LOGINShare
Kabanata 4
Last Updated:
2022-11-23 11:15:01Related chapters
Nilimot Na Alaala Kabanata 5
I feel the tension between Mama and Romeo. Kabado ako habang nakatingin sa dalawa. A tinge of dismay is seen on Romeo's face as he lifts his head from Mama's shoulder."Ina ako, Romeo. Mahal ko ang anak ko. Ayokong makita siya na nahihirapan at nasasaktan." "Ma... naintindihan ko po..." malungkot na tugon ni Romeo kasabay ang pagsulyap sa akin."Kung ganoon naman pala ay wala tayong magiging problema." Lumingon si Mama kay Romeo at bahagyang ginulo ang buhok. "O siya, maiwan ko muna kayo at ako'y magbibihis lang.""Mahal," tawag ko kay Romeo na napatulala na lang. I sat close to him. I cling to his arm and rest my chin on his shoulder. I simply mimicked what he did to Mama earlier.Aba, at talagang effective pala ang lambing na 'to. Agad din kasi siyang ngumiti."Ayos ka lang ba, mahal?" tanong ko, panay taas-baba ang mga kilay ko. He smiled even more as he took hold of my hand, which was still clinging to his arm."Paano ako hindi maging ayos! Lambingin mo ba naman ako ng ganito!"
Last Updated : 2022-11-24Nilimot Na Alaala Kabanata 6
Ilang minuto bago nagproseso sa utak ko kung ano ang ibig sabihin ni Mama. Walang mabubuo. Napangiwi ako nang maintindihan ko ang ibig sabihin no'n.Hindi ko alam kung ano ang isasagot. napakamot ako sa lalamunan kong bigla na lang nangati. Nanatili namang nakayuko si Romeo. Nahiyaya yatang sagutin si Mama. Paano kasi, ang landi nga niya. "Ayan na nga ba ang sinasabi ko. Isa rin 'yan sa dahilan kaya nagdadalawang-isip ako na payagan kayo!" Umiling si Mama habang nagpalipat-lipat ang tingin sa amin. "Kung nakikita niyo lang ang mga mukha ninyo ngayon sa salamin. Malalaman ninyo kung gaano ka di-gusto iyang mga mukha ninyo sa sinabi ko. Siguro na-isip niyo na ang OA ko, kasi nasa tamang mga edad na naman kayo. Mga Anak, ang gusto ko lang naman ay unahin n'yo muna ang problema sa Mommy mo, Romeo. Papa-saan ba at doon din talaga ang punta ninyo. Naintindihan niyo ba?" mahabang lintanya ni Mama."Hindi naman po sa di-gusto, Ma, nagulat lang po kami sa sinabi niyo," mahina kong tugon pero
Last Updated : 2022-11-24Nilimot Na Alaala Kabanata 7
Kumabog ng malakas ang dibdib ko. Pikit-matang napahawak ng mahigpit sa kamay ng mahal ko. Para akong mauubusan ng hininga dahil sa kabang nararamdaman.Nagdilat na lamang ako nang marinig ang malakas na tawa ng Daddy ni Romeo, maluha-luha ang mga mata niya habang hawak ang tiyan. Napakagat labi ako."Do you really think I'm cute, hija?" tanong niya. Hindi pa rin matigil ang tawa niya. "Sa palagay ko, magkakasundo tayo!"Natigil ang pagtawa niya nang magbukas ang malaking gate. Hindi ko napansin na nasa harap pala ng malaking bahay tumigil ang sasakyan. Paano nga kasi, napapikit na lamang ako kanina. Akala ko, galit ang Daddy ni Romeo, hindi pala. "Great job, mahal, ngayon ko lang nakita ang Daddy na tumawa ng ganiyan," bulong ni Romeo habang ang isang kamay ay ginugulo ang buhok ni Michael.Huminga ako ng malalim bago bumaba ng sasakyan. Nasa pagitan ako nina Michael at Romeo habang nasa unahan naman ang Daddy ni Romeo. Ang laki ng bahay nila na Mediterranean ang style. Pero ang uma
Last Updated : 2022-11-25Nilimot Na Alaala Kabanata 8
