KABANATA 71

"Wag ka ng malungkot, uuwi na nga ako diba ngayon? I miss you too Miguel."

"[Pero alam kong babalik ka rin,]" malungkot na talagang sabi niya. Hindi ako nakasagot, may narinig din akong na doorbell at naalala kong binilhan pala ako ni Vanessa ng pagkain.

"Mag-usap nalang tayo mamaya pagkarating ko diyan, papatayin ko na. Nandito na ang pagkain ko."

"[Okay ate bye.]"

"Bye."

Namatay ang tawag, tumayo na ako at dumeritso sa pinatuan para kunin ang pinabili ni Vanessa. Pagkabukas ko, nakita kong isa sa mga bodyguards niya ang naghatid. Kilala ko na ang mga bodyguards niya, ganun din siya sa akin. Iisa lang kasi ang kompanya ng security naming dalawa.

"Salamat kuya," pasalamat ko bago tumalikod sa kanya.

Bakit nga ba hindi ko naisipan magpabili nalang kanina? naisip ko pa na mag drive at bago maka sakay sa sasakyan ko maraming reporters na haharang sa akin at matatagalan ako kaya tinamad ako kanina talaga pero hindi ko inisip na pwede palang magpabili nalang sa mga tauhan na nandiyan lang