OHN 20

Hella was just staring at the ceiling,unmoving. She sighed deeply,she turned herself to the right side and make her arms as a pilllow.Hindi niya alam kung saan siya napadpad ,basta ang gusto niya lang ay malayo kahit saglit sa pamilya niya. She just burst out,masydong ng napuno ang damdamin niya sa matagal nang dinidibdib na saloobin. And now she was alone,away from her family.

Nang makaramdam ng gutom ,bumangon na siya. Kumakalam na ang sikmura niya,kaya kailangan niyang bumili ng pagkain. Matapos makapaghilamos ,nagsuot lang siya ng jacket saka lumabas ng hotel na tinutuluyan. Malabong mahanap siya ng pamilya kung sakali na hanapin man siya ng mga ito,iniwan niya sa kung saan ang sasakyan at nagtaxi lang hanggang sa inihinto na siya nito dahil naubusan nang gasolina.Sakto naman at may hotel sa malapit,but it’s a run down hotel. Nobody would think that she will go in ,they all know how she dislike in an unfamiliar sorounding.

Nang makarating sa malapit na supermarket,pumasok na