JACK'S POV:
Isang buwan na ang nakakalipas magmula ng imbitahan at dalhin ako ng dalawa sa sariling bar ko.
Hindi na muli silang nag-abala pa sa akin. Kinausap lang nila ako para sa misyon na gusto nilang gawin ko, kapalit ng pagtulong sa nawawalang bagay na pagmamay-ari ng pamilya ko.
Isa na rin 'yun malaking tulong sa akin. Baka sakaling mas mapabilis ang paghahanap ko sa letcheng kahon na 'yon. At malaman ko na kung ano ba ang kahalagahan no'n sa aming pamilya.
Maski ako ay na-ko-curious sa laman. Ano kayang meron?
Sa loob din ng isang buwan na 'yon nakikilala ko na nang mabuti ang empleyado ko. Magaling siya at kitang-kita ko sa mini camera kung paano niya banatan ang mga kalalakihan na nambabastos kapag naglilinis siya ng mga libro.
Ginagawa niya talaga ang lahat para sa pamilya na kailangan siya. Nasa kaniya na talaga nakaatang ang lahat. Dahil siya ang
LINZIE'S POV:"I'm waiting." Bungad sa akin ni Sir saka hinila ako sa loob ng opisina niya. Itinuro niya pa ang nag-iisang upuan at sinenyasan na umupo. Wala na rin akong nagawa kundi ang sundin siya.Maski siya ay malayang umupo sa upuan na para talaga sa kaniya. Nilagay niya pa ang dalawa niyang palad na nakayukom sa may baba niya at seryoso akong tiningnan.Tama nga ang sinabi niya kagabi na pupunta siya sa bookstore para malaman ang sagot ko sa alok niya. Isang alok na malaki ang impact sa akin.'Yun nga lang dumating siya rito ng mga hapon na at malapit na akong magsara. Hindi ko aakalain na ang dami talagang customer dito.Kahit na gano'n man ang business owner, ang mga customer naman ay patuloy na naglalaan ng oras para magbasa o hindi kaya ay magbili na lang.Noong mga panahon na nagpunta ako rito, wala pang katao-tao. Iilan pa lang ang nalagi rito. K
LINZIE'S POV:"Your dad? Wow." Hindi makapaniwala niyang komento. Hindi niya aakalain na sa likod ng mga paghuli ay may isang tao ang nasa likod nito.Subalit hindi ganon kakilala ang pangalan niya. Ilang taon lang 'yon, ilang taon lang naging bantog sa mamamayan ang pangalan ng aking Tatay hanggang sa mawala na. Wala na rin nakaalala sa sinapit niya at hindi man lang inaalala ang kaniyang ginawa sa bansa.Pero hindi naman 'yon ang problema sa akin. Mas mabuti na 'yon na walang nakakaalam sa pamilya namin, maganda na ang malayo sa alalahanin."Yes po, pero matagal na po nangyari 'yon. Hindi ko lang talaga maintindihan kung bakit siya nakatakas?"Nagtataka pa rin talaga ako sa mga nangyayari. Sa pagkakaalam ko malakas ang seguridad sa underworld. Walang sinuman sa mga bilanggo ang makakatakas hanggat wala pa sa oras at panahon ng kanilang paglaya.May naturang
KINABUKASAN(8AM)JACK'S POV:"Anong meron na naman d'yan sa mukha mo at nakabusangot ka?" Inis na singhal ko sa lalaking ito na kakapasok pa lang sa kwarto ko.Kapag nagkikita kami naaasiwa na agad ako sa pagmumukha niya. Kung noon ayos lang sa akin na makita siya araw-araw para may mapaglabasan ako ng inis at galit ko.Pero ngayon... ayoko na. Ayoko na talaga.Hindi man niya aminin sa akin, kahit na sa sarili niya ay lalaki siya. Ang kilos naman niya kapag kasama ako ay parang bakla na umaalam pa sa totoong nararamdaman niya.Minsan ay napapaisip na lang ako na may gusto sa akin ang lalaking ito at ginagawa lang na dahilan na takot siya magsolo sa kama niya.Napansin kong napanguso naman si Froyd sa aking harapan at mabilis na lumapit sa akin.He spread his arm side by side and ready to hug me when I po
LINZIE'S POV:"Thank you for coming, Ma'am and Sir. Please comeback if you have free time." Nakangiti kong pagpapaalam sa mag-syota na ngiti na lang din ang tugon.Hinawakan pa ng lalaki ang balikat ng babae para makalabas sila nang sabay sa pintuan. Napahalumbaba na lang ako habang pinagmamasdan ang pagiging malambing ng lalaki sa gf niya.Mahal na mahal talaga ng lalaki ang babae, akalain mo na binili talaga ang pinakamahal na libro sa bookstore na ito. 'Yun nga lang hindi ko maalala kung ano ba ang binili nito, sa pagkakaalam ko ay rare book na lang 'yun at international pa.At saka mahaba, medyo mahirap akong makaalala patungkol dito.Pero napalayo ang aking mukha sa pinto. Nakaalis na rin ang mag-syota kaso ang pumasok naman ang may-ari na naka-formal suit.Businessman na businessman talaga ang dating. At ang kaniyang paglalakad ay parang nag-mo-model la
LINZIE'S POV:"Can't wait to see a heartless and ruthless Jack Krean Miller, deeply fall in love with you. 'Yun bang makikita ko o namin ang kakaibang ugali nito. Hindi na 'yung laging lantay gulay at walang pake sa kahit sino." Mapanuring tingin ang ibinigay sa akin ni Bea matapos makita akong nakaayos na ng porma.Pa-twinkle twinkle pa ang mga mata dahil sa naiisip niya na kung anu-ano tungkol sa amin.Siya ang dahilan kung bakit nalaman ko na mayroong job hiring sa bookstore. Hindi ako mahilig sa social media, kaya wala akong alam tungkol sa anunsyo ng may-ari.Palagi rin silang magkakaibigan na tumatambay ro'n. Magbabasa-basa at kapag may natipuhan na libro ay bibilhin nila.Saka wala ring hiya-hiya ang babaeng ito kaya binigyan ko siya ng pabor kapalit ng libro na natipuhan niya sa may drawer ko.At ngayon malapit ng mag-alas sais ng gabi at panigurado n
LINZIE'S POV:Nasa harapan ko na talaga ang mag-asawang Chaiyan. Ang babae ay si Ma'am X, pero ang tunay na pangalan niya ay Zhemaickia Rozelle Oceana.Mayroon siyang school noon na ngayon ay pinasara na. Pero may mga bali-balita na ipapabalik niya ito at babaguhin ang patakaran.At ang asawa naman niya ay si Sir Creg na kung makakapit sa asawa ay parang makukuha siya ng iba. Hindi naman mahigpit ang pagkakahawak.Napagawi naman ang tingin ko sa dalawang lalaki. Magkamukha talaga silang tatlo kung naging lalaki si Ma'am X. Ang tanging palatandaan lang sa kanila ay ang kulay ng mata.Ang kulay berdeng mata ay si Sir Yasther. Hindi na ako magugulat kung ganito kalamig ang pakikitungo niya.At ang kulay asul naman na mata ay si Sir Yaune na kasama ang isang koreana na tahimik lang habang kahawak ang asawa.Si Sir Yasther nga lang ang kakaiba
LINZIE'S POV:"Are you sure about this plan? We can change it?" Pagpapaulit na naman nitong si Sir Jack.Halata sa kaniya na hindi niya gusto ang plano ko. Pero wala akong magagawa, 'yon lang ang kaya kong itulong sa kaniya."Okay lang ako, ang kailangan mo lang gawin ay pumasok sa loob. May I.D ka naman na patunay na isa kang myembro ng organisasyon nila. Mauuna ako para gawin ang pagpapanggap na bagong dancer nila."'Yun ang plano ko. Ang maging dancer nila at maakit ang tukneneng Bobby na 'yon. Sana nga lang maakit siya sa akin. Binigyan din ako ni Aze ng skin face mask. Kaya raw nitong mabago ang mukha ko.Kamukha ko raw masyado si Tatay kaya hindi na kataka-taka kung makilala rin ako ng kalaban. Nag-iingat lang daw sila sa akin, lalong-lalo na't babae ako at walang alam sa mga misyon na ito."Haist! I don't have any choice too. If something bad happen, I
Sa kaliwa at kanan. Nagsilabasan ang mga armadong tao na may dalang baril. Naunahan namin sila sa pagputok ng aming gatilyo at pinatamaan ang mga ulo nila.Hindi na sila makalaban at makatakas dahil sa surprise naming dalawa. Magkatalikod kami nitong si Jack. Inaasinta ang bawat kalaban namin.Nang mapansin naming mga wala ng buhay ang lahat ay naisipan naman namin ang maglakad. Hindi ako nakasunod dahil kinuha ko ang baril sa kalaban at isinakbit sa aking balikat.In case na mawalan ako ng bala at malayo sa direksyon ko si Jack.Tumakbo ako para makarating sa kaniyang tabi. Pero napalingon ako sa loob ng room sa pinakaunahan nito.Nakaawang at may naramdaman akong kakaiba. Kaya mabilis akong umikot pabalik sa aking nilakaran bago pa man ako matamaan.Narinig ko ang pagputok ng bala mula ro'n. Hindi na rin ako nag-aksaya ng oras at pinatamaan ang loob nito.
LINZIE's POV: Tapos na ang kasal ni Ace at ganap na bagong mag-asawa na sila ng asawa niya. Hanggang ngayon ay hindi ako makapaniwala, noon ay mukha pa lang siyang bata sa aking paningin. Ngayon ay hindi na. Para na siyang isang nakakatakot na tao na hindi dapat binabangga. Matipuno at bakat na bakat na rin ang dibdib nito sa sobrang sikip sa kaniya ang damit na pangkasal. Napalingon naman ako sa katabi niya. Masaya itong pinagmamasdan ang asawa, halata talaga sa mukha na kontento na siya. Ganon din si Ace. They really fall in love with each other. I hope ganon din sa akin, sana kung hindi ako naging tanga noong mga panahon na 'yon sana katulad din ako ni Ace na masayang pinagmamasdan ang kaniyang minamahal. At sinasabi sa sarili na… Sa wakas! T
JACK'S POV:Lumipas ang mga araw, linggo, buwan at taon. Tuluyan ng naging masaya ang aking isipan at puso habang pinagmamasdan ang mga magandang bulaklak na tanging sa Hokkaido ko lang makikita.Ang Furano."Oh! Hey! Long time no see!" Napalingon agad ako sa sumigaw sa aking direksyon.Nakita ko si Ace na may hawak na camera. Nakangiti siyang lumapit sa akin.May napansin din akong singsing sa may kaniyang palasingsingan. Isang infinity ring."Sino naman ang ginayuma mong nilalang na papakasal sa iyo?"Napabusangot naman siya sabay takbo sa aking likuran. Hindi ko nakuha agad ang kaniyang naiisip kaya napa-aray na lang ako sa biglaan nitong pagsampa sa aking likuran."Hanggang ngayon pa rin ba gustong-gusto mo sa likuran ko? Kapag nagkikita tayo panay ka talon? Kung sino man ang malas na papakasal sa 'yo. Panigurado
LINZIE'S POV:Isang taon na pala ang nakakalipas. May isa na rin kaming anak ni Mike. Hindi ako nagsisisi na pinakasalan ko ang tatay ng anak ko at magiging anak pa namin.Tama lang din ang ginawa ko. Hindi talaga ako ganon marunong maghintay. Nasa parte na ng pagkatao ko 'yon. Pero ginawa ko pa rin ang pangako ko kay Jack. Naghintay ako, kaso anong hihintayin ko? Maging matanda na ako tapos si Jack may asawa't anak na pala.Kahit na may pamilya na ako. Tinuloy ko pa rin ang pagtatrabaho rito sa bookstore. Ang daddy niya na ang nagpapasweldo sa akin.Noong una malapit kami sa isa't isa ng daddy niya. Pero nang malaman na may boyfriend na ako. Biglang nagbago ang simoy ng hangin.Ang secretary na lang nito ang nagbibigay sa akin ng sweldo ko linggo-linggo."Hi Linzie!" Masayang bati ng mga taong matagal ko ng hindi nakita.Si Aze at si Fro
(After 1 year)KREIAH'S POV:"Ano na naman 'yang maling desisyon ang gagawin mo? Kuya–really?! Sa America mo talaga balak pumunta at manirahan? Akala ko ba ayaw mo sa Japan at America dahil nagreresembla sa ating magulang? What now? " Pagdududang aniko sa kaharap ko na may hawak ng dalawang maleta.Sure na sure na talaga siya sa balak niyang gawin. Hindi ko naman siya pipigilan pero...Kakaiba 'e. May nangyari ba noong mga araw at taon na wala ako?Kahit kailanman ay hindi pa man lang kami nagkakausap nang matino ng lalaking ito. Inuuna ko muna ang pamilya ko dahil matagal na naming inaasam ang ganitong buhay.'Yung walang problema at sisira sa aming pamilya na naman."Hayaan mo na si Jack. He seems serious on his decision. Basta tama na lang ngayon." Sinamaan naman ng tingin nitong si Jack ang asawa ko na natatawa na lang.&
IAN'S POV:"Bakit ngayon ka lang dumating anak?""Oo nga Kuya Yanyan!" Sabat din ni Angel sa sinabi ni Nanay pagkapasok ko sa bahay namin.Gabi na akong nakauwi rito. Hindi ko alam kung anong oras na ba, ang tanging nasa isipan ko lang ay ang mga napagdaanan ni Kuya Jack sa kamay ng mga organisasyon.Hindi ako makapaniwala. Sobrang galit na galit ako sa kaniya noon. Minura at sinusumpa ko pa siya na mamatay na siya.Pero ngayon kinain ko ang lahat. Nagpalipas ako ng buong gabi sa bahay ng girlfriend ko. Sa kaniya ko nilabas ang sakit ng nalaman ko. Sinabi ko rin sa kaniya na huwag na huwag sasabihin kay Ate Linzie ang tungkol kay Kuya Jack.Magkakagulo na naman ang lahat. Baka ibuntong sa akin nito ang galit.Pero kahit na ilang araw pa lang kami nagkakilala ni Kuya. Ramdam ko ang pagiging makatao nito. May usapan na mabangis at wala siya
(4 years later)ACE'S POV:Pinagmamasdan ko lang ang natutulog na lalaking ito na puro puno ng pasa, sugat at mga dextrose sa kaniyang katawan.Dalawang taon na ang nakakaraan magmula ng magsimula siya sa misyon niya.Iyon ay makuha ang mga flag sa bawat sulok ng kagubatan. Sobrang lawak ng gubat na 'yon. May mga nakaabang din na mga pinakamalakas na myembro sa bawat organisasyon.Noong una ay naging kampante pa ako. Kayang-kaya talagang makipagsabayan ng lalaking ito sa kahit sino.Inabot lang ng dalawang taon sapagkat ang mga flag ay nakatago. Saka kailangan niyang maipon ang isangdaang libo na mga bandila.Sobrang dami. At ang kakalabanin naman niya ay nasa isang libo lang. 'Yun lang ang napagpasyahan ng lahat.Kailangan lang talaga nito na makuha ang mga bandila na kulay pula.Pero sa paglipas
JACK'S POV:"May problema ba? Kanina ko pa napapansin na parang wala ka sa sarili." Hinawakan pa ako ni Link sa aking balikat.Napabalik lang ako sa aking diwa saka ngumiti. Inilapit ko ang aking mukha at mabilis siyang hinalikan sa may tungki ng ilong niya.Namula naman siya sabay palo sa aking dibdib. Natatawa na lang ako na niyakap pa siya lalo.Muli akong napalingon sa may dagat. Naisipin naming dalawa na magpicnic sa bayan nila. Hindi na rin ako nakaangal pa dahil maganda nga rito, presko ang hangin. At medyo nakakapag-isip ako nang maayos.Kanina pa ako wala sa sarili. Nasa utak ko talaga ang lahat. Ang mga sinabi nila sa akin tungkol sa amin ni Link.Hanggang ngayon iwas pa rin sa akin si Froyd. Hindi man lang siya nagsasalita at lalayo na lang kapag nakikita ako.Nagpalabas na naman ako nang mahinang buntong-hininga.
JACK'S POV:Lumipas na naman ang isang buwan. Ang tagal na pala ng nangyaring engkwentro sa pagitan namin at ng Dark Alamander Society. Si Link ay bumalik na sa kaniyang pagtatrabaho sa bookstore, kahit na sinabi ko ng huwag na siyang magtatrabaho at hahanap na lang ulit kami ng iba.Hindi siya pumayag. Kahit na kami na raw ay mas mahal niya ang trabaho niya. Kaya wala rin akong dahilan pa para pigilan ang nais niya. Kung saan siya masaya, anong dahilan ko para ilayo siya sa kagustuhan niya?Isang buwan na rin pala kami ni Link. Sa isang buwan na 'yon masasabi kong tama nga si Rizhui.Gagawin natin ang mga bagay na hindi natin inaasahan na magagawa natin para sa minamahal. Kaya binabawe ko na ang lahat ng sinabi ko rito.Mas lalong tumindi ang aking pagmamahal sa babaeng empleyado ko lang noon pero ngayon girlfriend ko na.Sa kaniya ko nakita ang mga bagay na
(WARNING SIGN: NOT THAT SUPER BRUTAL SCENE. PERO KAILANGAN KO PA DIN KAYONG BALAAN.)JACK'S POV:Nakarating kami sa may isla nang bandang hapon na. Alas nwebe ako nakarating sa Paracale at mga maalas dyes na rin kami makaalis sa dagat papunta sa isla na isang haka-haka lang sa siyudad pero ang iilan naman na mamamayan ay naniniwala. At ang namamahala ro'n ay isang organisasyon na taliwas sa patakaran at panuntunan ni Queen Z."Dito na lang tayo. Mag-iingat ka. Hindi mo alam kung ano ang madadatnan mo sa pagpasok mo sa gubat na 'yan," tinuro niya pa ang mga puno na sa dagat lang makikita. Magkakadikit, akala mo normal na isla lang. Pero kung papasok ka sa daan na 'yun na napakakipot. Malalaman mo kung ano ang kalagim-lagim na nangyayari sa loob. "Pagkapasok mo pa lang, ihanda mo na ang sarili mo at ang paborito mong sandata. Ikaw na ang bahala kay Linzie, tinuring ko na rin siyang anak ko. Ako nga pala si Ke