Bukod sa halik ay ikinagulat ni Emerald ang salitang sorry mula sa bibig ni Lucian. Nakasubsob ito sa kanyang leeg at hinihingal.Bahagya niya itong itinulak kaso ay mukhang hindi pa ito tapos. Matigas pa din ang aring nakabaon sa kanyang hiyas. Hindi siya nagkamali dahil muling gumalaw ito sa kanyang ibabaw. Bumibilis ang pagbayo nito habang inapuhap ang kanyang dibdib at dumede. Dinig niya ang tunog ng salpukan ng kanilang mga katawan.Ramdam niya ang sarap ng paglalabas pasok ng pagkalalaki sa kanyang lagusan. Supsop nito ang kanyang nipples habang nilalamas ang dibdib. Walang tigil ang pag-ulos nito sa kanyang pwerta. Sinalubong niya ang bawat bayo nito.Bumubundol ang mala-bombilyang ulo ng ari nito sa parte ng kanyang sinapupunan na nagdudulot ng labis na kiliti. Pinigil niya ang sariling ipahalatang nasasarapan siya. Ngunit parang papanawan siya ng ulirat kaya hindi na niya naawat ang malakas na halinghing ng may nais kumawala sa kanyang sinapupunan.“Oooohhhhhhhh!” aniya ng uma
May kumislap na ideya sa isip ni Emerald. Kailangang makausap niya si Elton. Makapangyarihan ito kagaya ni Lucian. Anak ito sa labas ni Don Mateo. Papayag siyang tumira muli sa mansyon upang makahingi dito ng tulong.“Sige, papayag ako sa isang kondisyon.”Kunot ang noo ni Lucian.“Ikaw na ang nagsabi, walang libre sa panahon ngayon. Bigyan mo ako ng twenty million kapalit ng pagtira ko sa mansyon. Gagawin ko ang gusto mo.” Kailangan niyang maging wais at makaipon ng pera para sa binabalak niyang paglayo.“Twenty million? Napakadali lang ng gagawin mo. Mang-iinis ka ng mga nakatira sa mansyon. Actually, inis na sila sa’yo kahit wala ka pang ginagawa.”“Kulang pa ang twenty million sa emotional damage na naranasan ko noon at mararanasan ulit sa kamay ng pamilya mong kasing sama ng ugali mo. Pero this time, hindi na ako magiging mabait sa kanila. Kaya lang naman pumapayag na apihin dahil sa’yo pero wala ng dahilan ngayon. Ngayon kung ayaw mo, maghanap ka ng ibang isasama sa mansyon.”“O
“Isusumbong kita kay Lucian,” sabi ni Ashley kay Emerald.“Bakit sa asawa ko ikaw magsusumbong? Hindi ba dapat kay Elton? Huwag mong sabihing may gusto ka pa din kay Lucian?” aniyang binitawan ito.Maaari niyang gamitin ang babae pero mas gusto niya si Nathalie para kay Lucian. Kahit naman masama ang ugali ng asawa ay hindi naman niya hinihiling na maging miserable ang buhay nito. Gusto lang niyang lumayo para makapagsimulang muli.“Alam ng lahat na walang amor sa’yo si Lucian, ikaw lang ang sumisiksik sa kanya. Ako ang gusto niya.”“Bakit mo iniwan si Lucian pero mukhang naghahabol ka naman? Kapag iiwan mo siya para kang nagtampo sa bigas.”“Dahil inutil siya at walang silbi. Kung hindi lang ako pinigil ni Elton ay ipagkakalat ko sa buong mundo ang sakit niya. Tignan ko lang kundi magpiyesta ang media.”Tumaas ang kilay niya sa pang-iinsulto nito para kay Lucian. Alam ng babae ang kapansanan nito.“For your information magaling na siya.”“Pwede ba, hindi siya tinitigasan. Ang bata pa
Papasok na si Emerald sa mansyon ng harangin siya ni Elton.“Em, anong nangyari sa’yo? Akala namin wala ka na,” anitong niyakap siya.“Maswerteng nakaligtas at nabigyan ng pangalawang pagkakataon.” Pasimple siyang dumistansya dito.“Sobrang saya ko ng makita kita ngayon. Nakatakas ka na kay Lucian bakit bumalik ka pa? Alam mo namang hindi maganda ang trato niya sa’yo.”“Iyon na nga, hihingi ako ng tulong sa’yo. Napilitan lang akong bumalik. Kilala mo ang kapatid mo. Wala akong magawa,” nagsusumamo ang tinig niya.Hinawakan nito ang kamay niya na agad niyang binawi.“Em, sumama ka sa akin. Matagal ko ng sinasabi sa’yo na kaya kitang protektahan sa asawa mo.”“Sinalo mo na ang ex-girlfriend ko, ngayon naman ay pinupuntitya mo ang asawa ko? Mahilig ka talaga sa mga pinagsawaan ko na kahit noong mga bata pa tayo,” sabi ni Lucian sabay hila sa beywang niya.Nagkaunawaan ang mga mata nila ni Elton.“Sa pagkakaalam ko, mga bata pa lang tayo, ikaw ang inggit na inggit sa akin which I don’t und
“Huwag mo ng alamin. Kilala ko ang sama ng ugali mo. Baka pag-initan mo pa.”“Ngayon pa lang sinasabi ko na sa’yo na tigilan mo ang ilusyon na makakalaya ka sa akin. Ibalik mo ang buhay ni Abby, iyon lamang ang makakapagpalaya sa’yo.”“Para mo na ding sinabi na wala na akong pag-asang makawala sa’yo. Hindi ko kayang bumuhay ng patay.”“So alam mo naman pala. Huwag kang magmahal ng iba dahil masasaktan ka lang. Hindi ka kailanman magkakaroon ng chance na magmahal at mahalin ng iba.”“Paano si Nathalie? Papayag ba siyang maging mistress dahil lang sa paghihiganti mo sa akin?”“Of course, payag siya. Huwag mong problemahin ang relasyon ko sa iba.”Tumalikod siya at bumalik sa sofa. Pabiling biling siya sa higaan. Hindi siya mapakali. Wala siyang maisip na paraan para makawala kay Lucian kundi ang tapusin ang isang taong kontrata. Pagkatapos noon ay lalayo silang buong pamilya. Uuwi sila sa probinsya ng ina.Maaga siyang nagising kahit kulang sa tulog. Buti at tulog pa si Lucian. Nagmamad
Maliit lang ang awang ng pinto ng silipin ni Emerald. Si Ashley ang kumakatok.“Lucian, totoo ba ang sabi ni Emerald na magaling ka na?” anitong hinaplos ang braso ng kaharap.“Kung wala kang importanteng sasabihin ay huwag mo akong kakausapin.”“Well, look at me, kahawig ko si Abby. Height, katawan, buhok, at parehas ang mga ngiti namin. Kaya mo nga ako nilapitan sa isang party.”Saan galing ang kirot sa kanyang dibdib ng malamang naghahanap si Lucian ng kahawig ni Abby? Kaya pala tila pamilyar si Ashley, may hawig nga ito sa namatay na ex ni Lucian.“Ipapaalala ko lang sa’yo ang ginawa mong pag-iwan sa akin at pagpatol sa stepbrother ko.”“Lucian, may pangangailangan din ako. Pero kung magaling ka na. Babalik ako sa’yo.”“Hindi kita kailangan. Umalis ka na,” anitong ibinalibag ang pinto.Agad bumalik si Lucian at inalis ang robe. Ngunit tumayo siya upang maglinis ng katawan. Inabot niya ang tuwalya upang itapis sa katawan.“Late na tayo sa office,” aniya.“Isa pang round.”Pilit niy
Natigilan si Mitch at napalingon sa kanyang likuran ng makilala ang may-ari ng tinig.“Sir Lucian. Totoo po ang sinasabi ko. Alam namin na inaakit kayo ni Emerald. May nakakita po na nagpupunta siya sa condo ninyo at nagpipilit siyang sumakay sa kotse ninyo. Dapat pong ilagay sa dapat niyang kalagyan ang babaeng ‘to!”“I don’t have to repeat myself. Last day mo na ngayon.”“Sir Lucian, pinoprotektahan ko po kayo. Baka pati imahe ninyo ay masira.”“Ikaw na babae ka! Malandi ka at makapal ang mukha!” anitong akmang sasampalin siya.“Don’t you dare touch my wife!” awat ni Lucian sa kamay ng babae.Nagulat ang lahat ng empleyadong nakadinig sa tila kulog na tinig ng CEO.Siya na naman ang pangunahing topic sa tsismis ng ilang araw o linggo sa LM Corporation. At isa pa’y ayaw niyang malaman ng iba na asawa siya ni Lucian para mas madaling makipaghiwalay ng wala masyadong komento kahit pa matagal na naman siyang walang pakialam sa sasabihin ng iba.Nagmamadali siyang lumabas ng building. Ka
