Gamit ang kanilang bilis ay agad na pumalibot sa akin ang lima habang ang kasama nilang tumilapon kanina ay wala ng malay. Hindi na nakatiis pa ang lalaking nasa aking likuran at agad siyang umamba ng saksak na siyang aking naiwasan samantalang sumugod na din ang nasa aking harapan. Tila hudyat iyon sa kanilang lahat kaya sabay-sabay silang sumugod.Agad kong ginamit ang aking bilis at nawala ako sa gitna nilang lahat sabay agad kong siniko sa batok ang isa na siyang nagpatumba dito. Agad na napatingin sa aking direksyon ang apat na tila gulat pa sa aking bilis. Agad na inambahan ng isa ang aking tagiliran na agad kong naiwasan sabay sinipa ko ang kaniyang kaliwang binti na siyang nagpatumba sa kaniya.Agad akong napahakbang pakanan dahil sa naramdaman ko ang isang lalaking umamba mula sa aking likuran. Mabilis akong humarap sa kaniya sabay pilipit sa kaniyang kamay na may punyal na siyang nagpatunog sa kaniyang buto. Agad siyang humiyaw at napaluhod kaya tinuhod ko ang kaniyang dibdi
Third Person's P.O.VThe Sanctuary... A paradise for those creatures that had triumph to fight the strong urge to drink blood. Everything is dream-like while it is surrounded by a magical force-field that hid the Sanctuary from the rest of the vampire world. Trees are ever so standing strong with its mossy trunks while its leaves can have all the colors of rainbows depending of the rarity and classifications.The grassy lands are all green but shades of gold can be seen as well. The rivers and other bodies of water is calm and soothing with crystal clearness where fishes with different sizes, species and colors have found their forever home. The wind is gentle on everything that it touches and sometimes it's embrace can be felt that warm up every broken and chaotic soul.Every corner of this paradise is beauty and elegance like everything was curved by the most skilled sculptor. The silence of peace is like a music played by the greatest musicians. Every eyes that are blessed enough t
Third Person's P.O.V"Shall we start?" prenteng pahayag ng diwata habang akma na sanang aalma si Vreihya ngunit sa pagpitik nito ng kaniyang daliri ay agad na nabalot sa kadiliman si Vreihya. Wala na ang magandang kagubatan ng sangtuwaryo. Kahit saan siya tumingin ay wala siyang makita kundi purong kadiliman habang tila may liwanag na sa kaniya lamang nakatutok. "Mino! Kypper!" agad niyang sigaw habang tumitingin sa kaniyang likuran ngunit wala siyang nakita. "Circa!" agad na singhal ng prinsesa dahil batid niyang wala ang kaniyang mga kasama. "They have their own journey," prente lamang na pahayag ng diwata habang matamang nakatitig sa prinsesa. "Saan ba tayo huling natapos?" tila tamad nitong pahayag. She placed her fingers on her chin to indicate that she is thinking about something."No!" agad na singhal ng prinsesa dahil batid nito ang binabalak ng diwata. Akma na sana siyang tatakbo upang umatake ngunit agad na kinumpas ng diwata ang kaniyang kamay at sa pagtakbo ni Vreihya ay
Vreihya's P.O.V"Ca-Calix," mahina kong usal habang sapo ang aking dibdib. Tuluyan ng nanlabo ang aking paningin dahil sa aking pag-iyak. Hindi na dapat pang sumariwa sa akin ang mga ala-alang iyon. "Who do you think you are to question if Mino would be mine or not dahil lamang sa nasa isip ko pa din na si Calix na lang sana?" madiin kong panimula sa diwatang nakatitig lamang sa akin."Hindi mo ako masisisi na manghinayang para sa aming dalawa. You saw it yourself! Alam mo kung gaano kaganda ang pinagsimulan naming dalawa," marahas kong pahayag sa kaniya. Kahit sino naman ay maghihinayang dahil sa maganda naming pinagsamahan. He is supposed to be the one and no one else!"Pathetic! Ikaw itong nagtutulak kay Calix na kalimutan na ang kagustuhan na sana kayo na lamang ngunit ikaw ay hindi din maialis sa isip ang kahilingan na ito," mayabang lamang niyang saad sa akin. Lagi naman niyang nais na ipitin lagi ang aking isip na parang isang laro sa kaniya na makita akong nalulunod sa sarili
"Entrante! Circa! Wala akong panahon para dito!" malakas kong sigaw at gamit ang aking bilis ay sinubukan kong tunguhin ang pinto na kaniyang binuksan kanina ngunit nang makalapit na ako ay bigla na lamang itong naglaho."You have every time in this world," agad kong rinig sa kaniyang tinig kahit pa wala siya mismo rito. "So here is our rules whether you like it or not," agad niyang panimula habang mag-isa na lamang akong nakatayo sa kadiliman at ang liwanag na nakatutok sa akin ang nagsisilbi kong ilaw.Napakuyom na lamang ako sa aking magkabilang kamao dahil wala na akong magagawa. She is the ruler of this sanctuary at sa ayaw ko man o hindi ay mas malakas siya sa akin. This is her territory and her solemn duty. Ito ang kapalit ng aming pagtatago sa lugar na ito upang mapanatiling ligtas sa Mino.Hindi ko maiwasang isipin kung ano ang kalagayan niya sa ngayon. Baka hindi niya kayanin ang ginagawang paglalaro sa kaniyang isipan. Agad akong napatingin sa aking harapan dahil sa tila pa
Nagising ako mula sa isang ingay sa malawak na silid. Marahan kong iminulat ang aking mga mata at dahan-dahan na tumayo. Nakatulog na pala ako dahil sa pagod kanina sa labanan. Isang hagdanan paitaas ang bigla na lamang sumulpot sa isang pader sa aking harapan.The stairs are made with bricks just like the walls of this tower. Marahan ko ng tinawid ang hagdanan paitaas. Sa una ay dilim ang makikita patungo sa pasilyo ng hagdanan ngunit sa aking patuloy na pag-akyat paitaas ay unti-unting nasisindihan ang mga lampara na nakalagay sa pader.Ilang minuto pa ng tahimik kong paglalakad ay natanaw ko na ang isang pinto. Bahagya kong tinakpan ang aking mga mata dahil tila nabigla ang mga ito sa biglang liwanag. Sa aking paghakbang upang makapasok ako dito ay agad na naalis ang pagkakaharang ko sa aking mga mata kasabay ng panlalaki ng mga ito.Isang malawak na damuhan na napapaligiran ng malawak na taniman ng mga puno at iba't-ibang halaman. Agad akong niyakap ng preskong hangin at ng init n
Third Person's P.O.V"It's time to wake up," a gentle voice uttered and Mino felt a light tap on his left cheek. His forehead furrowed for a second but his eyes widened when he realized where he really is. Mabilis niyang inangat ang kaniyang paningin mula sa pagkakayuko at agad niyang nakita ang diwata na nakayuko nang bahagya upang gisingin siya.Mabilis niyang inilihis ang kaniyang paningin dahil sa nakikita nito ang kaniyang dibdib dahil sa uri ng kasuotan nito. Pinaglakbay niya ang kaniyang paningin upang makita kung nasaan siya. Nakupo siya sa isang magarbong upuan na tila yata gawa sa tunay na ginto.Sa harap niya ay isang napakahabang lamesa habang may nakahandang mga pagkain dito na tila ba may engrandeng okasyon. Hindi niya maiwasan na maisip na tila isang engrandeng hotel ang lugar dahil sa eleganteng disenyo ng mga pader at mga kagamitan na makikita.There is an enormous chandelier above at the center of the table. He quickly pushed back his black hair dahil sa bahagya na i
Third Person's P.O.VAs our two heroines starts their journey and challenges, the enemies are also thriving to get their hands on them. Jealousy, anger and honor are the things that pushes them to do horrible acts. They are like hungry beasts searching for their prey and on the right moment they will bite their necks.The King sat on his golden throne while his chin is resting on his right palm. He cannot hide his excitement as the moment of searching for the downfall of the Zecillion kingdom is just inches away from his grasps."Isang kahangalan ang ginawa ng prinsesa!" galit na bulyaw kaagad ni Haring Arthur ng Calixtas. "Sinasabi ko na nga ba at may baho silang itinatago!", madiin na saad ni Reyna Elena. Nanatiling tahimik si Reyna Marayca sa kaniyang kinauupuan ngunit hindi maalis ang ngisi sa kaniyang labi.This is a big moment for them. This is the chance that they are all waiting for. Hindi pa din sila halos makapaniwala lahat sa katotohanan na kanilang natuklasan. King Ozyrus