Pakiramdam ni Avery ay para bang tumigil ang paligid niya. Pero nang sandaling mahimasmasan siya, bigla siyang tumakbo ng mabilis para habulin ang mga magnanakaw hanggang sa puntong naalala niyang buntis nga pala siya kaya huminto siya at nagakad pabalik sa mansyon.Makalipas ang halos isang oras, tinawagan ni Mrs. Cooper si Elliot para mag report. “Master Elliot, nanakawan po si Maadam Avery ng phone noong naglakad siya sa labas ng mansyon kanina. Pumunta na po kami sa police station para magreport, pero ang sabi po sa amin ay imposible na raw na makuha ulit ang phone niya. Nako sir… mugtong mugto na ang mga mata ni Madam kasi kanina pa siya iyak ng iyak!” Alam ni Mrs. Cooper ang mga kayang gawin ni Elliot kaya sinamantala na niya ang pagkakataon na tulungan si Avery!Sa totoo lang, wala naman talaga siyang ideya kung umiiyak ba si Avery o hindi, pero sinabi niya yun dahil alam niyang hindi matitiis ni Elliot si Avery. Noong gabing yun, may appointment si Elliot kay
“Oo siya.” Sagot ni Elliot. “Osige, tatandaan ko ‘tong pangalan na ‘to!”Sa loob ng mansyon ng ni Elliot, nakaupo si Avery sa lamesa niya at kasalukuyang binubuksan ang kanyang laptop. Gusto sana niyang mag log in sa mga social media account niya para mag post ng status na nawawala ang kanyang phone. Ilang minuto ang lumpisa, nakatulala lang siya.‘Sana lang talaga dinelete ng magnanakaw na yun ang lahat ng laman ng phone ko kung sakali mang may balak siyang ibenta.’Ang kinatatakutan niya lang naman ay ang may kumalikot na ibang tao ng kanyang phone dahil kung ganun ang mangyayari parang nainvade naman masyado ang privacy niya. Napahawak nalang siya sa ulo at napa buntong hininga ng malalim. ‘Haaay kung alam ko lang talaga na mangyayari ‘to, sana hindi nalang ako lumabas ng mansyon…‘O kaya naman sana pala nagpasama ako!’Dismayadong tumayo si Avery mula sa kinauupuan niya at naglakad papunta sa CR. Nag shower lang siya ng mabilisan at dumiretso na rin s
Sa puntong ito, hindi na talaga kinaya ni Avery at galit na galit siyang naglakad palabas ng station. Hindi niya pinirmahan ang release papers at hindi niya rin kinuha ang phone niya kay Elliot. Kaya si Elliot nalang ang pumirma ng mabilisan bago siya kumakaripas na lumabas para sundan si Avery. Habang nasa sasakyan, inabot ni Elliot ang phone ni Avery at sinabi, “Hindi ko binuksan.”Kinuha ni Avery ang phone niya at humahagulgol na sumagot, “Pero… pero… alam mo na kung anong laman…”“Bakit? Ganun ba kaimportante yung mga pictures na yun para sayo?” Gusto sanang sumagot nio Avery ng pasinghal pero pinilit niyang pigilan ang sarili niya na wag.Narealize niya na sobra naman na ata ang nagawa niya lalo at tinulungan na nga siya nito. Napahawak siya ng mahigpit sakanyang phone at nagtanong, “Kung sasabihin ko ba sayo na yung baby ko na pinilit mong ipilaglag ay hindi kay Cole, kundi sayo… anong mararamdaman mo? Makokonsensya ka ba?” Tinignan ni Elliot si Avery.
Sa dining table kinaumagahan, parehong nandoon sina Elliot at Avery pero wala ni isa sakanila ang nagsasalita. Eggs and toast para kay Avery, cereal naman para kay Elliot. “Salamat pala sa pagkuha mo sa phone ko kagabi,” sabi ni Avery, na siyang bumasag ng katahimikan. “Sorry sa ginawa ng mommy ko,” Sagot ni Elliot. Sa wakas, nasabi niya na ang matagal ng bumabagabag sakanya. Hindi inaasahan ni Avery na maririnig niya ang mga salitang sinabi ni Elliot kaya napayuko siya at sumagot ng may halong kilig at hiya, “Hindi naman ikaw ang sumampal sa akin, bakit ikaw ang nagsosorry?” “Wala naman talaga siyang karapatan na sampalin ka,” Huminto ng halos tatlong segundo si Elliot bago siya nag’aalangang nagpatuloy, “Kung may gagalaw ng mukha ko, talagang-”Pero bago pa man matapos si Elliot sa sinasabi nito nang biglang itinaas ni Avery ang kamay niya para himasin ang pisngi nito. Kagaya ng inaasahan, sobrang kinis ng kutis nito..Nanlaki ang mga mata ni Elliot sa sobrang
Kung nabanggit lang ni Ben kung kailan siya makakarating sa bahay, hindi sana napadapd si Avery sa kanyang sasakyan. "Mr. Schaffer, alam kong lahat kayo ay gustong makuha ang magandang panig ni Elliot-" nagsimulang sabihin ni Avery. "Anong ibig mong sabihin? Hindi ka pa ba nakakatanggap ng mga regalo sa mga kaibigan mo?" Singit ni Ben nang may ngiti. "Lagi niya tayong binibigyan ng kung ano sa mga kaarawan natin." "Kaya, hindi mo siya binibigyan ng mga regalo dahil sinabi niya sa'yo na hindi? Nagpapakita na hindi mo siya nakikita bilang kaibigan pero isang boss," sambit ni Avery. "Hindi ko maisip na dadalhin mo ako sa ganito. Kung tatanggapin ko ang mga regalo mo sa ngalan niya, parehas lang bilang ako na tumatanggap ng regalo mula sa kanya. Kung iyon ang kaso, hindi ko malugod na pagsabihan siya kung gagalitin niya ako sa hinaharap."Naguguluhan si Ben. Malugod na pagsabihan siya?Paano ba tinatrato ni Avery si Elliot araw araw?Nagsimulang manghinala si Ben na ang kanyang
Nagambala si Avery hanggang may lumitaw sa kanyang ulo. "May kinalaman ba si Elliot sa kung anong nangyari kay Cole Foster?" tanong niya.Natameme si Ben. "Bakit? Sa tingin mo mayroon? Hindi ba na si Cole Foster mismo ang nagpahamak sa sarili niyang sugal? Anong kinalaman ni Elliot doon?"Humigop si Avery mula sa tubig at sinabi, "Siya ang nagplano 'non. Sinabi niya rin siya akin na lumuhod ako at magmakaawa."Naubusan ng salita si Ben.Kinuha niya ang sariling baso ng tubig at uminom, sinabi niya, "Ano bang ginagawa niyong dalawa? Bakit lagi na nag-aaway ang mga nasa relasyon katulad niyong dalawa... Mukha tuloy na sinasadya niyo. Nahahanap niyo ba ang kaligayahan sa away niyo?!"Natural na tumanggi si Avery na aminin iyon. "Wala akong kakaibang libangan. Siya lang ang palaging napapansin ako." "Natampok mo! Paniguradong ganoon din ang nararamdaman niya!""Kaya paniguradong 'di kami magbabati," sinabi ni Avery, sumimsim ulit sa kanyang tubig. "Ang hindi pagsang-ayon ay
Sigurado si Avery na hindi nila binili ang kwintas noong umagang iyon. Paanong nangyaring nandito ito sa harapan niya ngayon?Lumabas siya sa kanyang kwarto at nakita si Elliot pababa ng hagdanan, Sinubukan niyang ikalma ang kaba sa loob niya at tinanong, "Anong mayroon sa kwintas?"Sa labas mukhang wala lang iyon para sa kanya pero taliwas ang sinasabi ng kanyang sarili. Sigurado siya na sinabi ni Ben ang tungkol dito. Kaunting nahirapan ang ekspresyon ni Elliot habang sumagot siya, "Binili ni Ben."Matapos ang ilang saglit, dagdag niya, "Tiningnan ko ang presyo, at sobrang mura nito. Walang may gusto rito kaya binalik ko na lang sa'yo."Pinagtagpi-tagpi ni Avery ang mga salita sa kanyang utak at sinusubukang alamin kung paano ibabalik ang kwintas sa kanya pero naging blangko ang utak niya. Binigay niya ito sa kanya dahil mura at walang gustong tumanggap dito, Ang galing!Sa kasong iyon ay tatanggapin niya ito!"Sabay na tayong kumain," tawag sa kanya ni Elliot. Gu
"May kakayahan kang tumanggi," sinabi ni Elliot. "Kainin mo na lang ang pagkain mo!" sinabi ni Avery. "Kahit na magdesisyon siyang magtrabaho kay Charlie Tierny, hindi ibig sabihin na mahuhulog siya sa kanya. Anong sa tingin mo ang ibibigay niyang motibo? Mukha bang madali lang akong kuhain para sa iyo?"Nanahimik si Elliot. Bumalik si Avery sa kanyang kwarto pagkatapos ng hapunan, binubuksan ang mensahe ni Charlie at tiningnan ang nilalaman nito. Ang alon ng hindi komportable ay bumalot sa kanyang pagkatapos itong mabasa. Hindi niya alam ang bagay tungkol sa pagpapatakbo ng kompanya, pero naiintindihan niya nang mabuti ang panukala ni Charlie. Kung pupunta sila sa direksyon kung saan niya gusto, ang Tate Industries ay malamang na babalik mula sa kamatayan. Kung hindi lang dahil sa katotohanang kapatid ni Charlie si Chelsea Tierney, agad siyang papayag na makipagtrabaho sa kanya. Pinatay ni Avery ang kanyang laptop at nahiga sa kama. Kinuha niya ang kanyang telepono at
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan