"O, kumusta? Nakausap mo ba ang ninong mo?" tanong ni Nelly nang bumalik siya sa kusina. Tapos na rin itong maglinis ng lababo at hinuhubad na ang apron.
Nakangiti siyang tumango saka inabot dito ang cellphone. "Your boyfriend has sent you text messages; pasensya ka na kung natagalan ang pag-gamit ko."
"Naku, wala 'yon. At hayaan mo si Ambong na ma-miss ako." Bumungisngis ito at inisuksok ang cellphone sa bulsa. "Ang sabi ko sa kaniya ay matulog muna siya dahil papalaot na naman mamayang gabi, eh. Matigas din ang ulo, gustong mag-bidyo kol kahit sinabi ko nang aalis tayo."
"Your boyfriend loves you..."
"Hindi ko siya masisi,nasa akin na ang laha
Alas sinco ng umaga nang magising si Calley kinabukasan. Maaga siyang natulog kagabi at dire-diretso; she felt so light this morning. Nilingon niya ang bahagyang nakabukas na bintana ng silid. Doon pumapasok ang malamig na simoy ng hangin.Napangiti siya.It was so nice to wake up in the morning feeling the ocean breeze and hearing the waves. Hindi niya maintinidhan kung bakit tila langit iyon sa kaniyang pandinig at pakiramdam. It was as if... her heart was in peace. It was as if... this place was home.She felt happy and protected. Kahit na... pansamantala lang.Ang totoo'y hindi niya gaanong naiisip ang sitwasyon niya habang naroon siya. Nalilibang siya kasama si Nelly, at parang hinahalukay ang
Salubong ang mga kilay na lumabas ng banyo si Calley nang may marinig na ingay mula sa ibaba. Ingay na tila kalabog na hindi niya maintindihan. Maliban pa roon ay may naririnig din siyang tinig ng babae na tila may tinatawag; she was calling Free Phillian's name.Mabilis siyang nagsuot ng damit. Alam niyang wala si Nelly sa bahay, naroon ito sa beach house ng pamilya Zodiac upang hintayin ang pagdating ng ina ni Phillian. Ang alam niya'y hindi pa umuuwi ang lalaki magmula pa kagabi; ayon kay Nelly ay doon ito didiretso sa bahay ng pamilya pag-uwi nito mula sa pagpalaot upang doon na salubungin ang ina. Hindi niya alam kung saan iyon, pero ayon kay Nelly ay ilang minutong lakad lang ang family beach house mula sa bahay na iyon ni Phil.Basa pa ang kaniyang buhok kaya dinala niya ang isang tuyong tuwalya sa kan
Nakangiting hinatid ng tingin ni Calley ang sasakyan ni Lee Benedict paalis. Alas sinco na ng hapon nang umalis sa beach house ni Phillian ang mag-ina. Ayon kay Felicia ay didiretso na ang mga ito sa bahay ng panganay na anak na si Quaro. Mananatili raw ito roon ng ilang araw dahil kailangan ng assistance ng daughter in law nito.Doon lang niya nalaman kung sino ang Kirsten at Quaro na paulit-ulit niyang narinig sa mga ito.She couldn't help but like the old woman; she was a joyful one. Hindi niya pagtatakhan kung lahat ng mga anak nito'y malapit dito. Felicia Zodiac was the kindest soul she had ever met her whole life."Pasensya ka na sa mga sinabi ni Mama kanina; she likes matchmakings; sana hindi ka nailang."
"Iyan ang silong?" tanong ni Calley kay Nelly nang marating nila ang tabing dagat kung saan naroon ang sinasabi nitong silong na kinaroroonan ni Phillian sa mga sandaling iyon.It was only eight in the morning, at maaga siyang niyaya ni Nelly na bumaba sa beach para dalhin ang almusal ng mga mangingisdang nagta-trabaho para kay Phillian. Bitbit ang dalawang malaking termos na may lamang barakong kape ay nauna si Nelly sa paglalakad. Siya naman ang may dala ng isang bayong na puno ng iba't ibang klase ng tinapay; mainit-init pa.Ayon kay Nelly ay araw-araw nito iyong ginagawa nang mas maagang oras; sa araw na iyon daw ay nahuli ang delivery ng tinapay kaya tanghali nang bumaba. At dahil nagmamadali ito'y nagpatulong na sa kaniya.
