Third person point of viewMabilis at ekspertong iniiwasan ni Lauren ang mga suntok at sipa na pinakakawalan ni Argon.Bumaling si Argon sa paligid at nakita niya na ilan na sa mga tauhan niya ang nakabagsak at mukhang wala ng mga buhay, ganoon din naman ang ilan sa mga tauhan na dala ni Lauren.Kapwa may mga dalang baril ang mga tauhan nila maliban sa kanilang dalawa ni Lauren pero alam niya na may tinatago itong baril sa likod ng leather jacket nito. "Hanggang pag-iwas ka nalang ba, Lauren? Mahina ka pala!" Pang-uudyok niyang muli dito. Kaagad naman na sumama ang tingin ni Lauren at bago pa niya makita ay nadukot na nito mula sa suot nitong leather jacket ang isang calibre 45 at walang pagdadalawang isip na binaril siya."Fvck!" Mura niya at mabilis na gumulong para maiwasan ang pagtama ng bala. 'Asan na ba kayo?' gigil na tanong ng isip niya. Kinuha niya ang hunter's knife na nakatago sa likod ng pantalon niya at mabilis na hinagis ito sa gawi ni Lauren."Ahh! Shit! Hayop ka Arg
Third person point of viewKinabukasan pagkagising ni Joana Mei ay kaagad na hinanap ng mga mata niya si Arisson pero hindi niya ito nakita sa kahit saang parte ng kwarto nila. Kaya naman kaagad na inatake siya ng kaba lalo na ng maalala ang nangyari ditong pamamaril kahapon. Dali-dali siyang bumangon at tumakbo palabas ng kwarto para hanapin ito pero pagkalabas niya ay kaagad niyang natanaw ang maraming tauhan sa sala ng bahay nila at ang mga ito ay may mga dalang dekalibreng baril.Sinipat niya sa kumpol ng tao kung nandoon si Arisson at hindi siya nabigo dahil sa pinakagitna ay nakita niya si Arisson kasama ang Daddy nito at Daddy niya na labis niyang ikinabahala. Mukha itong may pupuntahan base na rin sa gayak ng mga ito kaya naman bago pa ang mga ito tuluyang makaalis ay tinakbo na niya ang hagdan papunta sa sala. "L-Love, w-where a-are y-you g-going?" Seryosong tanong niya habang hinihingal ng makarating siya sa sala mula sa mabilisang pagtakbo galing sa fifth floor. Napati
Third person point of view"Ugh! Fvck!" Mura niya ng muntikan na siyang madapa dahil sa sobrang kalasingan. Napasandal siya sa pader bilang suporta.Kaninang umaga pagkatapos siyang iwan ni Arisson ay dito sa Consull Bar siya tinangay ng mga paa niya kaya ngayon kahit na alas sinco palang ng hapon ay lasing na lasing na siya.Umalis siya sa pagkakasandal para muling maglakad pero isang hakbang pa lang ang nagagawa niya ay umikot na ng matindi ang paningin niya at namalayan nalang niya na pabagsak na siya sa malamig na sahig ng bar. Hinintay niya ang sakit ng pagbagsak niya pero lumipas na ang ilang minuto ay wala pa rin siyang nararamdamang sakit."Okay ka lang ba Miss?" Tanong na nagpagulat sa kaniya saka lang niya nalaman ang dahilan kung bakit wala siyang naramdamang sakit ng pagbagsak ay dahil may sumalo sa kaniya.Dahan-dahan siyang tumingin dito at halos maduling na siya sa sobrang lapit ng nakangisi at pangit nitong mukha sa mukha niya. Tinignan niya ang ngipin nito at muntik
