LOGINShare
Chapter 11
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Once i became a Loser Chapter 12
Ano 'to? Bakit siya nandito?Hindi ko alam kung nag iilusyon lang ba ako at nakikita ko siya rito sa labas ng bahay namin ngayon o talagang nakikita ko siya ngayon dito.Pero ano namang gagawin niya rito? Napatingin ako kay Mira at kinuha ko ang dalawang kamay niya."Mira, sampalin mo nga ako." utos ko sa kanya."Ha? Ano sabi mo?" tanong sakin ni Mira. Mukhang hindi niya yata na gets ang ibig kong sabihin."Sabi ko sampalin mo'ko. Baka kasi panaginip lang 'to at—" hindi ko natapos ang sasabihin ko nang bigla akong sampalin ni Mira.Ang bilis no'n, ah.Hindi 'yon gaano ka lakas at hindi rin 'yon mahina. Sakto lang dahilan para mapagtanto ko sa sarili kong hindi nga ito panaginip."Hindi ka nananaginip, okay?" sabi ni Mira. "Totoong nakikita natin siya ngayon dito sa harap ng bahay niyo."Dahil do'n, naniniwala na akong nandito nga siya at nakikita ko siya ngayon sa harap ng bahay. Pero bakit siya nandito? Ano ang pakay niya?Ay mali— hindi dapat ito ang tanong na pino-problema ko ngay
Last Updated : 2024-10-29Once i became a Loser Chapter 13
Alas kwatro ng umaga ako nagising para mag ligpit ng mga gamit na kailangan kong dalhin sa sinasabing resort kung saan kami mag ba-bakasyon ni Cedrick. Sabi kasi ni Mom susunduin ako ni Cedrick mamayang alas sais. Sinadya kong gumising ng mas maaga dahil kailangan ko ng dalawang oras para mag handa bago siya pumunta rito sa bahay.Hindi man lang ako inform na mangyayare 'to. May pa bakasyon pa ako kasama si Cedrick. E, kung bakit ba kasi wag na lang kaming mag bakasyon? kung gusto nilang mas makilala pa namin ni Cedrick ang isa't isa, pwede naman kaming lumabas at pumunta sa kung saan tapos uwi agad pagkatapos. Hindi 'yong magsasama kami sa loob ng ilang araw. Kailangan pa ba 'yon?Well, sa ayaw at sa gusto ko wala naman akong choice para tumanggi. Kaya go na lang ako.Dinala ko lahat ng mga gamit na kakailanganin ko kapag nando'n na ako sa resort. Isa na lang ang kulang... walang iba kundi Cellphone. Pero kakailanganin ko pa ba 'yon? Sino naman ang kukuntakin ko kapag nando'n na ako
Last Updated : 2024-10-29Once i became a Loser Chapter 14
Mga bandang alas onse na ng gabi no'ng hindi pa rin bumabalik si Cedrick. Tatlong oras na ang nakalipas simula no'ng mag away kami kanina kaya nag aalala na ako. Inaantok na ako kaso hindi ko maiwasang hindi isipin kung anong ginagawa niya ngayon sa labas o kung natutulog na ba siya? At kung natutulog na nga siya, saan siya natutulog?Wala nang available na room kaya impossibleng kumuha siya ng isa pang room para do'n matulog. At kung nagpapahangin man siya sa labas para magpalamig ng ulo, impossible namang aabutin siya ng tatlong oras do'n.Parang hindi na yata tama 'to. Iba na 'yong kutob ko, e.Hindi ko rin alam kung bakit pinag aalala ako ng isang 'yon ngayon.Bumangon ako bigla sabay sabing, "Baka naman nakitulog siya sa friend niya?"Nang maisip ko 'yon ay muli akong bumalik sa pagkahiga tsaka sinubukang matulog pero nang hindi pa rin ako matahimik sa kakaisip sa kanya ay bumangon ulit ako at lumabas para mag masid masid sa paligid. Baka kasi nando'n lang siya habang nag papala
Last Updated : 2024-10-29Once i became a Loser Chapter 15
