A month passed.
JACK'S POV:
"Hanggang ngayon wala pa rin bang balita? Isang buwan na ang nakakalipas. Ano bang klaseng imbestigador 'yan? Tsk!" Panunumbat ko sa kaharap ko na tahimik lang sa kaniyang kinauupuan.
Bago sa akin 'to. Pero wala akong pakealam kung ano bang meron kay Froyd. Ang gusto kong malaman ngayon ay tungkol sa pagkawala ng babaeng minamahal ko.
Hindi ko na alam kung saan ko ba siya hahanapin. Hindi ko na alam kung ano bang dapat ko pang gawin.
Natutuyot na ang aking pag-asa. Ang aking pagtitiwala ay kunting-kunti na lang. Kapag hindi ko pa nahanap si Link, baka awayin ko na ang lahat ng tao sa mundo.
"Tsk!"
"Hindi ko alam kung totoo ba ang haka-haka na mayroon pang isla na hindi pa napupuntahan ng lahat. I don't know if it's true?" Pangkukuro niya.
Napaisip din ako. Totoo bang mayroon pa? Bakit hindi
(WARNING SIGN: NOT THAT SUPER BRUTAL SCENE. PERO KAILANGAN KO PA DIN KAYONG BALAAN.)JACK'S POV:Nakarating kami sa may isla nang bandang hapon na. Alas nwebe ako nakarating sa Paracale at mga maalas dyes na rin kami makaalis sa dagat papunta sa isla na isang haka-haka lang sa siyudad pero ang iilan naman na mamamayan ay naniniwala. At ang namamahala ro'n ay isang organisasyon na taliwas sa patakaran at panuntunan ni Queen Z."Dito na lang tayo. Mag-iingat ka. Hindi mo alam kung ano ang madadatnan mo sa pagpasok mo sa gubat na 'yan," tinuro niya pa ang mga puno na sa dagat lang makikita. Magkakadikit, akala mo normal na isla lang. Pero kung papasok ka sa daan na 'yun na napakakipot. Malalaman mo kung ano ang kalagim-lagim na nangyayari sa loob. "Pagkapasok mo pa lang, ihanda mo na ang sarili mo at ang paborito mong sandata. Ikaw na ang bahala kay Linzie, tinuring ko na rin siyang anak ko. Ako nga pala si Ke
JACK'S POV:Lumipas na naman ang isang buwan. Ang tagal na pala ng nangyaring engkwentro sa pagitan namin at ng Dark Alamander Society. Si Link ay bumalik na sa kaniyang pagtatrabaho sa bookstore, kahit na sinabi ko ng huwag na siyang magtatrabaho at hahanap na lang ulit kami ng iba.Hindi siya pumayag. Kahit na kami na raw ay mas mahal niya ang trabaho niya. Kaya wala rin akong dahilan pa para pigilan ang nais niya. Kung saan siya masaya, anong dahilan ko para ilayo siya sa kagustuhan niya?Isang buwan na rin pala kami ni Link. Sa isang buwan na 'yon masasabi kong tama nga si Rizhui.Gagawin natin ang mga bagay na hindi natin inaasahan na magagawa natin para sa minamahal. Kaya binabawe ko na ang lahat ng sinabi ko rito.Mas lalong tumindi ang aking pagmamahal sa babaeng empleyado ko lang noon pero ngayon girlfriend ko na.Sa kaniya ko nakita ang mga bagay na
JACK'S POV:"May problema ba? Kanina ko pa napapansin na parang wala ka sa sarili." Hinawakan pa ako ni Link sa aking balikat.Napabalik lang ako sa aking diwa saka ngumiti. Inilapit ko ang aking mukha at mabilis siyang hinalikan sa may tungki ng ilong niya.Namula naman siya sabay palo sa aking dibdib. Natatawa na lang ako na niyakap pa siya lalo.Muli akong napalingon sa may dagat. Naisipin naming dalawa na magpicnic sa bayan nila. Hindi na rin ako nakaangal pa dahil maganda nga rito, presko ang hangin. At medyo nakakapag-isip ako nang maayos.Kanina pa ako wala sa sarili. Nasa utak ko talaga ang lahat. Ang mga sinabi nila sa akin tungkol sa amin ni Link.Hanggang ngayon iwas pa rin sa akin si Froyd. Hindi man lang siya nagsasalita at lalayo na lang kapag nakikita ako.Nagpalabas na naman ako nang mahinang buntong-hininga.