Third person point of viewAligaga sa pagpisil sa braso at kamay ni Joana Mei si Arisson habang hinihintay ang doctor na pinasundo niya para gamutin ang kasintahan niya, tinawagan na rin niya ang mga magulang nito at as usual nag-alala kaagad sila at sinabi na pupunta na kaagad.Maya't-maya ang tingin niya sa pintuan pabalik sa walang malay at namumutlang mukha ni Joana Mei, "wake up Love, please," naluluhang pakiusap niya habang hindi mapakali sa kinauupuan.BLAG!Bigla siyang napatayo dahil sa gulat ng marinig ang malakas na kalabog ng bumukas na pinto. Masamang tingin ang pinukol niya sa nagbukas ng pinto pero kaagad din iyong nagbago ng makita na ang doctor na pinatawag niya ang bumungad sa kaniya."Doc Abigail!" Bulalas niya pagkakita sa kakilalang Doctor. Abigail Romina Silva is a physician at Manila General Hospital and she is their family physician kaya naman ito ang pinatawag niya at hindi ibang doctor.Kaagad na lumapit si Abigail sa kinaroroonan ni Joana Mei at sinimulan n
Third person point of viewKinabukasan ay maagang nagising si Joana Mei pero hindi muna siya bumangon, pinakiramdaman niya muna ang katawan at inalala ang mga nangyari kagabi, sa naalala ay iginalaw galaw niya ang mga paa at kamay at kaagad siyang napahinga ng maluwag at lihim na nagpasalamat dahil malaya na niya itong nagagalaw. Hindi kagaya kagabi na para siyang paralisado.Hindi siya aware sa paligid niya kaya naman nagulat siya ng bigla nalang may sabay sabay na sumigaw."Good morning!" Masiglang bati ng maraming boses.Gulat na napatingin siya sa pinagmulan ng boses at napatanga siya ng makita ang mga magulang at kapatid niya, hindi lang iyon dahil kasama pa ng mga ito ang mga magulang ni Arisson at ang nakababata nitong kapatid."What are you guys doing here?" Nagtatakang tanong niya dahil hindi niya ine-expect na makikita niya ang mga ito dito ng ganito kaaga. Inisa isa niyang tignan ang mukha ng mga ito at ang lahat ng mga babae ay naiiyak pero puno ng kasiyahan ang mga mukha.
Third person point of viewGulat is an understatement para i-describe ang nararamdaman niya ngayon, because what she's feeling right now is a mixture of shock and anger habang nakatingin siya sa tatay ni Lauren. "Love, come on let's go," nauubusan ng pasensiya na wika ni Arisson. Pinagtaasan niya ito ng kilay, "no!" Giit niya at binalingan ang tatay ni Lauren, "alam mo ba kung ano ang pinag-gagawa ng anak mo?" Sita niya sa tatay ni Lauren.Binalingan siya ng tatay ni Lauren, "wala akong ideya sa kung ano ang pinag-gagagawa ng anak ko at kung ano man iyon ay labas na ako doon," balewalang sagot nito.Parang puputok ang ugat niya sa ulo sa naging sagot nito, "ganiyan lang ang sasabihin mo? Alam mo ba muntik na akong ma-rape dahil sa anak mo, naririnig mo ba ako!?" Singhal niya dito. Nagulat ang tatay ni Lauren pero panandalian lang iyon dahil nagbuntong hininga ito at mariin siyang pinakatitigan, "what do you want me to do? Kill her?" Seryosong tanong nito. "What?" Nabibiglang tanon
Third person point of viewHindi mapigilan ni Lancellot ang kagalakan na nararamdaman niya ngayong nakikita niya ang panginginig ni Brenda habang puno ng takot ang mga mata, "relax Brenda, wala pa akong ginagawa," puna niya dito na ang tinutukoy ay ang ipinapakita nitong takot.Mas lalong natakot si Brenda pagkarinig sa sinabi niya. Hindi ito gumagalaw kaya naman malaya siyang nakalapit dito ng hindi manlang ito nanlalaban, "mukhang mabait ka naman pala," wika niya dito at hindi niya maiwasan na haplusin ang makinis nitong mukha.Mabilis na inilayo ni Brenda ang mukha sa kamay niya at masamang tingin ang pinunkol nito sa kaniya "hindi mo ba nagustuhan ang haplos ko?" Puno ng pang-uuyam na tanong niya dito.Kung nakamamatay lang ang tingin ay baka nakabulagta na siya ngayon sa sama ng tingin nito."Ano ba ang kailangan mo sa akin? Hindi pa ba malinaw sa iyo na wala akong kinuha o ninakaw na pera mula sa inyo!" Galit ng singhal nito. Wala na ang pagiging tahimik at puno ng class na kilo
