CHAPTER 87: FINALLY ESCAPED (2)

Maaga akong nagising dahil Hindi parin Naman ako natutulog, Isang Gabi akong Hindi makatulog. Katabi ko naman si windy pero naiisip ko parin na baka mahanap ako ni Apollo at ikulong Niya Ako ulit.

Ayukong makita ulit si Apollo, Hindi pa ako handa na makita ko Siya dahil sakit Ang dulot Niya sakin.

" I-iha" bigla Naman akong napatingin kay Lola Mila na may dala dalang Kape.

Umuusok pa ito at Amoy na Amoy ko Ang kape na dala niya.

" Uminom ka muna, medyo madilim pa dahil alas tres pa ng madaling Araw Maya Maya mga alas kwarto aalis na Tayo" wika naman niya sakin.

" Okay lang po ba sa inyo Lola? Hindi po ba Ako nakakaabala sa inyo ni windy?" Sambit ko Naman habang tinatanggap Ang kape na binigay Niya sakin.

" Walang problema samin Yun, Basta Maka uwi ka ng ligtas sa pamilya mo Masaya na kami " wika naman Niya sakin.

Bumuntong hininga naman ako at nalungkot, alam kung Isang kahibangan na mamimiss ko si Apollo pero kailangan ko munang lumayo para mag hilom Ang mga sugat na iniwan Niya sak