"Ano'ng gusto mong tanghalian mamaya, Caty? Maraming malalaking hipon na nakuha ang dalawang bangka at nagsabi siSerPhill na mag-uwi ako ng ilan. Gusto mo ba ng sinigang na hipon?" Mula sa pagtampisaw sa dagat ay nilingon ni Calley si Nelly na biglang lumapit sa kaniya. Bitbit na nito sa dalawang kamay ang wala nang lamang mga termos na pinag-sidlan ng kape kanina. Ningitian niya ito. "Siningang na hipon soundsdelish. Let's do that." She was a seafood person; she preferred it than red meat, kaya hindi
"Dinner isserb,Ser!" masiglang salubong ni Nelly nang pumasok si Phill sa dining area. Tamang-tama na ini-lapag nito ang malaking plate kung saan naroon ang mga baked seashells sa ibabaw ng mesa nang sumulpot ang amo.Si Phill ay tahimik na lumapit sa mesa, ang mga mata'y nasa mga pagkaing nasa ibabaw niyon. Maliban sa baked seashells ay mayroon ding marinara pasta at freshly baked garlic bread. Hindi ito kumain ng pananghalian dahil nang makauwi'y kaagad nang nagpahinga sa silid, kaya nang makita ang masarap na hapunan sa ibabaw ng mesa ay nakaramdam kaagad ito ng pagkalam sa sikmura."Amoy pa lang masarap na, ano,Ser?" pukaw ni Nelly rito. "Ang galing ni Caty magluto, nahirapan akong sundan kaya ginawan niya ako ng listaha
"Don't worry, hindi ito appendicitis. This is just indigestion, pero kailangan pa rin niyang sumailalim sa mga laboratory tests to confirm," pahayag ni Calley matapos tingnan ang lagay ng pitong taong gulang na si Maricale; anak ng isa sa mga mangingisdang nagta-trabahao para kay Phillian.Ang mag-asawang Boy at Minda ay nakaantabay sa likuran niya habang sinusuri niya ang lagay ni Mari. Unang sinabi ni Minda sa kaniya na nag-aalala itong baka appendecitis ang dinaramdam ng anak kaya namimilipit sa sakit ng tiyan. Makalipas ang ilang minutong pagsusuri at nalaman niya kung ano ang kalagayan ng bata."Could you hand me a pen and a piece of paper please? Isusulat ko ang mga gamot na kailangang bilhin para mawala ang sakit sa tiyan niya at matigil ang pagsusuka, pati na ang lagnat," aniya nang muling harapin ang mag-asawa. "Bukas ng umaga, kapag bukas na ang port ay kailangan siyang dalhin sa ospital for urine and stool tests. Sa ngayon ay h'wag kayong mag-alala, she will be f
Napabuntonghininga si Phillian sa naturan niya, hindi kaagad nakasagot. Pinigilan niya ang sariling matawa. Sigurado siyang mahirap para ritong aminin ang pagkakamali. The typical male-ego. "Do I hear an apology there, Sir Phillian?" Muli siya nitong nilingon saka bahaw na ningitian bago ibinalik ang pansin sa daan. "Yes, I'm sorry about that. Mainit lang ang ulo ko kahapon ng umaga..." "Ang sabi ni Nelly sa akin ay hindi ka naman daw ganito sa ibang mga babae. Napapaisip tuloy ako kung ano'ng ginawa ko sa'yo kaya ka umaakto ng ganiyan." Phillian chuckled, and that's a first. "You didn't do anything, don't worry. Ako ang may problema." "Why?" Nagkibit-balikat ito. "I don't know. I'm weird sometimes." She puckered and leaned over the front seat window. Inituon niya ang tingin sa labas ng bintana kung saan ang tanging nakikita niya ay ang madilim na karagatan. Sa dako pa roon ay natatanaw niya ang munting mga ilaw na marahil ay mula sa mga bangkang pangisda. Nasa mataas na bahagi
"Come on, honey," si Charles na kanina pa nakangising nakikinig sa likuran. "You are being too harsh on Calley." Nilapitan siya nito at tinulungang makatayo.Nasusuka siya sa itsura ni Charles Xiu; gusto niya itong itulak, sampalin, saktan. Sigawan at sabihing napakasama nilang mga tao, pero pinili pa rin niyang maging kalmado. Hindi nga lang niya mapigilan ang mga luha.Hindi niya alam kung gaano pa katagal ang kailangan niyang hintayin bago dumating ang tulong, but she had to buy time. And she had to keep them talking."Charles, please convince Esther to let me know..." kunwari ay pagmamakaawa niya sa hayop. Alam niyang hindi rin ito naiiba kay Esther; pareho ang mga itong mas masahol pa sa hayop.
Anim na pulgada lang ang laki ng binata sa banyo at may taas na dalawang metro mula sa tiled floor. Kahit pumatong siya sa toilet bowl at maabot ng bintanang iyon ay hindi pa rin niya magagawang mailabas ang sarili mula roon.Not with the size of boobs she had. Not with the size of her thighs, and her bum. Hindi kakasya ang katawan niya sa bintanang iyon, kaya walang pag-asang makalalabas siya roon kahit pa maabot niya.Binuksan niya ang gripo upang lumikha ng ingay ang tubig na nasa-sahod na balde. Malakas ang pressure ng tubig kaya malakas din ang ingay na nililikha niyon—ingay na sapat upang takpan ang balak niyang gawin. Ni-lock niya ang pinto ng banyo at humakbang siya sa pinaka-dulong section ng CR upang lalong lumayo sa pinto. She then took the billing paper and her phone out. Mabilis niyang ni-t
Mabilis na naitago ni Calley ang cellphone sa loob ng pants nang maramdaman ang pag-unlock ng trunk ng kotse kung saan siya kasalukuyang nakayupyop. Hindi nagtagal ay bumukas iyon, at ang bumungad sa kaniya ay ang isa sa dalawang lalaki na pwersahang kumuha sa kaniya kanina sa harap ng beach house. "Labas na, tisay," utos nito na ikina-igtad niya. Sumakit ang kaniyang likod sa pagkaka-baluktot kaya hindi siya kaagad na nakakilos. Dagdagan pa ang labis na takot na nararamdaman niya sa mga sandaling iyon. "Bingi ka ba?" untag lalaki ng lalaki nang hindi siya kumilos. He was a man in his mid-thirties, mahaba ang buhok na naka-ponytail ay balbas-sarado. Nakasuot ito ng denim jacket at itim na tshirt. Ang anyo ay na
"Hey, hindi pa rin ba bumabalik si Calley?" Ang pagdadala ni Aris ng tasa ng kape sa bibig ay naudlot nang marinig ang tanong ni Phillian. Nasa mukha ng huli ang labis na pag-aalala, ang mga kilay ay magkasalubong, ang buhok ay magulo pa. Itinuloy ni Aris ang paghigop ng kape habang ang tingin ay hindi humihiwalay sa kapatid. "What do you mean? Didn't you sleep in one room?" Hindi pinansin ni Phillian ang panunukso ng kapatid. Itinuloy nito ang pagpasok sa kusina at sumilip sa labas ng bintana habang itinutuloy ang pagbubutones ng suot na shirt.
Phillian wasted no time after hearing Calley's response. He lowered his head and claimed her waiting lips for a mind-blowing kiss.He missed her damn much. He had been craving her kisses, her touch, her body. Calley bothered his whole being, and she was the only person he needed in his life right now.He wanted to take her back. He needed her back.Unti-unting lumuwag ang pagkakahawak ni Phill sa braso ni Calley, hanggang sa ang isang kamay nito'y bumaba na rin sa bewang ng huli.Calley's arms crawled around his neck, pressing her soft body against his. He groaned in pleasure. His lips opened over hers, slanting back and forth in a fierce, wildly arousing kiss that made her shudder with
Naramdaman niya ang pagkalat ng init sa magkabila niyang mga pisngi matapos ang sinabi ni Phillian. She didn't expect that at her age, she would still blush with a compliment. Kung compliment mang matatawag iyon... "My top looks great on you," Phillian added, smirking a little. She let out a sigh of resignation. "What is it, Phill? Ang sabi mo'y may kailangan kang itanong." She wanted him to get straight to the point. Hindi niya maintindihan kung bakit ang dami pa nitong paliguy-ligoy.
Hindi alam ni Calley kung ano ang unang mararamdaman nang marinig ang tinig ni Phillian. Nahahati siya sa labis na tuwa at pag-aalala.Natutuwa siya dahil wala siya sa panganib at naroon na ito ngayon kasama siya, at nag-aalala dahil nabasag ang glass pitcher na inihampas niya sa ulo nito.And now, Phillian was grunting and cursing at the same time. Nabitiwan din nito ang emergency light na hawak na bumagsak sa sahig—at doon bumaba ang kaniyang tingin.Sa sahig ay nakita niya ang mga nabasag na crystal kung saan may pulang likido siyang nakitang tumutulo... mula sa ulo ni Phill!Malakas siyang napasinghap nang mapagtanto ang ginawa. Mabilis siyang lumapit kay Phillian na napahawak sa nas
Tuluyang humarap si Phillian nang marinig ang katanungang iyon ni Calley. Sa mahabang sandali ay pareho silang tahimik na magkatitig. Calley's eyes were filled with hope; she was hoping to hear the answer she wanted to hear. And Phillian's eyes were filled with... many emotions. Mga emosyong nagtatalo-talo. Naroon pa rin ang lungkot sa anyo nito, ang pagkalito sa tunay na nararamdaman, ang sama ng loob sa mga nangyari. At this point, Phillian was confused of his own feelings. Hanggang sa unti-unting nagsalubong ang mga kilay nito, kasunod ng muling pag-blangko ng anyo. He would rather hide what he truly felt to protect himself, than show Calley and allow her to break his heart over and over again.
Matapos ang tanghalian ay umakyat na si Calley sa master's bedroom at nahiga roon matapos makaramdam ng matinding pagka-antok. She wasn't able to get as much sleep as she could last night because of overthinking. Tapos ay maaga pa siyang nagising para umalis sa Asteria.Natural sa buntis ang madalas na makaramdam ng pagkaantok at pagkapagod, kaya minabuti niyang ipahinga ang sarili at doon muna sa taas habang si Phillian ay nilinis ang kusina.Nang magising siya'y pasado alas sinco na ng hapon. Bumangon siya at nagtungo sa banyo upang maligo. She wasn't feeling well during this time; she was feeling dizzy. Umasa siyang aayos ang pakiramdam niya kapag nakaligo na siya. She knew she only needed a cool bath, makatutulong iyon para mawala ang pagkahilo niya.