You ain't my boyfriend
“แน่ใจนะว่าจะให้ไอพีทอดปลาทูอะ” ต้นหันไปถามหญิงสาวที่กำลังง่วนกับการตำน้ำพริกอยู่อีกฝั่งกับกลุ่มเพื่อนอีกสองคน เพราะเขาไม่คิดว่าจะได้เห็นปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติของเพื่อนตัวเองที่ทอดปลาทูได้ แค่ทอดไข่เจียวครั้งก่อนยังต้องหาโล่มากันน้ำมัน แล้วครั้งนี้ทอดปลาทูมีหวังได้วิ่งหนีทั่วห้องเป็นแน่
“พีอาสาอะ พวกกูเลยไม่ขัด” ริชชี่ตอบเพื่อนตัวเองที่มีสีหน้าไม่ค่อยสบายใจเสียเท่าไหร่
“งั้นเจสซี่ เธอมาคุมมันแทนได้มั้ย เราไม่แน่ใจเรื่องคุมการทำอาหารของไอนี่เลยถ้าไม่ใช่ปิ้งย่างธรรมดาอะ”
“มึงไม่เชื่อใจกูเล๊ย?” พีถามเสียงสูงเมื่อเห็นท่าทีไม่มั่นใจของเพื่อนตัวสูงไล่เลี่ยกับเขาด้านข้าง
“กูเชื่อใจมึงทุกเรื่องเลยเพื่อน ยกเว้นเรื่องเมนูทอด” ต้นส่ายหัวเล็กน้อยพร้อมส่งสายตาขอความช่วยเหลือจากเพื่อนอีกสามคนที่กำลังทำหน้าที่ของตัวเองเช่นกัน
“อิไหนอยากกินเมี่ยงนะ ไปท
บทนำTime to Say Goodbyeโรงอาหารคณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง“ไปก่อนนะ” หญิงสาวยิ้มเปี่ยมเสน่ห์บอกลาเพื่อนสาวในกลุ่มหลังทานอาหารบนจานของตัวเองหมดเรียบร้อย เธอเก็บของใส่กระเป๋าสะพายข้างอย่างรวดเร็ว ก่อนร่างสมส่วนทรงนาฬิกาทรายจะลุกขึ้นหยิบจานเปล่าและแก้วน้ำอย่างเป็นนัย เร่งเพื่อนอีกสองคนให้ลุกตามไปยังจุดวางจานของโรงอาหารคณะ“รีบอะไรขนาดนั้นอ่ะอิเจสซี่ แฟนมึงเขาไม่ว่าอะไรหรอกมั้ง เลทนิดหน่อยเอง” ริชชี่เพื่อนสาวในร่างกำยำทักขึ้นเมื่อเห็นพฤติกรรมของเพื่อนลุกลี้ลุกลน“มึงจะเข้าใจอะไรอิตุ๊ด ช่วงโปรโมชั่นอิเจสมันต้องรีบทำคะแนนเดี๋ยวชวดของดีๆ ไป” น้ำเสริมขึ้นหลังจากเห็นหน้าไม่สบอารมณ์ของเพื่อนสาวที่กำลังยืนถือจานรออยู่“เขาเป็นแฟนกันตั้งนานแล้วมั้ยจะมาทำคะแนนอะไรอิน้ำ เพ้อเจ้อ ไม่เชื่อก็ถามมันดูสิ” ริชชี่ลุกขึ้นเดินนำเพื่อนไปยังจุดเก็บจาน“ยุ่ง!” เจสซี่อมยิ้มเล็กน้อยก่อนวางจานตามเพื่อน“อยากสบายแบบมึงบ้างจังเรียนจบ 3 ปีครึ่งนี่มันดีจริงๆ ได้นอนเล่นตั้งเทอมหนึ่ง” น้ำถอนหายใจเบาๆพร้อมวางจานข้างๆ“เอาอะไรมาสบาย เกือบตายตอนเรียนจบแล้วมึงลืมเหรอ” เจสซี่ตอบพร้อมหยิบโทรศัพท์มือถือในกร
ตอนที่ 1BYE NIOR I4 เดือนต่อมาLet’s Go Hotel“เสร็จแล้วไปต่อในเมืองป้ะ” ริชชี่สวมชุดสูทชมพูบานเย็นผูกไทด์หูกระต่ายตามธีมงานฉลองการเรียนจบตะโกนถามกลุ่มเพื่อนในสาขาที่นั่งร่วมโต๊ะในงาน BYE NIOR“ใครไปบ้าง” จอยที่กำลังกรึ่มๆ จากเครื่องดื่มที่แอบนำเข้ามาดื่มในงานถามขึ้นเสียงดังจนเพื่อนโต๊ะข้างๆ ยกมือขึ้นร่วมเพื่อบอกว่าจะไปเที่ยวต่อด้วย“กูว่าไปทั้งสาขาอะ งั้นเจอกันที่ G นะ ร้าน G ที่เป็นผับนะพวกมึง ไม่ใช่ G ร้านส้มตำ ดีลนะพวกมึงอะ” ริชชี่นัดหมายเพื่อนทุกคนที่ตอนนี้กำลังเก็บของเตรียมตัวไปต่อ“ไม่ไปได้ป้ะ กูรู้สึกมึนๆ อะ ไปส่งกูที่หอแล้วมึงไปต่อได้มั้ย” เจสซี่กระซิบถามริชชี่ที่กำลังเม้าท์มอยออกรสกับเพื่อนโต๊ะข้างๆ“อิถ้ำ นานๆ ทีมึงจะออกจากจำศีล ไปกับเพื่อนหน่อยเถอะ เดี๋ยวให้ไอบาสขับรถให้ มันไม่แดกแต่ก็ยังไปดูแลเพื่อนเลย มึงอะควรไปที่สุด เรียนจบก่อนเพื่อนอกหักแล้วเทเพื่อนไปจำศีลเนี่ย” ริชชี่ตอบเสียงดังจนชายร่างสูงสวมเชิ้ตชมพูอ่อนกับกางเกงเข้ารูปที่ถูกเอ่ยถึงได้ยินจึงเดินตรงมาหา“เจสซี่เมาแล้วเหรอ ให้เราไปส่งที่หอก็ได้นะ” บาสยิ้มใจดีเสนอ“เนี่ย ทำไมชีวิตแม่งมีแต่คนหน้าตาดีเข้ามาตามใจตลอด ท
ตอนที่ 2BYE NIOR IIG Club“อิเจสซี่ยืนดีๆ” น้ำประคองเพื่อนสาวใบหน้าเปี่ยมเสน่ห์ที่วันนี้แต่งหน้าแล้วยิ่งดึงดูดผู้คน กอปรกับร่างสมส่วนสวมเดรสสั้นซาตินสีชมพูช่วยขับผิวเนียนเด่นจนคนในร้านอยากเข้ามาขอชนแก้วทำความรู้จักไม่ขาดสาย แถมคนคออ่อนขี้เกรงใจยังร่าเริงชนแก้วกับคนที่เข้ามาจนกลายสภาพเป็นเมาแทบทรงตัวไม่ได้“งืออ กูยืนด้ายย ไม่ต้องจับบ” เจสซี่พยายามสะบัดตัวออกจากอ้อมกอดของเพื่อน“อิเจสหยุด นมมึงมันเรียกแขก อยู่เฉยๆ เดี๋ยวนี้” ริชชี่เข้าประคองเพื่อนสาวพราวเสน่ห์ให้หยุดอยู่ในอ้อมกอด“ไอบาสไปเอารถมาหน่อย เดี๋ยวพวกกูลากมันไปข้างหน้ารอ” ริชชี่สะกิดบาสที่อยู่ด้านข้าง พร้อมประคองร่างเพื่อนสาวตรงไปยังทางออก ก่อนค่อยๆ ประคองจัดท่าให้เจสซี่ทิ้งตัวลงโซฟาอย่างสบาย“ไง” เสียงคุ้นเคยทักขึ้นจากด้านหลัง น้ำส่งสัญญาณยืนยันริชชี่ว่าคนที่ทักคือใคร ริชชี่จึงผลักเพื่อนอีกคนไปซบน้ำและใช้ร่างที่อุตส่าห์ไปออกกำลังกายสร้างกล้ามยืนบังไว้“อ้าว มาเที่ยวเหรอพี” ริชชี่ทักทายชายร่างสูงใบหน้าหล่อเหลาอย่างคุ้นเคย“มาเก็บศพไอต้นน่ะ มีอะไรให้ช่วยมั้ย” คนตัวสูงพยายามชะเง้อมองสิ่งที่ริชชี่พยายามยืนบัง“ไม่เป็นไร พีไปดูไ
