VENUS POINT OF VIEW. It’s hard to forget when the pain is still there, when you can still feel the same fear in your heart and when the memory still bring tears in your eyes. You can’t just forgive easily and forget it in a snap, it has a process and it takes time.Despite all, we must remember that the best way to move on is to let go of the pain and to set our self free from burdens and grudges.it's okay not to be okay.EXCITED akong bumangon ng higaan dahil ngayong Araw ay Araw ng aking pagbangon. ngayon Kasi Ang unang Araw ko ng pagbabalik sa trabaho. buo na talaga Ang loob ko at handa na akong ibalik unti-unti Ang dating Venus. it's good to be back! ipinangako ko sa sarili ko na lahat ng sakit ng nakaraan ay kalilimutan ko na including Diego na Hindi na nagpakita sa akin. naiintindihan ko na Ang lahat at maliwanag na sa akin na tapos na Ang lahat sa Amin. Diego is married now at sino ako para maghabol pa? I got the first kiss and she'll get the lastShe's got the future, I
At dahil sa may kumatok ay muli na namang naputol Ang usapan ng dalawa. blangko Ang isipan ni Venus na bumalik sa set at medyo nawala na sya sa focus dahil nga sa itsura ng kan'yang boss habang may gusto itong sabihin. "Ms. Venus, what happened to your smile? pwede bang Yung kagaya ng mga ngiti mo kanina Ang ibigay mo sa Amin?" Sabi ng direktor ng set. "o-opo." marami mang tanong sa isipan ni Venus ay pinilit nyang iisang tabi Ang lahat ng iyon. para sa kanya, kung ano man yon, o kung ano man Ang tungkol Kay Ralph ay Wala n sya roon. kung may atraso man ito sa kan'yang boss o ano ay labas na sya roon. Hindi na para lalo nya pang dagdagan Ang kan'yang isipin. pilit syang nag-focus at ibinigay Ang ngiti na hinihingi ng direktor. "Ayan! ganyan nga! perfect!" tumataba Ang puso ni Venus tuwing naririnig nya Ang papuri ng mga ito. lalo pa syang bag-project sa camera. nag-eenjoy talaga sya sa ginagawa nya. makalipas Ang apat na sets pa ng underwear na kan'yang iminodel ay kaagad na s'yan
DIEGO'S POINT OF VIEWMaaga pa lang ay gising na ako dahil atat na atat na akong maalis Ang simento rito sa Binti ko. excited na akong gumaling. gustong-gusto ko nang harapin si Venus. gusto ko kasing humarap sa kanya na magaling na ako. samantala bilang kasunduan lang ang pagiging mag asawa namin ni Donna ay magkaiba pa rin kami ng kwarto. last night, I was tempt, luckily nakapagpigil ako. kung Hindi, siguro ay nasira na Ang mga Plano ko. Ang Plano ko Kasi ay pagkatapos Kong masettle Ang Kay Donna ay Saka ko aayusin Ang sa Amin ni Venus. lumilipas Ang panahon at pakiramdam ko ay nauubusan na ako ng Oras. last time, nadatnan ko si Venus at si Ralph sa Bahay mismo ni Venus. nawalan ako ng lakas ng loob para sitahin Sila. although, dapat ay doon palang ay nilinaw ko na Kay Venus Ang lahat. kung ako pa ba Ang mahal nya o Hindi na. nagpalamon ako sa matinding selos at Galit at pinag-iisipan ng masama si Venus. ngayong nahimasmasan na ako ay kaagad na nawala ng inis ko s kanya. ganun s
