Nagagalit na naman si Xander! Ano kaya sa tingin niyo bakit nagagalit si Xander sa kaibigan nito? Selos nga ba? Maraming salamat po pala sa 3 po nung monday at kahapon din po sa 3 nag-add nitong story sa library nila! Sa mga gems po unlimited thanks po talaga! Kay Madam GV Gonzalez salamat po sa pag follow! Patuloy niyo po sana subaybayan. Once again po, thank you to the moon and back!
Halos mailuwa ni Marga ang mga mata sa sobrang gulat sa mga tanong nito. “Wow! Bakit? Boyfriend ba kita?” mga tanong na hindi niya kayang bigkasin. Alam niyang hahaba na naman ang kanilang pagtatalo kung papatulan niya ang tantrum nito. She let out a desperate sigh and sank back into the bar stool. “Bakit naman kasi kailangan ko pa iyon ipaalam sa’yo, Xan? Tungkol lang naman lahat sa trabaho ang pinag-uusapan namin, penalty, fines, expenses, deadline, etc! Nagkataon din naman kasi na nasa Pagadian City ang area manager ko nung humingi si Boss ng photo update, at ang inutusan naman ng area ko ay ang manager sa isang branch, prior to my arrival. Hindi saklaw ng mga manager sa branch ang soon-to-open na construction, Xan,” mahaba niyang paliwanag, binibigyan diin ang bawat salita na binigkas. Kitang-kita niya na unti-unting nabubura ang galit sa mukha at nawala ang mga kutsilyo sa mga mata nito. Lumunok siya ng mariin saka lakas-loob na kinuha ang kanyang cellphone. Lihim naman siyang
Pinasingkit niya ang mga mata, saka pinag-krus ang mga balikat. Subalit sa loob-loob niya ay nagdiriwang siya, dahil oras niya ngayon upang paghigantihan ang binata. “Sabihin mo muna kung ano ang sinabi ng Ate mo tungkol sa’kin at buong detalye tungkol naman sa presentation mo,” matapang niyang hamon rito. Halos naningkit din ang mga mata ni Xander sa sinabi niya. "You're just trying to divert my attention from what I'm asking you for, Marga,” he retorted, rolling his eyes, in an attempt to contain his annoyance and impatience. Matindi ang naging pagpipigil niyang hindi matawa sa nakikitang reaksyon mula sa binata. Pero desidido siyang e-blackmail ito para makuha niya ang kanyang gusto. Ilang segundo siya nakipagsukatan ng tingin sa binata. Ngunit napansin niya ang unti-unting pagguhit ng inis sa mukha, at tila nauubusan na sa pasensya si Xander. “It's all about business, Marga,” nagtitimpi sa inis nitong sabi, saka umupo sa pinag-upuan niya kanina. “And it’s all about work, Xand
Naglaho ang kanina’y masaya at excited niyang ngiti, at napalitan iyon ng samu’t saring emosyon. Hindi niya inaasahan ang narinig mula rito. Tumatak na kasi sa isip niya, hindi magagawa ng binata na tanungin nito ang mga Ate o ang Mama nito, tungkol sa magiging reaksyon ng isang babae sa sobrang bluntness na ginagawa nito sa kanya. Hindi niya alam kung magagalit o magwawala sa nalaman, siya naman ang nag-udyok sa binata na gawin iyon upang magising ito sa mga kalokohang pinapakita sa kanya. “I want you to know that I was determined to get you—by hook or by crook, Marga. That’s my way, and I will never apologize to you for that” Ngayon niya naitindihan ang mga salitang binitawan ni Xander kagabi na tumatak sa kanyang isipan. Naipilig niya ang kanyang ulo nang ma-realize kung bakit bigla na lamang nagbago ang mood nito. At kung tama man ang hinala niya, marahil, tulad niya ay nawindang din ang Ate ng binata sa pinanggagawa ng kapatid nito. Marami siyang gusto itanong sa binata, pero
