Tanghali sa Zirconia habang dahan-dahang pumapasok ang bulletproof car sa base ng Border Control Force. Umupo si Avery sa sasakyan at kuryusong tumingin sa tanawin sa labas ng bintana. Walang kahit anong colossal skyscaper dito. Malayo sila mula sa pagmamadali at abala ng syudad. Ang mga bagay na nandito lang ay ang pinakamalinis na kagandahan ng kalikasan at mga sundalo na pinagtatanggol ang bansa. "Miss Tate, malayo tayo mula sa syudad dito. Medyo hindi maayos ang kondisyon ng kapaligiran, kaya baka mahirapan ang oras mo sa susunod na mga araw." sabi ng direktor ng logistics department, si Sean Tennant."Huwag kang mag-alala. Karangalan ng kompanya natin na pinili mo ang mga produkto namin."Tumawa si Sean at sabi, "Kinumpara namin ang ilang mga drones na nilalabas ng mga lokal na kompanya at ng mga produkto ng kompanya mo ang lumabas na pinakamainam sa dulo. Ang deputy director namin, si Mr. Lowe, pinilit niya na gamitin namin ang mga drones mo!"Nakaramdam ng kaunting hi
4:10 p.m. pa lang ngayon!Kumuha ba si Elliot ng eroplano o isang jet papunta rito?Habang nag-iisip siya ng kung ano ano at nanatiling tulala, isang malakas na boses ang umalingawngaw sa kabilang banda ng pinto. "Nandito ako para pagdalhan ka ng ilang mga prutas, Miss Tate."Nagpakawala ng isang malalim na hininga si Avery sa ginhawa, tapos ay mabilis niyang binuksan ang pinto. "Sinabihan ako ni Mr. Tennant na alagaan ka pagkatapos niyang marinig na buntis ka, Miss Tate."Hawak ng sundalo ang isang bag ng prutas sa kanyang kaliwang kamay at isang bag ng mga snack sa kabilang kanang kamay, nakasilay ang mainit na ngiti sa kanyang mukha sa buong pagkakataon. Habang nahawakan si Avery sa kanyang paggalaw, hindi niya mapigilang bumuntonghininga. Kung gano'n, maingay din pala ang lalaking 'to!Nahinuha na niya na ang balita ng kanyang pagbubuntis ay kumalat na sa buong base na sa ngayon. "Huwag kang mag-atubili sabihin kung may kailangan ka, Miss Tate. Susubukan namin ang la
Self-explanatory ang minefield. Mayroong mga landmine na nakabaon sa kakahuyang iyon. Kapag may isang na-aksidenteng natapakan ang isa, sasabog sila nang pira-piraso. Kaya, ang mga salita ni Sean ay may dobleng kahulugan: kaya ba niyang pumasok sa madilim na kakahuyan para hanapin siya, at handang mamatay para sa kanya. Tumingin si Elliot sa madilim na kagubatan. Nagawa na niya ang kanyang desisyon ng ilang segundo. Pumasok siya sa kagubatan. ...Nangangati si Avery habang naghihintay sa bahay ni Sean. Sinabi ni Sean na tutulungan niyang suriin si Elliot. Kalahating oras na ang lumipas. "Bakit hindi pa sila tapos?" isip niya. Hindi niya alam kung anong ginagawa ni Sean. Mayroong kakaibang hinahon si Elliot. "Baka nagkaroon ng initan sa kanilang dalawa?" isip niya. Tumitig si Emily kay Aver. Napansin niya na madiing nakakunot ang mga kilay ni Avery nang nag-aalala ng buong aras na nandito siya. "Huwag kang mag-alala, Miss Tate, laging ginagawa 'yan ni Sean nang may rason.