(4 years later)ACE'S POV:Pinagmamasdan ko lang ang natutulog na lalaking ito na puro puno ng pasa, sugat at mga dextrose sa kaniyang katawan.Dalawang taon na ang nakakaraan magmula ng magsimula siya sa misyon niya.Iyon ay makuha ang mga flag sa bawat sulok ng kagubatan. Sobrang lawak ng gubat na 'yon. May mga nakaabang din na mga pinakamalakas na myembro sa bawat organisasyon.Noong una ay naging kampante pa ako. Kayang-kaya talagang makipagsabayan ng lalaking ito sa kahit sino.Inabot lang ng dalawang taon sapagkat ang mga flag ay nakatago. Saka kailangan niyang maipon ang isangdaang libo na mga bandila.Sobrang dami. At ang kakalabanin naman niya ay nasa isang libo lang. 'Yun lang ang napagpasyahan ng lahat.Kailangan lang talaga nito na makuha ang mga bandila na kulay pula.Pero sa paglipas
IAN'S POV:"Bakit ngayon ka lang dumating anak?""Oo nga Kuya Yanyan!" Sabat din ni Angel sa sinabi ni Nanay pagkapasok ko sa bahay namin.Gabi na akong nakauwi rito. Hindi ko alam kung anong oras na ba, ang tanging nasa isipan ko lang ay ang mga napagdaanan ni Kuya Jack sa kamay ng mga organisasyon.Hindi ako makapaniwala. Sobrang galit na galit ako sa kaniya noon. Minura at sinusumpa ko pa siya na mamatay na siya.Pero ngayon kinain ko ang lahat. Nagpalipas ako ng buong gabi sa bahay ng girlfriend ko. Sa kaniya ko nilabas ang sakit ng nalaman ko. Sinabi ko rin sa kaniya na huwag na huwag sasabihin kay Ate Linzie ang tungkol kay Kuya Jack.Magkakagulo na naman ang lahat. Baka ibuntong sa akin nito ang galit.Pero kahit na ilang araw pa lang kami nagkakilala ni Kuya. Ramdam ko ang pagiging makatao nito. May usapan na mabangis at wala siya
(After 1 year)KREIAH'S POV:"Ano na naman 'yang maling desisyon ang gagawin mo? Kuya–really?! Sa America mo talaga balak pumunta at manirahan? Akala ko ba ayaw mo sa Japan at America dahil nagreresembla sa ating magulang? What now? " Pagdududang aniko sa kaharap ko na may hawak ng dalawang maleta.Sure na sure na talaga siya sa balak niyang gawin. Hindi ko naman siya pipigilan pero...Kakaiba 'e. May nangyari ba noong mga araw at taon na wala ako?Kahit kailanman ay hindi pa man lang kami nagkakausap nang matino ng lalaking ito. Inuuna ko muna ang pamilya ko dahil matagal na naming inaasam ang ganitong buhay.'Yung walang problema at sisira sa aming pamilya na naman."Hayaan mo na si Jack. He seems serious on his decision. Basta tama na lang ngayon." Sinamaan naman ng tingin nitong si Jack ang asawa ko na natatawa na lang.&
LINZIE'S POV:Isang taon na pala ang nakakalipas. May isa na rin kaming anak ni Mike. Hindi ako nagsisisi na pinakasalan ko ang tatay ng anak ko at magiging anak pa namin.Tama lang din ang ginawa ko. Hindi talaga ako ganon marunong maghintay. Nasa parte na ng pagkatao ko 'yon. Pero ginawa ko pa rin ang pangako ko kay Jack. Naghintay ako, kaso anong hihintayin ko? Maging matanda na ako tapos si Jack may asawa't anak na pala.Kahit na may pamilya na ako. Tinuloy ko pa rin ang pagtatrabaho rito sa bookstore. Ang daddy niya na ang nagpapasweldo sa akin.Noong una malapit kami sa isa't isa ng daddy niya. Pero nang malaman na may boyfriend na ako. Biglang nagbago ang simoy ng hangin.Ang secretary na lang nito ang nagbibigay sa akin ng sweldo ko linggo-linggo."Hi Linzie!" Masayang bati ng mga taong matagal ko ng hindi nakita.Si Aze at si Fro
JACK'S POV:Lumipas ang mga araw, linggo, buwan at taon. Tuluyan ng naging masaya ang aking isipan at puso habang pinagmamasdan ang mga magandang bulaklak na tanging sa Hokkaido ko lang makikita.Ang Furano."Oh! Hey! Long time no see!" Napalingon agad ako sa sumigaw sa aking direksyon.Nakita ko si Ace na may hawak na camera. Nakangiti siyang lumapit sa akin.May napansin din akong singsing sa may kaniyang palasingsingan. Isang infinity ring."Sino naman ang ginayuma mong nilalang na papakasal sa iyo?"Napabusangot naman siya sabay takbo sa aking likuran. Hindi ko nakuha agad ang kaniyang naiisip kaya napa-aray na lang ako sa biglaan nitong pagsampa sa aking likuran."Hanggang ngayon pa rin ba gustong-gusto mo sa likuran ko? Kapag nagkikita tayo panay ka talon? Kung sino man ang malas na papakasal sa 'yo. Panigurado
