Chapter 23

THIRD PERSON'S POV

Tahimik lamang na pinagmamasdan nina Josiah at Mirae ang kabuuan ng dagat. Hanggang ngayon ay hindi pa rin nagsasalita si Josiah pagkatapos nitong sabihin na mag-uusap sila ni Mirae.

Ang totoo niyan ay sinusulit ng binata ang oras na magkasama sila ngayon. Hindi niya maitatanggi na sobra niyang namiss si Mirae. Tahimik man siya at hindi gaanong expressive ng nararamdaman niya para dito ay mahal niya ito. Ito ang kauna-unahang babaeng minahal niya dahil sa nakalipas na limang taong inalagaan niya ito mula sa pagkaka comatose ay mas lalo pang nahulog ang loob niya kay Mirae.

"Wala ka bang balak makipag-usap? Naghihintay ako." May himig na pagtatampong sabi ni Mirae na ikinatuwa naman ni Josiah.

Humarap si Josiah sa dalaga at hinawakan ang isang kamay nito.

"I'm sorry..."

Natigilan doon si Mirae at mas lalo lang bumilis ang tibok ng puso niya dahil hinahawakan ni Josiah ang isang kamay niya.

"B-Bakit mo ako itinago ng limang taon sa pamilya ko?"

Nagawa pa rin makapagsa