I Have Evidence
After 2 Months...
"Ms. Ferry, congratulations... You are two months pregnant."
Stella's body instantly froze. She didn't blink her eyes for a minute. The words that came from the doctor stunned her. It seems like a bomb. The word 'pregnant' makes her heart quiver, it also makes her body shiver.
"W-what, doc? I... I think I didn't hear it clearly."
The female doctor smiled at her. "You are two months pregnant. And it's very healthy, Ms. Ferry."
Stella gasped while staring at the test report the doctor placed in front of her.
"I... I'm pregnant?" ang tanging namutawi sa bibig ni Stella
The doctor is still smiling and nods. "Yeah. Hija, your next check-up is next month. You can bring your husband so that he also hears your condition. Mas maganda rin 'yon sa stage ng pagbubuntis mo."
Stella didn't know whether to smile or cry because of her condition.
'I am so young to become a mother. But... This is my child. Although I didn't expect this would happen but this is my baby, my new family...'
Stella slowly runs her palm to her still flat abdomen.
Tumango ng bahagya si Stella sa doktor. "I understand, doc."
"Good, Hija. Oh, anyway, let me tell you this. Even if you are so young and your baby is very healthy, you still must be careful. Alalahanin mo na dalawang buwan pa lang ang baby mo. So means nasa high risk pa rin ang kalagayan niya kapag may sakunang mangyari. So, Hija, you should be careful in every of your moves, understand?" paalala ng doctor kay Stella.
"Y-yes, doc. Thank you for your reminder."
"Well, I will prescribe you some vitamins for the baby. Also, please, drink more water and also eat some healthy fruits."
Habang nagsasalita ang doctor ay tumatango lang si Stella.
"If you feel uncomfortable, immediately report it to me."
"Yes, doc."
"That's all."
***
Stella is still in deep thought. Hindi niya akalain na nasa harapan na pala ng malaking bahay ang taxi na sinakyan niya.
Huminga muna siya ng malalim bago siya tuluyang bumaba ng taxi.
Stella caress her abdomen. 'Baby, I will keep you even without your father. No matter what happened, isisilang at aalagaan ka ni mommy. Hindi ka maghihirap lalo at magiging akin na ang iniwan nila mommy at daddy.'
Stella's heart warmed when she was sure her child's future was by her side. Alam niya at nasisiguro niyang maitataguyod niyang mag-isa ang kanyang anak. Kahit pa isa pa siyang estudiyante.
"You're here."
Stella stopped from stepping the stairs. Nalingunan niya si Tanya. Agad kumunot ang noo niya. Hindi pa rin niya nakakalimutan ang ginawa nito sa kanya. Yes, hindi pa niya ito kinukompronta dahil hinihintay pa niya ang kilos nito.
Umarko ang kilay ni Stella habang nakaharap rito. "Yes?"
"Hm, hinihintay ka ni mommy sa living room."
Kununot ang noo ni Stella. Naisip niya na baka ang tungkol sa pagdating ni attorney ang dahilan kung bakit kakausapin siya nito.
Tahimik na tinalikuran ni Stella si Tanya. Ngunit hindi pa siya nakakalayo nang may pumigil ng kanyang braso.
When she looked back, she frowned. Ang mukha ni Tanya ang nalingunan niya.
"Saan ka nanggaling?" tanong nito.
"Bakit mo tinatanong kung saan ako nanggaling?"
"Wala kang klase sa ngayon at bukas, so... Saan ka pumunta?" Tanya continues asking. "Don't tell me kay Mia?"
"Yes, so?"
"Liar," Tanya said with a smirk.
Kumunot ang noo ni Stella at hinila niya ang braso mula sa kamay nito at mahigpit na nakahawak sa sling bag niya. Kung saan naroon ang pregnancy result niya.
"I call Mia's house. The housekeeper said your best friend is out of town with her family. So, saan ka nanggaling?"
Stella didn't answer and she was trying to ignore Tanya's questions.
"Where?"
"None of your business."
"Hm. May itinatago ka?"
Stella frowned. Napatingin muli siya sa kamay nito na pumigil muli sa kanya. Inalis niya iyon at bahagyang dumistansya rito.
"A-at ano naman ang itatago ko sa'yo?"
Tanya smirks. "So, meron? Hm, let me guess kung saan ka pumunta. Sa hospital ba?"
Stella froze. Hindi niya inasahan ang hula nito.
"So, I'm right?" Tanya laughed.
"A-anong..."
"Dalawang buwan..."
Stella's face paled suddenly.
"Dalawang buwan na simula nang matapos ang birthday ko. Tell me, anong ginawa mo sa gabing pumasok ka sa silid—"
"What do you mean?"
"Simple, I have evidence of that night... You slept with... Oh, forget it."
Stella clenched her fist.
Tanya smiles viciously. "Go on. Mom is waiting for you, little sister."
Stella sigh and step inside the living room ngunit napahinto siya habang si Tanya ay nakatingin pa rin sa kanya.
"Tanya. I hope you will not do anything to provoke me. Remember, you and your family are nothing without my father's wealth!"
How MuchStella slowly walks inside the living room. Namataan agad niya ang kanyang tiyahin na si Nelly at ang asawa nito na si Teddy. Napatingin naman ang mga ito sa kanya."Auntie... pinapatawag n'yo raw ho ako?" Stella talked first.Tahimik at galit itong tumayo mula sa sofa, lumapit ito sa kanyang harapan at saka siya binigyan ng isang malakas na sampal sa pisngi."A-auntie?" Stella was taken aback by the strong slap."Saan ka nanggaling?" galit nitong tanong sa kanya.Tumingin siya rito habang nakahawak sa kanyang namulang pisngi."Sagutin mo ako! Saan ka nanggaling?" paguulit nitong tanong sa kanya."Didn't I tell you, Mom, na nanggaling siya sa hospital para magka check up?"Napalingon si Stella at ang kanyang tiyahin sa pinanggalingan ng boses.It was Tanya. She was leaning on the door frame with a vicious smile."Stella! Sagutin mo ako! Saan ka nanggaling?""Mommy, ayaw niyang sumagot. Ako na ang sasagot sa tanong mo para sa kanya," Tanya said then slowly walked in their dire
Abort The Child"You..." Nelly pointed her angrily. "Sa lahat ng tulong namin, ito lang pala ang mapapala namin sa'yo?!"Stella sneered. "I didn't force your family to adopt me and look at me when I was young, auntie. It's your initiative to take care of me. Why? Hindi ba malinaw na habol n'yo ang iniwan sa akin ng mga magulang ko?" Stella Finally stated what she thought.Napapailing naman si Nelly. Tumayo ito ng matuwid. "Huh! Do you think you can have the company now you are pregnant?"Stella frowned. "What do you mean?""As I know, your father's last will stated that you can't inherit the company when you get pregnant before you turn twenty and above?"Napaawang ang bibig ni Stella. Her parents died in a car accident when she was only 10 years old. Walang nabanggit sa kanya ang kanyang ama. Ang lagi lang nitong sinasabi noon na nabubuhay pa ang mga ito, na mapapasakanya ang lahat ng yaman na pinaghirapan ng ama kapag dumating na siya sa tamang edad."My father never mentioned such
Farewell PartySeven Years Later...Stella's colleagues in the T.L. The Design Team gathered a farewell dinner party for her that afternoon after work at the five-star hotel restaurant."Safe trip and good luck to you, Ms. Ferry." Mr. Garcia, the oldest and the head of the T.L Design Team, bid her a safe trip."Ms. Ferry... Mamimiss ka naming lahat sa T.L Design Team. Isa ka sa asset ng firm na ito. It's a waste that we lost such a brilliant team like you but we're also happy with your decision. Pero kung ano man ang mangyayari nakabukas pa rin ang pinto ng T.L para sa'yo." Ms. Santos sadly said to Stella.One after another bid good luck to Stella. Lahat ng mga ito ay nalungkot dahil halos tatlong taon rin siya sa T.L Design firm. Hindi man siya matatawag na active employees ngunit para sa mga ito ay kawalan ang kanyang pagbibitaw sa trabaho dahil sa kung pagalingan lang ng design, nangunguna si Stella sa lahat.Stella is like a lucky charm to their firm dahil lahat ng mga malalaking
Kairro"Kai...""Mommy, I'm here..." kumaway ang batang lalaki na nasa living room at nakaharap sa kanyang mini laptop.Stella smiled at her 6 years and 5-month-old son.Kairro was born healthy, he has a high I.Q. When he was about to reach 3 years old, he learned how to read basic words. Nang tumuntong na siya ng tatlong taon, nakakapagbasa na siya ng paunti-unti hanggang sa naging hobby na nito ang pagbabasa ng mga iba't ibang uri ng libro. Kairro also loves drawings. He also loves playing mobile games.When Kairro reached five years old, he became an expert in computers.Hindi lingid sa kaalaman ni Stella na nagbabasa si Kairro ng mga libro tungkol sa computer system and also computer coding. Hindi na siya magtataka pa kung isang araw isang maging ganap na hacker ang anak niya.Kairro learned everything about computers, ito rin ang nagaayos at naga-upgrade ng kanyang computer systems.Lumapit si Stella sa kanyang anak at umupo sa tabi nito. She caresses his head and kisses his fore
GoodbyeYun, Kairro's Nanny wiped his tears. Emosyonal ito sa pagalis ni Kai."Brother Nanoo, stop crying. We can chat and video call everyday if you feel sad." Kairro was also sad but he still showed his serious and calm character. Ibang iba siya kumpara sa ibang bata na kapag nalungkot ay iiyak at maglulumpasay."Sad lang si Nanoo kasi aalis na ang napakabait na alaga ko. Kai, promise mo huwag mong pabayaan ang sarili mo at lagi kang maging mabait na bata, huh?" bilin rito ni Yun."Yes, Nanoo, I will surely remember what you taught me. You really are a big part of my life. Thanks for your patience with me. Sorry if there is a time when I'm very hard-headed. Thank you sa lahat, Nanoo. I will never forget you and your very kind family." Kairro said while Yun was emotionally crying.Mas si Yun pa ang naiiyak kaysa kay Kairro sa mga oras na iyon.Stella is also emotional. Halos anim na taon ring nasa tabi ni Kai si Yun. Kilalang kilala na nilang magina si Yun at ang pamilya nito. Stella
Innocent Little KidAfter Stella check-in their baggage, binalikan niya ang anak sa waiting area. Kai is obediently waiting for her while he is playing his favourite online games on his phone."Kai, I'm done. Ah, are you hungry?" tanong ni Stella sa anak.Kai looked at her. Hindi siya gaano nagugutom but he knew his mom was hungry at that time. Kahit pa nasa intense ang labanan ay bibitawan niya iyon para lang unahin ang kanyang mommy."Yes, a little. Let's eat first, mommy." Kairro said and immediately logged out of his account after he sent his message...Prince: I need to go, my mom is hungry."Sure. Come dahil may oras pa naman tayo. Where do you want to eat?""Up to you, mommy." sagot naman ni Kai rito.When Kai logged out his mobile online games, his account immediately disappeared. Nagkagulo naman agad ang kanyang mga kalaro sa biglang pagkawala niya sa gitna ng laban. Even they cursed to death ay wala silang magagawa. The Prince, their leader valued his mom. Kaya naiintindihan
Luxurious CabinIn The Airplane...Stella and Kairro occupied the international first-class flight. Iilan lang sila na naroon sa first class, mas marami naman sa economy flight.Stella feels tired. She looked at her son while pressing her forehead. Ganoon talaga palagi kapag sumasakay siya ng eroplano, bahagyang kumikirot ang kanyang ulo at bahagya rin siyang nahihilo. Ang masama pa ay hindi siya nakapaghanda ng gamot na dadalhin.Si Kai na nanonood ng cartoon movie ay napatingin sa kanyang ina. "Mommy, is your head aching?"Stella nodded her head.Bumaba naman si Kai sa kanyang first class chair at lumapait kay Stella. Kai immediately reached his mom's forehead.Stella laughed a bit. "Don't worry, honey, I have no fever. Masakit lang ng bahagya ang ulo ni mommy. I will just rest and sleep for a while at mamaya mawawala rin ito.""Okay, Mommy, you rest a bit. But don't sleep yet. I will ask the stewardess for some medicine and water for you. I will come back immediately," Kai said, and
SmartwatchMay habag na napatingin ang dalawang at ang flight attendant sa bata."Um—" The stewardess is about to answer when the grandma speaks."Kairro, I have medicine here. I will give it to you for your mommy. Here, and here the bottled water," hinagilap ng ginang ang gamot para sa sakit ng ulo at inabot iyon sa flight attendant kasama ang tubig. "Bring this and the child to the mother.""Grandma, no need. I can bring this along to Mommy.""Kid, where is your dad? Bakit ikaw ang naghahanap ng gamot para sa mommy mo?" bahagyang tanong ng ginong sa bata.Kairro blinked his eyes. "I have no father."The old couple was stunned at the cute little boy response. Hindi nila akalain na ang isang batang iyon ay walang ama. They immediately feel pity and their heart aches for the child."Bye-bye Grandma, Grandpa. Thank you..." When Kairro received the medicine and water, he immediately ran out."Kairro, wait, don't run baby—"Agad na nawala ang bata sa kanilang paningin dahil sa pagmamadali
Godmother MiaFinally, the plane landed at the Boston International Airport.Dahil may kasamang bata si Stella ay hinayaan muna niyang makababa ang lahat na pasahero. Also, to avoid any minor accidents. For her, Kairro's safety is a must.Nang nakalabas na ang lahat ay saka pa sila ni Kai lumakad papuntang exit door. Lumapit naman ang isang flight attendant na babae sa kanila at tinulungan si Stella sa paper bag na dala."Welcome to Boston City, baby Kai." wika ng babae na kilala si Kai.Napatingala naman si Kai rito at ngumiti. "Thanks, Ms. Attendant. Bye-bye...""Bye... Hope to see you again on your next trip, Kai." magiliw na kumaway ang babae kay Kai."Thank you, Miss." pasalamat rito ni Stella matapos siyang tulongan nito sa kanyang bitbit."You are welcome, Ma'am." Ang nakatango at nakangiti ring sagot sa kanya ng flight attendant.Stella holds Kai in her hands while slowly walking out of the exit door. Saktong paglabas nila ng exit ay tumunog naman ang kanyang cellphone.Stella
Astigmatism"Oh, Kairro..." bilang napangiti ang ginang ng makita nito ang bata. "Come, come. Get inside," kaway sa kanya ng ginang.Humarap at tumingin naman muna si Kai sa dalawang babae na naghatid sa kanya. "Miss, thank you for bringing me here. You can leave me now."Napatawa naman nang marahan ang dalawa sa sinabi ni Kai. Napatango ang dalawa sa mag-asawa saka sila nagpaalam sa bata.Kairro closes the door and walks inside near the table."You are having coffee?" tanong ni Kai ng may dalawang tasa ng kape sa table.The Grandpa nodded and smiled. "Yes,"Do you want chocolate milk? I will make a glass for you.""Okay, Grandma. Thank you.""Come, sit beside me, Kai." hinila ng asawang lalaki ang isang mataas na upuan at tinulungan nito si Kai maupo roon."Here is your chocolate milk, baby. Hindi masyadong mainit 'yan. You can drink it slowly.""Okay." Kai said and he got something from his pocket. "Grandma, grandpa, I have something for you. Here," Inilabas ni Kai ang dalawang cook
SmartwatchMay habag na napatingin ang dalawang at ang flight attendant sa bata."Um—" The stewardess is about to answer when the grandma speaks."Kairro, I have medicine here. I will give it to you for your mommy. Here, and here the bottled water," hinagilap ng ginang ang gamot para sa sakit ng ulo at inabot iyon sa flight attendant kasama ang tubig. "Bring this and the child to the mother.""Grandma, no need. I can bring this along to Mommy.""Kid, where is your dad? Bakit ikaw ang naghahanap ng gamot para sa mommy mo?" bahagyang tanong ng ginong sa bata.Kairro blinked his eyes. "I have no father."The old couple was stunned at the cute little boy response. Hindi nila akalain na ang isang batang iyon ay walang ama. They immediately feel pity and their heart aches for the child."Bye-bye Grandma, Grandpa. Thank you..." When Kairro received the medicine and water, he immediately ran out."Kairro, wait, don't run baby—"Agad na nawala ang bata sa kanilang paningin dahil sa pagmamadali
Luxurious CabinIn The Airplane...Stella and Kairro occupied the international first-class flight. Iilan lang sila na naroon sa first class, mas marami naman sa economy flight.Stella feels tired. She looked at her son while pressing her forehead. Ganoon talaga palagi kapag sumasakay siya ng eroplano, bahagyang kumikirot ang kanyang ulo at bahagya rin siyang nahihilo. Ang masama pa ay hindi siya nakapaghanda ng gamot na dadalhin.Si Kai na nanonood ng cartoon movie ay napatingin sa kanyang ina. "Mommy, is your head aching?"Stella nodded her head.Bumaba naman si Kai sa kanyang first class chair at lumapait kay Stella. Kai immediately reached his mom's forehead.Stella laughed a bit. "Don't worry, honey, I have no fever. Masakit lang ng bahagya ang ulo ni mommy. I will just rest and sleep for a while at mamaya mawawala rin ito.""Okay, Mommy, you rest a bit. But don't sleep yet. I will ask the stewardess for some medicine and water for you. I will come back immediately," Kai said, and
Innocent Little KidAfter Stella check-in their baggage, binalikan niya ang anak sa waiting area. Kai is obediently waiting for her while he is playing his favourite online games on his phone."Kai, I'm done. Ah, are you hungry?" tanong ni Stella sa anak.Kai looked at her. Hindi siya gaano nagugutom but he knew his mom was hungry at that time. Kahit pa nasa intense ang labanan ay bibitawan niya iyon para lang unahin ang kanyang mommy."Yes, a little. Let's eat first, mommy." Kairro said and immediately logged out of his account after he sent his message...Prince: I need to go, my mom is hungry."Sure. Come dahil may oras pa naman tayo. Where do you want to eat?""Up to you, mommy." sagot naman ni Kai rito.When Kai logged out his mobile online games, his account immediately disappeared. Nagkagulo naman agad ang kanyang mga kalaro sa biglang pagkawala niya sa gitna ng laban. Even they cursed to death ay wala silang magagawa. The Prince, their leader valued his mom. Kaya naiintindihan
GoodbyeYun, Kairro's Nanny wiped his tears. Emosyonal ito sa pagalis ni Kai."Brother Nanoo, stop crying. We can chat and video call everyday if you feel sad." Kairro was also sad but he still showed his serious and calm character. Ibang iba siya kumpara sa ibang bata na kapag nalungkot ay iiyak at maglulumpasay."Sad lang si Nanoo kasi aalis na ang napakabait na alaga ko. Kai, promise mo huwag mong pabayaan ang sarili mo at lagi kang maging mabait na bata, huh?" bilin rito ni Yun."Yes, Nanoo, I will surely remember what you taught me. You really are a big part of my life. Thanks for your patience with me. Sorry if there is a time when I'm very hard-headed. Thank you sa lahat, Nanoo. I will never forget you and your very kind family." Kairro said while Yun was emotionally crying.Mas si Yun pa ang naiiyak kaysa kay Kairro sa mga oras na iyon.Stella is also emotional. Halos anim na taon ring nasa tabi ni Kai si Yun. Kilalang kilala na nilang magina si Yun at ang pamilya nito. Stella
Kairro"Kai...""Mommy, I'm here..." kumaway ang batang lalaki na nasa living room at nakaharap sa kanyang mini laptop.Stella smiled at her 6 years and 5-month-old son.Kairro was born healthy, he has a high I.Q. When he was about to reach 3 years old, he learned how to read basic words. Nang tumuntong na siya ng tatlong taon, nakakapagbasa na siya ng paunti-unti hanggang sa naging hobby na nito ang pagbabasa ng mga iba't ibang uri ng libro. Kairro also loves drawings. He also loves playing mobile games.When Kairro reached five years old, he became an expert in computers.Hindi lingid sa kaalaman ni Stella na nagbabasa si Kairro ng mga libro tungkol sa computer system and also computer coding. Hindi na siya magtataka pa kung isang araw isang maging ganap na hacker ang anak niya.Kairro learned everything about computers, ito rin ang nagaayos at naga-upgrade ng kanyang computer systems.Lumapit si Stella sa kanyang anak at umupo sa tabi nito. She caresses his head and kisses his fore
Farewell PartySeven Years Later...Stella's colleagues in the T.L. The Design Team gathered a farewell dinner party for her that afternoon after work at the five-star hotel restaurant."Safe trip and good luck to you, Ms. Ferry." Mr. Garcia, the oldest and the head of the T.L Design Team, bid her a safe trip."Ms. Ferry... Mamimiss ka naming lahat sa T.L Design Team. Isa ka sa asset ng firm na ito. It's a waste that we lost such a brilliant team like you but we're also happy with your decision. Pero kung ano man ang mangyayari nakabukas pa rin ang pinto ng T.L para sa'yo." Ms. Santos sadly said to Stella.One after another bid good luck to Stella. Lahat ng mga ito ay nalungkot dahil halos tatlong taon rin siya sa T.L Design firm. Hindi man siya matatawag na active employees ngunit para sa mga ito ay kawalan ang kanyang pagbibitaw sa trabaho dahil sa kung pagalingan lang ng design, nangunguna si Stella sa lahat.Stella is like a lucky charm to their firm dahil lahat ng mga malalaking
Abort The Child"You..." Nelly pointed her angrily. "Sa lahat ng tulong namin, ito lang pala ang mapapala namin sa'yo?!"Stella sneered. "I didn't force your family to adopt me and look at me when I was young, auntie. It's your initiative to take care of me. Why? Hindi ba malinaw na habol n'yo ang iniwan sa akin ng mga magulang ko?" Stella Finally stated what she thought.Napapailing naman si Nelly. Tumayo ito ng matuwid. "Huh! Do you think you can have the company now you are pregnant?"Stella frowned. "What do you mean?""As I know, your father's last will stated that you can't inherit the company when you get pregnant before you turn twenty and above?"Napaawang ang bibig ni Stella. Her parents died in a car accident when she was only 10 years old. Walang nabanggit sa kanya ang kanyang ama. Ang lagi lang nitong sinasabi noon na nabubuhay pa ang mga ito, na mapapasakanya ang lahat ng yaman na pinaghirapan ng ama kapag dumating na siya sa tamang edad."My father never mentioned such