"Damn! I just can't seem to shake this addiction to you, babe. You're like the sweetest f*cking drug, and I think every moment without you leaves me craving more. You're my irresistible addiction, my constant desire, Marga," he whispered breathlessly, after stealing a swift yet fervent kiss from her, his voice laden with desire and affection. Napatda ang dalaga sa pagnanakaw na naman ng halik nito, napatitig lang siya sa binata. Bumuka ang bibig niya ngunit walang salita ang lumabas mula roon. "Despite being physically drained, I found it unusual to drift into sleep so quickly, babe. My mind, usually restless, lingered on the day's events, refusing to surrender to exhaustion, or even after multiple rounds of rough sex, Marga,” he whispered huskily, his touch gentle as he brushed her cheeks tenderly. Halos hindi magawang ikurap ni Magz ang kanyang mga mata at tila may maraming mga kamay ang pumipigil sa kanya na gumalaw para lumayo sana mula sa binata. "Yet, with just your presence,
Hindi mawari ni Magz kung bakit bigla siyang kinabahan nang mahagip ng kanyang paningin ang pitong kalalakihan na nagkumpulan, maliban sa mga staff ng club, tatlong babae lamang ang natatanaw niya. Masayang nagtatawanan ang mga ito na pawang may mga hawak na golf club. Itinaboy niya sa kanyang isipan ang kakaibang pakiramdam na iyon at masayang sinabayan ang bawat paghakbang ni Xander, habang nakapulupot ang isang braso nito sa maliit niyang beywang. She confidently flashed her professional smile as the group turned their heads toward them. Panaka-naka rin siya napapatingala kay Xander sa tuwing hinihimas nito ang kanyang beywang. Nakikita at ramdam niya ang concern nito kung okay lang ba siya. “Finally! My favorite na inaanak!” masayang bulalas ng lalaki na nasa late 50’s, ibinuka pa nito ang mga braso para magpayakap habang tinatagpo ang distansyang namamagitan sa pagitan nila. Kahit simple lang ang suot nitong plain navy blue polo shirt na naka-tucked in sa knee-length black sho
Naramdaman marahil ni Xander ang panlalamig niya kaya pinisil-pisil nito ang kanyang kamay. Dahan-dahan siyang napatingala rito at nagsusumamo ng samu’t-saring kasagutan. “You okay, babe?” nababahala nitong tanong. Lumunok siya at lakas-loob na nagsalita. “Xa-Xan, na-recognize ko na kung sino sila,” mahina niyang wika. Pakiramdam niya tanging sila lang dalawa ni Xander, ni hindi niya na naririnig ang ingay mula sa iba pang kasama sa paligid. Humigpit ang pagkakahawak nito sa kanyang kamay, saka yumuko at ipinantay ang kanilang paningin. “Don't fret too much, babe. It’s alright, hmmm?” he said, his voice laced with reassurance. She felt the urge to scold Xander for failing to mention his meeting with her boss's relative. Yet, deep down, she understood why he hadn't told her; malamang sa malamang ay hindi niya ito sasamahan. Despite this, she found herself at a loss for words, unsure of what to do. Fear gripped her chest tightly, leaving her paralyzed. “Margarette Atillo, tama ba?”