Bigla, nakita niya ang isang sinag ng ilaw. Nang nakita niya ang ilaw, ang masikip na dibdib niya ay agad nawala. "Avery!" mas malakas na sigaw ni Elliot sa kanyang pangalan nang sinigaw ni Avery ang pangalan niya. Nang marinig ang kanyang pamilyar na boses, naramdaman ni Avery na 'tila uminit ang ilong at mga mata niya. "Avery, huwag kang gumalaw! Nasa mindfield ka!" Nakita ni Elliot ang ilaw mula sa phone ni Avery. Pinaalala niya kay Avery ang katotohanan na nasa panganib sila pagkatapos niyang siguraduhin na siya 'yon.Nagsimulang umiyak si Avery. Kung totoong minefield ito, hahayaan ba siya ni Sean na mapanganib ang sarili niya? Naiwan niya ba ang utak niya sa bahay 'nong araw na 'yon? Tsaka, kung talaga minefield ito, hindi na sana siya pumasok 'nong simula pa lang!Kung tama ang pagkaka-alala niya, matalinong lalaki si Elliot, pero bakit siya umaasta na tanga sa pagkakataong ito?"Wala tayo sa minefield!" nabasag ang boses ni Avery. "Pumunta ka rito dali!"Nang narini
Nang makita kung gaano kawasak si Avery, hinawakan ng mahigpit ni Elliot ang kamay niya at nilagay sa kanyang puso. "Avery, hindi sa gano'n." Tumingin si Elliot sa mga mata niya at sinabi, "Pumayag lang ako na pasakayin siya dahil ginamot niya si Shea.""Ginamot ni Zoe si Shea?" naririnig lang ni Avery ang sarkastikong tawa niya mula sa kanyang puso. Mula sa paningin ni Elliot, si Zoe ang tagapagligtas ni Shea. Kung hindi, hindi niya bibigyan si Zoe ng tatlong daaang milyong dolar.Nahirapan si Avery at kumalas sa hawak ni Elliot. "Dahil pinagaling ni Zoe si Shea, bakit mo siya hiniwalayan?" malamig na tanong ni Avery. "Dahil sa'yo." sabi ni Elliot nang hindi nag-iisip. Tumigil ng bahagya ang puso ni Avery. Parang tumalon siya sa kung ano. "Sinabi ba talaga ni Elliot na nakipag hiwalay siya kay Zoe dahil sa akin?" isip niya. "Kahit na hindi pa talaga sobrang gumaling si Shea, sobrang maayos na ako sa sitwasyon niya," sabi ni Elliot, pinapaliwanag ang kanyang sarili. "Hind
"Nakita ko na siya." Pinulot ni Avery ang kanyang phone at agad binago ang usapan. "Nasaan sina Hayden at Layla?"Mukhang malungkot si Mike. Bumuntonghininga siya. "HIndi mo sila makakausap ngayong gabi. Umiyak si Hayden ngayon."Sa washroom, malinaw na narinig ni Elliot ang sinabi ni Mike. "Bakit umiiyak si Hayden?" isip niya. Lumabas si Elliot sa washroom. Tumingin siya kay Avery nang nandidilim ang mga mata. Walang oras si Avery para harapin siya sa pagkakataong iyon. Mas napatigil siya kaysa kay Elliot. Bihira lang kay Hayden na magpakita ng mga emosyon. Sobrang kalmado siya at minsan lang umakto na parang bata. "Anong nangayari sa kanya? May umapi ba sa kanya sa eskuwela? Hinanap mo na ba ang guro niya?" mabilis na sabi ni Avery. Gusto niyang umuwi at pagaanin ang loob ng anak niya. "Nagkaroon sila ng pop quiz ngayon. May nakataas sa marka niya. Hindi niya 'yon matanggap." Nagkibit balikat si Mike. "Hindi niya matanggap na may taong mas matalino pa sa kanya."Nakahing
Kalmadong hinugasan ni Elliot ang mga paa ni Elliot at dahan dahan itong pinunasan ng tissue para matuyo. Sinamantala na niya ang oras niya. Namumula si Avery. Sinubukan niyang bawiin pabalik ang mga paa niya ng ilang beses, pero pinigilan siya ni Elliot gawin 'yon. Ang kiliti sa mga paa niya ay sumisilay sa bawat haplos ng mga kamay ni Elliot na naglalakbay sa kanyang puso. "Huwag mo nang itapon 'yan!" desperado si Avery na bumalik sa pagkakataong iyon. Kinuha ni Elliot ang palanggana at pumunta sa washroom para itapon ang maduming tubig. Nang bumalik siya kay Avery, nakita niya na mukha siyang malungkot at balisa. "Na-cancel ba ang flight?" Hula niya. "Hmm." Binaba ni Avery ang phone niya, nalulugmok. "May mga prutas at snack diyan sa bag, kuha ka lang."Kahit na gutom si Elliot, nawala ang gutom niya nang nakita niya si Avery sa ganoong estado. Hawak ni Avery ang isang takure, sinusubukan na magpakulo ng tubig. Kinuha ni Elliot ang takure at sinabi, "Dali at humiga ka
Medyo mabigat para kay Avery ang usapan kaya bigla niyang binago ang topic para kahit papaano ay gumaan. “Pwede mo ba akong hugasan ng apple? Thank you.”Agad-agad namang nag hugas si Elliot ng apple at ibinigay ito kay Avery.”“Kumain ka rin,” Nahihiyang sabi ni Avery. "Hmm."Sobrang lakas ng ulan sa labas pero hindi makabasag pinggan ang katahimikan sa loob.Pagkatapos maubos ni Avery ang apple, humiga na siya sa kama. Iniisip niya kung papayagan niya ba si Elliot na tumabi sakanya o hindi. Dahil sa ulan, sobrang lamig ng panahon at kung hahayaan niya itong matulog sa lamesa, nag aalala siya na baka magkasakit ito. Pero… sobrang nagaalangan talaga siyang payagan itong tumabi sakanya! Hindi nagtagal, lumabas si Elliot galing sa CR pagkatapos niyang mag shower. Tinanong niya si Avery kung papatayin niya na ba ang mga ilaw at pumayag naman ito kaya pinatay niya. Nakikiramdam si Avery kung tatabi sakanya si Elliot, pero dumiretso ito sa lamesa… Mukhang plano nitong matulog do
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan