Ilang taon na ang mga itong nagsasama at nakatira sa malaking condo unit na iyon sa Taguig, at ang relasyon ng mga ito ay... bukas.
Bukas sa maraming katarantaduhan.
Like... Charles would bring different women whenever he wanted at the condo that he shared with Esther. Sa maraming pagkakataon ay maki
"Sa tingin ko ay kailangan kong magpagawa ng mas malaking closet para sa mga damit ko..." ani Calley sa sarili habang pinagmamasdan ang dalawang empty layers sa loob ng closet ni Phillian. Nang hapong iyon ay wala siyang ibang ginawa kung hindi ang ayusin ang closet upang magbigay espasyo sa mga damit niyang ipadadala mula New York patungo roon sa Contreras. She had also instructed her Ninong Lito to send her luggage to Batangas, the luggage she left at the hotel. Makikipagkita siya rito sa susunod na araw para kunin iyon. Sigurado na siya sa desisyon niya. Mananatili siya roon sa Contreras at sasabihin na niya ang totoo kay Phillian. Kapag nalaman na nito ang tot
"Why didn't you tell me who you truly are from the get-go, Calley? Why the lies?" Phillian asked in a tender voice after the heat subsided. They have just finished making love, their bodies were still connected, his face still buried between her neck and shoulder, and his hands were still gripping her hips. Napatitig siya sa madilim na kisame habang patuloy sa mahinang paghugot ng paghinga. Naupos na ang mga kandila at ang tanging liwanag na tumatanglaw roon ay mula sa nakabukas na ilaw sa banyo. Her body was still tender and now Phillian wants answers.
"Hey." Lumapit si Phillian kay Quaro na tumayo at inisuksok ang mga kamay sa magkabilang bulsa ng suot na pantalon. Quaro's eyes were on Calley; silently studying the lady. Si Phillian ay si Kirsten naman ang binalingan; humalik ito sa pisngi ng sister-in-law at bumati. "Yellow suits you, Kirsten. You look stunning." Kirsten's eyes rolled up. "I used to hate yellow, you know? But that changed when I got pregnant; lahat ng matitingkad na mga kulay ang trip ko na isuot ngayon sa puntong halos mabulag na ang mga mata ko. I only have bright pink, red, and yellow in my closet, geez. Anyway, kumusta ka naman? Ang sabi ni Nelly ay hindi ka raw makasa
"Hey you, sexy. How about we go to the beach and have a walk?"Tiningala ni Calley ang katabi nang marinig ang sinabi nito. Si Phillian ay nakayuko rin sa kaniya at may ngiti sa mga labi.Kasalukuyan silang naroon sa harap ng beach house at hinahatid ng tingin ang papalayong sasakyan na minamaneho ni Quaro. Kasamang umalis ng mag-asawa si Nelly at sa makalawa na ito babalik.Halos buong araw na nanatili roon ang mag-asawa at hapon nang umalis. At sa araw na iyon ay naging malapit siya kay Kirsten.Kirsten was a funny woman with a gregarious personality; she was thesosyalversion of Nelly which she loved so much. Hindi siya nahirapang pakisamahan ito, and all she did the whole tim
"Calley!" Agad na lumapit si Lito sa pumaradang pick up truck sa harap ng bus terminal sa Batangas nang makita si Calley na nakaupo sa front seat. Nakabukas ang bintana ng truck sa front seat side kaya kaagad nitong nakita ang inaanak.Si Calley ay bumaba sa sasakyan at patakbong sinalubong ng yakap ang Ninong Lito. She was glad to see him well."I am happy to see you safe, Calley," ani Lito na yumakap din nang mahigpit sa inaanak."Me, too, Ninong. Me, too..."Si Lito ay bahagyang humiwalay upang suriin ng tingin si Calley. Kahit papaaano ay nabawasan ang pag-aalala nito nang makitang maayos ang lagay ng dalaga at maaliwalas ang mukha; tila baga wala itong kinahaharap na problema at walang mga taong nagtatangka sa buhay nito."Are you sure no one followed you here, Ninong?" Calley had to ask. Anong malay nila kung pinasusundan ni Esther ang Ninong Lito niya upang mahanap siya?"I am sure, hija. Inutusan ko ang assistant kong imaneho ang kotse ko patungo sa ibang direksyon habang ako
Nakangising mukha ni Phillian ang nabungaran ni Calley paglabas nito sa healthcare center. Si Phillian ay nakasandal sa gilid ng pick up truck nito na nakaparada sa harap ng center, ang mga braso'y magka-krus sa tapat ng dibdib at ang ngisi'y abot tenga.Napapailing siyang lumapit at huminto sa harapan nito. Humalukipkip din siya at pinigilan ang sariling panggigilan ito sa ginawang panunukso kanina."You are such a devil," aniya rito na ikina-tawa ng loko. "Nakakahiya kanina sa nanay ng huling pasyente ko; ang akala'y napaano na ako."Lumapad ang ngisi ni Phillia. Ini-tuwid nito ang tayo saka binuksan ang pinto ng front seat para sa kaniya. "Hop in, we have a lot of stuff to do back home."And she knew exactly what he meant. Oh Lord, she knew exactly what that meant, and she couldn't wait!Napailing siya kunwari upang hindi nito mapansin ang pananabik sa kaniyang anyo. Sumampa siya sa front seat at inayos ang sarili sa upuan. Hinintay ni Phillian na maikabit niya ang seatbelt bago ni
Tulad ng inasahan ni Phillian ay hindi bumaba si Sacred para sa hapunan. Calley had prepared a delicious dinner, but Sacred refused to join them and went to sleep. Kumain ang dalawa nang tahimik; Phillian was pissed at hindi nito initago iyon kay Calley na sandaling nagbigay ng espasyo. Matapos ang hapunan ay pinaakyat na ni Phill si Calley; he said he would do the dishes. She asked if he was okay and he just smiled and hugged her. Matapos iyon ay hindi na ito nagsalita pa at ito na nga ang nag-linis ng kusina. Pagdating sa itaas ay naligo si Calley; at habang nasa ila
Naitukod ni Phillian ang magkabilang siko sa kama at naiangat ang itaas na bahagi ng katawan nang maging mapangahas ang mga labi ni Calley. Her hand was gripping the lower part of his shaft while her mouth was hungrily sucking the head. Damn Calley for learning how to do it f.ucking perfectly. Ramdam niya ang malagkit na jam sa palad nito habang patuloy ito sa pagdama roon subalit imbes na mairita siya ay tila lalo lang iyong nagdagdag ng kakaibang kiliti sa ibabang parte ng kaniyang katawan. "Hmmm," Calley uttered under her breath as she continued to suck the hell out of his length, before stroking down to completely take it into her hot mouth. Muli niyang ibinags
"Come on, honey," si Charles na kanina pa nakangising nakikinig sa likuran. "You are being too harsh on Calley." Nilapitan siya nito at tinulungang makatayo.Nasusuka siya sa itsura ni Charles Xiu; gusto niya itong itulak, sampalin, saktan. Sigawan at sabihing napakasama nilang mga tao, pero pinili pa rin niyang maging kalmado. Hindi nga lang niya mapigilan ang mga luha.Hindi niya alam kung gaano pa katagal ang kailangan niyang hintayin bago dumating ang tulong, but she had to buy time. And she had to keep them talking."Charles, please convince Esther to let me know..." kunwari ay pagmamakaawa niya sa hayop. Alam niyang hindi rin ito naiiba kay Esther; pareho ang mga itong mas masahol pa sa hayop.
Anim na pulgada lang ang laki ng binata sa banyo at may taas na dalawang metro mula sa tiled floor. Kahit pumatong siya sa toilet bowl at maabot ng bintanang iyon ay hindi pa rin niya magagawang mailabas ang sarili mula roon.Not with the size of boobs she had. Not with the size of her thighs, and her bum. Hindi kakasya ang katawan niya sa bintanang iyon, kaya walang pag-asang makalalabas siya roon kahit pa maabot niya.Binuksan niya ang gripo upang lumikha ng ingay ang tubig na nasa-sahod na balde. Malakas ang pressure ng tubig kaya malakas din ang ingay na nililikha niyon—ingay na sapat upang takpan ang balak niyang gawin. Ni-lock niya ang pinto ng banyo at humakbang siya sa pinaka-dulong section ng CR upang lalong lumayo sa pinto. She then took the billing paper and her phone out. Mabilis niyang ni-t
Mabilis na naitago ni Calley ang cellphone sa loob ng pants nang maramdaman ang pag-unlock ng trunk ng kotse kung saan siya kasalukuyang nakayupyop. Hindi nagtagal ay bumukas iyon, at ang bumungad sa kaniya ay ang isa sa dalawang lalaki na pwersahang kumuha sa kaniya kanina sa harap ng beach house. "Labas na, tisay," utos nito na ikina-igtad niya. Sumakit ang kaniyang likod sa pagkaka-baluktot kaya hindi siya kaagad na nakakilos. Dagdagan pa ang labis na takot na nararamdaman niya sa mga sandaling iyon. "Bingi ka ba?" untag lalaki ng lalaki nang hindi siya kumilos. He was a man in his mid-thirties, mahaba ang buhok na naka-ponytail ay balbas-sarado. Nakasuot ito ng denim jacket at itim na tshirt. Ang anyo ay na
"Hey, hindi pa rin ba bumabalik si Calley?" Ang pagdadala ni Aris ng tasa ng kape sa bibig ay naudlot nang marinig ang tanong ni Phillian. Nasa mukha ng huli ang labis na pag-aalala, ang mga kilay ay magkasalubong, ang buhok ay magulo pa. Itinuloy ni Aris ang paghigop ng kape habang ang tingin ay hindi humihiwalay sa kapatid. "What do you mean? Didn't you sleep in one room?" Hindi pinansin ni Phillian ang panunukso ng kapatid. Itinuloy nito ang pagpasok sa kusina at sumilip sa labas ng bintana habang itinutuloy ang pagbubutones ng suot na shirt.
