MIGUEL'S POV Halos paliparin ko na ang sasakyan patungo sa hospital nang nabalitaan ko na inaatake na naman si Michelle sa puso. Nag-aalala ako para sa aking kapatid. Kanina lang ay kausap ko siya. Nanginginig ang aking mga kamay habang nagmamaneho ng sasakyan. Malaking pera ang kakailanganin ko para saoperasyon ni Michelle. Hindi ko pa nakausap si Sir Samson kung pwede ba akong mag-cash advanced sa kaniya dahil kasisimula ko pa lang sa trabaho at liliban na ako agad. Alam ni Sir Samson ang tungkol sa kalagayan ng aking kapatid. Nagpapasalamat ako sa kaniya dahil naiintindihan niya ang aking sitwasyon. Dinial ko muli ang numero ni Mama. Pangatlong tawag ko na ito at hindi pa rin sumasagot ang aking ina. Nag-aalala ako kay Michelle. May sakit siya sa puso. Kailangan itong maoperahan agad. Sumasakit na ang ulo ko sa kaiisip ng paraan kung saan ako kukuha ng pera. Hindi rin ako sigurado kung papayagan ako ni Sir Samson na mag-cash advanced sa kaniya. Mabilis akong tumakbo papasok n
Gusto kong umatras sa ganitong trabaho at umuwi na lang. Ngunit nakakasilaw ang mga perang ibinibigay ng mga guests sa mga kalalakihan. Kailangan kong ibaba ang pride ko para sa kapakanan ng aking kapatid. Umupo si Kaiden sa kandungan ng matandang babae. Pinaglalaruan niya ang buhok nito. May ibinubulong siya kaya tumawa ang ito. "Bago ka rito?" Tanong ng lalaki sa akin bago siya naghubad ng damit sa harap ng kaniyang customer. Napalunok ako nang biglang hawakan ng matandang babae ang kaniyang pagkalalaki, hinahaplos. Mas lalo akong nakaramdam ng pandidiri. "Ano pa ang hinihintay mo riyan, Migs? Pasko? Hindi ka magkakapera kung titingin ka lang diyan sa mga ginagawa namin." Sabi ni Kaiden at ipinagpatuloy ang kaniyang ginagawa. I can't do this kind of job. I'm a fuckboy pero never akong pumatol sa mga matatanda. Mas matanda pa ang mga 'to ng ilang taon sa aking ina. Umatras ako ng kaunti. "Come on, Miggy. Gumalaw ka riyan." Natatawang sabi ni Kaiden sa akin. May sumasayaw, nag
Kinagat ko ang aking pang-ibabang labi at binuhat si Caroline palabas ng bar dahil paika-ika na siyang lumakad. Nakapikit ang kaniyang mga mata habang binubuhat ko siya na parang bagong kasal. Maingat ko siyang ibinaba sa loob ng sasakyan. Inayos ko ang suot niyang damit dahil halos lumabas na ang kaniyang dibdib. I took off my coat, which I wore earlier, and used it as a cover for her body. Inayos ko ang aking suot na damit and glanced at her before starting the car engine. She's sleeping.Binagalan ko ang pagmamaneho ng sasakyan patungo sa kanilang bahay para hindi siya mahilo at magsuka habang nasa biyahe kami. "Anong nangyari kay Ma'am Caroline, Miguel?" Takang tanong ni Manang Cristy pagpasok ko sa loob ng mansiyon habang binubuhat si Caroline. "Umattend siya ng birthday sa kaniyang kaibigan, Manang." Sagot ko. "Mapapagalitan na naman siya kapag nalaman ito ni Sir Samson." Sabi ni Manang habang nakasunod sa akin paakyat ng hagdan. I carefully laid Caroline down on her bed. M
CAROLINE'S POV Nagising ako sa malakas na tunog ng aking alarm clock. Tiningnan ko kung anong oras na. It's seven o'clock in the morning. Napamura ako nang naalalang Sabado pala ngayon at nakalimutan ko itong i-off. Bumangon ako para gawin ang aking morning routine. Pumasok ako sa banyo para makapaghilamos. Mamaya na lang ako maliligo dahil masakit pa ang aking ulo. Pagkatapos kong maghilamos ay lumabas na ako ng kwarto para mag-breakfast. Kumunot ang aking noo nang nakita ko si Ate Cecile na natutulog sa couch dito sa sala. Hindi pa siya nakapagbihis ng pambahay. Paniguradong umaga na siya nakauwi. "Good morning, Ma'am." Rinig kong bati ni Manang Cristy. Agad akong lumingon sa kaniya. May dala siyang kumot. "Maayos na po ba ang pakiramdam niyo?" "Good morning, Manang. Maayos naman po. Thank you nga pala kagabi." Nakangiting sabi ko at kinuha sa kaniya ang dalang kumot. Inilagay ko ito sa aking kapatid. "Anong oras na po ba nakauwi si Ate?" "Madaling araw na po, Ma'am. Lasing na
Tumayo si Alexander at lumapit sa akin. Nanatili pa rin siyang nakatitig sa akin nang tingnan ko siya sa salamin. May itsura naman si Alexander. Sadyang hindi ko lang talaga siya type dahil marami siyang mga tattoos sa katawan at hindi maganda ang background niya. Kung hindi lang mayaman ang pamilya niya, hindi ko alam kung makakalabas ba ito agad sa kulongan. Hinawakan niya ang aking dalawang balikat. "You're gorgeous," he whispered. Nagsitayoan lahat ng aking mga balahibo. "May ginagawa pa ako, Alexander. Doon ka muna sa kama umupo. Hindi ako makakapag-focus sa pag-aayos kung nandiyan ka." Sabi ko sabay alis ng kaniyang kamay ngunit mas lalo niya lang hinigpitan ang paghawak ng aking balikat."I want to watch you while doing your makeup, Caroline.""You can still watch me without touching me, Alexander.""Am I not allowed? But why are other men allowed to watch and touch you?" Hindi ako nakapagsalita agad. Nanatili akong nakatitig sa kaniya. Seryoso ang kaniyang mukha habang nak
Nanatili akong nakayakap kay Miguel hanggang sa dumating ang mga pulis. Maingat nilang pinunasan si Alexander kahit wala pa itong malay. "Kailangan po kayong sumama sa presinto, Ma'am." Sabi ng babaeng pulis sa akin. "Ako na po ang bahala sa kaniya, Ma'am. I'm his personal bodyguard naman po." Sabi ni Miguel kaya napalingon ang mga pulis sa kaniya. "Hindi ba ikaw rin ang sumundo sa kaibigan mo kanina?" Tanong ng babaeng pulis sa kaniya. Lumingon muna sa akin si Miguel bago sumagot." Yes po." Tipid niyang sagot. Muli silang tumingin sa akin. "Sasama ka ba sa amin o magpapahatid ka na lang po sa kaniya?" "M-Magpapahatid na lang po ako sa kaniya..." Sagot ko. The police nodded before leaving my room. I released my embrace on Miguel and sat on my bed. He walked towards the door and locked it."Get dressed so we can go to the police station," he said, facing away from me.I didn't move or speak. I still couldn't believe what Alexander had done to me. He almost raped me. Tears started
His face showed a mix of desire and aggression as he thrust his manhood in and out of me. I felt like I was losing my mind with each of his movements. The pain I had felt earlier when he entered me was now replaced with pleasure."I'll make sure you forget what he did to you. I'll fuck you until you scream my name," he said with determination. Habang tumatagal ay mas lalong bumibilis ang bawat galaw ni Miguel. Halos habulin ko na ang aking paghinga. Hindi ko alam kung hanggang saan ko makakayang pigilan ang aking sarili na umungol. I want to scream and moan. "I'm about to cum," he said, increasing his pace even more. He thrust deeply with each entry.I blinked when he suddenly pulled out of me. As I opened my eyes, I saw him holding himself. I swallowed hard as my gaze dropped to the floor.I watched as he grabbed wet wipes and tissue. I remained fixated on him as I observed how he cleaned himself with the wet wipes and wiped the floor with tissue where his fluids had spilled. Umupo
He provided me with immense pleasure. The instant I experienced the intense pleasure from our passionate encounter, I realized that it wasn't solely the physical act that brought me to that point. There was a certain attraction I felt towards him. He was handsome and tall, exuding a strong sexual presence. It was as if he personified the essence of desire. With just a single glance, you could sense that it would be an exhilarating experience in bed. However, what stands out the most is the realization that our relationship is not permanent. He serves as my bodyguard, and my family has the power to dismiss him at any time. Despite this uncertainty, I find solace in the fact that at least one aspect of my life is going well—I am able to experience the pleasure I desire.Adjusting to our arrangement was challenging. Each time we engaged in foreplay, I hoped that things would be different, that the experience would surpass previous encounters. Unfortunately, that was not the case. Neverth
Hi, everyone! I just uploaded the epilogue. Balak ko sanang dagdagan ng special chapters, pero baka huwag na lang. Gusto niyo? HAHAHAHA I'm planning to write a novel sa mga anak kasi nila. Kung sisipagin, gagawan ko ng story sina Kalix, Marco, Morgan, at Maximo. So, bali naka-series po siya. What do you think? Kindly comment below your suggestions. Thank you!🥹🤍 To all my readers who read this book until the end, maraming salamat sa pagsubaybay ng kwentong pag-ibig nina Miguel at Caroline. Sana patuloy ninyo pa rin akong susuportahan sa mga susunod ko pang mga libro. Pasensiya na po sa mga typographical at grammatical errors. Love, Deigratiamimi 🤍