Sobrang pagpigil ang ginawa ko na huwag maging dragon at bugahan ng apoy ang kasambahay na feeling close sa boyfriend kong nakabukaka sa harap niya. Kulang na lang upuan niya si Romeo. Ang sarap din tadyakan ng bayag nitong si Romeo. Gusto rin yata niya ang ginagawa ng babaeng hitad na walang tigil sa pagpunas ng towel sa dibdib niya. Paigtad na tumingin sa akin ang babae. Hindi niya kasi napansin ang paglapit ko. Enjoy na enjoy nga kasi siya sa ginagawa."Anong nangyari?!" taas ang isang kilay at talagang hindi ko nilubayan ng tingin ang babaeng hitad na hindi naitago ang kaba. Iyong tingin na makasunog hitad."A-ahhh....ehh... M-miss, natapunan po ng tubig ang dibdib ni Sir Romeo," natataranta nitong sagot. Napangisi ako. "Hindi ko alam, pati pala ang pagpunas sa basang dibdib ng boss mo ay trabaho mo rin!" Sadyang pinatalas ko ang bawat bigkas ng salitang binitiwan ko."L-asing po kasi si Sir Romeo, Miss... Kaya tinulungan kong makainum ng tubig," maamo ang boses at yuko ang ulong
Last Updated : 2022-11-26Nilimot Na Alaala Kabanata 9
Wala na sa tabi ko si Romeo, pag-gising ko. Pero nag-iwan naman siya ng sticky note na may guhit na wink emoji. Pinatong niya iyon sa black maxi-dress at may paris pang silk undies. Napangiti na lamang ako. Kaagad akong naligo at nagbihis. Tinanghali pa ako ng gising nakakahiya tuloy sa magulang ni Romeo. Loko-loko din iyon, hindi man lang ako ginising. Dali-dali akong bumaba matapos mag-ayos ng sarili. Baka magbago pa ulit ang trato ng mga magulang ni Romeo akin dahil ang tagal kong gumising. "Good morning, Tita guwapa!" masayang bungad ni Michael. Patakbo itong lumapit sa akin nang makita akong pababa ng hagdan. Agad din naman akong ngumiti at yumuko. Binigyan ko siya ng malutong na halik sa pisngi at mahigpit na yakap. "Good morning, Michael." Pinisil ko ang pisngi ng bibong bata na napangiwi na lang sa ginawa ko at hindi na nagreklamo.Hinawakan nito ang kamay ko at nakangiting nakatingala sa akin. "Let's go, Tita guwapa, they are all waiting for you," sabi pa nito, at hinila
Last Updated : 2022-11-26Nilimot Na Alaala Kabanata 10
"Hija, enjoy," pahabol na sabi ni Mommy Edna. Kumaway na lang ako habang tinitingnan ang papalayong kotse. Siya pa talaga ang naghatid sa akin dito sa hotel na usapan namin Romeo. Dapat magkasabay na kaming nagpunta rito ng mahal ko, kaya lang nagpupumilit ang Mommy na pagagandahin niya raw ako lalo. Dinala niya ako sa paborito nitong parlor at botique. Kailangan daw kasi na magandang-maganda ako sa anniversary namin ng mahal ko. Yes, one year na kami ng mahal ko. Isang taon na kaming magkasama na masaya at nagmamahalan pa rin ng bongga. Marami na kaming pangarap na nabuo at bubuuin pa, gaya na lamang ng plano namin na mang-ibang bansa. Marami na rin kaming napagdaanang pagsubok, at maraming away na nalutas na kadalasan selos ang dahilan—selos na walang basehan. Iyon lang ang madalas na nagiging problema namin ni Romeo. Hindi niya na kokontrol ang emosyon sa tuwing may ibang lalaki na kumakausap o kahit tumingin man lang sa akin. Feeling niya, lahat ng lalaki na lumalapit sa aki
Last Updated : 2022-11-26Nilimot Na Alaala Kabanata 11
Tumatak sa utak ko ang sinabi ni Romeo, tungkol sa pagpasok niya sa lungga ko. Feeling ko kasi he's implying na ready na siyang mag-propose. Our dream of starting a family full of affection and happiness like theirs is about to come true."Girl, lutang?" agaw ni Lenny sa pansin ko.Nginitian ko lamang siya."Mukhang nakatikim ka nang nakakalutang na sarap, ah!" pilyang saad pa nito."Ikaw talaga Lenny. Hindi ba p'wedeng simplehan mo lang iyang iniisip mo. Masaya lang ako kasi inlove. 'Di 'yong haluan mo pa ng green na sangkap!"Natawa na lamang si Lenny. "Kumusta ang celebration? Nag-propose na ba, kaya ka lutang?" tanong niya habang inaayos ang mga display."Hindi pa... pero ramdam kong malapit na." Naitukod ko mga ang siko sa glass shelf at nilapat ang palad sa pisngi ko. "Susss..... asa! Umabot na lang kayo ng isang taon. 'Di pa rin tapos iyang sinasabi mong mukhang malapit na! Baka nga matulad ka pa no'ng kaibigan nating si Myrna, 'di na nakatiis at naibuka na lang ang kabibe. Ay