Hindi pa rin inimik ni Diego si Donna pagdating sa kanilang Bahay. gusto nyang mag-isa. gusto nyang magmukmok. gusto nyang makalimot kaya naman Hindi na sya naghapunan. kaagad syang nagtungo sa kanilang minibar sa Bahay at kumuha ng nakakalasing na inumin. naiintindihan nman iyon ni Donna kaya Hindi sya nito ginambala. hinayaan lang sya nitong uminom nang uminom gaya ng gusto nyang mangyari. habang umiinom, Wala pa ring tigil Ang pagtulo ng luha ni Diego. sobra Kasi talaga syang nasaktan. at Ang kinaiinis nya ay kahit Nakita na nya Ang lahat ng bagay na dapat nyang ikaayaw Kay Venus ay naroon pa rin ang pagmamahal nya rito. sa madali't Sabi, kaya nya pa rin itong patawarin at bigyan ng second chance. ini-inssist nya na may Mali rin sya. naaksidente sya at Hindi matagal na Hindi nakaoagpakita sa dalaga kaya humanap ito ng iba. Ang problema lang ay naroon din Ang pandidiri na nya rito. knowing and seeing na may ibang labi na Ang umangkin rito. "mas magaling ba syang humalik kaysa sa
DONNA'S POINT OF VIEW"kakayanin ko ba 'to? Ang laki at Ang haba? makakalakad pa kaya ako pagkatapos nito?" sa isip-isip ko. nakabukaka ako ngayon habang itinututok na ni Diego Ang kan'yang sandata sa aking bukana. Ang laki ng ulo at Ang taba. kinakaskas nya pa lamang sa bukana ng aking lagusan ay ibang kiliti na ang aking nararamdaman. "am i your first, Donna?" malambing na tanong nya habang unti-unti nang ibinabaon ang mahaba nyang alaga. "ummm... o-oo." this is not my first time but it feels it was. napaigik agad ako sa una nyang pagtatangka. masakit dahil he's careless. walang kaingat-ingat nyang ipinipiliy na ipasok sa akin ang kanyang pagkalalaki at parang hindi na ako nasasarapan sa ginagawa nya. he is forcing my entrance. "Diego.... m-masakit. dahan-dahan lang." pagdaing ko. napaluha ako habang nakapikit. tanging salikod lamang nya ako nakakapit at parang gusto ko na sya na kalmutin."ssshhhh..... sorry, baby. na-eexcite lang ako. don't worry, this time i will be gentle." p
buong gabing hindi nakatulog si Diego dahil sa kakaisip. this time, hindi na si Venus ang iniisip nya kung hindi si Donna. he felt guilty for what he had done. naging selffish sya at inuna ang sariling kaligayahan without thinking sa kung anong mararamdaman ni Donna. inangkin nya ito kahit wala naman silang realasyon. nakipag-sex sya kay Donna kahit na wala syang kahit na anong nararamdaman dito. and the worst is, kinuha nya pa ang virginity nito. iyon ang pagkakaalam nya. hindi sya makatulog dahil iniisip nya kung paano na bukas? tiyak na magkakailangan na silang dalawa at pakiramdam nya ay parang Wala na s'yang mukhang mahihirap. lasing sya, yet maliwanag nyang naaalala Ang mga nangyari. pinagparausan nya ng libog si Donna dahil broken sya. samantala. KINABUKASANnagising si Diego dahil sa pang gigising ni Donna. dahan-dahan nyang iminulat Ang mga mata nya at nasurpresa sya sa Ganda ng ngiti na isinalubong ni Donna. "breakfast in bed." masayang bungad nito habang tangan Ang Isa
VENUS POINT OF VIEWHindi mo ba naaalala ang katulad koWala na bang ganap sa puso at damdamin moTuluyan bang nilimot ang lahatWala man lamang kahit na bakasAt ang pagibig natin ba'y talagang magwawakasHindi ka ba nanghihinayang (hindi ka ba)Nangyari ba'y ganon na lamang (nangyari ba)Wala na ba ang init ng pagibig moNaglaho ba sa puso moKaya't ngayon ang mahal mo'y hindi na ako ohSya ba'y katulad kong kayang tawanan ang hapdiAt kung sakaling iwan mo ay kayang ngumiti (sana man lang)At sana man lang ay malaman nyaHanggang ngayo'y minamahal kita (minamahal kita)Maghihintay pa rin ang puso kong nagiisaHindi ka ba nanghihinayang (hindi ka ba)Nangyari ba'y ganon na lamang(nangyari ba'y ganon na lamang)Wala na ba ang init ng pagibig moNaglaho ba sa puso moKaya't ngayon ang mahal mo'y hindi na ako ohHindi ka ba nanghihinayang (hindi ka ba)Nangyari ba'y ganon na lamang (nangyari ba'y ganon na lamang)Wala na ba ang init ng pagibig mo (wala na ba)Naglaho ba sa puso moKaya
RALPH'S POINT OF VIEW. KANINA pagkahatid ko Kay Venus sa trabaho ay Hindi na ako bumaba dahil may pinamgingilagan akong tao. si Sylvia Chen. Ang kan'yang boss na sya ring nag-iisamg saksi sa krimen na nagawa ko kulang dalawang taon na Ang nakalipas. Hindi ko sigurado kung namukhaan nya ba ako o ano. noong nagkita kami alam Kong naaalala nya Ang mukhang to kaya ganun Ang mga salitaan nya kaya nangamba ako but then, Wala namang naikwento si Venus tungkol doin kaya inalis ko na iyon sa aking isipan. Ang sa akin lang ay dapat na Hindi na kami muling magkita para tuluyan na s'yang walang maalala. dahil Ang krimen na nagawa Kong iyon ay matagal ko ng ibinaon sa limot. samantala.mapagbiro talaga Ang pagkakataon. kung sino pa 'yung iniiwasan ko ay sya pang Nakita ko ngayon. nang makapasok Kasi si Venus sa loob ng kan'yang pinagtratrabahuhan ay muli ko ng pinaandar Ang aking makina. aalis na nga sana ako ngunit nagulat ako ng may kumatok sa bintana ko. si Sylvia. Ang boss ni Venus. "pwede
DIEGO'S POINT OF VIEWMaaaring naging Tanga ako noon pero Hindi na ngayon. Ngayon ko na napagtahi-tahi Ang lahat. Ngayong Nakita ko na Ang larawan ng anak namin ni Venus. Oo. Anak ko nga! Hindi ako maaaring magkamali. Sa itsura pa lang at lukso ng dugo ay Hindi ako p'wedeng magkamali. Maliwanag na maliwanag na ako Ang ama. Susuportahan na Lang ng DNA test bilang patunay. Umayon naman Ang panahon ay na cancel Ang meetings namin dahil sa darating raw na bagyo mamaya. Sinamantala ko ito upang ayusin Ang lahat ngayong Araw din na ito. Sinadya kong papuntahin rito si Venus upang maisakatuparan ko Ang aking Plano. Inoferran ko Ang Isa sa mga kaibigan ni Venus ng malaking Pera upang bigyan lamang ako ng pinag gupitan ng kuko ng hinihila Kong anak. Inutusan ko sya na iplastic iyon at may kukuha doon sa kanya. Gumana naman Ang Plano ko. Napapunta ko rito si Venus at nakuha na ng tao ko Ang pinag gupitan ng kuko. Ngayon ay paaaminin ko na Lang si Venus. "Nasaan na Ang cellphone ko?""Cellp
Makalipas Ang dalawang taonFinally, masasabi na ni Diego sa kan'yang sarili na tuluyan na s'yang nakapag hilom. Nakalimutan na nya ang mga tao na nakasakit sa kanya. He is totally recovered in pain that's why he decided to go back in the Philippines. Kung mayroon man syang namimiss Yung ay Yung kan'yang mga magulang. Wala ng iba!Hindi sya nagsabi na uuwi sya dahil gusto nya nga itong mga surpresahin. "Iho!! You're back!" Tagumpay naman nyang nasurpresa Ang kan'yang Ina. Niyakap sya kaagad nito at pinaghahalikan sa pisngi. "Bakit Hindi ka nagsabi na uuwi ka? Sana nasundo ka namin.""Mom, I want to surprise you. Nasaan nga pala si dad?" Hinanap nya kaagad Ang kan'yang ama. "My sorry, iho. Nasa business trip Ang daddy mo. Hindi nya Kasi alam na darating ka. Anyway, 2 to 3 days nandito na 'yun. Sasabihin ko na nandito ka na. Kumain ka na ba? Anong gusto mong kainin? I'm sure na na-miss mo Ang mga pagkain Dito.""Sinabi mo pa, mom. Sometimes nagluluto ako ng adobo kapag na hohomesick
Makalipas Ang dalawang taonFinally, masasabi na ni Diego sa kan'yang sarili na tuluyan na s'yang nakapag hilom. Nakalimutan na nya ang mga tao na nakasakit sa kanya. He is totally recovered in pain that's why he decided to go back in the Philippines. Kung mayroon man syang namimiss Yung ay Yung kan'yang mga magulang. Wala ng iba!Hindi sya nagsabi na uuwi sya dahil gusto nya nga itong mga surpresahin. "Iho!! You're back!" Tagumpay naman nyang nasurpresa Ang kan'yang Ina. Niyakap sya kaagad nito at pinaghahalikan sa pisngi. "Bakit Hindi ka nagsabi na uuwi ka? Sana nasundo ka namin.""Mom, I want to surprise you. Nasaan nga pala si dad?" Hinanap nya kaagad Ang kan'yang ama. "My sorry, iho. Nasa business trip Ang daddy mo. Hindi nya Kasi alam na darating ka. Anyway, 2 to 3 days nandito na 'yun. Sasabihin ko na nandito ka na. Kumain ka na ba? Anong gusto mong kainin? I'm sure na na-miss mo Ang mga pagkain Dito.""Sinabi mo pa, mom. Sometimes nagluluto ako ng adobo kapag na hohomesick
Buong Akala ni Diego ay tapos na sya Kay Donna. Malaya na Kasi sya ngayon. Malaya Mula sa pilit na pag-ibig. Para sa Bago nyang simula, inumpisahan nya Ang kan'yang Araw nang walang alalahanin. Kumain, naligo at pumasok sa kumpanya. Isunubsob nya Ang sarili sa trabaho nang sa gayon ay Hindi nya maaalala si Venus at Ang mga bagay na nakakapagpasakit ng kan'yang damdamin. Habang nasa trabaho, nagkaroon sya ng Hindi inaasahang bisita. Nanlaki Ang mata nya at napalunok ng malalim. "excuse me, sir? May kailangan 'ho kayo?" Tanong nya sa unipormadong pulis. Opisina Kasi iyon at ngayon lang sya nakatanggap ng ganoong klaseng bisita. "Magandang umaga Po. Kami Po ay mga Pulis Dito sa Maynila. Kami Po ay nakatanggap ng reklamo laban sa Inyo at kailangan nyo pong sumama sa Amin sa presinto para sagutin Ang Ilan naming katanungan." Sagot naman nito. Syempre nawindang si Diego. Hindi nya maintindihan Ang sinasabi nito. "reklamo? Anong reklamo? At sino Ang tinutukoy nyong nagreklamo?"Mabilis n
Ilang Araw na lang at ikakasal na si Venus Kay Ralph. Sobrang busy na sa Bahay ng kapitan at sa Gabi lang sya nadadalaw ng mapapangasawa. Talagang puspos sa preparasyon Ang pamilya ni Ralph. Talagang pinagkagastusan. Buong baranggay Kasi ay pinaka aabangan ito talaga lalo pa't bali-balita na dadaluhan ito ng mga kilalang pangalan sa Pilipinas. Mga pulitiko at artista. Si Venus naman ay nagpapatangay lang sa agos. Parang Wala pa rin sa loob nya Ang pagpapakasal ngunit ito lang Ang nakikita nyang paraan para umayos Ang Buhay nya. Ang pinanghawakan na Lang nya ay mahal sya ni Ralph. Naniniwala sya na kapag mas mahal ka ng lalaki, panalo ka. At talagang nakitaan nya ito ng character development. Malaki na Ang ipinagbago nito at Hindi biro Ang responsibilidad na inako nito alang alang sa pagmamahal nito sa kanya. Speaking of Ralph. Kinaganihan ay dumalaw ito Kay Venus. Gaya ng palagi nitong ginagawa ay parati itong may pasalubong sa kanya. 'yung mga ganitong simpleng ka-sweetan lang n
"oh, Atty. Gutierrez. what a pleasant surprise. ano at nasadya ka rito ng ganitong kaaga. si Diego ang naunang bumaba. kinamayan nito at inistima ang nasabing atty. "oo nga. my sorry. but... sigurado naman akong matutuwa kayo sa ipinunta ko. good news ito.""wow! mukhang nagegets ko na Ang pinunta ko rito, atty." sa wakas ay nakahinga na rin ng maluwag si Diego. finally, tapos na rin Ang pagkakatali nya sa Bahay na ito. at dahil Hindi pa bumababa si Donna at inutusan Muna ni Diego Ang dalawang katulong na ipaghanda Sila ng almusal. alam nyang magaba-habang talakayin Ang nangyayari. nagkape Muna Ang dalawa habang inaantay si Donna. nagkamusta at nagkwentuhan. after 7 minutes, bumaba na si Donna. bakas sa mukha nito Ang lungkot at puyat. kahit na gano'n, nakangiti pa rin syang humarap at nakisalo sa dalawa. "goodmorning l, atty! kumusta? napadalaw ka?" masigla nyang tanong. "oh, yes. sumadya na talaga ako dahil alam Kong matagal no na itong inaantay. pasensya na kung medyo natagala
