Ang saya ko ngayon dahil nakauwi na si papa. Pero nakakapagtaka lang. Bakit biglaan ata ang pag-uwi ni papa. Ang alam ko kasi, tuwing December lang sila umuuwi. Pero ang mahalag nandito na si papa. Makakasama na namin siya ulit. Kaya binilisan ko na ang pagpapalit ng damit upang matulungan ko pa si mama na e-prepare yung paboritong ulam ni papa na chorizong pancit."Bret, tawagan mo nga ang kapatid mo. Bakit hindi pa siya nakakauwi hanggang ngayon. Baka dumating na yung papa mo at wala pa siya. Baka magalit 'yun." Utos ni mama habang inaayos ko ang lamesa."Sige na." Dugtong pa niya.Kaya hindi ko na lang tinapus ang ginagawa ko at bumalik ako sa kwarto para kunin ang cellphone ko. Saan ba kasi yung kapatid ko at hindi pa siya nakakauwi.*DialingOut of coverage area raw. Hah? Bat di ko siya makontak. Ang pumasok agad sa isip ko ay kung baka napahamak na yung kapatid ko. Kalat pa naman ang balitang may ng re-rape sa kabaling barangay. Baka na pano na 'yun. Kailangan kong sa
Kaya pala umuwi si papa ng mas maaga marahil sa nakakuha sila ng maraming malalaking isda. Kaya pinauwi na sila dahil lampas na sa net worth ang kuha nila. Masaya naman ako na nakauwi na rin si papa. Makakasama na namin siya sa pasko. At may makakasama na rin si mama dito sa bahay kapag papasok kami sa school.Naaawa kasi kami kay mama pag-umalis na kami ng bahay. Wala siyang kausap at katuwang sa gawaing bahay. At least ngayon, may kasama na siya. Si papa pa.Naghuhugas ako ngayon ng pinggan dahil nag request yung kapatid ko na, ako muna maghuhugas dahil may gagawin pa raw siyang project at bukas na ang submisyon nito. Sila mama at papa naman ay nasa kwarto na, pinahinga muna namin si papa dahil pagod siya sa byahe. Pagkatapos ko dito, pupunta na ako sa kwarto para magpahinga na din."Nak, malapit ka na bang matapus diyan?" Wika ni mama palabas galing sa kwarto nila ni papa."Ma." Sagot ko sabay tingin sa kaniya at bumalik sa paghuhugas."Malapit na po. Wag na kayong mag-alala. Bumali
I was 7 years old when my father left us. He filed a divorce noong nasa Florida pa kami. My mother is a Filipina and my father are an American. Noong nagdivorce ang mga magulang ko. My mother decided to go here in the Philippines.Life here wasn't so easy. Naghanap ng kahit anong trabaho si mama at lahat ng puwede niyang pasokan, pinapasok niya. Most of the time, naaawa na ako kay mommy ko.Kaya naghanap ako ng trabaho after I graduated senior high school. Maswerte naman akong nakapasok sa isang club dito sa Davao at dun ko nakilala si Calvin. Siya ang naging kaibigan ko sa trabaho. Sabay kami umuuwi at pati na rin sa pagpasok. Pareho kaming waitress.Until one day, sinama ko si mama sa pinagtratrabahoan ko para makita at malaman niya kung saan ako pupuntahan kung sakaling may kailangan siya sa akin while I'm working. Pinakilala ko siya sa boss kong chinese. Hindi ko alam na pinopormahan pala ng boss ko si mama. Nalaman ko na lang na, sila na. After nung birthday ko Last year.