Napalunok siya ng sunod-sunod, trying to get herself back on track. She hummed softly in agreement, taking a moment to gather her thoughts and compose her words. Kapagkuwan, nginitian niya si Zhavie at humawak sa braso nitong nakakiwit sa kanya, saka idinako ang paningin sa green scenery na nakapalibot sa kanila. “Sa office ni Boss kami unang nagkita, nag-join siya sa meeting namin. Mula nung araw na iyon madalas na kami nagkikita hanggang sa hiningi niya iyong number ko, then the rest is history,” short cut niya. Ayaw niya magsinungaling, kaya minabuti niyang bawasan ang tunay nilang kwento ni Xander. Natigil siya sa paghakbang nang huminto si Zhavie saka napatingala muli rito. Nagsalubong ang mga kilay at nasa magandang mukha nito na hindi ito naniniwala sa kanyang kwento. “Sige, hindi kita pipilitin kung hindi mo ikukwento sa’kin ang buong detalye,” bungad nito sa kanya. Napalunok siya ng mariin sa narinig, naiitindihan niya ang sinasabi nito, at lihim siya nagpapasalamat da
"After that incident, the bond between Miguel and me seemed to fade, losing the warmth it once had. Xander remained impartial, but I couldn't shake the feeling that Miguel grew more distant from me after Xander's departure," she said, her voice tinged with unmistakable pain. “Kaya ba hindi ka dumadalo sa tuwing may ribbon cutting sa mga bagong branch na binubuksan dito?” tanging naitanong niya, hindi niya alam kung iko-comfort niya ba ito o mananahimik lamang. Bumuntong-hininga si Zhavie saka lalo pa idinikit nito ang katawan sa kanya, bago marahang tumango. “Kahit nandito lang ako sa Zamboanga, Magz, maliit pa rin ang mundo namin. Considering Pebbles' character, I'd confidently wager that nearly 95% of chismis I've heard are undeniably genuine. That's just the kind of authenticity she exudes. Balita ko kasi, until now, hindi pa sila nagkikita ng nobyo mo. Nung kasal ko two years ago, sinadya kong hindi imbitahan si Miguel kasi ayoko makita ang babaeing iyon sa kasal ko. But Miguel c
She witnessed Xander's face transform before her eyes. His once calm expression shifted to one of alarm, his eyes darting towards his bodyguard. His brows knitted together in a deep, troubled furrow.Napatingin na rin siya sa labas ng sinasakyan nila at ganun na lamang ang gulat niya dahil ang bulto ni Pebbles agad ang bumungad sa kanyang paningin.Halos patakbo itong lumabas ng restaurant, kasunod nito ay si Miguel. Bakas sa maganda nitong mukha ang excitement at tuwa.Napalunok siya ng sunod-sunod, binalot ng matinding kaba ang kanyang dibdib, sigurado siya na mawawala ang ngiti nito at magtataka ng husto kapag makita silang magkasama ni Xander."Don't worry, babe. We'll get through this," Xander murmured, his voice gentle and soothing as he tried to comfort her.Nanlaki ang mga mata niya tila nasampal siya sa narinig, tama si Xander. Ang parte na nakalimutan niyang pag-isipan kanina para bigyan ng solusyon. Hinanap niya ang mga mata ng binata, at nang magtagpo ang kanilang mga pani
She let a small sigh as she lifted her right hand away from Xander's and looked down at his contented, sleepy face. At, dahan-dahan niyang inayos ang ulo nito sa kanyang balikat na hindi niya ito magising.May mga nakabinbin pa mang katanungan sa kanyang isipan ay hindi niya na muna pagtuunan iyon ng pansin. Ang malaman mula mismo sa binata na walang katuturan ang balita tungkol sa engagement nito at wala itong ibang babae ay tila naging sapat na sa kanya.Ngunit mas napanatag ang loob niya na malamang wala na itong nararamdaman pa kay Pebbles. Hindi niya alam kung bakit pinaniniwalaan niya lahat ng mga sinasabi ni Xander. She knew that every interaction with him was a dance on a tightrope, teetering between hope and skepticism. She yearned to believe in the sincerity of his emotions and to allow herself to be swept up in the warmth of his affection. Yet, a nagging voice in the back of her mind urged caution, reminding her of the possibility that his intentions might not be as pure a
