"Happy Birthday, Rogue!"
Agad akong lumapit sa kaniya. Bakas ang gulat sa mukha niya dahil isang buong araw akong hindi nagparamdam. Napangiti ako. "Surprise!" tumawa ako at hinalikan siya sa labi.
"I thought you didn't know my birthday," aniya. Hindi ko talaga alam, sinabi lang ni Lennox.
"Happy Birthday, my love!" yayakap sana si Lennox kay Rogue pero tinulak ko na siya sa mukha gamit ang palad ko kaya napaatras siya at napanguso.
Nandito rin sila Carla at Carlo pati na si Nanay Melissa. Kami-kami lang ang nandito. Galing pa pala si Rogue sa Delavergne Entertainment dahil mukhang pagod siya. Sayang lang dahil hindi ito makikita ni Hailey.
Wala ak
WARNING: R-18. Read at your own risk.—Princess isn't just a normal girl. There's something in her. Lately, I've been thinking about what we had talked. I'm aware that I'm running out of time but I still can't decide yet. Hindi ko alam kung paano ko uumpisahan ang bawat ikikilos ko. Nawawala ako sa sarili. Ayokong magkamali."What's on your mind?"I looked at him. If he didn't show up to me, I wouldn't be in this situatuon. Baka mas madali pa ang hingiin na kapalit ni Leonzo sa akin.Rogue, what should I do...Naglakad ako patungo sa swivel chair ko. Nandito kami sa opisina ng bahay ko. Umupo ako at inikot 'yon patalikod sa kaniya. "I'm just tired." Sambit ko habang nakatulala sa madilim na kalangita
Hindi ako makapaniwala na mang-iiwan ako dahil nasanay akong palaging iniiwan at hindi ako makapaniwala na si Rogue pa ang iiwan ko.Iiwan ko siya kahit inutos niya kagabi na huwag ko siyang iwan.Tumayo ako at nagsimulang ayusin ang sarili ko. Gabi na at tulala lang ako kanina sa kama ko dahil ang dami kong iniisip. Bago matapos ang gabi na 'to gusto kong makasama si Rogue. Wala siyang ideya na pupuntahan ko siya ngayon. Free ang oras ko ngayong araw kaya sosorpresahin ko na lang siya sa pamamagitan ng pagpunta ko.Pagbaba ko sa harap ng building ni Rogue ay natigilan ako sa paglalakad nang makita ko kung sino ang lumalabas.Parang nagbalik ang lahat ng galit ko. Natigilan din siya sa paglalakad at agad nap
Nagising ako dahil sa sunod-sunod na pagtunog ng cellphone ko. Bahagya kong inangat ang sleeping mask ko at kinapa ang cellphone sa gilid ng kama ko. Inaantok kong sinagot 'yon."HUH?!" bumalikwas ako ng bangon. What did I just hear?"You heard me, Kae."Tinanggal ko ang sleeping mask at huminga ng malalim. "Are you sure, Mr. Thompson?" hindi makapaniwalang tanong ko."You must comeback. Your real fans are waiting for you. It's time for you to comeback in the industry."Napanganga na lang ako. I don't know what to say. I'm out of words. "I've been waiting for you and I think, we should announce your comeback. I have a big project for you." He continued."But..." napakamot ako sa ulo. Hindi ako makapaniwala na ang mismong C.E.O
"She might hurt you again,"I pouted when he turned his back from me. Napakamot ako sa ulo at sinundan siya. Humawak ako sa braso niya."May assistant naman ako, Rogue. Gusto kong..." napabuntong-hininga ako. Gusto kong ipakita sa kanila na kaya kong bumalik sa kabila ng mga nangyari.He faced me. "Okay. I'll be your assistant."Nanlaki ang mga mata ko. "Huh? Are you kidding me?" natatawang tanong ko.Seryoso ang mukha niya nang tinalikuran niya ako. "Kidding, my foot."Natawa pa ako at sinabayan siya sa paglalakad. Umupo siya sa swivel chair niya at nag-umpisang pirmahan ang mga papel na nakalagay doon.
After a month, natutunan ko rin ang self-defense. Magaling magturo si Rogue at madali lang naman akong matuto. At first, I wasn't interested but when I started practicing, I've realized that I would need this someday.Natawa tuloy ako nang maalala ko ang text message ni Rogue. Marumi na ba ang utak ko? Akala ko kasi ibang lesson ang ituturo niya, 'yon pala ay self-defense.Tinanong ko siya kung bakit gusto na niya agad magsimula at mas lalo akong natawa sa sagot niya."That man isn't trustworthy." Baka akala niya may gagawing masama sa akin si Landon.Pero may isa akong kinaiinisan. Sa tuwing nag ta-training kami ay hindi ko siya mabalibag dahil masyado siyang mabilis samantalang ako ay palagi niyang binabalibag.
"Are we... are we really going to do this?"My cheeks were wet because of endless tears. I tried to hold his hand but he just backed away. "D-don't do this." I pleaded him. I almost knelt down to beg him."We're done. Don't lower yourself." He turned his back from me and I started to cry out loud."Cut! Good job, Yzobelle!"Kahit cut na ay hindi pa rin ako tumitigil sa pag-iyak. One month has passed but the pain and sadness hasn't subsided. We broke up a month ago but it feels like yesterday."Yzobelle? Yzobelle, are you okay?" lumapit sa akin si Landon. Kusa na akong tumayo bago niya pa ako matulungan.Humarap ako kay direk at hum
Agad akong tumakbo palabas ng kotse ko. "Where are you?!" sigaw ko kay Attorney."Stay there! Akong bahala rito. Please, Mikaela. Just stay there. Ligtas ka sa bahay mo." Malakas kong hinampas ang manibela."Sa tingin mo ba tatahimik lang ako rito?! Kakasabi mo lang, Franchezka! Pinatay sila!""Listen to me, Luxury! This is for your own sake!" pakiramdam ko ay mapapaos siya dahil sa lakas ng sigaw niya. "Calm yourself. I'll take care of this. Calm down..."Huminga ako ng malalim at kinalma ang sarili ko. Binitawan ko ang cellphone ko kung saan. Malakas akong sumigaw dahil sa galit. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko.P-patay na ba talaga si Mommy? Hindi 'yon pumapasok s
"You have the right to remain silent and refuse to answer ques—" agad kong tinadyakan ang isang pulis na biglang sumulpot dahil akmang poposasan niya ako."Luxury!" sigaw ni Attorney pero umatras lang ako at sinipa ang kamay niya kaya nabitawan niya ang cellphone ko. Agad kong sinalo 'yon at akmang aawatin niya ako pero malakas ko siyang isinandal sa kotse at hinawakan ang hita niya para mabalibag siya. "I'm sorry."Mabilis akong pumasok sa loob at pinaharurot ang kotse ko. Mabilis ang tibok ng puso ko dahil sa nangyari. Someone framed me. Sino siya? Bakit niya 'to ginagawa sa akin?Seryoso akong napatingin sa cellphone ko. Anong laman nito? Anong ebidensya ang sinasabi niya?Pagdating ko sa bahay ay agad akong nag-impake. Sigurado akong wanted na ako. Hindi ko alam kung saan ako pupunta pero bahala na. Hindi
"Fuck!"I gripped my head because of what's happening right now. "Who's this?" I asked Parker. He was busy with something."Sino? Ah, 'yan? Si Mikaela Luxury. Artista 'yan, e. Bakit 'di mo kilala?"My eyes widened and looked again at my phone. She's trending. She's in the news and I know that I was the man in her scandal."Fuckshit," I cursed.I don't know what to do. Should I tell her that I was with her last night?"No! Fucking no!" I shook my head. "Princess would get mad if I—wait. What do I care?" my forehead creased. "Whatever! She left me and went with another man!" I said in a frustrated ton
"Ross!"Hingal na hingal na ako kakahabol sa kaniya. Ang tigas talaga ng ulo. "Come here, little boy!"Napatigil siya dahil sa tinawag ko sa kaniya at masama akong tiningnan. "Ma, I'm a big boy!" napangiti na lang ako."Fine. Come here, big boy!" hinihingal ko pa rin na sabi.He's just 10 years old but he acts like he's 18 years old."Ma, I don't want to study. Please." Pagod nitong sambit."Ross, you need to study. Come here! I'll drive you to your school," hinawakan ko na ang kamay niya kaya wala na siyang nagawa."Transfer na naman k
Pagkatapos mag beach ay niyaya ako ni Rogue umalis. Saan niya kaya ako dadalhin?Pinagsuot niya pa ako ng dress. Mukhang pormal na lugar ang pupuntahan namin. He's wearing a black long sleeve polo while I'm wearing a white formal dress.Tahimik kami sa byahe kaya naisipan kong buksan ang stereo at ang kanta ay Passenger Seat by Stephen Speaks.What is this? Bakit pamilyar 'to? Bakit parang nangyari na 'to?Nakakunot lang ang noo ko habang nakatingin sa labas. Pamilyar ang kanta na 'to... parang nangyari na talaga ang tagpong ito.Napahawak ako sa ulo ko nang sumakit ito."Hey, are you okay?" tinabi ni Rog
WARNING: R-18. Read at your own risk.—"Let's swim, Kae!"Pilit akong hinahatak ni Lyca pero tumatanggi ako. Hindi ko naman kasi alam kung marunong ba ako lumangoy o hindi."M-mamaya na lang," nahihiyang sagot ko."Bakit? Ayaw mo ba? Ang ganda ng dagat, oh!" excited na sabi niya at muli akong hinatak."Mamaya na lang, Lyca," sambit ko pero hinatak niya pa rin ako hanggang sa nakarating na kami sa dagat. Napabuntong-hininga ako.Hanggang tuhod ko pa lang ang tubig. Tahimik na nag fofloating si Justine habang nag haharutan si Sam, Lyca at Lennox. Parang mga bata.
Nakakailang.Kung kausapin nila ako, para bang kilalang-kilala nila ako.Hindi ko alam kung paano sila tutugunan dahil hindi ko sila kilala."Don't worry, Kae. We'll help you," sabi ng lalaking madaldal."Sabi naman ng Doctor, temporary amnesia lang 'yan. Fighting, Kae!" sabi ng mestiza."Yeah, don't worry." Sabi naman ng babaeng morena.Mahina akong napabuntong-hininga. Sumandal ako sa sofa at pinagmasdan ang lalaking sinasabi nilang boyfriend ko. Nasa harapan ko siya at seryoso lang na nakatingin sa akin na para bang pinag-aaralan ang mukha ko.In fairness, gwapo siya. He looks like an international model. Girlfriend niya ba talaga ako?"Paano natin siya tutulungan kung nagtititigan lang kayo?" sabat ng lalaking tahimik na kanina pa naglala
"Let's get married after this battle,"Napatingin ako sa kamay niya nang hinawakan niya ang kamay ko. Siya na talaga ang pang habang buhay ko.Kakabati lang namin kanina, at ito na agad ang sinabi niya."Yes, Rogue. Let's get married. Let's do that." I said and smiled.Masarap ang luto ni Lennox. Akala ko puro katarantaduhan na lang ang alam niyang gawin pero may pagka-romantiko rin pala siya."I love you, Yzobelle. Forever."Mas lalo akong napangiti."I love you, too, Rogue. Forever."
"Ganito kasi 'yan,"Biglang tumayo si Lyca, Samantha at Justine. "Hays! Walang kwenta 'yan," ani Lyca at pumasok na sa kwarto."Stand up, Kae. Don't waste your time." Ani Sam at hinatak ako patayo.Hindi na nagsalita si Justine at pumasok na lang. "Teka lang, baka maganda ang sasabihin niya." Sabi ko at tiningnan pa si Lennox."You'll regret hearing his advice. C'mon." Hinila pa ako ni Sam pero umiling ako."Ano 'yon, Lennox?" tanong ko."Give him a roses. Gusto ng mga lalaki na binibigyan sila ng rosas, e. Tapos sayawan mo, sexy dan—""WHO DO I NEED TO HEAR THIS? MY EARS!" binitawan ako ni Sam at pumasok na sa kwartong pinasukan ni Lyca.Napatingin ako
I lost my child on my own birthday."I'm sorry..."Nakatulala lang ako.Traumatized.Wala akong maramdaman kundi sakit.Nasasaktan ako pero wala nang luhang bumabagsak mula sa mata ko."Baby, I'm sorry." He tried to hold me so I spoke. "Don't touch me." Nakatulalang sambit ko sa kawalan.Hindi ako galit sa kaniya. Nagagalit ako sa sarili ko dahil hindi ko naprotektahan ang anak namin. Hinding-hindi ako magagalit sa kaniya dahil kung nandoon siya, alam kong gagawin niya ang lahat maprotektahan lang kami. Pero noong mga oras na 'yon, ako ang nando'n. Ako ang dapat nag protekta.Ngayon, hiyang-hiya ako kay Rogue. W
Hindi ko alam kung anong dapat kong gawin. Naguguluhan ako. Ang daming nangyari. Nakakapanghina ang lahat.My whole life was a lie.Nagalit ako kay Daddy dahil akala ko tinalikuran na niya kami ni Mommy pero lumayo lang siya sa amin para protektahan kami dahil pinagbabantaan ni Charlotte ang buhay namin.And now, he's lying on his bed... fighting for his life.Charlotte Verezo ruined my life, she ruined my family... she ruined our lives. Lahat ng pagmamalupit ni Dad ay arte niya lang dahil mas pipiliin niyang masaktan kami ni Mommy kesa tuluyang patayin.Kaya pala, kaya pala galit na galit si Mommy nang malaman niyang ipapakulong ko si Daddy. Alam