"Bro! Kanina ka pa ba naghihintay?" Tanong ko kay Calvin na ngayo'y nakatayo sa labas ng gate nila habang binubuksan niya ang gate. Habang ako nama'y nasa loob ng sasakyan."Hindi naman. Tamang timing ka lang." Sagot niya habang papalapit sa akin."Ano? Tara!" Pag-aaya ko."Sandali lang. Kukunin ko muna phone ko sa loob." Sabi niya sabay alis.Ilang minuto lang at nakabalik agad siya. Magkatabi kami at nasa front sit siya umupo. Napansin ko agad ang suot niyang pang itaas. Bigay kong puting T-Shirt nung birthday niya. Nang makarating kami sa bahay. Pumunta kami sa gilid ng pool at nag-usap tungkol sa plano ko para kay Bretta."Bro, ano ba kasing problema mo at bakit bigla ka atang umiiwas kay Bret? Alam mo naman siguro na nasasaktan na yata yung tao." Pagtatakang tanong ni Calvin.Hindi ako makasagot ng diretso. Hindi ko rin alam kung paano ko sasabihin kay Calvin yun
Ilang buwan ang lumipas at matatapus na rin ang unang isang taon ko sa college. Makakawala na rin ako sa stress at sa mga monster kong professors.*PlokBiglang tumunog ang phone ko habang nasa loob ako ng comfort room. Naliligo kasi ako ngayon dahil may lakad kami ni Cyrus.Hindi ko tuloy nasasagot ang tawag niya. Kaya nagmamadali na akong magsabon at magshampoo para masagot ko na mga tawag niya. Mga ilang tawag na niya 'yun, eh."Bretta!" Malakas na tawag ni mama."Po?" Sagot ko naman ng pasigaw din."Kanina pa yang phone mo. May tumatawag.""Opo, naliligo pa ako ma.”Nang matapus na akong maligo. Agad akong nagtapis at tiningnan kung sino ang tumatawag. Excited ako at kinikilig dahil excited na siguro si Cyrus sa date namin.Pagtingin ko sa phone ko. Napalitan ang pagka-excited at saya ko ng makita kong ibang
Umupo kami sa isang wood carved chair na ang bawat dulo ay may malalaking gulong ng kalesa. Ngayon ay nakaharap kami sa mga nakatanim na bulaklak.Hawak-hawak niya pa rin ang mga kamay ko at hinahaplos niya ito nang mabagal. Nanginginig din ang kaniyang mga kamay. Kinakabahan na rin tuloy ako.Bakit kaya nanginginig ang kaniyang mga kamay? Kinakabahan ba siya sa gusto kong ipagtapat sa kaniya o baka natatakot siya na hindi niya ako kayang tanggapin. Sobrang dami ko talagang naiisip agad. Advance ko atang mag-isip. Erase erase!"Tell me, babe. You know that I love you and I should accept you, kahit ano at sino ka pa. It doesn't matter kung ano pa 'yan." Sinusubukan niyang pagaanin at palakasin ang loob ko.Huminga ako ng malalim at diniinan ang pagkakahawak ng kamay ko sa kamay niya. Pinapawisan na ang aking mga palad. Kinakabahan at halos maubusan na
"So, babe. Anong gusto mo kainin natin?" Tanong ni Cyrus sabay hablot ng waist ko pero gentle."Kahit ano. Basta kasama kita."Tapus tumayo siya at nag-ayos nang suot niyang damit. "Magpahinga ka na lang muna dito. While I'm going to prepare our foods to eat." Paalam niya.I just smiled and let him go for a short period of time. Ayaw kong pakawalan ng matagal yung lalaking matagal ko nang hinihintay noh. Since hindi ko pa feel ang matulog at hindi pa kami kumakain. I decided na, ikutin na muna ang buong maliit na bahay. Para siyang bahay kubo pero modernized ang pagkakadesinyo, both interior and exterior.Hanggang sa dinapuan na ako ng pagod. Bumalik ako sa kama at hinintay na lang na tawagin ako o balikan ni Cyrus. After mga halos kalahating oras ang tagal. Bumalik na si Cryus. Naririnig ko ang yapak niya patungo rito sa kwarto. Kaya nagkunwari akong tulog at hinintay ko siyang ma