Third person point of view"Can someone explain what happen!?" Galit ng tanong ni Joana Mei dahil kanina pa siya nagtatanong sa mga magulang niya maging kay Arisson pero wala talagang sumasagot ni isa man sa mga tanong niya.Mag sampung minuto na mula ng lumabas ang Daddy ni Lauren at simula ng lumabas ito ay wala ng umimik pa maliban sa kaniya. Pero ang mga tanong na gusto niya ng kasagutan ay hindi naman maibigay ng mga ito.Binalingan niya ang mga magulang niya para kumuha ng kasagutan, "Mom? Dad?" Nagtatanong ang tingin na pinukol niya sa mga ito.Pero tanging ang Mommy lang niya ang tumingin sa kaniya at magkakasunod na umiling, "wala akong ideya," sagot nito. Dahil sa naging sagot nito ay binalingan niya naman ngayon ang Mommy ni Arisson at kagaya ng Mommy niya ay umiling lang din ito.At dahil sa pag-iling ng Mommy niya at Mommy ni Arisson ay dalawang tao nalang ang alam niyang may alam sa mga nangyayari kaya naman pinukol niya ng nagtatanong na tingin ang Daddy niya at Daddy
Third person point of viewSix months later.......Maaga pa lang ay tumulak na papuntang simbahan si Arisson. The same church kung saan sila ikinasal ni Joana Mei.Pagkarating niya sa simbahan ay marami na ang tao, ilan sa mga ito ay pamilyar na sa kaniya dahil sa dalawang dahilan, either nakilala niya dahil sa business or dahil sa family.Habang naglalakad siya papasok ng simbahan ay nakita niya hindi kalayuan sa entrance si Brent kasama si Lauren. Pagkakita niya sa dalawa ay kaagad niyang naalala si Brenda.Brenda got killed right after nitong makipagkasundo sa kanila ni Joana Mei. It was the reason kung bakit pinostpone nila ang kasal.They checked the CCTV footage that time at kaagad nilang nalaman na si Bastien ang dahilan ng pagkamatay nito.Sa loob ng anim na buwan ay ginawa nila ang makakaya nila para mahanap si Bastien pero nung araw na nagkaroon sila ng lead dito ay natagpuan nila itong wala ng buhay sa sarili nitong bahay, may hawak itong isang calibre 45.It was traumatiz
Third person point of view"Brenda!" Matalim na tawag ni Joana Mei sa pangalan nito.Ngayon kaharap na niya ito at bumalik na ang mga ala-ala niya ay unti-unti niya ng nararamdaman ang paghuhulagpos ng galit at kagustuhang saktan ito kagaya ng ginawa nitong pananakit sa kaniya.Tumingin ng masama si Brenda sa kaniya pagkatapos nitong marinig ang pagtawag niya at mula sa pagkakatayo nito sa tapat ng nakabukas na pinto ay naglakad ito palapit sa kinaroroonan nila."Galit ako sa iyo-!" Panimula nito.She roll her eyes, "the feeling is mutual!" She commented dahilan para mapatigil ito sa pagsasalita.Mas lalong umasim ang hilatsa ng mukha nito pagkatapos niya iton putulin sa dapat nitong sasabihin."Will you fvcking listen!?" Singhal nito."Brenda! Watch your word!" Arisson shouted angrily.Brenda flinched upon hearing Arisson's words."Coming in here is not a good idea," sambit nito at naiiling na tumalikod."Ano ba ang dahilan ng pagpunta mo dito? Pumunta ka ba dito para pagtawanan ako