halos madurog Ang puso ni Diego nang lisanin Ang Lugar. pakiramdam nya ay parang bumaba na Ang kan'yang Tama. naisip nyang huminto sa isang tindahan at bumili ng alak. ininom nya ito sa loob ng kan'yang kotse at pagkatapos ay bumalik na sa kanilang Bahay kung saan Sila nakatira ni Donna. susuray-suray syang naglakad sa loob. sa may bar counter ng Bahay ay naroon pala si Donna at kanina pa sya iniintay. naging hobby na Kasi ni Diego na umuwi ng late at lasing. bagay ba nakasanayan na ni Donna. imbes na kagalitan ito ay sinalubong nya pa Ang lasing na si Diego at inalalayan. inakay nya ito hanggang guestroom hanggang sa maahiga ng Kama. pikit mata na si Diego ngunit alam nya Ang nangyayari. alam nyang inaalagaan sya ni Donna. "basang-basa ka. saan ka ba nanggaling? tsk!" hinubad ni Donna Ang piling puti ni Diego na s'yang basang-basa pati na rin Ang pants nito. pinunasan nya rin Ang buo nitong katawan at pagkaraan ay binihisan. nanatili pa ring nakapikit si Diego. "Donna, maraming Sa
"kumusta? ano Ang naramdaman mo nang magkita ulit kayo? do you have any feelings for him?" tanong ni Ralph Kay Venus. mabilis naman syang sinagot ni Venus. "syempre. syempre Hindi na. ano ka ba? bakit ganyan Ang tanong mo?""nakita ko Kasi kanina kung paano mo sya tignan. tinitignan ko Kang 'yung reaksyon mo. I see pain. kaya gusto Kong maniguro kung gusto mo na ba talagang magpakasal sa akin.""Ralph, naman. palagi mo na Lang tinatanong sa akin Yan. alam mo, imbis na Hindi ko na sya naiisip, kakabanggit mo, naaalala ko tuloy." medyo iritadong tugon ni Venus. "gusto ko lang naman makasiguro. malapit na Ang kasal natin. Ang gusto ko, ako na Lang Ang laman ng puso't isipan mo. ako lang Wala ng iba." mayroon na lang kasing 6 na Araw at ikakasal na Sila. pinag isipan naman itong maigi bi Venus. pumayag sya sa kasal dahil para sa kanya ay mas panalo ka kapag mas mahal ka ng lalaki. at si Ralph, handa syang ibigay Ang Mundo nya Kay Venus. he truly madly in love with her. "I said yes na
ahayaan mo na lumisan hmmKaya't humihiling ako kay BathalaNa sana ay hindi na siya luluha paNa sana ay hindi na siya mag-iisaNa sana langIngatan mo siyaBinalewala niya ako dahil sa'yoNawalan na ng saysay ang pagmamahalNa kay tagal ko ring binubuoNa kay tagal ko ring hindi sinukoBinalewala niya ako dahil sa'yoDahil sa'yoHeto na'ng huling awit na kanyang maririnig (ha ha)Heto na'ng huling tingin na dati siyang kinikilig (ha ha)Heto na huling araw ng mga yakap ko't halik (ha ha)Heto na heto naSabi nga ng ibaKung talagang mahal mo siya ay hahayaan moHahayaan mo na mamaalamHahayaan mo na lumisan ohIngatan mo siyaBinalewala niya ako dahil sa'yoNawalan na ng saysay ang pagmamahalNa kay tagal ko ring binubuoNa kay tagal ko ring hindi sinukoBinalewala niya ako dahil sa'yoDahil sa'yoHeto na'ng huling awit na iyong maririnigHeto na ang huling tingin na dati kang kinikiligHeto na huling araw ng mga yakap ko't halikHeto na heto naIngatan mo siyaAFTER 3 MONTHSdumaan