Agad akong lumabas ng bahay na nakasuot pantulog lang. Pinuntahan ko ang napag-usapan naming tagpuan. Pagdating ko sa harap ng gym ay kinabahan na agad ako dahil alam kong demonyo ang makikita ko. Madilim ang paligid at tanging mga ilaw na nagmumula sa mga bahay lamang ang nagbibigay liwanag dito sa gym.Hindi ako mapakali kaya panay lingon ako sa paligid. Hinahanap ko ang demonyo hanggang sa may narinig akong sitsit sa bandang likuran ng stage. Natakot ako at mas lalo akong natakot dahil makikita ko na nang malapitan ang demonyong ng baboy sa akin noon."Mabuti at tumupad ka sa usapan natin." Masaya nitong sabi."Anong kailangan mo? Sabihin mo na agad at para matapus na itong kabaliwan mo!" Galit kong tugon."Bakit parang gigil na gigil ka sa akin? Gusto mo ba ulitmatikman ang gata ko?" Sobrang manyak talaga nitong halimaw na’to."Subokan mong lumapit at sisigaw
Sumunod ako sa abroad kung saan nakatira si Tito Carlos. Dahil nga sa nangyari sa amin ni Cyrus. Kailangan kong mag move on. Kahit mahirap, kailangan kong maging matatag. Nagbabasakali rin ako na sa pagpunta ko sa ibang bansa kung saan mas malayo sa lugar na parati kong maiisip ang mga memories naming magkasama ay mas madali ko siyang makakalimutan. At para madala ko rin ang aking pamilya pag naging successful ako sa pagtatrabaho dito.Mag o-one-year na ako dito sa Canada. Hindi ko na gaano naiisip si Cyrus. Nung sinabi niyang, sana hindi mawala ang communication namin. Binura ko lahat ng puwede magconnect sa amin. I chose not to hear anything from him. Para sa ikakabuti ng lahat.I've been dat
A day before the Party sa bahay nila Cyrus. Noong una niya akong dinala sa bahay nila para ipakilala sa parents niya."Tita? Sigurado po ba kayo sa desisyon niyo?" Tanong ni Calvin."Oo. I know na magiging mahirap para sa anak ko. Pero ito ang makakabuti kung hindi natin susuwayin ang kagustuhan ng husband ko. He done too much for us."A month before nagkakilala si Bretta at si Cyrus."Hon.""Ano yun hon?""I have something to tell you very important."Lumapit ang mommy ni Cyrus sa husband niya kung saan nakaupo sa kama nila.
"I'm so sorry ma. Ang sakit-sakit lang kasi talaga.," habang umiiyak ako. Naramdaman kong nababasa na ang left shoulder ko. Umiiyak rin ba si mama? Mas sumikip tuloy ang dibdib ko. I grabbed her back shirt hugging her so tightly."Ate," biglang dumating si Letecia.Lumingon ako para tingnan siya. Kitang-kita ko rin sa mukha niya ang lungkot, nakikiramdam dahil kapatid niya ako."Bakit anak?" Tanong ni mama."May gustong kumausap kay ate. Si Kuya Cyrus po. Nandito na po siya. Naghihintay sa baba." Sagot naman niya habang nakatayo lang sa gilid ng pinto.Tumingin ako sa mga mata ni mama. Umiiyak rin nga siya. Hinihintay ko ang magiging response niya sa sinabi ni Letecia. Kung baba b
"I'm so sorry about this Bret. I can't do anything para salbahin ang relasyon niyo ni Cyrus. Wala akong magagawa kundi sundin rin ang gusto ni Tita. I owe her a lot, even my life. Utang ko sa kaniya lahat-lahat ng meron ako ngayon. Nung namatay si mama. Si Tita na ang bumuhay sa akin simula nung napangasawa ni Tita yung amo namin ni Cyrus. We have nothing without Tito. Dahil sa kaniya nagkaroon kami ng chance upang mamuhay bilang isang marangal na lalaki at tao. Kaya ang matutulong ko lang sa inyo ngayon ay ang paghiwalayin kayong dalawa. Pag nag-usap na kayo ni Cyrus. Siya na mismo ang sasagot at magsasabi sayo lahat-lahat ng mga bagay, at katanongan diyan sa isip mo. I am really sorry talaga Bret. Goodbye Bret."At umalis na siya.Wala akong maisagot sa sinabi ni Calvin. Ang tanging nagawa ko lang ay ang umiyak ng umiyak. I am not prepared. Bigla-bigla na lang kasi itong nangyari. Hindi ko 'to nakit
"Timothy! Wake up!""What is happening to him?""He's just dreaming," a voice coming from nowhere. I tried to find those voices. Until I felt something hurtful sa mukha ko. At unti-unti kong dinilat ang aking mga mata, sabay hawak sa pisngi ko."Ouch, that hurts!""What happened to you? You're dreaming like being possessed by something," as mommy describe me nung naniginip ako."It was nothing. I'm just tired." I answered.