Abot langit ang sayang nararamdaman ko nang tumugma ang DNA Test Results naming dalawa ni Kalix. Lahat ng hinanakit ko para sa bata ay biglang naglaho. Mas lalo akong naging pursigidong makuha uli ang loob ni Caroline. I want to win her heart again. Itatama ko ang lahat ngayong alam kong may anak pala kami. Worth it lahat ng mga pagtitiis ko. Kaya siguro ako baliw na baliw sa kaniya dahil may koneksiyon pa rin kami sa isa't isa. At 'yon ay ang anak namin. Pinagmasdan ko si Caroline na nakikipagkulitan sa anak namin. Hindi ko mapigilang matawa sa tuwing naaalala ko kung paano ako nag-propose sa kaniya. Sa tindi ng selos ko ay hindi ko mapigilang mag-propose sa kaniya kahit nasa ganoong sitwasyon kami. Gusto kong patunayan sa buong mundo na pagmamay-ari ko lang siya. Wala akong pakialam kung obsess ako sa kaniya. "Dahan-dahan baka mabinat ka," saad ko pagpasok niya sa loob ng kotse. She's six months pregnant. I made sure she would get pregnant right after our wedding. I never expecte
She's happy with someone else now. Hindi ko kayang sirain ang pamilya niya. Nakita ko lang siyang masaya kasama ang ibang tao, bigla akong natakot. Umatras lahat ng katapangan kong bawiin siya. Pakiramdam ko, kapag binawi ko siya uli, sisirain ko lang ang binuo niyang pamilya. "Babalik na ako sa Pilipinas. Bantayan niyo siya ng maigi. Masaya na ako kapag alam kong nasa mabuti siyang kalagayan," mapait kong saad kay Seb bago siya tinalikuran. Years had passed. Hindi ko pa rin siya nakakalimutan kahit ilang babae naang naka-date ko. Araw-araw ko pa rin tinatanong sa mga tauhan ko ang tungkol sa buhay niya. I'm madly in love with her. I helped her family regain the popularity and increase their sales. Nag-invest ako sa kompanya nila ayon sa plano. Napag-alaman ko kasi na pagmamay-ari pala ng ina niya ang Brooks Industries. Nakasulat ito sa last will ng yumaong ama ni Tita Roxanne. Pero binago nila ang pangalan ng kompanya. Abala ako sa pagbabasa ng mga reports nang bigla na lang puma
Simula nang nakita ko ang sekretong kwarto na 'yon sa CR nila. Halos araw-araw ko ng binibisita si Cecile. Mas lalo ko pang ginalingan ang pagpapanggap na interesado ako sa kaniya para hindi niya mahalata na iba pala ang pakay ko. "Seb, I need your help," diretsong sabi ko nang sagotin niya ang tawag ko. "Mamayang gabi. Sabayan mo akong pumunta sa bahay nila Cecile. Gusto kong tingnan ang laman ng sekretong kwarto na 'yon. Baka nandoon si Caroline. Ikaw na ang bahala kung papaano mo patutulogin ang mga tauhan nila." Desidido na akong makita at mapasok ang kwarto na 'yon. Pakiramdam ko nandoon si Caroline. Baka itinago nila sa loob. Pagsapit ng gabi, dumiretso na ako sa bahay nila Cecile. Doon na ako naghaponan. Habang abala siya sa kinakain niya, palihim ko namang inilagay ang gamot pangpatulog sa juice niya. "How's the food?" tanong niya at inilagay sa mesa ang cellphone niya. Ininom niya ang juice niya. "Delicious," tipid kong sagot at hinawakan ang kamay niya. Hinaplus-haplos
Miguel's POV I am holding her hands habang naglalakad kami patungo sa puntod ni Mama. It's been five years since she passed away, pero parang kahapon lang nangyari ang lahat. Mula nang nawala siya, halos araw-araw ko siyang binibisita. "Bakit hindi mo sinabi sa akin ns matagal na pa lang patay si Tita Mary?" tanong ni Caroline pagkatapos niyang ayosin ang mga bulaklak. Humiga naman sa damohan si Kalix. "You never ask," tipid kong sagot. Napabuntong-hininga si Caroline at umupo sa tabi ko. "Can you tell me what happened?" Saglit akong napatitig sa kaniya. Hinawakan niya ang kamay ko at pinaglaruan ito. "It was a long story, Caroline. But to make the story short, before she died she kept looking for you because she want to give you the last will of your grandfather. Ang buong akala kasi ni Mama, matagal na ring patay si Tita Roxanne. Sa kaniya kasi iniwan ang last will bago siya kinidnap ng sarili niyang kapatid. When I woke up, wala na si Mama. So, I promised her to find you no m
I glanced inside his room impatiently when I realized he had no plan of letting me in after we escorted Kalix to Don Ernesto's room."Aren't you going to let me in?" He looked pained as he opened the door wider. I glared at him, slightly offended that it seemed to pain him to let me in. I entered his room and sat on the bed. I furrowed my brow when I caught him staring at me."Why does it seem like you're forcing yourself to let me in here?" I couldn't hide my disappointment. I crossed my arms and walked towards him. Mas lalong kumunot ang noo niya habang palapit ako. The way he looked at me, even in his dimmed lights, made me realize that he was desiring something so much. He is fighting it so hard. He swallowed and open his mouth to speak but he didn't continue. "Miguel?" I probed. I saw how his eyes tore off from my body painfully. I smirked and started walking towards him. Pakiramdam ko gusto niyang umatras, pero nang nakita ang pagngiti ko, alam niyang gagamitin ko ang pag-at
"Isasama ko si Kalix sa opisina. Doon na rin kami kakain ng breakfast," sabi ni Miguel pagkatapos niyang ayosin ang necktie niya. Sinilip ko si Kalix sa kaniyang likuran. Nakapagbihis na rin ito. "Kalix, stay here. Your Dad won't be able to work properly if you go with him.""Mommy, I'll go with Dad," Kalix rolled her eyes. "No. Hindi ka pwedeng sumama sa kaniya," pag-uulit ko at inilagay sa ibabaw ng mesa ang gatas. "Drink your milk." "Drink your milk first, Kalix, so we can go," saad ni Miguel pagkatapos niyang ubosin ang kape niya. "Yes, Dad," tugon ni Kalix. Umupo siya sa harapan ko pero nasa kay Miguel pa rin ang paningin niya. "Miguel, baka makaabala si Kalix sa 'yo -" "Never siyang nakakaabala sa akin, Caroline. Gusto niya rin namang sumama," malamig niyang saad. Ngumiti na lang ako ng pilit at nilingon ang anak namin. "Huwag kang malikot doon. Pupuntahan kita roon mamaya para sabay na tayong mag-lunch." "Sa labas kami kakain ni Kalix. Huwag kang mag-aksaya ng oras para
Huminga ako ng malalim pagkatapos kong ligpitin ang mga gamit ko. Pasado alas sais na ng gabi pero hindi pa rin tumatawag si Miguel sa akin. Umuwi na rin ang ibang mga empleyado. Kinuha ko ang cellphone ko at dinial ang numero niya. Ring lang ito nang ring. Nag-text na lang ako sa kaniya na magta-taxi na lang ako pauwi sa condo ko. Hindi ako pwedeng gabihin sa pag-uwi dahil naghihintay ang anak namin sa bahay. Hindi kakain ng haponan si Kalix ng wala ako o hindi niya kami kasama. Papasok na ako sa loob ng elevator nang pag-vibrate ang cellphone ko. Agad kong sinagot ang tawag nang nakita ang pangalan ni Ate Norma. "Mommy, where are you?" tanong agad ni Kalix sa akin. "I'm on my way home, Kal," I replied and pressed the ground floor button."Make it quick, Mom. I'm hungry," Kalix said."Yes, Kalix. If you can't wait any longer, go ahead and eat first. You might get a stomach ache again. I'll end the call now. I love you," I said. Napatingin ako sa labas nang napansing marami pang t
Isinubsob ko ang mukha ko sa dibdib ni Miguel matapos kong basahin ang liham ni Daddy para sa akin. Paulit-ulit siyang humihingi ng kapatawaran sa akin. Para akong nawalan ng tinik sa puso nang mabasa ko sa liham niya ang salitang mahal niya ako. Gusto niya lang ako bigyan ng magandang kinabukasan pero sa maling paraan niya ito nagawa. Hindi niya inisip kung ano ang mararamdaman ko. Nagsisisi siya dahil mas binigyan niya ng atensiyon si Cecile. Hindi ko rin siya masisisi dahil pareho naming hindi alam ang totoo na anak pala sa labas si Cecile. Bumuhos lalo ang mga luha ko nang naramdaman ang mahigpit na yakap ni Miguel habang hinahaplos niya ang likod ko. "At last, nakita ka niya bago siya namatay, Caroline," bulong ni Miguel at hinalikan ang buhok ko. "Baka ikaw lang ang hinihintay niya. Sa ngayon, makakapagpahinga na siya ng maayos. Hindi na siya masasaktan pa at magtitiis sa sakit niya. He died peacefully because you forgave him." "Ang hirap tanggapin. Hindi ko aakalain na 'yon n