Taas noo akong pumasok sa opisina ng asawa ko. Nakita ko si Mariana na prenteng nakaupo sa sofa ngunit agad siyang napatayo nang makita akong papasok. I smirked at her when she looked at me.
Walang takot sa mga mata niya at parang galit pa na narito ako. Hindi pa nga tumayo kaya mas lalong lumawak ang ngisi ko sa labi.What a thick face of her!"What are you doing here in my husband's office?" pinagdiinan ko talaga ang katagang husband."I'm here for Beau not for you and besides it's not your business anymore!" matapang na tugon niya. Hindi natitinag sa kinauupuan.I raised my eyebrows at her and crossed my arms in front of her. "Mariana, of course it's my business too since I am his wife," mataray na sambit ko bago siya tiningnan ng matalim. "at alam naman natin na walang kwentang bagay ang pinunta mo rito."She rolled her eyes making me scoffed. "Zyska, I am here because of my Mom’s house kaya pwede bang ikalma mo ’yang sarili mo daHalos mapanganga ako nang makita ang magiging bahay namin ni Beau. It was a European style with black clay as a roof. Napakaganda nito mula sa labas kung saan kita mo ang laki ng bahay.Sa tapat ng magarbo naming hagdaan papasok sa bahay ay mayroon isang malaking fountain at pathway papasok sa loob nito. I can't help but to feel amazed because my husband was the one who build our house!"Did you like it?" He said while hugging me from behind.Marahan akong tumango. "I love it, love!" tugon ko habang nakatingin pa rin sa kabuuan ng bahay."It's still not yet done but I can assure you na pwede na tayong lumipat dito pagkatapos."Humarap ako sa kanya. "Hindi naman ako nagmamadali, eh," tugon ko. "and thank you doing this.""Ginagawa ko 'to para sa kinabukasan ng nagiging pamilya natin," malumanay na wika niya. "I'll work hard so I can give you a everything that you deserved. Kasama ng magiging anak natin."Nangilid ang luha
Marahan na haplos ang gumising sa'kin. I slowly opened my eyes and saw my husband. Ngumiti siya agad nang makitang gising na ako bago binaba ang kamay niyang nasa mukha ko."Good morning, baby," he whispered, huskily.I smiled back. "Morning, love," bati ko pabalik bago sumiksik sa katawan niya. Sinubsob ko ang mukha sa dibdib niya at mahigpit siyang niyakap.I felt him kissed my hair. "Still sleepy?" marahan na tanong niya.Marahan din akong tumango at mahigpit siyang niyakap. "Hmm…" I mumbled. "let's stay like this for awhile.""Okay," mahinang sabi niya bago muling hinalikan ang hubok ko. "mamaya mo na lang ako ipag-bake ng cupcakes."Saglit akong natigilan sa sinabi niya. Muli akong nagmulat ng mata at nakakunot ang noo na tumingin sa asawa. "Tuloy pa rin ba 'yon?" tanong ko.He chuckled. "Yes, Zyska," tugon niya bago marahan na tumawa. "don't you remember? We have an agreement last three weeks ago."Ngumuso ako. "Can we just reschedule it? I'm not feeling well, Beau."He chuckled