Makita ko si Calvin papasok sa loob ng Jollibee. What is he doing here? Bakit pinapasok siya ng guard, eh hinarang nila ako kanina. So, I check my watch and found out na it's eight a.m. na pala. Kaya bumaba muna ako ng car at bumalik sa loob to order some foods to eat. Since nag coffee lang naman ako kanina.Diretso lang akong pumasok sa loob without giving some looks sa guard. Hindi naman niya ako pinigilan. Open na nga sila dahil may mga employee na silang nakapwesto na. Pero pinagtataka ko, bakit wala dito sa loob si Calvin. I just saw him entering here kanina, hah. Pano yun nawala? Baka nasa comfort room. So, nag order na lang muna ako ng burger and fries with drink. Hihintayin ko na lang siya dito sa table na sentro lang sa comfort room. Makikita ko siya dito agad paglabas niya.
Bretta's P.O.V."Nagawa niyo na ba assignment natin sa Home Economics?""Good morning Bretta!""Sana wala si Madam ngayon noh!""Anong na rank mo sa ML pre?"At the moment, nandito ako ngayon sa loob ng laboratory namin. Kahit wala pa yung professor namin, pumasok na kami at kumuha ng plastic na upuan para rito na lang kami sa loob maghihintay sa kaniya. Para kung dumating siya, edi, at least we're comfortable and ready para makinig sa lecture niya for today."Pag lumagpas na ng fifteen minutes at wala pa rin si madam! Sinasabi ko sa inyo, lalabas na talaga ako. Wala pa nga akong kain dahil sobrang nagmamadali akong makarating dito sa school. Tapus hindi man lang
While waiting, I decided to sit na sana. But, biglang dumating yung crew na kausap ko kanina lang."Sir?"Kaya hindi ko na lang tinuloy ang pag-upo. I stand straight and fix my top clothe. And replied him."Yes?""Miss Reyes told me na... puntahan niyo na lang po siya sa loob ng office niya. She is waiting inside," sabi niya with matching good morning feels.I smiled as a substitute for saying thank you. Then I proceed to Alecia's office. I don't know... there's something bothering me habang naglalakad ako patungo sa office niya. My junior's head is reacting down there. Hindi ko alam what'
Maaga akong pumunta ng school dahil kailangan na namin umpisahan ang pagdecorate ng gym. Tomorrow na kasi ang event."Okay everyone, gather around!" Sigaw ni mayor."Nabili na namin lahat ng materialsna gagamitin natin ngayon. Please do cooperate and let's start?" Hudyat niya.Since, hindi naman ako marunong sa pagdedecorate pero masipag naman akong tumulong at sumunod ng instructions. Kaya may pakinabang naman ako kahit papaano."Bretta! Pakilagay ng glue rito sa cartoon at pagkatapus ay lagyan mo ng glitters." Utos ni mayor."Sige mayor. No problem."Inabot ata nang mga 30 minutes bago ko natapus ang pinagawa s