ตอนที่ 3แฟนเก่าเป็นของแสลงร้านหนังสือในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งชายหนุ่มร่างสูงสวมเสื้อฮู้ดสีดำปรายตาคมพร้อมไล่นิ้วมือเรียวไปตามชั้นหนังสือในโซนโปรดของเขา เพื่อหาหนังสือที่สนใจ เมื่อสะดุดตากับหนังสือสีเรียบเล่มหนึ่งจึงหยิบออกมาจากชั้น และลุกขึ้นยืนจากการย่อตัวนั่งลงเมื่อครู่เพื่อแก้เมื่อย เขาเปิดอ่านคำนำนักเขียนด้านในและอ่านภาพรวมของเนื้อหาด้านในอย่างสนใจเมื่อตัดสินใจได้ว่าจะซื้อหนังสือเล่มนี้ เขาจึงมองหาหนังสือเรื่องเดียวกันที่ซีนอย่างดีบนชั้น แววตาคมสะดุดตากับแผ่นหลังหญิงสาวตัวเล็กรูปร่างสมส่วนคุ้นตาที่ยืนดูหนังสือหมวดอื่นไม่ไกลจากเขามากนัก‘เธอจริงๆ สินะ เจสซี่’ร่างสูงสังเกตเธออยู่นานจนมั่นใจว่าเป็นคนเดียวกันกับคนที่เขาคิดแน่นอน จึงลังเลว่าควรเข้าไปทักทายดีหรือไม่ ก่อนเห็นเธอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดพิมพ์ตอบโต้บางอย่างและหยิบหนังสือเล่มอื่นบนชั้นตรงหน้าอ่านต่อ“พี ขอร้องล่ะ บอกแล้วว่าแฟนเก่ามันเป็นของแสลง ถ้านายไม่ได้จริงใจกับมันก็ถอยเถอะ” ภาพความทรงจำที่ริชชี่ หนึ่งในเพื่อนสนิทของหญิงสาวตัวเล็กได้ขอร้องเขาเมื่อไม่นานมานี้ผุดเข้ามาในหัวเมื่อชายร่างสูงตัดสินใจจะเข้าไปทักทายคนที
ตอนที่ 4ทวงคืน‘ถ้ารับสายอีกคงไม่กระอักเลือดตายหรอกมั้ง’‘หรือไม่รับดีวะ ปล่อยให้แม่งสั่นจนกว่าเขาจะขี้เกียจโทรไปเอง’‘เฮ้ออออ’ความคิดที่กำลังตีกันทำให้มือเรียววนนิ้วโป้งไปมาอย่างลังเล‘เอาไงดีโว้ยยยย’‘เอาวะ เป็นไงเป็นกัน อยากชาเลนจ์ตัวเองก็ต้องชาเลนจ์ให้มันสุดไปเลยสิวะ ถ้าไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาแล้วจริงๆ เราต้องทำได้’‘เฮ้ออออ’หญิงสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่หลังปล่อยให้เดวิลกับแองเจิ้ลทะเลาะกันในความคิดจนได้ข้อสรุป นิ้วเรียวเลื่อนกดรับสายโดยไม่พูดทักทายปลายสาย“ฮะ…ฮัลโหล เจสซี่ ได้ยินใช่มั้ยครับ” เสียงทุ้มปลายสายทักทายอย่างประหม่าจนคนได้ยินรับรู้ได้‘ตื่นเต้นเหรอ’ หญิงสาวขมวดคิ้วแปลกใจเมื่อได้ยินน้ำเสียงของคนโทรมา เนื่องจากปกติแล้วเขาคนนั้นแทบจะไม่มีอาการตื่นเต้น หรือ ประหม่าให้เธอเห็นชัดเจนเลยสักครั้ง“ทะ…เธอลืมของไว้ในห้องเรา ให้เราส่งไปให้มั้ย” เมื่อปลายสายมั่นใจว่าคนที่เขาโทรหารับสายและรอฟังเขาอยู่ เขาจึงรีบบอกเรื่องสิ่งของที่หญิงสาวลืมไว้ที่ห้องของเขาทันที“ทิ้งไปเถอะ” เสียงหวานเรียบนิ่งตอบกลับอย่างไร้อารมณ์เพื่อแสดงให้อีกคนรู้ว่าเธอไม่ได้สนใจของพวกนั้นแล้วให้นำไปทิ้งได้เลย“เธอเป็น
ตอนที่ 5ทำไมนะ01.30 น.นิ้วมือเรียวเคาะสัมผัสคีย์บอร์ดตรงหน้าเป็นจังหวะโดยไม่ได้ออกแรงกดแป้นพิมพ์ ดวงตาคมมองข้อมูลที่เรียบเรียงในไฟล์เอกสารอย่างครุ่นคิด‘นี่แกพิมพ์อะไรไปวะเจสซี่’หญิงสาวอ่านข้อมูลตรงหน้าอีกครั้ง ก่อนถอนหายใจเฮือกใหญ่หงุดหงิดตัวเอง ดูเหมือนว่าสมาธิในการทำงานของเธอนั้นลดลง หลังจากวางสายของชายหนุ่มที่ตั้งใจโทรหาเธอเพื่อทวงเสื้อของเขา‘คงต้องพักจริงๆก่อนสินะ’เจสซี่ถอนหายใจยอมรับความจริงตรงหน้า หากเธอฝืนทำงานต่อไปอาจทำให้งานที่ทำออกมาไม่ตรงตามมาตรฐานของตัวเอง ก่อนลุกจากโต๊ะทำงานตรงไปที่ตู้เสื้อผ้าเพื่อหาเสื้อสีดำของคนโทรมาเมื่อตอนห้าทุ่มหลังจากรื้อเสื้อผ้าในตู้จนมั่นใจว่าครบทุกซอกทุกมุมแล้ว เธอจึงปิดตู้เสื้อผ้าลงใบหน้าพราวเสน่ห์ฉายความเศร้าหมองคล้ายมีเมฆ
ตอนที่ 6Made My Day IPin Pin Café“ขอนั่งด้วยได้มั้ยครับ” เสียงทุ้มของชายหนุ่มร่างสูงหน้าตาหล่อเหลาทักทาย หญิงสาวสวมแว่นสีชากำลังดื่มน้ำสตรอว์เบอร์รีโซดาอยู่สะดุ้งตกใจเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าคือคนเดียวกันกับที่ทำให้เธอเสียน้ำตาเมื่อคืนเจสซี่มองสำรวจที่นั่งโดยรอบภายในร้านแล้วพบว่ามีเพียงโซฟาด้านหน้าของเธอที่ว่างอยู่ คงปฏิเสธไม่ได้แล้วแหละเพราะตรงนี้เธอนั่งคนเดียวเสียด้วย คงจะดูเห็นแก่ตัวมากเกินไปหากไล่คนที่เพิ่งมาใหม่ไปหาที่นั่งอื่น เมื่อคิดได้ดังนั้นเธอจึงทำเป็นเสมองทางอื่นก่อนหยิบหนังสือขึ้นอ่านโดยไม่ตอบ เพราะยังไงคนตรงหน้าก็ตั้งใจมานั่งตรงนี้อยู่แล้ว‘ทำไมต้องกลับเข้ามาในชีวิตฉัน ทั้งที่ฉันไม่ได้โคจรไปใกล้นายสักนิดด้วยนะ’คนตัวสูงถือวิสาสะอนุญาตตัวเองนั่งลงโซฟาตรงข้ามร่างเล็ก พร้อมหยิบหนังสือที่เขาเพิ่งซื้อมาขึ้นมาอ่าน ก่อนนึกขึ้นได้ว่าทำไมวัน
ตอนที่ 7Made My Day II“เจ้จะกลับไปคืนดีกับเขามั้ยนะ” พิ้งตัดสินใจถามขึ้นด้วยสีหน้าห่อเหี่ยวหลังจากสังเกตเหตุการณ์วันนี้ที่ ‘พี่พี’ รุ่นพี่ที่เธอรู้ดีว่าเป็นอดีตคนรู้ใจของหญิงสาวตัวเล็กที่เธอหวง เขามานั่งอ่านหนังสือกับคนตรงหน้าอย่างมีความสุขแบบนั้นได้ยังไงกัน ทำไมหญิงสาวรุ่นพี่ของเธอถึงไม่ไล่เขากลับไปกันนะ“ตอนนี้ไม่ เขาก็เพื่อนที่ดีคนหนึ่ง” เจสซี่ยิ้มบางให้คนขี้สงสัยตรงหน้าที่กำลังเคี้ยวหมูกรอบเจ้าอร่อยเหมือนไม่อร่อย“เจ้ใจดีเกินไปแล้วนะ” พิ้งส่งสายตาประท้วงความใจดีของคนตรงหน้า“ไม่หรอก ไหนบอกหิวข้าวไงทำไมกินน้อยจัง” เจสซี่ตักหมูกรอบใส่จานของพิ้งพร้อมราดน้ำจิ้มให้อย่างใส่ใจ“เปลี่ยนเรื่องเหรอคะ” พิ้งจับมือรุ่นพี่ตรงหน้าที่กำลังจะหยิบแตงกวาไว้เพื่อดึงให้เธอสนใจในสิ่งที่ตนจะพูด“พิ้งหวงเจ้นะ รู้บ้างมั้ยเนี่ย ทำไมต้องเปิดโอกาสให้เขากลับเข้ามาในชีวิตด้วยเนี่ย แถมยิ้มให้เขาอีก แล้วเขายังบอกว่าพี่ไป Made my day เขาอีก” รุ่นน้องร่างสูงตัดสินใจพูดความในใจอย่างตรงไปตรงมารุ่นพี่ตรงหน้ารู้ดีว่าเธอนั้นไม่ได้คิดกับอีกฝ่ายแค่รุ่นพี่รุ่นน้อง แม้พี่เจสซี่จะขีดเส้นชัดเจนในความสัมพันธ์ระหว่างเธอไว้ใ
ตอนที่ 31You ain't my boyfriend“แน่ใจนะว่าจะให้ไอพีทอดปลาทูอะ” ต้นหันไปถามหญิงสาวที่กำลังง่วนกับการตำน้ำพริกอยู่อีกฝั่งกับกลุ่มเพื่อนอีกสองคน เพราะเขาไม่คิดว่าจะได้เห็นปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติของเพื่อนตัวเองที่ทอดปลาทูได้ แค่ทอดไข่เจียวครั้งก่อนยังต้องหาโล่มากันน้ำมัน แล้วครั้งนี้ทอดปลาทูมีหวังได้วิ่งหนีทั่วห้องเป็นแน่“พีอาสาอะ พวกกูเลยไม่ขัด” ริชชี่ตอบเพื่อนตัวเองที่มีสีหน้าไม่ค่อยสบายใจเสียเท่าไหร่“งั้นเจสซี่ เธอมาคุมมันแทนได้มั้ย เราไม่แน่ใจเรื่องคุมการทำอาหารของไอนี่เลยถ้าไม่ใช่ปิ้งย่างธรรมดาอะ”“มึงไม่เชื่อใจกูเล๊ย?” พีถามเสียงสูงเมื่อเห็นท่าทีไม่มั่นใจของเพื่อนตัวสูงไล่เลี่ยกับเขาด้านข้าง“กูเชื่อใจมึงทุกเรื่องเลยเพื่อน ยกเว้นเรื่องเมนูทอด” ต้นส่ายหัวเล็กน้อยพร้อมส่งสายตาขอความช่วยเหลือจากเพื่อนอีกสามคนที่กำลังทำหน้าที่ของตัวเองเช่นกัน“อิไหนอยากกินเมี่ยงนะ ไปท
ตอนที่ 30Promiseทะเลสาบ S“อยากกินไอติมม้ะ” เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยถามหญิงสาวด้านข้าง หลังจากเขาละสายตาทอดมองรอยน้ำพริ้วไหวตามแรงลมกระทบบนผิวน้ำในทะเลสาบที่สะท้อนกับแสงไฟยามค่ำรอบๆ“ยังอิ่มอยู่เลย กินแค่น้ำนี่แหละ” ใบหน้าสวยยกยิ้มบาง ชูแก้วโฮจิฉะในมือบอกชายหนุ่มที่นั่งด้านข้างโดยมีแก้วน้ำของอีกคนวางกั้นกลางระหว่างเธอกับเขาโทรศัพท์มือถือของทั้งสองถูกวางไว้ข้างกันเพื่อผละตัวเองออกจากโลกโซเชียล ปล่อยให้เวลาเดินตามปกติ และให้บรรยากาศโดยรอบเยียวยาความเหนื่อยล้าจากเรื่องราวต่างๆ ที่พบเจอมาตลอดสัปดาห์ สายตาทอดมองผิวน้ำปราศจากการพูดคุย สัมผัสเพียงเสียงของลมพัดผ่านและเสียงของผู้คนรอบข้างที่เข้ามาเดินเล่น หรือออกกำลังกายในเวลาเย็นจนถึงค่ำ“เรื่องวันนี้ขอบคุณมากนะ เราเริ่มไม่อยากรับงานรีวิวสินค้าอีกแล้วล่ะ” ร่างสูงตัดสินใจเล่าความรู้สึกของตัวเองให้คนที่เขารู้สึกสบายใจเวลาอย
ตอนที่ 29Move?Thank you, Next [3]Jazzy : Sent a photoJazzy : มึ๊งงง ซวยแล้ว ช่วยกูหาหอหน่อยRichy : ฉิบหายของแทร๊ อันนี้มึงไม่รู้มาก่อนเหรอJazzy : เออ เพิ่งรู้ว่าต้องย้ายออกตอนจบเทอมทันทีอะ อยู่มา 3 ปี เพิ่งรู้ว่าถ้าไม่ได้อยู่เทอม 2 คือต้องย้ายออกตอนสิ้นเดือนของเทอม 1 ซึ่งคือสิ้นเดือนนี้ และอีกไม่ถึงอาทิตย์…Richy : เชี่ยยย เนี่ยกูชวนให้มาอยู่หอนอกตั้งนาน มัวแต่ประหยัดไม่เข้าเรื่
ตอนที่ 28Problem?ภาคการศึกษาปีที่ 4 เทอม 114.00 น.ครืนน ครืนน089-xxx-xxxx incoming call…เสียงสั่นแจ้งเตือนสายเรียกเข้าทำให้หญิงสาวที่เพิ่งกลับมาจากการนั่งเล่นร้านกาแฟกับกลุ่มเพื่อนควานหาโทรศัพท์มือถือจากกระเป๋าผ้าที่สะพายไว้บนไหล่ เมื่อพบว่าเป็นสายเรียกเข้าจากเบอร์แปลกที่ไม่รู้จักจึงกดรับสายด้วยความสงสัยเล็กน้อย‘ขอแค่ไม่ใช่มิจจี้ก็พอ ตอนนี้ยังไม่ว่างเล่นด้วยนะ’ หญิงสาวคิดในใจพร้อมหยิบกุญแจห้องไขประตูตรงหน้า“สวัสดีค่ะ” เสียงอ่อนนุ่มทักทายปลายสายอย่างเป็นทางการ เพราะหากเป็นเบอร์ที่ไม่รู้จักติดต่อเข้ามาส่วนใหญ่มักเป็นคนที่ต้องการติดต่อจ้างงานฟรีแลนซ์ของเธอ“สวัสดีค่ะ วัลดีติดต่
ตอนที่ 27หึง“เอาชีสเค้กด้วยค่ะ แล้วก็เครปเย็นสตรอว์เบอร์รีด้วยค่ะ” พิ้งออเดอร์ตามหลังรุ่นพี่ทั้งสอง ก่อนรีบควักบัตรเดบิตของตัวเองจ่ายค่าเครื่องดื่มและของหวาน“หนูเลี้ยงค่ะ แลกกับให้หนูไปนั่งด้วยได้มั้ยคะ” พิ้งส่งยิ้มตาหยีให้รุ่นพี่ทั้งสองที่เธอรู้ว่ายังไงก็ไม่มีทางปฏิเสธเธอแน่นอน แม้จะต้องแยกโต๊ะทั้งสองก็จะยอมแยกมานั่งกับเธอ“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ” น้ำเลิกคิ้วถามหยอกล้อรุ่นน้องอย่างเอ็นดู ไม่ว่ายังไงเธอก็ตั้งใจชวนพิ้งไปนั่งร่วมโต๊ะด้วยอยู่แล้ว ยิ่งมีรุ่นน้องมาร่วมโต๊ะน่าจะช่วยลดความอึดอัดบนโต๊ะอาหารได้บ้าง อย่างน้อยก็น่าจะมีสีสันมากขึ้นกว่าตอนที่จินนี่นั่งอยู่ด้วย รายนั้นมีแต่จะคุยแค่เพียงกับพีคนเดียวเท่านั้น จนทำให้วงสนทนาของกลุ่มเพื่อนเธอชะงักไปเสียดื้อๆ จากที่กำลังเม้าท์มอยกันอย่างสนุก“เราไปนั่งโต๊ะข้างๆ พวกนั้นก็น่าจะได้มั้ง” เจสซี่เสนอขึ้นหลังจากคำนวณพื้นที่วางอาหารและเครื่องดื่มที่เพิ่งสั่งไปแล้วคาดว่าโต๊ะ
ตอนที่ 26สตอรี่เป็นเหตุ“พี่พี หนูมองหาตั้งนานนึกว่ากลับไปแล้ว” หญิงสาวผมสีน้ำตาลอ่อนสวมชุดนักศึกษารัดรูปเล็กน้อยที่เพิ่งก้าวเท้าเข้ามาหันยิ้มทักทายชายหนุ่มร่างสูงที่กำลังพูดคุยกับกลุ่มเพื่อนอย่างสนุก ทำให้ทุกคนในวงสนทนาหยุดมองไปยังคนแปลกหน้าที่เข้ามาทักทาย“ใครวะ” ริชชี่กระซิบถามเจสซี่อย่างแผ่วเบา เพราะตอนนี้คนที่น่าจะรู้เรื่องของพีมากที่สุดก็น่าจะเป็นเจสซี่แล้วล่ะ‘เออ นั่นดิ ใครวะ’ เจสซี่ส่ายหน้าตอบเพื่อนตามความจริง ก่อนปรายตามองยังชายหนุ่มคนที่โดนทักทายที่ตอนนี้เขามีสีหน้าเรียบนิ่งไม่สามารถคาดเดาอะไรได้เลย“พี่ต้นสวัสดีค่ะ” หญิงสาวที่มาใหม่คลี่ยิ้มพร้อมยกมือไหว้ชายหนุ่มคมเข้มอีกคนที่ตอนนี้มีสีหน้าไม่สู้ดีเสียเท่าไหร่“กิ๊กต้นเหรอ” เจสซี่สะกิดถามน้ำด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เมื่อเห็นสีหน้าของต้นที่เปลี่ยนไปเหมือนเห
ตอนที่ 25ไฟเขียว“ช่วงนี้รู้สึกอิเจสซี่จะป๊อปมากขึ้น อยู่ๆ ฟอลโลเวอร์ก็เพิ่มขึ้นมา” ริชชี่กล่าวขึ้นขณะเดินไปยังเคาน์เตอร์พร้อมกับเพื่อนอีกสองคน“เออ นั่นสิ ตอนแรกก็นึกว่าเป็นเพราะนางชอบถ่ายรูปคาเฟ่ เลยมีคนตามเยอะ แต่ว่าหลังๆไม่น่าใช่อะ เหมือนคนแห่มาจากไหนไม่รู้ กูพยายามหาสาเหตุละแต่ก็ยังไม่เจอ” น้ำพยักหน้าเห็นด้วย เมื่อเห็นโซเชียลของเจสซี่เป็นที่นิยมมากกว่าแต่ก่อนจนผิดสังเกต“ทำไมเหรอ ยอดฟอลเจสซี่ตอนแรกเท่าไหร่” ต้นเอ่ยถามขึ้นอย่างสงสัย มันจะเยอะเท่าไหร่กันเชียว ทำไมทั้งสองคนถึงดูเป็นกังวล“แต่ก่อนพันกว่าๆ ตอนนี้สองหมื่น มึงว่าแปลกป้ะ” ริชชี่หยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมาเข้าโซเชียลของเพื่อนสาวที่มัวแต่นั่งตรวจงาน“อืม ขอดูหน่อย” ต้นแบมือหนาขอโทรศัพท์มือถือของเพื่อนเพื่อช่วยวิเคราะห์อีกทาง บางทีคนสมัยนี้ก็ชอบตามคนที่ถ่ายรูปสวยๆ มีสไตล์จนทำให้บางคนกลายเป็นอินฟลูเอนเซอร์ชั่วข้ามคืนได้
ตอนที่ 24รถไฟเหาะ2 ปีที่แล้ว10.30 น.Eat and Travel [5]Richy : วันนี้พวกกูจะไปลองคาเฟ่เปิดใหม่นอกเมือง สนมั้ย @TonnTonn : ไปตอนไหน กูเรียนอยู่ วันนี้มึงไม่มีเรียนเหรอRichy : จารย์งดคลาส งั้นพวกกูไปละ Tonn : ส่งโลมาด้วย เดี๋ยวตามไปกินข้าวที่นั่นRichy : ทันเหรอTonn : มึงอยู่นั่นนานแน่นอนRichy : อย่ามารู้ดี รีบมานะ อิน้ำมันจะเปลี่ยนใจไม่ไปละ อิเจสก็ลีลาอยู่ เหลือกูคนเดียวแล้วเนี่ยTonn : อ้าว งั้นกูไม่ว่างละRichy : ต้น นี่เพื่อนมึงไงTonn : 555
ตอนที่ 23อ้อน“สรุป หมูที่รอคอยยังอร่อยถูกใจเหมือนเดิมใช่มั้ยครับเพื่อนรัก” ต้นเอ่ยถามเพื่อนตัวเองที่ตอนนี้ทิ้งตัวนอนด้วยความอิ่มบนโซฟา โดยพาดหัวไว้บนตักน้ำที่กำลังเล่นเกมในโทรศัพท์มือถืออยู่ หลังเก็บกวาดโต๊ะอาหารทั้งสองจึงมารอเพื่อนสาวอีกคนที่รับหน้าที่ล้างจานกับชายหนุ่มหน้าตาดีเจ้าของห้อง“ดูสภาพกูเอาก็น่าจะเป็นคำตอบแล้วป้ะ” ริชชี่พลิกตัวตอบเพื่อนตัวเองที่กำลังจะทิ้งตัวลงโซฟาตรงข้ามอย่างหมดแรงเพราะเพิ่งทำความสะอาดระเบียงเรียบร้อย“แล้วช่วงนี้ไม่เข้าฟิตเนสสร้างกล้ามกับโค้ชหนุ่มหล่อของมึงแล้วเหรอ ทำไมแดกไม่ยั้งอะไรเลย” ต้นเลิกคิ้วถาม“โค้ชมีเมียแล้ว เลยยกเลิกคอร์สไป ไว้กูอยากไปตอนไหนก็คงไปเอง” ริชชี่มุ่ยหน้าตอบอย่างไม่สบอารมณ์“กลับไปต่อยมวยที่บ้านกับพ่อมึงดิ นักมวยในสังกัดพ่อมึงก็หล่อไม่ใช่หรือไง”“ไม่อะ กูเหนื่อยแล้ว อยากพักตัวพักใจ มึงสนใจมาเป็นที่