(Author's Note: This chapter has been edited. Please remove the book from your library and add it again to access the updated chapter. Thank you!) Umupo ako sa swivel chair. Time to time kung chinicheck kung in-unblock na ba ako ng aking mga kaibigan. Hindi ko alam kung may nasabi o nagawa ba akong mali kaya nila ito ginagawa sa akin. They blocked me without knowing the reason.I gritted my teeth when I saw my mother calling. I took a deep breath before answering her call."What are you doing, Caroline? Alexander told me everything. He said you're refusing to go on a date with him. He's your-""He's what? My boyfriend?" I interrupted her. Suminghap ako at ngumiti. "He's not my fucking boyfriend, Mom. Bakit ba ipinagpipilitan niyo sa akin ang lalaking 'yon? Pagod na pagod na akong makipag-away sa inyo." "He's your boyfriend, Caroline. You need to date him. That's an order from your mother! Or else -" "Or else, what? Tatakotin mo ako na kukunin mo lahat ng ATM Cards ko o ipapa-block m
Dalawang linggo na ang nakaraan nang huli kong nakita si Miguel. He's on leave dahil kailangan niyang tulongan ang kaniyang ina sa pag-aalala kay Michelle. Gusto ko sanang bumisita sa hospital ngunit hindi ako makaalis dahil palaging nakabuntot si Alexander sa akin. Pansamantalang si Manong Berto muna ang aking bodyguard at driver habang wala pa si Miguel. Si Alexander naman ang sumusundo at naghahatid sa akin sa tuwing gagabihin ako sa pag-uwi. Nakakagulat ang biglang pagbabago ni Alexander. Hindi ko aakalain na nakaya ko siyang makasama ng isang linggo na hindi kami nag-aaway o hindi ko siya nasisigawan. Naninibago pa rin ako sa lahat ng mga kinikilos niya. Natutuwa ako sa mga magagandang feedbacks ng aking mga katrabaho kay Alexander. Pati sila ay naninibago dahil palagi na itong nakangiti sa tuwing nadadaanan at binabati nila ito. "Hi, Love. Kumusta ang trabaho mo?" Tanong ni Alexander at hinalikan ako sa noo. Kararating niya lang galing sa rehabilitation center. "Ayos lang."
"Miguel..." I tried to interject with logic, but it came out as a moan instead. I placed my hand on his shoulder.His kisses returned to my lips, but this time with more intensity. His right leg now positioned between my thighs, hitting a sensitive spot. With his passionate kisses, I reciprocated eagerly. I lost myself in the moment, not even realizing that I was instinctively moving my waist to feel him more."Miguel, we're in the..." my rational mind attempted to protest, but it was the last straw.His response was to lift me up onto my table. There was barely enough space, and things were falling off, but he didn't care. He placed me on the table without hesitation. Napamura ako sa isipan habang iniisip ang mga dokumento na kailangan ko pang basahin. "Ganito ba ang sinusuot sa tuwing magkasama kayo ng boyfriend mo?" Napalunok ako. Humigpit ang pagkahawak niya sa akin. "No. He's not my boyfriend. Alam mong hindi ko siya gusto." I blinked rapidly, feeling a flutter of anticipation
Tiningnan ko muna ang aking sarili sa malaking salamin bago lumabas ng opisina. "Ang gusot ng suit ko." Sabi ko kay Miguel pagpasok namin sa loob ng elevator. Hinubad niya ang suot niyang suit at binigay sa akin. "You can wear my coat," he said, placing his coat on my shoulders. "Hindi sana magugusot 'to kung marunong ka lang magpigil sa sarili." Nilingon ko siya. Nakasilid ang isa niyang kamay sa bulsa ng kaniyang pantalon. He chuckled. "Bakit hindi mo ako pinigilan? Hindi lang ako ang hindi nakapagpigil sa sarili, Caroline." Tinaasan ko siya ng kilay. "It's fair now. We're fuck buddies, as you said. We can't just do that whenever you want. I have needs too." Pinanlakihan ko siya ng mata. "Dahan-dahan ka nga sa pananalita mo. Baka may makarinig sa 'yo." Tinawanan niya lang ako. I rolled my eyes at sinuot ang coat niya. Tumunog ang elevator at bumukas ito. Naunang lumabas si Miguel at sumunod naman ako. Mabilis akong naglakad nang napansin na madilim na ang buong paligid. Kumap