“Hindi ka na ba makikipagkita kina Boss or kay Zhavie?” kunot-noo niyang tanong matapos makipag-usap ni Xander sa bodyguard nito na nasa passenger’s seat.Lulan na sila ng kotse pabalik ng restaurant. Bago niya lang nalaman na ihahatid lang siya nito at tutuloy din agad sa airport. Nang nabasa niya rin kanina ang chat ni Jhadie na kailangan niyang bumalik ng 5 p.m. dahil bukod sa hinahanap siya ng kanilang CEO ay hindi umano ito aalis na hindi siya nakakausap. Kaya agad niyang sinabihan si Xander na kailangan niya ng bumalik.Inaamin naman niya na gusto niya pang makasama ng ilang oras ang binata pero mas nangingibabaw pa rin ang prinsipyo pagdating sa kanyang trabaho. Lihim naman niyang ipinagpasalamat dahil hindi na nagtanong pa ang binata kung bakit siya pina-early-in.Mahigit kalahating oras din nakipag-usap ang binata sa cellphone nito matapos niyang maikwento ang tungkol sa naging tagpo nila ni Pebbles. Nang binalikan siya nito ay masaya nilang nilibot ang Lantawan Grassland. Na
Pakiramdam niya umakyat lahat ang kanyang dugo sa mukha habang pinapakinggan ang sinasabi ng binata. Gusto niya itong itulak palayo sa kanya, pero nagugustuhan ng kanyang katawan ang dulot ng init ng katawan ni Xander sa kabila ng kanilang mga suot. Ramdam niya ang kakaibang init at sensasyon na naglakbay sa kanyang buong katawan dulot ng mga salitang iyon ni Xander. Sa binata niya lamang naramdaman ang ganitong klaseng sensasyon. Gayun pa man, may ideya siya kung ano ang umaatakeng sensasyon sa kanya ng mga sandaling ito. Napalunok siya sa tinatawid ng kanyang isip. Hindi niya alam kung ano o saang bahagi ng sistema niya ang tila gustong magpaubaya o maranasan ang mga binitiwang salita ng pilyong binata. Pero… “Na-nagsisimula na naman yang pagka-manyakis mo, Xander!” lakas-loob niyang sita rito. Halos garalgal man ang kanyang boses ay sinikap niya pa rin na ipakita rito ang disgusto sa mga narinig mula rito. Kailangan niyang labanan ang tukso. Hindi siya pwede basta-basta na lam
Gayun na lamang ang pangungunot ng noo ng dalaga sa naging reaksyon ni Xander sa kanyang tanong. Pero bago pa man makahuma ang binata sa gulat ay sinunggaban niya na ang pagkakataon.“Na-a-appreciate ko lahat ng effort mo para sa’kin, Xan. Pero kailangan na nating tapusin ‘to. Hindi mo pa rin ba ako titigilan gayung alam na ng buong bansa ang tungkol sa engagement niyo? Walang problema sa’kin kung magkikita pa rin tayo, pero not in this way,” pagpapatuloy niya.Dahilan at nagtagis ang mga bagang ni Xander at tila nag-aapoy ang mga mata nito sa galit.“Nasimulan mo na rin naman ang panlalamig mo sa communication natin, ipagpatuloy mo na la—”“Enough, Marga!” halos pasigaw na putol nito sa kanyang sasabihin, sabay hampas sa lamesa.Naipikit niya ang mga mata sa sobrang gulat sa tinuran ng binata. Damang-dama niya ang galit nito sa boses. Tila binayo ng malakas na bagyo ang kanyang dibdib sa sobrang kaba niya. Pero nilakasan niya pa rin ang loob at unti-unting idinilat ang mga mata.Nguni
“Boss, nandito na tayo,” boses mula sa harapan nila ang pumutol sa kanilang titigan.Maagap na napaupo ng matuwid ang dalaga. Tinangka niyang bawiin ang kamay mula sa binata ngunit hindi nito iyon binitiwan. Kaya inilibot na lamang niya ang paningin sa labas ng kotse.At gayun na lamang ang pangungunot ng kanyang noo nang mapansin ang malawak na lugar na punong-puno ng carabao grass."Come on, baby. The chopper is waiting for us," Xander urged gently.Napamaang ang dalaga sa narinig. Pero sumunod na lang din siya sa binata nang lumabas na ito ng kotse. Marahan siya nitong inalalayang makalabas at agad nitong pinulupot ang braso sa kanyang beywang."You're going to love this place, babe. Taking the chopper will get us there much faster. By land, it would take too long, and I know you only have an hour's break. Trust me, you'll enjoy it even more this way," he said excitedly, gently guiding her forward.Lalong naumid ang kanyang dila sa narinig. Hindi naman siya natatakot sa sinabi nito
"I can sense you're plotting something with that beautiful mind of yours, baby," he whispered huskily, his breath warm against her ear as he teasingly nipped at her earlobe.Napaigtad siya sa kinatatayuan at nailayo ang ulo mula rito. Sobra siyang nakikiliti sa ginawa nito. Pakiramdam niya maging buhok sa kanyang ilong ay nagsipagtayuan.“Xander!” bulyaw niya sabay hampas sa braso nito, kaya bahagyang lumuwag ang pagkakagapos ng braso nito sa kanyang beywang."That hurts, babe!" Xander exclaimed, his laughter mingling with a playful wince, his eyes sparkling with a mix of amusement and affection as they met hers.Pinandilatan niya ito, “Isusunod ko talaga ang manoy mo kung hindi mo pa rin ako bibitawan, Xander!” naiinis niyang banta rito.Saglit nawala ang ngiti sa labi ng binata na para bang iniintindi ang kanyang sinabi, pero agad din itong napabuhakhak sa tawa, dahilan at tuluyan siya nitong napakawalan.Maagap naman siyang lumayo at pinihit ang katawan paharap sa tumatawang binata.
She abruptly stopped in her tracks as his words reached her ears. The sound of his voice sent a wave of emotions crashing over her, and she stood frozen, her heart pounding with a mix of surprise and longing. It was the deep, warm tone of the man she had been longing to speak with for days. Her heart leapt into her chest. It was a sound so familiar and yet so unexpected that it sent a shiver down her spine. Her breath caught, and a warm, tingling sensation spread through her body, making her cheeks flush. The time seemed to slow down, and the world around her faded into the background. Her mind raced with a thousand thoughts, but all she could focus on was the melody of his words and the overwhelming joy that surged within her. It was a feeling of pure, unfiltered excitement mixed with a flutter of nervous anticipation.She slowly turned around, her heart pounding, needing to be certain she hadn't just imagined it. Her heart skipped a beat, and she turned around in disbelief, her eye
Nagningning sa tuwa ang kanyang mga mata sa narinig. Hindi kasi iyon nabanggit sa kanya ni Zhavie kagabi. Hindi na rin siya nagkaroon ng pagkakataon na matawagan ito kanina dahil sa sobrang busy na niya sa trabaho.“Hindi ba pupunta si Xander ngayon?” curious nitong tanong.Gayun na lamang ang biglang paglaho ng ngiti niya sa labi sa naging katanungan nito. Mula nang naging malamig ang pakikitungo sa kanya ni Xander ay hindi na pumasok sa isip niya na makikita itong muli.Ibinulsa niya ang mga kamay sa suot na slim fit skinny denim pants, upang maitaboy ang bumabangon na naman na kakaibang emosyon sa kanyang dibdib na tanging si Xander lamang ang dahilan.Pinilit niyang ngumiti upang maitago ang pakikipaglaban niya sa sariling emosyon. “Hi-hindi ko al—niya nabanggit, Mayor. Pareho kami naging abala nitong mga nakaraang araw,” utal-utal niyang sabi.Hindi niya maitindihan kung bakit pa siya nito tinatanong tungkol sa binata, gayung, sigurado siya na alam nito ang balita tungkol sa engag