LINZIE's POV: Tapos na ang kasal ni Ace at ganap na bagong mag-asawa na sila ng asawa niya. Hanggang ngayon ay hindi ako makapaniwala, noon ay mukha pa lang siyang bata sa aking paningin. Ngayon ay hindi na. Para na siyang isang nakakatakot na tao na hindi dapat binabangga. Matipuno at bakat na bakat na rin ang dibdib nito sa sobrang sikip sa kaniya ang damit na pangkasal. Napalingon naman ako sa katabi niya. Masaya itong pinagmamasdan ang asawa, halata talaga sa mukha na kontento na siya. Ganon din si Ace. They really fall in love with each other. I hope ganon din sa akin, sana kung hindi ako naging tanga noong mga panahon na 'yon sana katulad din ako ni Ace na masayang pinagmamasdan ang kaniyang minamahal. At sinasabi sa sarili na… Sa wakas! T
JACK'S POV:Lumipas ang mga araw, linggo, buwan at taon. Tuluyan ng naging masaya ang aking isipan at puso habang pinagmamasdan ang mga magandang bulaklak na tanging sa Hokkaido ko lang makikita.Ang Furano."Oh! Hey! Long time no see!" Napalingon agad ako sa sumigaw sa aking direksyon.Nakita ko si Ace na may hawak na camera. Nakangiti siyang lumapit sa akin.May napansin din akong singsing sa may kaniyang palasingsingan. Isang infinity ring."Sino naman ang ginayuma mong nilalang na papakasal sa iyo?"Napabusangot naman siya sabay takbo sa aking likuran. Hindi ko nakuha agad ang kaniyang naiisip kaya napa-aray na lang ako sa biglaan nitong pagsampa sa aking likuran."Hanggang ngayon pa rin ba gustong-gusto mo sa likuran ko? Kapag nagkikita tayo panay ka talon? Kung sino man ang malas na papakasal sa 'yo. Panigurado
LINZIE'S POV:Isang taon na pala ang nakakalipas. May isa na rin kaming anak ni Mike. Hindi ako nagsisisi na pinakasalan ko ang tatay ng anak ko at magiging anak pa namin.Tama lang din ang ginawa ko. Hindi talaga ako ganon marunong maghintay. Nasa parte na ng pagkatao ko 'yon. Pero ginawa ko pa rin ang pangako ko kay Jack. Naghintay ako, kaso anong hihintayin ko? Maging matanda na ako tapos si Jack may asawa't anak na pala.Kahit na may pamilya na ako. Tinuloy ko pa rin ang pagtatrabaho rito sa bookstore. Ang daddy niya na ang nagpapasweldo sa akin.Noong una malapit kami sa isa't isa ng daddy niya. Pero nang malaman na may boyfriend na ako. Biglang nagbago ang simoy ng hangin.Ang secretary na lang nito ang nagbibigay sa akin ng sweldo ko linggo-linggo."Hi Linzie!" Masayang bati ng mga taong matagal ko ng hindi nakita.Si Aze at si Fro
(After 1 year)KREIAH'S POV:"Ano na naman 'yang maling desisyon ang gagawin mo? Kuya–really?! Sa America mo talaga balak pumunta at manirahan? Akala ko ba ayaw mo sa Japan at America dahil nagreresembla sa ating magulang? What now? " Pagdududang aniko sa kaharap ko na may hawak ng dalawang maleta.Sure na sure na talaga siya sa balak niyang gawin. Hindi ko naman siya pipigilan pero...Kakaiba 'e. May nangyari ba noong mga araw at taon na wala ako?Kahit kailanman ay hindi pa man lang kami nagkakausap nang matino ng lalaking ito. Inuuna ko muna ang pamilya ko dahil matagal na naming inaasam ang ganitong buhay.'Yung walang problema at sisira sa aming pamilya na naman."Hayaan mo na si Jack. He seems serious on his decision. Basta tama na lang ngayon." Sinamaan naman ng tingin nitong si Jack ang asawa ko na natatawa na lang.&
IAN'S POV:"Bakit ngayon ka lang dumating anak?""Oo nga Kuya Yanyan!" Sabat din ni Angel sa sinabi ni Nanay pagkapasok ko sa bahay namin.Gabi na akong nakauwi rito. Hindi ko alam kung anong oras na ba, ang tanging nasa isipan ko lang ay ang mga napagdaanan ni Kuya Jack sa kamay ng mga organisasyon.Hindi ako makapaniwala. Sobrang galit na galit ako sa kaniya noon. Minura at sinusumpa ko pa siya na mamatay na siya.Pero ngayon kinain ko ang lahat. Nagpalipas ako ng buong gabi sa bahay ng girlfriend ko. Sa kaniya ko nilabas ang sakit ng nalaman ko. Sinabi ko rin sa kaniya na huwag na huwag sasabihin kay Ate Linzie ang tungkol kay Kuya Jack.Magkakagulo na naman ang lahat. Baka ibuntong sa akin nito ang galit.Pero kahit na ilang araw pa lang kami nagkakilala ni Kuya. Ramdam ko ang pagiging makatao nito. May usapan na mabangis at wala siya
(4 years later)ACE'S POV:Pinagmamasdan ko lang ang natutulog na lalaking ito na puro puno ng pasa, sugat at mga dextrose sa kaniyang katawan.Dalawang taon na ang nakakaraan magmula ng magsimula siya sa misyon niya.Iyon ay makuha ang mga flag sa bawat sulok ng kagubatan. Sobrang lawak ng gubat na 'yon. May mga nakaabang din na mga pinakamalakas na myembro sa bawat organisasyon.Noong una ay naging kampante pa ako. Kayang-kaya talagang makipagsabayan ng lalaking ito sa kahit sino.Inabot lang ng dalawang taon sapagkat ang mga flag ay nakatago. Saka kailangan niyang maipon ang isangdaang libo na mga bandila.Sobrang dami. At ang kakalabanin naman niya ay nasa isang libo lang. 'Yun lang ang napagpasyahan ng lahat.Kailangan lang talaga nito na makuha ang mga bandila na kulay pula.Pero sa paglipas
JACK'S POV:"May problema ba? Kanina ko pa napapansin na parang wala ka sa sarili." Hinawakan pa ako ni Link sa aking balikat.Napabalik lang ako sa aking diwa saka ngumiti. Inilapit ko ang aking mukha at mabilis siyang hinalikan sa may tungki ng ilong niya.Namula naman siya sabay palo sa aking dibdib. Natatawa na lang ako na niyakap pa siya lalo.Muli akong napalingon sa may dagat. Naisipin naming dalawa na magpicnic sa bayan nila. Hindi na rin ako nakaangal pa dahil maganda nga rito, presko ang hangin. At medyo nakakapag-isip ako nang maayos.Kanina pa ako wala sa sarili. Nasa utak ko talaga ang lahat. Ang mga sinabi nila sa akin tungkol sa amin ni Link.Hanggang ngayon iwas pa rin sa akin si Froyd. Hindi man lang siya nagsasalita at lalayo na lang kapag nakikita ako.Nagpalabas na naman ako nang mahinang buntong-hininga.
JACK'S POV:Lumipas na naman ang isang buwan. Ang tagal na pala ng nangyaring engkwentro sa pagitan namin at ng Dark Alamander Society. Si Link ay bumalik na sa kaniyang pagtatrabaho sa bookstore, kahit na sinabi ko ng huwag na siyang magtatrabaho at hahanap na lang ulit kami ng iba.Hindi siya pumayag. Kahit na kami na raw ay mas mahal niya ang trabaho niya. Kaya wala rin akong dahilan pa para pigilan ang nais niya. Kung saan siya masaya, anong dahilan ko para ilayo siya sa kagustuhan niya?Isang buwan na rin pala kami ni Link. Sa isang buwan na 'yon masasabi kong tama nga si Rizhui.Gagawin natin ang mga bagay na hindi natin inaasahan na magagawa natin para sa minamahal. Kaya binabawe ko na ang lahat ng sinabi ko rito.Mas lalong tumindi ang aking pagmamahal sa babaeng empleyado ko lang noon pero ngayon girlfriend ko na.Sa kaniya ko nakita ang mga bagay na
(WARNING SIGN: NOT THAT SUPER BRUTAL SCENE. PERO KAILANGAN KO PA DIN KAYONG BALAAN.)JACK'S POV:Nakarating kami sa may isla nang bandang hapon na. Alas nwebe ako nakarating sa Paracale at mga maalas dyes na rin kami makaalis sa dagat papunta sa isla na isang haka-haka lang sa siyudad pero ang iilan naman na mamamayan ay naniniwala. At ang namamahala ro'n ay isang organisasyon na taliwas sa patakaran at panuntunan ni Queen Z."Dito na lang tayo. Mag-iingat ka. Hindi mo alam kung ano ang madadatnan mo sa pagpasok mo sa gubat na 'yan," tinuro niya pa ang mga puno na sa dagat lang makikita. Magkakadikit, akala mo normal na isla lang. Pero kung papasok ka sa daan na 'yun na napakakipot. Malalaman mo kung ano ang kalagim-lagim na nangyayari sa loob. "Pagkapasok mo pa lang, ihanda mo na ang sarili mo at ang paborito mong sandata. Ikaw na ang bahala kay Linzie, tinuring ko na rin siyang anak ko. Ako nga pala si Ke