Napalinga si Emerald sa paligid. Madaming taong nanonood sa kanila. May mga nagvi-video pa. Nasa gilid din ang lahat ng tauhan nila sa café. Hindi niya maatim na tanggihan at ipahiya si Cayden.Napatango siya kasabay ng fireworks sa kalangitan. Isinuot ni Cayden ang ring sa kanyang daliri. Nagulat siya sa bilis ng mga pangyayari. Nadinig niya ang malakas na hiyawan at palakpakan ng mga tao.Niyakap siya ni Cayden ng mahigpit habang siya ay gulong gulo ang isip. Kakausapin na lamang niya ito ng masinsinan sa ibang pagkakataon at magpapaliwanag. Madali naman itong kausap. Dumaan muna siya sa Tatay Mariano niya upang kumustahin ito at ang kapatid.Gabi na ng umuwi siya sa mansyon. Sinalubong siya ni Kiel.“Ms. Emerald, ano po ang nangyari? Sira po ang kotse ni Sir Lucian ng umuwi.”“Ha? Naaksidente siya?” Bigla ang kabog ng kanyang dibdib.“Hindi po. Pinagpapalo po niya ng baseball bat ang kotse.”“Ha? Sige, kakausapin ko,” aniyang nanlalambot ang tuhod. Natakot siya. Tiyak na galit ang a
Naitulak ni Emerald si Elton.“Anong ibig sabihin nito?” gigil ang boses ni Lucian sa nasaksihan. Nagngangalit ang ngipin nito. Inawat niya ang asawa ng tangkang susugurin si Elton.“Nag-uusap lang kami,” aniya na nauna ng lumabas at hinila si Lucian.“Nag-uusap? Bakit sa loob pa ng banyo?” singhal nito ng makapasok na sa kwarto.“Kinausap ko siya tungkol kay Luna,” mahinahon niyang sabi.“Bakit?”“May relasyon sila at nakiusap akong layuan niya ang kaibigan ko. Ayokong masaktan siya kagaya ko. Napakahirap magmahal ng isang Monteverde,” aniyang pansamantalang nakalimot na isang Monteverde ang kausap niya.“Mahirap mahalin?”“Oo, mahirap kapag hindi ninyo mahal ang isang babae. Huwag mong sabihing mali ako. Mahina si Luna, hindi niya kaya ang mga pinagdaanan ko,” aniyang sinalubong ang mata ng asawa.“Teka, bakit ibabalik ang nakaraan? Hindi ba sabi ko gagawa tayo ng masayang memories para tabunan ang pangit na alaala?”Natahimik siya. Bakit gusto niyang maniwala kahit alam niyang wala
Agad naghiwalay sina Emerald at Lucian ng madinig ang boses ni Kiel.“Sir Lucian, sira po ba ang motor?” anitong sinisipat ang motor pagkababa ng tricycle.“Hindi, mukha mo ang sisirain ko. Konting konti nalang,” ani Lucian at pinauna siyang sumakay sa tricycle. Halos hindi sila kasya sa tangkad at laki ng katawan nito.Pagkaupo sa tricyle ay kinabig siya ni Lucian at tangkang hahalikan ng magsalita ang driver.“Sir Lucian, natatandaan po ba ninyo ako? Naging hardinero po ninyo ako dati noong bata po kayo. Nag-asawa na po pala kayo ng napakagandang dilag.”Ngumiti siya sa matanda. Nadinig niya ang hingang malalim na Lucian sa matandang nagkukwento at sumusulyap sulyap sa kanila sa loob ng tricycle. Hawak nito ang kanyang kamay na masuyong hinahaplos.Pagbaba nila sa villa ay nagpalakpakan ang lahat sa kanyang pagdating. Masaya ang team na nakabalik siya at nalinis ang kanyang pangalan. Ngunit patuloy pa din ang imbestigasyon kung sino ang traydor sa loob ng kumpanya.Nakaupo siya sa t
Pilit nilakasan ni Emerald ang loob. Inabala niya ang sarili sa ibang bagay. Sinisante na siya. Ayaw na din nitong makita ang mukha niya. Ibig sabihin ay malaya na siya? Bigla siyang napangiti. That’s the good side kahit hindi totoo ang bintang sa kanya. Bigla ding nawala ang ngiti sa kanyang labi. Bakit tila ayaw niyang lumaya? Natural, nasira ang pangalan niya. Wala siyang yaman at tanging ang pangalan ang kanyang maipagmamalaki at hindi siya papayag na masira ito.Napasigaw siya ng may naghagis ng kung ano sa kanyang paanan. Pababa niya ng tingin ay nakita niya ang kanyang sapatos. Napaawang ang labi niya ng mapagtanto kung sino ang may dala ng sapatos niya. Si Lucian!Hindi siya makagalaw. Hanggang sa biglang mangati ang kanyang paa. May langgam pala! Napasalampak siya sa kalsada at inalis ang mga langgam na gumapang hanggang binti.Kinuha ni Lucian ang mga paa niya at inalis ang langgam na kumakagat pa. Isinuot nito ang sapatos niya. Kikiligin na sana siya nang maalalang matindi
Ibinaon ni Emerald ang sarili sa kumot! Bakit kahit saan siya magpunta ay sinusundan siya ni Lucian?“Masama pa ba ang pakiramdam mo?” anito.Hindi siya kumibo. Nakuha pa nitong magtanong matapos siyang ihagis sa swimming pool kagabi.“Hindi ka ba nasaktan kagabi?”Kinagat niya ang labi. Gusto niyang magsalita ng hindi maganda ngunit inawat niya ang sarili. Hindi siya dapat magpakita ng pagrerebelde. Gugulatin niya ito sa kanyang mga hakbang.Lumabas siya sa kumot. “Okay naman ako.” Ngumiti siya ng matamis.May inabot ito sa kanyang paper bag na may damit at gamit niya. “Kung hindi mo pa kayang pumasok ay sa mansyon kita ihahatid para makapagpahinga ka. Pupuntahan ka din ng duktor.”“Papasok ako. Kaya ko na,” aniyang bumangon. Mabilis siyang naligo at nagbihis.Pilit niyang isinasara ang zipper ng dress. Lumapit si Lucian at tinulungan siya. Tila nagbabaga ang kamay nito ng dumampi sa balat niya na dahilan upang mapaigtad siya. Bahagya siyang lumayo ngunit niyakap siya nito mula sa li
“Elton, huwag mo ng galitin si Lucian. Ihatid mo ako sa mansyon. Kilala mo naman ang kapatid mo,” sabi ni Emerald.“Malakas ang ulan. Bukas na lang. Spending one night with me.”Kinapa niya ang noo. May lagnat siya dala ng pagkabasa niya sa ulan. Tumayo siya at dumungaw sa bintana. Malakas ang buhos ng ulan.“Em, bakit hindi na lang ako ang mahalin mo? I’ll treat you better.”“Hindi mo ako gusto. Ang gusto mo ay maagaw ang kung ano ang mayroon kay Lucian.”“Hindi totoo ‘yan. I really like you. Bigyan mo ako ng pagkakataon para patunayan sa’yo ‘yan.”Niyakap siya nito mula sa likuran. “Bitawan mo ako!” aniyang kumawala sa yakap ng lalaki. May bumabangong kaba sa kanyang dibdib sa isiping silang dalawa lamang ni Elton sa isang kwarto. Nag-iisip siya ng paraan kung paano makakauwi.Kumuha ng dalawang baso si Elton at nagsalin ng alak at inabot sa kanya ang isa. Ngunit hindi niya tinanggap.“Ano ang meron si Lucian na wala ako?” anitong tumabi sa kanya.“Magkaiba kayo ni Lucian. Huwag mong
Walang kibuan sina Emerald at Lucian habang nasa kotse pabalik sa mansyon. Nanlalaki ang butas ng ilong nito. Subukan lang nitong sitahin siya. Sino bang nauna? Huminga siya ng malalim. Dapat siyang kumalma.“Bakit ka sumama kay Elton?” mapanganib ang tono ng pananalita nito.“Bakit mo hinalikan si Ashley?” singhal niya.“Nagseselos ka ba?” anitong nagkaroon ng ngiti sa labi. Ibibigay niya ang kaligayahan nito.“Oo, nagseselos ako! Selos na selos ako! Gusto kong kalbuhin ang babaeng ‘yon!” hiyaw niya.Napatingin sa kanila si Kiel na nagmamaneho. May biglang tumawid na aso kay bigla ang pagpreno ng secretary kaya nagtama ang labi nilang dalawa.“Ewwww! Humalik ka sa iba tapos hahalikan mo ako!”“Hindi ko hinalikan si Ashley!”“Magsisinungaling ka pa! Kitang kita ng dalawang mata ko.”“Lumapit ka ba para makita mo? Inalis ko lang ang dumi sa mukha niya.”“Lokohin mo Lelang mong panot! Ipinulupot pa ni Ashley ang kamay niya sa leeg mo ng ganito!” aniyang ginaya ang ginawa ng babae.Mulin