Third person point of viewOne year has passed..."Love, how are you feeling?" Tanong ni Arisson sa babaeng nakaupo sa kama habang hawak nito ang isang batang lalaki.Nagbuntong hininga si Joana Mei at medyo iritableng tumingin sa kaniya.Nasaktan siya dahil sa inakto nito pero bumalik sa memorya niya yung araw na sinabi ng doctor na hindi sila sigurado kung may magiging side effect ang ginawang operation dito.At ito na ang side effect na sinabi ng doctor. Isang taon. Isang taon na siyang paulit-ulit na nagpapakila at nagpapaalala sa pinakamamahal niyang babae kung sino siya pero isang taon na din siya nagsa-suffer dahil pakiramdam niya ay walang nangyayari. Hindi pa rin siya nito nakikilala.Four weeks after nitong ma-hospital ay nagising ito. Yung araw na iyon ang masasabi niyang isa sa pinakamagandang araw na nangyari sa kaniya sa buong buhay niya dahil wala na sa kapahamakan ang mahal niya pero kasabay ng pagkakahinga niya ng maluwag ay ang pag-guho ng mundo niya lalo na nung tu
Third person point of view"Why didn't you let me in with her!?" Singhal ni Arisson sa mga magulang niya. Kanina pa sila dito sa labas ng operating room pero hanggang ngayon ay hindi pa rin lumalabas ang mga doctor na tumitingin sa fiance niya. Kanina pagkadating nila sa hospital pagkakita pa lang ng doctor kay Joana Mei ay kaagaad na ng mga ito idinala ng operating room si Joana Mei. Hindi niya mapigilan ang magwala dahil hindi siya hinayaan ng mga ito na makapasok sa operating room. "Arisson, will you stop shouting for goodness sake, we're in a hospital!" Madiing pagalit ng Mommy niya. Umigting ang panga niya at hindi niya maiwasan na masaktan dahil sa pananalita ng Mommy niya."Hindi mo naiintindihan Mom, si Joana Mei iyon, yung fiance ko nanganganib ang buhay niya at nandito lang ako at walang ginagawa!" Malakas na wika niya at hindi na niya napigilan ang pagtulo ng luha niya dahil sa magkahalong takot at frustration."Anong magagawa mo kung nasa loob ka ng operating room? Do
Third person point of view"W-What d-did you do to her?" Nahihintakutang tanong ni Lauren.Kanina matapos kumidlat ng malakas ay nakita niya ang pagbagsak ni Arisson kasabay ng pagtama ng liwanag ng kidlat sa kinaroroonan ni Sebastian. Maging siya ay gusto niyang bumagsak nalang dahil sa nakita niya. Hindi niya maiwasan ang maawa kay Arisson lalo na ng pagkatapos nitong tawagin si Joana Mei ay biglang bumukas ang ilaw sa buong paligid at doon ay malaya na nilang nasasaksihan ang hitsura ni Joana Mei.Puno ng dugo ang ulo nito na umagos na hanggang sa mukha nito."H-Hayop k-kayo!" Nanginginig ang boses na sigaw ni Brent.Hindi niya maiwasan na sisihin ang sarili dahil alam niyang isa siya sa dahilan kung bakit nangyayari ito. Noong una ay tinutulungan niya si Brenda dahil malaki ang utang nang loob niya dito pero nung tinraydor siya nito ay nagkaroroon siya ng pagdududa hanggang sa pilit niyang hinahanap sa kaibuturan ng utak niya ang dating Brenda na nakilala niya pero tuluyang naw
Third person point of viewInihinto ni Arisson ang kotse niya sa entrance ng isang malawak na mansiyon. Tinignan niya ang cellphone niya para siguraduhin na tama ang address na napuntahan niya at nung makasiguro na ay saka lang siya bumaba.Kasabay sa pagbaba niya ay ang pagdating ng sampung magkakasunod na sasakyan. Sa pinakaunang sasakyan ay bumaba ang Daddy niya at Daddy ni Joana Mei, sa ikalawa at ikatlong kotse ay ang mga tauhan nila kasama si Kaloy na nagising na pala mula sa pagkaka-comatose. Sa ikaapat na kotse ay bumaba si Lauren at ang isang lalaki, tinignan niya si Lauren at nakita niya na puro galos at sugat ang mga braso nito at mukha.Kaagad siyang nagtaka kung ano ang nangyari dito dahil maayos naman ito ng iwan niya kanina. Sa ikalimang kotse ay bumaba si Lancellot Wy na masamang tingin kaagad ang ipinukol sa anak.Napailing siya dahil mukhang itong mag-ama ay magpapatayan na.Imbes na pagtuunan ang mga ito ng pansin ay nilapitan nalang niya ang kaniyang magulang.