Isa lang ang tanong na nasa isip ko ngayon.Walang iba kundi ang 'Anong ginagawa nila rito?'Parang wala naman akong nabalitaang susunod sila rito. Kasi in the first place, wala namang sinasabi sina Mama na susunod si Kuya rito at kahit siya wala ring sinabing susunod siya rito. Kasi sa pagkakaalam ko, hindi naman siya interesado sa mga ganito."Bakit nandito kayo?" tanong sa kanila ni Cedrick.Kagaya ko, nagulat rin siya no'ng makita sila rito. Lalo na no'ng makita niya si Jennie.Lumapit naman si Jennie sa kanya sabay hawak sa braso niya sabay sabing, "Of course, na miss kita kaya ako sumunod dito." sagot ni Jennie.Napatingin naman ako kay Kuya na hanggang ngayon magkasalubong pa rin ang mga kilay habang nakatitig sakin na animo'y lalamunin ako ng galit. Hindi ko tuloy alam kung anong klaseng kasalanan ang nagawa ko at galit na galit ang mga titig niya.Siguro kasi hanggang ngayon hindi niya makalimutan na sinagot sagot ko siya kagabi no'ng nag video call kami."Bakit nandito ka,
Last Updated : 2024-10-29Once i became a Loser Chapter 16
Napatayo ako ng dis oras matapos niyang sabihin sakin na dito kami magpapalipas ng gabi dahil wala kaming masasakyan pa uwi."Pero hindi naman pwedeng dito tayo magpapalipas ng gabi. Pwede naman tayong mag commute na lang muna."Umiling si Cedrick sa sinabi ko. No'ng una akala ko umiiling lang siya kasi hindi siya sumasang-ayon sa sinasabi ko pero mas malala pa pala do'n."Wala na tayong masasakyan papunta sa resort nang ganitong oras." sagot niya na ikinagulat ko naman.Ano raw? Wala na kaming masasakyan nang ganitong oras? "Bakit naman? Impossible naman 'yon.""Wala ng bus na bumibiyahe rito nang ganitong oras, ano."Napatingin ako sa relo ko. Mga bandang alas sais na rin 'yon.At talaga bang wala ng bus na bumibiyahe nang ganitong oras?Naks! Ang malas naman, o!"So san tayo magpapalipas ng gabi?" tanong ko sa kawalan ng pag asang makakabalik pa kami ng resort."May alam akong hotel dito. Kaso lang malayo. Lalo na't maglalakad lang tayo."Napahilamos ako sa mukha, "Bakit ba kasi n
Last Updated : 2024-10-29Once i became a Loser Chapter 17
Kinaumagahan, kinuha na namin 'yong cellphone ko sa repair shop at pagkatapos no'n ay umuwi na kami. Mga bandang alas diyes ng umaga no'ng makabalik kami sa resort.Pagdating namin, wala si Kuya do'n at tanging si Jennie lang ang nando'n. Nag usap sila ni Cedrick at ako naman deretcho lang sa room at nagpahinga dahil sa sobrang pagod sa biyahe. Maya maya pa ay pumasok si Jennie at nagtaka naman ako kung bakit siya naka ngiti kaya naman napatanong ako sa kanya."Ba't ka nakangiti?"Biglang takbo sakin si Jennie at niyakap ako sabay sabing, "Okay na ulit kami!!" nang nakangiti.Natuwa tuloy ako dahil sa narinig ko mula sa kanya. Hindi ko alam kung anong nakain ni Jennie at niyakap ako bigla. E, hindi naman kami ganito ka close para yakapin niya ako nang ganito. Pero okay na siguro 'yong ganito kami, at least, alam kong hindi na rin umiinit ang ulo niya sakin."Bati na kami, kinausap niya ako ngayon lang. Sobrang saya ko, Kendall!!" dagdag pa niya bago niya inalis ang mga yakap niya at
Last Updated : 2024-10-29Once i became a Loser Chapter 18
Alam ko na ang totoong ikaw, Paula.Nagpaulit ulit sa tenga ko ang sinabi ni Cedrick ngayon lang.Hindi ako makapaniwalang alam na niya ang totoo na hindi ako si Kendall.Hindi ko alam kung saan o papano niya nalaman 'yon. Pero natatakot ako ngayong alam na niya kung sino nga ako kasi baka ipagkalat niya 'yon sa lahat. At baka isipin pa niya na kaya ko kinakalaban si Jennie noon dahil gumaganti ako sa kanila which is totoo naman talaga 'yon.Pero ngayong alam na niya, hindi ko na alam kung papano ko lulusutan 'to.Lalo na't siya itong kaharap ko ngayon, ang ex ko na isa sa mga naging dahilan kung bakit ako pumayag na magpanggap bilang si Kendall sa kagustuhan kong makaganti.Pero ang tanong, bakit niya ako niyakap ngayong alam niyang ako si Paula? May dahilan ba para yakapin niya ako nang gano'n? Kasi in the first place, wala naman. Ang ine-expect ko pa nga kapag nalaman niya ang totoo ay magagalit siya sakin, ipapahiya niya ulit ako sa harap ng maraming tao at sabihing nagpanggap a
