakaupo sa harap ng canvas at pinagmamasdan ang dagat na mula pa kaninang hapon niya ipininta. It wasn't finished yet; the color wasn't balanced and she needed to add more whites on the blue ones to make it look like the ocean was shining under the heat of the sun.Sabado ang araw na iyon ay muli siyang humingi siya ng dalawang araw na pahinga upang muli silang magkaroon ng oras ni Phillian sa isa't
Calley arched her body when Phillian's lips and tongue continued to devour her moist part. The heat within her escalated as he tasted her, licked and sucked her juices. The never-ending pleasure he gave her was making her lose her mind—hindi na niya alam kung ano ang mga salitang lumalabas sa kaniyang mga labi, o kung gaano ka-lakas ang mga ungol at hikbing pinakakawalan niya.Kung hindi sound proof ang silid na iyon ay baka umabot hanggang sa beach ang mga halinghing niya. Her body was on fire, and her breathing was uneven. She thought it would help her release the intensity that was building inside of her if she screamed and cried aloud.Her hands gathered up the soft sheets at her sides into knots when Phillian's tongue gained entry, imitating the sexual act that she was so familiar with. Lalong luma
Phillian's POV** "Will you marry me?" Natigilan siya nang marinig ang tanong na iyon ni Calley. He didn't see that coming. He didn't expect her to release that question a few minutes after they had s.ex. Why did she have to ruin this moment? He was still half-aroused, his body was still burning, his shaft was still deep inside her. Why the f*ck would she bring out that stupid question?
"Come on, honey," si Charles na kanina pa nakangising nakikinig sa likuran. "You are being too harsh on Calley." Nilapitan siya nito at tinulungang makatayo.Nasusuka siya sa itsura ni Charles Xiu; gusto niya itong itulak, sampalin, saktan. Sigawan at sabihing napakasama nilang mga tao, pero pinili pa rin niyang maging kalmado. Hindi nga lang niya mapigilan ang mga luha.Hindi niya alam kung gaano pa katagal ang kailangan niyang hintayin bago dumating ang tulong, but she had to buy time. And she had to keep them talking."Charles, please convince Esther to let me know..." kunwari ay pagmamakaawa niya sa hayop. Alam niyang hindi rin ito naiiba kay Esther; pareho ang mga itong mas masahol pa sa hayop.
Anim na pulgada lang ang laki ng binata sa banyo at may taas na dalawang metro mula sa tiled floor. Kahit pumatong siya sa toilet bowl at maabot ng bintanang iyon ay hindi pa rin niya magagawang mailabas ang sarili mula roon.Not with the size of boobs she had. Not with the size of her thighs, and her bum. Hindi kakasya ang katawan niya sa bintanang iyon, kaya walang pag-asang makalalabas siya roon kahit pa maabot niya.Binuksan niya ang gripo upang lumikha ng ingay ang tubig na nasa-sahod na balde. Malakas ang pressure ng tubig kaya malakas din ang ingay na nililikha niyon—ingay na sapat upang takpan ang balak niyang gawin. Ni-lock niya ang pinto ng banyo at humakbang siya sa pinaka-dulong section ng CR upang lalong lumayo sa pinto. She then took the billing paper and her phone out. Mabilis niyang ni-t
Mabilis na naitago ni Calley ang cellphone sa loob ng pants nang maramdaman ang pag-unlock ng trunk ng kotse kung saan siya kasalukuyang nakayupyop. Hindi nagtagal ay bumukas iyon, at ang bumungad sa kaniya ay ang isa sa dalawang lalaki na pwersahang kumuha sa kaniya kanina sa harap ng beach house. "Labas na, tisay," utos nito na ikina-igtad niya. Sumakit ang kaniyang likod sa pagkaka-baluktot kaya hindi siya kaagad na nakakilos. Dagdagan pa ang labis na takot na nararamdaman niya sa mga sandaling iyon. "Bingi ka ba?" untag lalaki ng lalaki nang hindi siya kumilos. He was a man in his mid-thirties, mahaba ang buhok na naka-ponytail ay balbas-sarado. Nakasuot ito ng denim jacket at itim na tshirt. Ang anyo ay na
"Hey, hindi pa rin ba bumabalik si Calley?" Ang pagdadala ni Aris ng tasa ng kape sa bibig ay naudlot nang marinig ang tanong ni Phillian. Nasa mukha ng huli ang labis na pag-aalala, ang mga kilay ay magkasalubong, ang buhok ay magulo pa. Itinuloy ni Aris ang paghigop ng kape habang ang tingin ay hindi humihiwalay sa kapatid. "What do you mean? Didn't you sleep in one room?" Hindi pinansin ni Phillian ang panunukso ng kapatid. Itinuloy nito ang pagpasok sa kusina at sumilip sa labas ng bintana habang itinutuloy ang pagbubutones ng suot na shirt.
Phillian wasted no time after hearing Calley's response. He lowered his head and claimed her waiting lips for a mind-blowing kiss.He missed her damn much. He had been craving her kisses, her touch, her body. Calley bothered his whole being, and she was the only person he needed in his life right now.He wanted to take her back. He needed her back.Unti-unting lumuwag ang pagkakahawak ni Phill sa braso ni Calley, hanggang sa ang isang kamay nito'y bumaba na rin sa bewang ng huli.Calley's arms crawled around his neck, pressing her soft body against his. He groaned in pleasure. His lips opened over hers, slanting back and forth in a fierce, wildly arousing kiss that made her shudder with
Naramdaman niya ang pagkalat ng init sa magkabila niyang mga pisngi matapos ang sinabi ni Phillian. She didn't expect that at her age, she would still blush with a compliment. Kung compliment mang matatawag iyon... "My top looks great on you," Phillian added, smirking a little. She let out a sigh of resignation. "What is it, Phill? Ang sabi mo'y may kailangan kang itanong." She wanted him to get straight to the point. Hindi niya maintindihan kung bakit ang dami pa nitong paliguy-ligoy.
Hindi alam ni Calley kung ano ang unang mararamdaman nang marinig ang tinig ni Phillian. Nahahati siya sa labis na tuwa at pag-aalala.Natutuwa siya dahil wala siya sa panganib at naroon na ito ngayon kasama siya, at nag-aalala dahil nabasag ang glass pitcher na inihampas niya sa ulo nito.And now, Phillian was grunting and cursing at the same time. Nabitiwan din nito ang emergency light na hawak na bumagsak sa sahig—at doon bumaba ang kaniyang tingin.Sa sahig ay nakita niya ang mga nabasag na crystal kung saan may pulang likido siyang nakitang tumutulo... mula sa ulo ni Phill!Malakas siyang napasinghap nang mapagtanto ang ginawa. Mabilis siyang lumapit kay Phillian na napahawak sa nas
Tuluyang humarap si Phillian nang marinig ang katanungang iyon ni Calley. Sa mahabang sandali ay pareho silang tahimik na magkatitig. Calley's eyes were filled with hope; she was hoping to hear the answer she wanted to hear. And Phillian's eyes were filled with... many emotions. Mga emosyong nagtatalo-talo. Naroon pa rin ang lungkot sa anyo nito, ang pagkalito sa tunay na nararamdaman, ang sama ng loob sa mga nangyari. At this point, Phillian was confused of his own feelings. Hanggang sa unti-unting nagsalubong ang mga kilay nito, kasunod ng muling pag-blangko ng anyo. He would rather hide what he truly felt to protect himself, than show Calley and allow her to break his heart over and over again.
Matapos ang tanghalian ay umakyat na si Calley sa master's bedroom at nahiga roon matapos makaramdam ng matinding pagka-antok. She wasn't able to get as much sleep as she could last night because of overthinking. Tapos ay maaga pa siyang nagising para umalis sa Asteria.Natural sa buntis ang madalas na makaramdam ng pagkaantok at pagkapagod, kaya minabuti niyang ipahinga ang sarili at doon muna sa taas habang si Phillian ay nilinis ang kusina.Nang magising siya'y pasado alas sinco na ng hapon. Bumangon siya at nagtungo sa banyo upang maligo. She wasn't feeling well during this time; she was feeling dizzy. Umasa siyang aayos ang pakiramdam niya kapag nakaligo na siya. She knew she only needed a cool bath, makatutulong iyon para mawala ang pagkahilo niya.