Nanatili akong nakatitig sa kaniya. Hindi ko aakalaing aamin siya agad. "I like her, Caroline. But liking her is a big mistake," he uttered. "Why? Hindi naman mali ang magmahal." "Hindi kami para sa isa't-isa. Akala ko ay makakalimutan ko agad ang nararamdaman ko para sa kaniya nang nag-ibang bansa siya. Pero hindi, nangungulila ako sa presensiya ni Love Rein noon." "Hey, dapat hindi mo ni-reject ang nararamdaman niya para sa 'yo. What if ikaw pala ang dahilan kung bakit siya pumunta sa ibang bansa para roon mag-aral? What if inamin mo sa kaniya na pareho kayo ng nararamdaman? Baka may posilidad na naging kayo." Naramdaman kong binagalan ni Miguel ang pagmamaneho ng sasakyan. Tahimik ang paligid. Iilang sasakyan lang ang nakikita kong dumadaan. "Wala rin akong balak umamin sa kaniya. Mas pinili kong itago ang nararamdaman ko para sa kaniya. Hindi niya alam na may gusto ako sa kaniya." "Maybe this is the right time for you to tell Love Rein how you truly feel, Miguel. This is yo
Dumaan muna ako sa mini-bar namin dito sa bahay para uminom ng alak. Hindi ko nagustohan ang sinabi ni Ate Cecile bago niya ako iniwan sa sala. Kumuha ako ng whiskey. Ininom ko ito. Hindi na ako nag-aksaya ng oras para kumuha ng baso. Ipinikit ko ang aking mga mata nang naalala ko ang nangyari kay Julian, my gay friend. Bakla siya pero kung manamit ay parang lalaki. Hindi siya nagsusuot ng pangbabaeng damit kaya minsan napagkakamalan kaming mag-jowa kapag hindi nila alam ang totoong kasarian ni Julian. Si Julian ay nagtatrabaho sa aming kompanya bilang accountant. Kasisimula pa lang ni Julian sa trabaho niya nang nanligaw sa akin si Alexander sa akin. Aware si Julian sa mga gawain ni Alexander. Pero hindi aware si Alexander na bakla ang lalaking palagi kong kasama sa tuwing lalabas ako at bibili ng mga gamit. Wala akong ideya na pinasundan niya si Alexander, pinabugbog, at muntik ng patayin kaso nalaman niyang bakla ito kaya hindi niya naituloy. Huli ko ng nalaman ang tungkol sa nan
Nagsalin ako ng tubig sa aking baso saka ininom ito. Inayos ko ang aking mga kubyertos. Gutom ako pero bigla akong nawalan ng ganang kumain. "I'm done. Enjoy your breakfast. Magbibihis na ako." Sabi ko bago tumayo. "Tapos ka na agad? Bakit kaunti lang ang kinain mo? On diet ka ba?" Tanong ni Mommy saka tiningnan ang aking plato. "Kailangan mong kumain ng maayos baka magkasakit ka. Ano na lang ang iisipin ni Mr. Mercedez? Baka iisipin nila na isa akong pabayang ina." Bumuntong hininga ako. Akala ko ay concern siya sa akin. Mas concern pa siya kung ano ang magiging feedback ng mga Mercedez sa kaniya kapag nagkasakit ako. "Busog na po ako." Nakangiting sabi ko. "Huwag niyo na siyang alalahanin, Mom. Malaki na siya, kaya niya na ang sarili niya." Singit ni Ate Cecile bago uminom ng malamig na juice. "Just let her go. May trabaho pa siya." Malamig na sabi ni Daddy. Nginitian ko na lang sila bago tumalikod. "Kung sa bagay, kailangan niya talagang magtrabaho dahil hindi naman siya par
"Good morning, Ma'am Caroline!" Nika greeted me as I entered the meeting room. Bumaling siya kay Miguel na nakasunod sa akin. "He's my bodyguard," sabi ko saka nilingon si Miguel. Seryoso ang mukha niya nang tingnan niya ako. "This is Nika. Siya ang secretary ni Daddy." Pagpapakilala ko. Miguel smiled bago siya nagsalita. "Good morning, Ma'am Nika!" Naglahad si Miguel ng kamay. Agad naman itong tinanggap ni Nika. Kapansin-pansin ang malagkit na pagtitig ni Nika kay Miguel. Halos ayaw niya ng bitawan ang kamay nito. Ngiting-ngiti siya habang tinitingnan si Miguel. Tumikhim ako. Ngumiti ako kay Nika nang napansin niya akong nakatingin sa kanilang dalawa. "Nice to meet you, M-Miguel," sabi ni Nika at hindi pa rin nawawala ang ngiti niya sa labi. "Miguel, ikaw muna ang magdadala ng bag ko." Bumaling sa akin si Miguel saka tumango. Luminga-linga ako sa paligid. Nanlaki ang aking mga mata nang nakatingin sa amin ang mga babaeng empleyado. Humakbang ako patungo sa kanila. Sinundan ko