Last Updated : 2024-10-29Once i became a Loser Chapter 19
Agad na binitawan ko ang cellphone ko at muling nagpatuloy sa pagkain nang hindi nililingon sina Kuya na kanina pa pala nakatitig samin ni Cedrick habang busy kami sa pag uusap sa text.E, kung bakit ba kasi nawala sila sa isip ko bigla? Nakalimutan ko tuloy na kumakain pa pala kami at tanging ang focus ko lang ay nasa cellphone ko.Hindi ko tuloy alam kung obvious ba na ka text namin ang isa't isa.Tumawa pa kami nang sabay habang nakatitig sa kanya kanyang cellphone, hindi ba't parang obvious 'yon?Arrgg!!Tinusok ko ng tinidor ang karneng nasa plato ko dahil sa na badtrip ako. At dahil do'n, mas lalo kong naagaw ang attensyon nila."Okay ka lang?" tanong sakin ni Jennie habang nakatitig sa karneng tinusok ko gamit ang tinidor.'Yong reaksyon ng mukha ni Kuya e, parang walang gana sa buhay habang nakatitig din do'n.Napalunok ako ng laway tsaka pilit na ngumiti sa kanila sabay tango."Oo naman. Hehe." sagot ko kay Jennie.Buti na lang at hindi na niya tinanong kung may galit ako sa
Last Updated : 2024-10-29
Latest chapter
Once i became a Loser Chapter 35
Pinuntahan ako ni Mira sa bahay para tanungin kung makakapunta ako mamaya. Sabi ko oo. Tapos itong si Mira tuwang tuwa kasi nagbago bigla ang isip ko at nag decide ako na pumunta sa engagement ceremony ni Kuya na ang akala niya e hindi na talaga ako makakapunta.Hindi ko rin alam at bigla na lang nagbago isip ko no'ng napulot ko 'yong kuwentas na 'yon. Siguro kasi sign talaga 'yon na tanggapin ko na lang ang katotohanan at maging masaya na lang ako para kay Kuya.Wala na rin naman akong magagawa. At isa pa, baka hindi lang talaga siya ang tamang tao para sakin at may taong nakalaan talaga para sakin. Maaring hindi ko pa siya na me-meet ngayon pero alam kong dadating ang araw na makikilala ko rin ang taong 'yon. "So ano pang hinihintay mo? Bumili na tayo ng maisusuot natin!" nasasabik niyang sabi at napapatalon pa sa sobrang tuwa.Do'n na ako nagtaka. Kasi mas excited pa siya kaysa sakin pero wala naman siyang invitation card."Hoy, Teka nga. Ba't mas excited kapa d'yan? Ininvite kaba
Once i became a Loser Chapter 34
Nagliwanag ang mukha ko nang makitang nandito na siya at mas maaga pa siya kaysa sakin. Natuwa ako kasi nandito siya ngayon para kitain rin ako na ang akala ko e hindi siya pupunta. Nakaramdam ako ng tuwa at pananabik habang papalapit ako sa kanya.At nang nasa harapan na niya ako ay isang napakalawak na ngiti ang binungad ko sa kanya sabay sabing, "Salamat, kasi pumunta ka."Tumango naman siya pagkatapos at binigyan ako ng isang napaka gwapong ngiti."Oo. Nabasa ko 'yong text mo kagabi." sagot niya."Kanina ka pa ba nandito?" tanong ko pa."Hindi masyado." sagot naman niya. "Pero sinadya kong pumunta rito ng mas maaga. Kasi gusto rin kitang makausap." Napatingin ako sa baba habang pinipigilan ang mga ngiti ko. Inaamin ko, natutuwa at kinikilig ako ngayon. Sino ba naman kasi ang mag aakala na parehas naming gustong makausap ang isa't isa?Kinalma ko ang sarili ko. Huminga ako ng malalim sabay sabing, "Sige. Ikaw na mauna. Sabihin mo na ang gusto mong sabihin. Makikinig ako."Tumango
Once i became a Loser Chapter 33
Hinihintay ko si Cedrick sa may playground kung saan kami nag usap ni Jennie 2 hours ago. Dalawang oras na ang nakalipas simula no'ng matapos kaming mag usap at sakatunayan nga umuwi na siya.Pero ako, nandito pa rin. Parang nanigas lang at na blanko bigla ang isip sa mga sinabi niya sakin kanina. Ni hindi ko nga namalayan ang oras at pagabi na pala.Tinext ko ng tinext si Cedrick habang tinatanong kung nasan na siya. At ang sabi niya, malapit na raw siya. Nagsi bukas na 'yong mga ilaw ng streetlights no'n. 'Yong mga taong nandito kanina e nagsi uwian na. Napatingin ako sa kotseng pumarada sa gilid ng kalsada. At nang makitang si Cedrick na 'yon ay tumayo na ako at inayos ang sarili habang hinihintay siyang makarating sa kinaruruonan ko.Habang naglalakad siya papalapit sakin, wala akong ibang ginawa kundi ang titigan lang siya hanggang sa makaharap ko na siya.Ngumiti siya sakin. Isang ngiting napakalawak na parang walang ka proble-problema. Samantalang ako naman ay walang naging
Once i became a Loser Chapter 32
Pinuntahan ako ni Kendall pagkatapos ng nangyare kahapon para humingi ng sorry. Hindi naman kasi niya sinasadyang mangyare 'yon sa event kahapon.Pinatawad ko naman siya dahil do'n kasi alam kong wala naman siyang kasalanan. Hindi naman kasi nila malalaman na ako si Paula kung hindi sana nag suntukan si Kuya at si Cedrick at kung hindi sana um-epal si Jennie. Naka upo kami ngayon sa may swing habang nag uusap. Dito na siya nakipagkita sakin kasi hindi naman siya magtatagal dito at sakatunayan nga, tumakas lang siya sa bahay nila."Kamusta 'yong taong pinuntahan mo kahapon? Nakapag usap ba kayo?" tanong ko sa kanya habang nag s-sip sa Milktea na binili niya para sakin."We did." sagot niya. "Pero at the end, umalis pa rin siya. Umalis siya kasi alam naman namin pareho na kahit anong gawin namin, wala pa rin naman kaming magagawa. Alam naming hindi mag wo-worth kapag pinilit namin."Bigla akong naawa sa kanya. Base kasi sa boses niya habang nagsasalita siya e parang malungkot siya."Ok
Once i became a Loser Chapter 31
Lumapit ako kay Cedrick habang nakasunod naman ang tingin sakin ni Kuya. Nakita ko sa kamay ni Cedrick 'yong cellphone ko. Do'n ko lang napagtanto na naiwan ko pala 'yon nang hindi ko namamalayan. At siguro nagpunta siya rito para isuli 'yon sakin.Bago pa man magsalita si Cedrick na nagpunta siya rito para ibalik ang cellphone ko ay inunahan ko na."O, Babe." tawag ko sa kanya.Nakita ko namang kumunot 'yong noo niya na tila naguluhan masyado no'ng tinawag ko siyang babe. "Babe?" tanong pa niya sakin. Tapos napatingin siya kay Flynn tsaka muling napatingin sakin, "Isusuli ko lang 'tong phone mo. Naiwan mo kasi." aniya sabay lahad ng cellphone ko sakin.Kinuha ko naman agad 'yon sa kanya pero bukod sa tinawag ko siyang babe, may isa pa akong ginawa.Pagkatapos kong kunin sa kanya ang cellphone ko ay hinawakan ko 'yong kamay niya at sinadyang ipakita 'yon kay Flynn."Thank you, babe." nakangiti kong sabi. "Thank you rin sa time mo kanina. Next time date ulit tayo." dagdag ko pa.Naki
Once i became a Loser Chapter 30
Hindi ko naman intensyong makipag break sa kanya. Sa totoo lang, masyado ko siyang mahal para iwan ko lang. Pero wala akong choice kasi nga mahal ko siya, at kailangan ko ring isipin 'yong future niya. Makikipag break ako hindi dahil sa inutusan ako ng Mommy niya na hiwalayan ko siya. Kundi, makikipag break ako dahil alam kong kapag nagsama kami, maraming mawawala sa kanya. At masasayang 'yong future niya.'Yon ang totoong dahilan ko.Gagawin ko 'to kahit masakit, kakayanin ko kasi alam kong mas makakabuti 'to para sa kanya at pati na rin sakin. Mapapatanag ang loob ko kapag nakikita ko siyang ginagawa ang mga bagay na pinangarap niya no'ng bata pa siya.Pero heto siya ngayon sa harap ko, hindi matanggap na makikipag hiwalay na ako ngayon sa kanya. Hindi siya makapaniwalang sinabi kong makikipag break ako. At alam kong nasasaktan siya ngayon sa sinabi ko."Teka, anong sinasabi mo d'yan? Anong mag break?" naguguluhan niyang sabi.Umiwas ako ng tingin, hindi ko kayang titigan siya sa m
Once i became a Loser Chapter 29
Hindi na ako magugulat pa sa inaasta sakin ngayon ng Mommy niya. Kung iniisip niyang pera lang ang habol ko, pwes! nagkakamali siya.Nanginginig ako ngayon habang kaharap ang Mommy ni Flynn. Pero nilalabanan ko ang takot ko para ipakitang hindi ako basta bastang napapa Oo nang dahil sa pera.Hawak hawak ko ngayon ang cheque at hindi ko alam kung anong gagawin ko rito. Natatakot ako ngayon pero hindi ko lang pinapahalata sa kanya. Imbis na matahimik lang ako dahil sa sinabi niyang layuan ko ang anak niya ay humugot ako ng lakas ng loob para sagutin siya. Huminga ako nang malalim, inangat ko ang mga ulo ko at binigyan ng masamang tingin at nakipaglabanan ng mga titig do'n sa mga titig niya."Pasensya na po kayo, pero hindi po pera ang habol ko sa anak ninyo." saad ko at napangiwi naman ang Mom niya.Nakita ko sa mukha nito na hindi siya naniniwalang hindi pera ang habol ko kay Flynn."Kung hindi pera ang habol mo sa anak ko, impossible 'yon. Baka naman kasi kulang pa ang isang milyon
Once i became a Loser Chapter 28
Pag gising ko, nakita kong sobrang linis ng buong bahay. 'Yong kurtina nakatali, 'yong sahig sobrang kintab, 'yong cabinet napaka pulido at wala ng alikabok at 'yong mga gamit na nagkakalat sa kung saan e nakalagay na sa kinalalagyan nila.Tapos nakahanda na 'yong breakfast sa lamesa at puno lahat ng tubig ang tab namin sa kusina, gano'n din sa banyo namin pag tingin ko.Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko ngayon.Impossibleng magagawa niya 'to nang ganito ka dali.At anong oras siyang nagising kanina para lang mag linis, mag igib ng tubig at mag luto?"Good morning, Girlfriend ko!" Agad naman akong napalingon sa likuran ko kung saan nakatayo siya't nakangiti sakin."Your breakfast is ready." nakangiting sabi niya. "Ang gagawin mo na lang ay mag hugas ng kamay para kumain."Tapos lumapit siya sakin at dinala ako sa lababo para mag hugas ng kamay. Pagkatapos no'n, hinila niya 'yong upuan tsaka ako pina upo."Kumain ka na." aniya. "Tsaka kung gusto mong maligo, puno na lahat ng tubi
Once i became a Loser Chapter 27
1 week later~Ilang araw na akong walang tulog habang nag mumukmok lang sa sulok ng kuwarto ko matapos ang libing ni Lola. Hanggang ngayon, hindi pa rin ako makapaniwalang wala na siya. Ang bilis ng pangyayare at ngayon mag isa na lang ako sa buhay. E kung bakit ba kasi ang daya daya ng mundo. Bakit kailangan sakin pa mangyare 'to. Bakit kailangan isa ako sa mga taong naghihirap sa mundo samantalang 'yong iba ang sa-sarap ng mga buhay. Naiinis ako kasi ang unfair ng mundo para sakin.No'ng mga araw na nawala si Lola, wala akong ibang ginawa kundi ang umiyak lang nang umiyak at magmukmok sa kuwarto. Ni hindi ko nga kinakausap sina Cedrick at Mira sa loob ng ilang araw. Sinusubukan nila akong kausapin at pakainin pero hindi ko sila kinikibo at tanging nakatulala lang ako sa kung saan.Sinisisi ko ang sarili ko sa pagkawala ni Lola. Dapat hindi ako naging pabaya. Dapat dinalaw ko siya palagi. Nagsisi ako kasi masyado akong nawalan ng oras para kay Lola. Ni hindi ko man lang siya nagawa