Third person point of view"Wake up Princess, masyado ng mahaba ang tulog mo," ani ni Brenda habang nakatingin kay Joana Mei na unti-unti ng nagigising mula sa mahimbing na pagtulog.Hindi alam ni Joana Mei kung isang oras or may isang araw na ba siyang nananatili dito pero isa lang ang alam niya, nag-aalala na sa kaniya si Arisson.She was unsettled for awhile hanggang sa isang matinis na boses ang nagpabalik sa kaniya sa ulirat.Nanlalaki ang mga mata na napatingin siya kay Brenda na malaki ang pagkakangisi sa kaniya."How's your stay?" Nang-uuyam na tanong nito.Umigting ang panga niya at ibayong galit ang naramdaman niya."Nasaan ako?" Ganting tanong niya imbes na sagutin ang tanong nito.Lumawak ang pagkakangisi nito, "what a cliche line," pang-aasar nito."Hayop ka Brenda, saan mo ako dinala!?" Pasinghal na tanong niya at nagsimula na siyang magwala sa kinauupuan niya.Nakita niya ang ngiting tagumpay na sumilay sa labi ng demonyong kaharap niya."Kung ako sa iyo ay hindi ko gag
Third person point of view"Nasaan si Joana Mei at Brent?" Inulit niya ang tanong niya dahil hindi ito sumagot sa nauna niyang tanong.Mag-iisang oras na sila dito sa may parking lot ng condominium pero hanggang ngayon ay nakatayo lang ito sa harapan niya at nakangisi.PAK!Dahil sa inis niya ay hindi na niya napigilan ang sarili na sampalin ito ng sobrang lakas dahilan para bumagsak ito at manghina. Wala sa bokabolaryo niya ang manakit lalo na ng babae pero para kay Joana Mei ay kahit ilang babae handa siyang saktan para lang maging ligtas ang fiance niya at ang baby nila sa sinapupunan nito.Sinamantala niya ang panghihina nito, binitbit niya ito at isinakay sa trunk ng kotse niya. "Fuck Arisson palabasin mo ako dito!!" Dinig niyang pagwawala ni Lauren kasabay ng malalakas na kalambog..Hindi niya pinansin ito naglakad siya papunta sa driver side at sumakay ng kotse.Bago paandarin ang kotse ay nag-chat siya sa mga magulang niya para sabihin kung saan siya maaaring puntahan at sina
Third person point of view"Nagawa mo ba yung utos ko? Nakuha mo ba si Joana Mei?" Magkasunod na tanong ni Brenda sa lalaking bagong dating lang.Napabuntong hininga ito at pagod na ibinagsak ang katawan sa malambot na sofa.Napasama ang tingin na ipinupukol ni Brenda sa pagiging carefree ng kaharap niya, kaya naman naisip niya na putulin na ito habang maaga pa."Sebastian, tinatanong kita kung nagawa mo ang inutos ko, nakuha mo ba si Joa-!" Natigil siya sa sinasabi niya ng biglang bumukas ng malakas ang pinto at iniluwa non ang dalawang lalaki at ang babae na matagal na kating-kati na siyang saktan.Sa gilid ng mga mata niya ay nakita niya si Sebastian na nakangisi habang nakatingin sa kaniya."Unlike your friends man, mas magaling ako pagdating sa ganitong bagay," buong pagmamalaking anito.Napairap siya pero may katotohanan ang sinasabi nito kaya naman hinayaan nalang niya itong magyabang."Magaling dalhin ninyo ang babae na iyan sa basement at siguraduhin ninyo na hindi makakataka