“Lucian, ayusin mo ang tono ng pananalita mo! Tara na sa meeting room!” matigas ang boses ni Don Carlos. Muli nitong tinapunan ng nakakamatay na tingin si Emerald.“Wait for me. Sabay tayong kakain ng lunch,” ani Lucian sa kanya na mabilis siyang hinalikan sa noo.Tumango siya. Paglabas ng dalawang lalaki ay tsaka lamang niya naramdaman ang panlalambot ng tuhod. Uminom siya ng isang basong tubig upang maging regular ang tibok ng kanyang puso.Dumating si Kiel para kuhanin ang documents sa table ni Lucian at kinumusta siya. May ideyang pumasok sa kanyang utak. Hindi siya papayag na pagmukhaing tanga ni Lucian.“Ms. Emerald, kumusta po ang bakasyon?”Sa halip na sumagot ay may kinuha siya sa bag.“Heto ang tseke ng isang buwang sweldo ko.”Nanlaki ang mata ni Kiel ng abutin ang tseke. “Ibig pong sabihin ay in love na kayo ulit kay Sir Lucian?”“Sa tingin ko, hindi naman nawala ang pagmamahal ko sa kanya. Noon hanggang ngayon, si Lucian pa din ang tinitibok ng puso ko. Ganoon yata ang tu
Sunod sunod ang pagpatak ng luha sa mga mata ni Emerald na agad niyang pinahid. Tang-ina! Parang sinaksak ng ilang beses ang puso niya. Akala niya ay totoo ang ipinapakita ni Lucian. Nakalimot siyang demonyo nga pala ang lalaking pinakamamahal niya. Napaniwala siya nito! Pinagmukha siyang tanga!At least alam na niya at hindi dapat lumambot ang puso niya. Lalaruin niya ang larong gusto nito. Pakitaan pala ng mabuti ah. Hindi siya dapat maging marupok. Sampung buwan. Kahit anong mangyari ay aalis siya.Naglakad siya palayo sa opisina. Kailangan niya ng sariwang hangin dahil nagsisikip ang kanyang dibdib. Pagbalik niya ay nakaupo si Lucian sa upuan niya at hawak nito ang sketchpad niya. Hindi naman siguro nito nakita ang kanyang drawing ng mukha nito. Pupunitin niya mamaya.“Ang tagal mo ah, na-miss kita,” bati nito sa kanya. Ulol! Muntik na niyang masabi. Buti ay napigil niya ang bibig. Nanggigigil siya. Gusto niyang pilipitin ang leeg nito. Ngunit talo siya kapag pinairal niya ang dam
Parang ang babaeng ito din ang nakita niya noong isang araw. Bakit tila minumulto siya ni Abby? She felt guilty. Hindi man niya gustong mamatay ito ay siya ang naging instrumento upang mahulog ito sa rooftop kahit pa aksidente ang nangyari. Dala ng kunsensya niya ang pagkawala nito.“Em, mamili ka na ng mga damit at bags.”“Lucian, hindi kailangan.”“Sige na. May mga pupuntahan tayong events dapat ay may damit ka. Saglit lang, sagutin ko lang ang call,” anitong naupo sa gilid.Nakailang ikot siya ay wala siyang mapili. Magaganda lahat ngunit hindi niya gustong bumili ng ganito kamahal. Nanghihinayang siya sa pera.“Wala kang mapili ano? Siyempre hindi naman bagay sa’yo ang mga ganitong style,” ani Ashley na lumapit na naman sa kanya.“Honey, why don’t you just get all the limited edition,” ani Lucian na inilayo siya kay Ashley.Napaawang ang labi niya hindi sa salitang limited edition kundi sa salitang honey. Bakit tila kumabog ang puso niyang patay ng matagal?“Miss, just give my wife