"Ma'am Zyska, your meeting with the board members will be on one PM after lunch," anunsyo ni Krystal sa intercom ng opisina ko."Yes, Krystal, I'll be there," sagot ko sa kanya bago pinatay ang intercomUmayos ako ng upo bago pinagpatuloy ang pagkain. I was eating my lunch cooked by Beau while working. Maraming trabaho ang kailangang asikasuhin kaya dito na lang ako kumain sa opisina ko.Saktong twelve-thirty nang matapos ako. Naghanda na ako para sa darating na meeting kasama ang board members ng kompanya namin nang bumukas ang pinto ng opisina ko at niluwa no'n ang asawa ko.Agad akong ngumiti ng makita siya at tumigil sa pag-aayos ng gamit. He smiled at me bago lumapit at niyakap ako."What are you doing here?" tanong ko habang yakap siya."Just visiting my wife," He whispered, softly as he hugged me tightly. "I missed you."Napangiti tuloy ako, pinipigilan ang kilig na nararamdaman. "Beau, araw-araw tayong nagkikita." natatawang sambit ko sa kanya. "Bakit? Hindi ba kita pwedeng m
Four weeks had past since Beau left. Nasundan pa ang pag-stay niya sa Isle Esme dahil malaki ang restaurant na pinapagawa ni Mr. Herrera. We're both okay naman kahit na miss na miss na namin ang isa't-isa.We keep communicating with each other. Pag hindi siya busy, siya ang tumatawag at ganoon din ako sa kanya. Parehas lang naman ang oras namin kaya kahit papaano ay lagi pa rin kaming may oras sa isa't-isa.Sa loob ng apat na linggo na nagkahiwalay kami ni Beau ay medyo naging maganda rin para sa'kin dahil paunti-unti ay natututo akong magluto. Yep! I can cook now, but I'm still lacking in some areas. Kailangan pa rin akong pagtuunan ng pansin.At ganoon ang ginagawa namin ni Yaya Vera. Siya ang naging teacher ko sa pagluluto dahil this past few days, nagke-crave ako sa lumpiang shanghai ni Yaya Vera. Kaya pag minsan wala siya dahil napunta siya sa bahay nila Beau ay ako na ang gumagawa."Yaya Vera, can you cooked lumpia again for me?" paglambing ko kay Yaya Vera bago siya niyakap sa b
Wala pa rin ako sa sarili habang nag-aayos. Katatapos ko lang maligo para makapagkita sa kaibigan dahil aalis kami ngunit lutang pa rin ang utak ko. My mind can't process everything!I'm still not sure if I'm really pregnant this time. Mamaya ko pa malalaman para kasama ko si Rebekah. Natatakot kasi akong mawalan ng pag-asa kung ako lang mag-isa ang pupunta sa ob-gyn.After I took a bath, nagbihis na ako agad ng damit. Wearing black dress na may hati sa gilid ng bewang ko para mas lalong makita ang hubog ng katawan ko'y lumabas ako ng closet. Naglagay pa ako ng kaunting make up at nilugay ang buhok nang tumunog ang cellphone ko.Agad akong pumunta sa kama para tingnan ang tumatawag at nakitang si Beau 'yon. Huminga ako ng malalim bago sinagot ang tawag niya."Yes, love?" "Paalis ka na?" tanong niya sa kabilang linya at mula rito ay rinig ko ang ingay sa paligid niya."Oo," sagot ko. "nasa site ka?" tanong ko."No. Breaktime kaya kasama ko ang mga tauhan kong kumain."Tumango-tango ako
"Congratulations, Zyska!" tili ni Rebekah habang hawak-hawak ang dalawang kamay ko. Palabas na kami ng hospital at papunta na sa parking lot kung nasaan ang kotse niya.Huminto muna ako bago tumingin sa kaibigan ko. "I can't believe this, Bekah!" naluluhang sambit ko. Humigpit ang hawak ko sa kamay niya.She smiled at me, sweetly bago sinapo ang mukha ko. "Anong you can't believe this? Expected na 'to since you are married, my dearest best friend!"Ngumuso ako bago tuluyang naluha na talaga. I heard her laughing as she hugged me, tightly."I am so happy, Rebekah!" naiiyak na sambit ko habang yakap siya. "I-I mean… this is what Beau and I wanted ever since we planned to have a baby at ngayon totoo na!" napahagulhol na 'ko. "I'm gonna be a Mother now!""Yes, you are," she agreed while hugging me. "and I am so happy for you. Sa inyo dalawa ni Beau. Parehas kayong sawi kaya kayo nagpakasal and now you're marriage are working as you both love each other. I'm beyond happy because I know what
After I took a bath, agad akong nagbihis bago lumabas ng kwarto at pumunta sa kusina namin. As usual, nakita ko si Yaya na nilalagay na ang agahan namin sa lamesa.Tumingin siya sa'kin nang mapansin ang presenya ko. "Kumain ka na," anang niya.Tumango lang ako bago umupo sa upuan. "Sabay na tayo, Yaya," aya ko sa kanya.Tumango lang siya at sabay na kaming kumain ng agahan."Okay ka na ba?" tanong niya habang nasa kalagitnaan kami ng pagkain."For now, I'm," tugon ko bago napangiwi nang maamoy ang bacon na nasa harapan ko. "Yaya, ayoko ng bacon. Ang pangit ng amoy!""Akala ko magugustuhan mo."Napanguso ako. "Ayoko na po," sabi ko bago binigay sa kanya ang platito. "you eat it.""Magpa-check up ka kaya ulit?""Balak ko pong magpa-check up pagdating ni Beau, Yaya Vera," sagot ko bago hinaplos ang tiyan. "I want him to see our baby sa ultrasound."Ngumiti siya. "Oh, sige! Basta magsabi ka agad sa'kin kung may nararamdaman ka dahil mukhang maselan ang pagbubuntis mo."Napanguso ako bago t
Nagyayapos ako sa galit habang nakasakay sa kotse na papunta sa Seda Berris North sa Quezon City. Si Mang Daniel ang nagda-driver ng kotse habang nasa likod ko at nakayukom ang kamao.I got a text from Ann who's waiting for me outside the hotel. Ann:Ma'am, nandito na po ako sa labas ng hotel. Umigting ang panga ko dahil sa galit bago ni-reply-an na papunta na 'ko. As soon as I heard what she said to me earlier, umalis na agad ako dahil sa galit.Yes, I am mad! At para sa sobrang galit ko'y masasaktan ko si Mariana at talagang masasaktan ko siya kung may gagawin siyang masama kay Beau!"Ma'am Zyska, malapit na tayo," sambit ni Mang Daniel bago niliko ang kotse sa malaking hotel.I stepped out the car as soon as we arrived. Nakita ko agad si Ann dahil kinaway niya ang kamay. I walked towards her. "Where are they?" I asked, immediately."Hatid ko po kayo sa unit nila," mabilis niyang sagot."Let's get straight to the hotel manager para na rin makuha ang susi."Agad kaming nagpunta sa
Avianna Louise Del Fuego, or Annalise, is the definition of the silent one in Del Fuego family. Knowing that she came from a well known family, people are judging every move and everything she does. Lumaki siya na mababa ang tingin sa sarili at may inggit sa mga pinsan niya dahil alam na ng mga ito ang gustong gawin sa buhay. Habang siya'y hindi sigurado sa lahat.Despite her insecurities, low-esteem, and full what-if's in her life, there's one person who stays beside her. Keep cheering her up and always be there with her. Dashiell Cary Fuentes is her childhood friend. Kilalang-kilala siya ni Dash at sa tingin niya'y sa lahat ng tao, si Dash lang ang nakakaintindi sa nararamdaman niya.Pero lahat 'yon nabago dahil habang patagal nang patagal, mas lalong lumiliit ang tingin niya sa sarili. Sa tingin niya'y nagiging pabigat lang siya kay Dash. She doesn't deserve his love and she will just dragged him down. Ayaw niyang mangyari 'yon. Kaya bago pa lumala ang lahat, she broke up with him.
All my life, I thought to myself, I will only love one woman. Kung sino ang una kong mamahalin, siya lang hanggang dulo. I will treasure, protect, and love her as much as I can. And I will do everything just to be with her and give her the love that she deserved.All my life, I already planned my future with Mariana. She was my first love, first girlfriend and we've been together for a long time. Kaya sinong hindi magpaplano ng kinabukasan niyo kung matagal na kayo?I'm not getting any younger and I only loved her back then. She was my everything back then. 'Yong akala kong babae na akala ko para sa'kin, niloko ako. Sinaktan ako at iniwan."Marry me, Mariana..." buong puso na sinabi ko sa babaeng nasa harapan ko habang nakaluhod ako sa harapan niya.People around us were happy and shouting 'yes', but she wasn't happy that day. Ramdam ko ang pagkabalisa niya at kinagat ang pang-ibabang labi."Babe… I-I'm sorry... I can't marry you."Parang gumulo ang mundo ko sa sinabi niya. I didn't e
Magkahawak ang kamay namin ni Beau na pumasok loob ng Del Fuego General Hospital. A smile plastered on my lips as we both walked inside the hospital. Ngayong araw ang schedule ko para sa check up ng baby namin ni Beau.Actually, gusto lang namin malaman kung healthy ba si baby pero hindi namin gustong malaman kung anong gender niya. Pansin ko kasi ang paglaki ng tiyan ko kahit na five months pa lang akong buntis.My belly is much bigger kesa sa mga natural na laki ng tiyan ng buntis. Mom said, baka raw kambal since malaki nga ang tiyan ko kaya magpapa-check up kami ngayon para malaman."Come inside, Mr. And Mrs. Fuentes," nakangiti na wika ng Doctor ko nang makarating kami sa kanya.Sabay kaming pumasok ni Beau at nasa tabi ko siya lang habang nakatingin sa'kin. The doctor held my tummy.She smiled. "It seems like your parents are right," anang niya."So, Doc, there's a possibility that we're having twins?" mabilis na tanong naman ni Beau na bakas ang tuwa sa boses."We still don't kn
Kinabukasan nagising na lang ako dahil sa ingay na nanggagaling sa boses nila Beau at Yaya Vera."Yaya, sabay na kami mag-a-almusal," rinig kong sambit ni Beau. "Zyska still sleeping at ayokong istorbohin ang pagtulog niya!""Jusko! Kailangan nang kumain ni Zyska para mainom niya ang vitamins niya!" rinig ko namang bwelta ni Yaya Vera."Wait, what?" It's my husband voice. Naguguluhan. "vitamins? Why my wife had to take vitamins? As far as I know she doesn't need those vitamins because I am pretty sure my wife is very healthy.""Hay naku!" I heard Yaya very sighed. "hindi pa yata sinasabi ni Zyska sa'yo.""Sinasabi ang ano?"Kahit napapikit ay napangiti ako dahil halata sa boses ni Beau ang kaguluhan. He looks so cute kung kaharap ko lang siya ngayon."Basta't gisingin mo ang asawa mo para nalaman mo ang totoo," anang Yaya Vera. "huwag ka lang magugulat."I giggled a little bit as I heard the door closed and my husband deep sighed. Para bang may kung ano siyang dala-dala na problema.Wh
Nagyayapos ako sa galit habang nakasakay sa kotse na papunta sa Seda Berris North sa Quezon City. Si Mang Daniel ang nagda-driver ng kotse habang nasa likod ko at nakayukom ang kamao.I got a text from Ann who's waiting for me outside the hotel. Ann:Ma'am, nandito na po ako sa labas ng hotel. Umigting ang panga ko dahil sa galit bago ni-reply-an na papunta na 'ko. As soon as I heard what she said to me earlier, umalis na agad ako dahil sa galit.Yes, I am mad! At para sa sobrang galit ko'y masasaktan ko si Mariana at talagang masasaktan ko siya kung may gagawin siyang masama kay Beau!"Ma'am Zyska, malapit na tayo," sambit ni Mang Daniel bago niliko ang kotse sa malaking hotel.I stepped out the car as soon as we arrived. Nakita ko agad si Ann dahil kinaway niya ang kamay. I walked towards her. "Where are they?" I asked, immediately."Hatid ko po kayo sa unit nila," mabilis niyang sagot."Let's get straight to the hotel manager para na rin makuha ang susi."Agad kaming nagpunta sa
After I took a bath, agad akong nagbihis bago lumabas ng kwarto at pumunta sa kusina namin. As usual, nakita ko si Yaya na nilalagay na ang agahan namin sa lamesa.Tumingin siya sa'kin nang mapansin ang presenya ko. "Kumain ka na," anang niya.Tumango lang ako bago umupo sa upuan. "Sabay na tayo, Yaya," aya ko sa kanya.Tumango lang siya at sabay na kaming kumain ng agahan."Okay ka na ba?" tanong niya habang nasa kalagitnaan kami ng pagkain."For now, I'm," tugon ko bago napangiwi nang maamoy ang bacon na nasa harapan ko. "Yaya, ayoko ng bacon. Ang pangit ng amoy!""Akala ko magugustuhan mo."Napanguso ako. "Ayoko na po," sabi ko bago binigay sa kanya ang platito. "you eat it.""Magpa-check up ka kaya ulit?""Balak ko pong magpa-check up pagdating ni Beau, Yaya Vera," sagot ko bago hinaplos ang tiyan. "I want him to see our baby sa ultrasound."Ngumiti siya. "Oh, sige! Basta magsabi ka agad sa'kin kung may nararamdaman ka dahil mukhang maselan ang pagbubuntis mo."Napanguso ako bago t
"Congratulations, Zyska!" tili ni Rebekah habang hawak-hawak ang dalawang kamay ko. Palabas na kami ng hospital at papunta na sa parking lot kung nasaan ang kotse niya.Huminto muna ako bago tumingin sa kaibigan ko. "I can't believe this, Bekah!" naluluhang sambit ko. Humigpit ang hawak ko sa kamay niya.She smiled at me, sweetly bago sinapo ang mukha ko. "Anong you can't believe this? Expected na 'to since you are married, my dearest best friend!"Ngumuso ako bago tuluyang naluha na talaga. I heard her laughing as she hugged me, tightly."I am so happy, Rebekah!" naiiyak na sambit ko habang yakap siya. "I-I mean… this is what Beau and I wanted ever since we planned to have a baby at ngayon totoo na!" napahagulhol na 'ko. "I'm gonna be a Mother now!""Yes, you are," she agreed while hugging me. "and I am so happy for you. Sa inyo dalawa ni Beau. Parehas kayong sawi kaya kayo nagpakasal and now you're marriage are working as you both love each other. I'm beyond happy because I know what
Wala pa rin ako sa sarili habang nag-aayos. Katatapos ko lang maligo para makapagkita sa kaibigan dahil aalis kami ngunit lutang pa rin ang utak ko. My mind can't process everything!I'm still not sure if I'm really pregnant this time. Mamaya ko pa malalaman para kasama ko si Rebekah. Natatakot kasi akong mawalan ng pag-asa kung ako lang mag-isa ang pupunta sa ob-gyn.After I took a bath, nagbihis na ako agad ng damit. Wearing black dress na may hati sa gilid ng bewang ko para mas lalong makita ang hubog ng katawan ko'y lumabas ako ng closet. Naglagay pa ako ng kaunting make up at nilugay ang buhok nang tumunog ang cellphone ko.Agad akong pumunta sa kama para tingnan ang tumatawag at nakitang si Beau 'yon. Huminga ako ng malalim bago sinagot ang tawag niya."Yes, love?" "Paalis ka na?" tanong niya sa kabilang linya at mula rito ay rinig ko ang ingay sa paligid niya."Oo," sagot ko. "nasa site ka?" tanong ko."No. Breaktime kaya kasama ko ang mga tauhan kong kumain."Tumango-tango ako
Four weeks had past since Beau left. Nasundan pa ang pag-stay niya sa Isle Esme dahil malaki ang restaurant na pinapagawa ni Mr. Herrera. We're both okay naman kahit na miss na miss na namin ang isa't-isa.We keep communicating with each other. Pag hindi siya busy, siya ang tumatawag at ganoon din ako sa kanya. Parehas lang naman ang oras namin kaya kahit papaano ay lagi pa rin kaming may oras sa isa't-isa.Sa loob ng apat na linggo na nagkahiwalay kami ni Beau ay medyo naging maganda rin para sa'kin dahil paunti-unti ay natututo akong magluto. Yep! I can cook now, but I'm still lacking in some areas. Kailangan pa rin akong pagtuunan ng pansin.At ganoon ang ginagawa namin ni Yaya Vera. Siya ang naging teacher ko sa pagluluto dahil this past few days, nagke-crave ako sa lumpiang shanghai ni Yaya Vera. Kaya pag minsan wala siya dahil napunta siya sa bahay nila Beau ay ako na ang gumagawa."Yaya Vera, can you cooked lumpia again for me?" paglambing ko kay Yaya Vera bago siya niyakap sa b