Phillian wasted no time after hearing Calley's response. He lowered his head and claimed her waiting lips for a mind-blowing kiss.He missed her damn much. He had been craving her kisses, her touch, her body. Calley bothered his whole being, and she was the only person he needed in his life right now.He wanted to take her back. He needed her back.Unti-unting lumuwag ang pagkakahawak ni Phill sa braso ni Calley, hanggang sa ang isang kamay nito'y bumaba na rin sa bewang ng huli.Calley's arms crawled around his neck, pressing her soft body against his. He groaned in pleasure. His lips opened over hers, slanting back and forth in a fierce, wildly arousing kiss that made her shudder with
Naramdaman niya ang pagkalat ng init sa magkabila niyang mga pisngi matapos ang sinabi ni Phillian. She didn't expect that at her age, she would still blush with a compliment. Kung compliment mang matatawag iyon... "My top looks great on you," Phillian added, smirking a little. She let out a sigh of resignation. "What is it, Phill? Ang sabi mo'y may kailangan kang itanong." She wanted him to get straight to the point. Hindi niya maintindihan kung bakit ang dami pa nitong paliguy-ligoy.
Hindi alam ni Calley kung ano ang unang mararamdaman nang marinig ang tinig ni Phillian. Nahahati siya sa labis na tuwa at pag-aalala.Natutuwa siya dahil wala siya sa panganib at naroon na ito ngayon kasama siya, at nag-aalala dahil nabasag ang glass pitcher na inihampas niya sa ulo nito.And now, Phillian was grunting and cursing at the same time. Nabitiwan din nito ang emergency light na hawak na bumagsak sa sahig—at doon bumaba ang kaniyang tingin.Sa sahig ay nakita niya ang mga nabasag na crystal kung saan may pulang likido siyang nakitang tumutulo... mula sa ulo ni Phill!Malakas siyang napasinghap nang mapagtanto ang ginawa. Mabilis siyang lumapit kay Phillian na napahawak sa nas
Tuluyang humarap si Phillian nang marinig ang katanungang iyon ni Calley. Sa mahabang sandali ay pareho silang tahimik na magkatitig. Calley's eyes were filled with hope; she was hoping to hear the answer she wanted to hear. And Phillian's eyes were filled with... many emotions. Mga emosyong nagtatalo-talo. Naroon pa rin ang lungkot sa anyo nito, ang pagkalito sa tunay na nararamdaman, ang sama ng loob sa mga nangyari. At this point, Phillian was confused of his own feelings. Hanggang sa unti-unting nagsalubong ang mga kilay nito, kasunod ng muling pag-blangko ng anyo. He would rather hide what he truly felt to protect himself, than show Calley and allow her to break his heart over and over again.
Matapos ang tanghalian ay umakyat na si Calley sa master's bedroom at nahiga roon matapos makaramdam ng matinding pagka-antok. She wasn't able to get as much sleep as she could last night because of overthinking. Tapos ay maaga pa siyang nagising para umalis sa Asteria.Natural sa buntis ang madalas na makaramdam ng pagkaantok at pagkapagod, kaya minabuti niyang ipahinga ang sarili at doon muna sa taas habang si Phillian ay nilinis ang kusina.Nang magising siya'y pasado alas sinco na ng hapon. Bumangon siya at nagtungo sa banyo upang maligo. She wasn't feeling well during this time; she was feeling dizzy. Umasa siyang aayos ang pakiramdam niya kapag nakaligo na siya. She knew she only needed a cool bath, makatutulong iyon para mawala ang pagkahilo niya.