Last Updated : 2022-11-27Nilimot Na Alaala Kabanata 12
Umawang ang bibig ko at napatitig din sa kan'ya. Unang nagbaba ng tingin si Romeo. Lalo pa yatang nawalan ng gana. "Siguro," sagot ko. "Mahal, 'di naman date ang pupuntahan ko, reunion. Marami kaming dadalo. Payag ka na, mahal, please... " malambing kong pakiusap. 'Di ko naman akalain na natatandaan niya ang pangalan ni Diego, para naman kasing wala lang sa kan'ya no'ng magkita kami sa hotel. Tumatak pala sa utak niya. "Hatid sundo kita," sagot niya na ikinatuwa ko nang sobra. I marched over to him, sat down on his lap, clasped his nape, and gave him a quick kiss on the lips."Thank you, mahal," I remarked happily."I love you!" tugon niya at hindi na maalis ang tingin sa akin. I instantly stood up when I felt his manhood poke at my behind. I returned to the seat in front of him with an awkward smile. He let out a sly smirk. But there is still a trace of sluggishness and tiredness on his face."Sige na mahal, kumain ka na nang makapagpahinga ka na at maka-alis na ako," sabi ko na
Last Updated : 2022-11-27
Latest chapter
Nilimot Na Alaala Wakas
VIANNA MAY POVHindi madali ang maging parte ng isang magulong pamilya. Lahat ng klase ng sakit at lungkot ramdam hanggang sa dulo ng kuko. Hindi maiiwasan na gustuhin mo na lang na sumuko. Para matapos na lahat at hindi na maramdaman ang sakit. Katulad na lamang ng ginawa ko noon. Tinangka kong tapusin ang lahat sa pag-aakalang iyon ang tamang paraan para wakasan ang paghihirap ko.Pero hindi pala ganoon kadali. Dahil kapag nadoon ka na. Saka mo lamang maiisip na mali pala ang ginagawa mo. Hindi pala ito ang tamang solusyon. May iba pang paraan.Madalas, nasa huli ang pagsisisi. Sinuwerte lang ako at nailigtas ng lalaking hindi ko inakala na siya palang maging panghambuhay ko.Iyong ginawa ko... isang paraan iyon ng pagiging duwag. Paraan iyon ng mga taong gustong takasan ang pagsubok ng buhay. Nakakatawa!Hindi ko inakala na ang masakit na alaala na 'yon. Nakakatawa na para sa akin ngayon. Wala na kasi ang sakit, wala na ang galit na matagal kong inipon dito sa puso ko.Ang gaan na n
Nilimot Na Alaala Kabanata 80
DIEGO POVHindi mawala ang ngiti ko habang pinagmamasdan ang chubby chick ng asawa ko. Paulit-ulit ko nang nilapat ang labi ko sa kaniya, pero hindi pa rin siya nagigising."Asawa ko... gising na, hoy!" lambing ko, kasabay ang pagpisil sa pisngi nito. Sumabay kasi ang paglobo ng pisngi, sa tiyan niya."Asawa ko! Mahuhuli na tayo sa appointment mo sa ob-gyn!" Bahagya ko pang tinapik ang balikat niya. Pero ayaw pa rin gumising. Talaga naman kasing ang hirap gisingin ng taong gising.Tamad-tamad na niya. Tumaba lang, halos ayaw nang gumalaw. Kung hindi ko lang siya pinipilit na maglalakad-lakad tuwing umaga. Siguradong magkahugis na sila no'ng drum na tambakan niya ng tubig sa isla.Kabuwanan na kasi niya. Kaya nga may appointment kami today. Ngayon pang malapit na ang due niya. Ngayon pa tinamad ng husto.Ang bilis talaga ng panahon, parang kailan lang noong nalaman naming buntis siya. Dalawang buwan din akong nagtiis na matulog sa sahig dahil ayaw niya akong katabi. Ayaw maamoy. Pero ay
Nilimot Na Alaala Kabanata 79
Tarantang lumingon sa akin ang asawa ko. Bumakas ang kaba sa mukha. Nagpalipat-lipat ang tingin sa akin at sa daan. "Bakit?" tanong niya. "Basta ihinto mo, kung ayaw mong masira ang araw natin!" iritang banta ko. Kasabay ang paglingon. Lumampas na kasi kami sa nakita ko, at dahil do'n nag-init ang ulo ko. Unti-unting bumagal ang takbo ng kotse, pero hindi pa agad nakapag-park. Ang dami kasing nakaparadang sasakyan. Kaya pahirapan ang maghanap ng space. Gusto ko na agad lumabas. Hindi na ako makapaghintay. Para ngang sinisilaban ang puwet ko at hindi na mapakali. Alam ko, dala lamang ito ng pagbubuntis ko. Madaling mairita, magtampo kapag hindi ko nakuha ang gusto. Hindi ko rin gusto ang magmaldita at taasan ng boses ang asawa ko. Pero... dahil sa nakita ko, hindi ko mapigil ang sarili. May kung anong humihila sa akin para puntahan iyon. Nag-init ang ulo ko nang hindi siya agad huminto. Hawak ko na ang door handle ng kotse. Panay linga, animo takot mawala sa paningin ko ang nakita
Nilimot Na Alaala Kabanata 78
VIANNA MAY POV Hindi ko alam kung ano ang maramdaman nang makita ko sa labas ng gate, ang mga magulang ni Romeo. Ayoko sanang papasukin sila. Ayoko sanang harapin o kausapin sila. Pero hindi ko magawa. Hindi ko magawang maging bastos sa mga taong naging mabuti naman sa akin noon. Naging mabuting magulang. Ang sikip ng dibdib ko habang kaharap sila. Bukod sa alam kung nalulungkot at nahihirapan sila. Bumabalik din sa alaala ko ang mga ginawa sa akin ni Romeo. Lahat! Sana nga iniwan ko na lamang sila at hindi na nakinig sa sasabihin nila. Wala na kasi akong paki' ano man ang mangyari sa anak nila. Bilang pagrespeto na lamang ang ginawa kong pagharap ko sa kanila. Nagkamali sila sa ginawang paglapit at pahingi ng tulong sa akin. Binuhay lamang nila ang galit sa puso ko. Tama sila, wala silang karapatan na lumapit o humingi ng tulong sa akin para sa anak nila, pero bakit pa sila lumapit? Sana naisip nila kung ano ang maramdaman ko, at hindi lang ang nararamdaman nila. Dahil ako iyong so
Nilimot Na Alaala Kabanata 77
Matamis na ngiti ang bungad sa akin ng asawa ko. Suot ang apron at may hawak na sandok. "Magandang umaga, asawa ko," malambing kong bati kasabay ang mahigpit na yakap at malutong na halik sa labi. "Magandang umaga, asawa ko," tugon nito, ngunit agad na binaklas ang kamay ko at tinulak pa ako palayo. Humaba tuloy ang nguso ko at nagtatakang tumitig sa kaniya. Ngayon lamang nangyari ito, na parang ayaw niya madikit sa katawan ko. Maliban na lamang kung may tampuhan kami. Talagang hindi ako makakalapit. Pero ngayon wala. Ang sarap nga... ay...este, ang saya nga ng gising namin. Talagang wala akong maisip na ginawa ko na maaring ika-galit na naman niya. Pero ilang araw ko na talagang napapansin na laging mainit ang ulo niya. May mood swing lagi. "Ang baho mo!" singhal niya. Takip na ang palad sa ilong niya. "Ako... mabaho? Kakaligo ko nga lang. Kita mo nga at basa pa ang buhok ko," kunot noo kong reklamo. Inamoy ko pa ang sarili. Pati kilikili at hininga ko. Sigurado akong mabango
Nilimot Na Alaala Kabanata 76
DIEGO POVHindi maalis ang tingin ko sa asawa ko na kasalukuyan nang nakapikit habang sinusuot ko ang aking damit. Hindi ko gusto na saktan at umiiyak siya kanina. Hindi ko rin akalain na napansin niya pala na may gumugulo sa isipan ko. Masyado pala akong halata. Ang tototo, handa kong kimkimin lahat ng iyon at pilitin na iwaglit sa puso ko. Wala akong balak na ipaalam sa kaniya ang nararamdaman ko. Ang selos ko.Sira-ulo ko! Sakabila nang pananakit ng lalaking iyon sa asawa ko nakaramdan pa rin ako ng selos.Nagseselos ako dahil alam ko kung gaano niya kamahal ang lalaking 'yon noon. Nakita ko kung paano niya iniyakan at paano siya nasaktan noong nagkalabuan sila. Paulit-ulit niya pa na binibigkas ang pangalan nito. Kaya nga ako umalis dahil doon. Iyon ang dahilan kung bakit ako sumuko at nagpaubaya.Ayoko man, hindi ko man gustong mag-isip ng masama. Hindi ko naman mapigil ang puso ko. Ito lang naman kasing puso ko ang nagrereklamo. Pero itong utak ko, alam na hindi papayagan ng asaw
Nilimot Na Alaala Kabanata 75
Ang rupok ko talaga... sa taong mahal ko. Dati pa naman, ganito na ako. Tatampo-tampo. Dadrama-drama. Bibigay din pala. Pero hindi naman masama kung magiging marupok ka man sa taong mahal mo at alam mong mahal ka rin ng tunay. Ang masama... kung magpapakarupok ka sa tao na alam mo namang hindi ka totoong mahal. Pero sige ka pa rin. Asa ka pa rin. Hindi lang marupok ang labas mo no'n kun'di tanga na."Hindi ka na ba galit, asawa ko?" bulong niya, kasabay ang panaka-nakang pagkagat at pagsipsip ng tainga ko. Na talaga namang nakakakiliti. Napakagat labi tuloy ako. Kumuyom pa mga daliri sa kamay at paa ko.Masuyo niya rin na hinaplos ang pisngi ko, habang ang mga mata ay nakatuon na sa akin. "Asawa ko, sorry na ha..." lambing niya. Banayad na halik sa labi ang kasabay ng salita niya.Hindi ako tumugon sa tanong o sa halik niya. Pero hinayaan ko lamang siya sa ginagawa niya. Oo marupok nga ako pero may ka-artehan din naman. Gusto ko 'yong sinusuyo niya ako. Lahat naman siguro na babae g
Nilimot Na Alaala Kabanata 74
Kulay asul na dagat, bituing kumikislap, at mga hampas ng alon sa dalampasigan. Mga tanawin na hindi ko pagsasawaan. Ang gaan lang sa pakiramdam, matapos ang mapait na dinanas ko sa buhay. Dinanas namin sa buhay ng asawa ko. Heto... kahit paano nakakangiti na ako. Kahit paano panatag na ang loob ko. Higit sa lahat ramdam ko na ang saya. Ang tunay na saya, sapagkat kasama ko na ang mga mahal ko sa buhay.Dalawang buwan na ang lumipas mula noong dumaan ang bangungot sa aming buhay. Hindi pa ganoon ka tagal. Sapat lamang na maghilum ang mga sugat at pasa sa aming mga katawan. Pero 'yong sugat na gawa ng bangungot na 'yon sa aming mga puso. Nandito pa rin, hindi pa tuluyang naghilum.Pero kahit na nandito pa rin ang sugat. Hindi naman ito hadlang na maging masaya ako ng tuluyan. Paunti-unting usad lang. Hanggang sa tuluyan naming malimot ang bangungot na iyon.Sa dumaan na dalawang buwan. Ang daming nagbago. Ang daming nangyari. Gaya na lamang ang kasal namin sa simbahan ng asawa ko.Ilang
Nilimot Na Alaala Kabanata 73
Makapigil hininga ang muling pagkikita ng dalawa. Literal na pigil-hininga ang ginawa ko.Ewan ko ba, bakit ako ang kinakabahan sa muling pagkikita nila. Malalaki na naman sila at nasa tamang mga edad na. Alam na nila kung paano i-handle ang problema nila. "Panaginip..." saad ni Nelson at muling pumikit. Umawang ang bibig ko. Dahan-dahan akong lumingon kay Dorry na sa tingin ko, parang sasabog sa pula ng mukha. Pero ngumisi kalaunan. "Anong sabi mo, Nelson?!" iritang tanong nito. Dobleng lingon ang ginawa ni Nelson nang marining ang boses ni Dorry. Muli pa nitong kinusot ang mga mata. Nagmukha tuloy siyang tanga."Bakit Nelson, lagi ba akong laman ng panaginip mo?" mapang-asar na tanong ni Dorry. Kumunot ang noo ni Nelson. Bumakas ang pigil na inis sa babaeng nagwasak ng puso niya noon. Hindi man lang alam nitong mald¡tang si Dorry ang dulot ng ginawa niya."Asa ka!" sagot nito kalaunan. Ay... mukhang bitter na rin itong friend naming nawasak ang puso noon, dahil din dito sa frie
