Sa kabilang linya, napahawak ng mahigpit si Elliot sakanyang phone. Pagkalipas ng kalahating oras, dumating siya sa ospital. “Mr. Foster, sorry. HIndi na po namin kayang iligtas ang anak ninyo.” Malungkot na balita ng doktor. “Hinimatay po si Miss Sanford sa sobrang lungkot.”Hindi maawat kakaiyak si Rosalie na nakatayo sa isang gilid. Hindi siya makapag salita.Si Richard naman na tatay ni Zoe, ay nakatayo rin sa isang gilid at may hawak na itim na plastic. Sobrang putla nito at ang laman plastic ay ang patay na fetus. “Elliot, ayos lang naman kita kung hindi mo talaga mahal ang anak ko pero bakit kailangang madamay ng apo ko?! Ang sama sama mo!” Galit na galit na sabi nI Richard.Tinignan ni Elliot ang plastic at sinabi, “Akin na ang bata.”Halo-halo ang naramdaman ni Elliot, pero ni isa dun ay wala ang lungkot. Siguro galit… galit kay Avery na naging dahilan ng pagkamatay ng bata. Pero may parte rin sakanya na nagsasabing gusto niyang ipapaternity test ang patay na fetus
Biglang natahimik si Elliot. Hindi niya inakala na ganito pala kasama si Avery. “Avery, buhay ang pinaguusapan natin dito. Ganyan ka ba talaga kasama?” “Bakit? Namatay ba ang anak mo?” Huminga ng malalim si Avery. “Siguro tinatawanan ako ni Zoe ngayon no? Sinet up niya ako kapalit ang sarili niyang anak. No wonder kaya hindi mo siya maiwan-iwan.”Dalawa ang ibig sabihin ni Avery. Bukod sa masama at walang kwentang nanay si Zoe, gusto niyang iparating kay Elliot na magkaparehas ang mga ugali nito.“Dinudugo siya ngayon at kasalukuyan siyang nirerevive ng mga doktor. Parte pa rin ba to ng plano niya? Sabihin mo nga? Hindi lang anak niya ang napahamak, pati siya mismo. Anong masasabi mo, Avery?”Hindi nakapagsalita si Avery. “Avery, sa pagkakataong ito, hindi na kita palalampasin!” Pagkatapos itong sabihin ni Elliot ay naputol na ang tawag. Habnag si Avery naman ay naiwang nakahawak sakanyang phone. Sobrang putla ng mukha niya at parang mahihimatay siya sakanyang kinatatayuan.
Alas sinco ng hapon sa Starry River Kindergarten. Ito ang unang araw na may bodyguard sina Hayden at Layla at ang unang trabaho nito ay ang sunduin ang dalawa. “Uncle bodyguard, pwede po ba kaming maglaro ni Hayden sa labas?” Tanong ni Layla. Sinusubukan niyang tignan kung gaano ito kaluwag. Ngumiti ang bodyguard at sumagot, “Sige, sasamahan ko kayong maglaro pagkatapos niyong mag dinner.”“Oh! Anong dinner? Magoorder ba tayo o paglulutuan mo kami? Anong oras ka uuwi?”“Uuwi ako kapag dumating na ang mommy o uncle Mike niyo. Pwede ko kayong ipagluto ng kahit anong gusto niyo.”“Hmm edi kailangan naying pumunta sa supermarket para bumili ng ingredients! Kapag pinagluto mo ba kami, madodoble ang bayad sayo ng mommy namin? Paano pag hindi ka pala masarap magluto?”Hindi napigilan ng bodyguard na matawa sa sobrang pagkainosente ni Layla. “Sapat ang bayad sa akin ng mommy niyo para ipag luto kayo.”Sinama ng bodyguard ang dalawang bata sa supermarket. Pagsapit ng alas siyete, n
Bigyan siya ng isa bilang kapalit?Akala ni Avery ay nagkamali lang siya ng dinig. ‘Anong akala niya ganun ganun lang na gumawa ng bata? Anong gusto nitong mangyari?Nang makita ni Elliot na naguguluhan si Avery, kalmado siyang nagpaliwanag, “Gagamitin mo yang matres mo para bigyan ako ng anak. Wala akong pakielam kung mabuhay yun o hindi, basta sa akin!” Kinilabutan si Avery sa sinabi ni Elliot. “Elliot! Baliw ka na talaga!” ‘Noong buntis ako sa mga anak mo, pinakaladkad mo ako sa mga bodyguard mo para ipa abort sila! Nakakalimutan mo na ba na nangyari yun?!’‘Tapos ngayon gusto mo akong magbuntis? Anong tingin mo sa akin? Laruan?’‘Bubuntisin mo ako kung kailan mo gusto at pipilitin mo akong magpa’abort kapag ayaw mo ng anak?!’“Haha! “Oo, baliw na ako! Baliw na baliw!” Mangiyak-ngiyak ang mga mata ni Elliot habang nagsasalita sa sobrang galit. “Avery, ikaw ang may kasalanan kung bakit ako nabaliw. Ikaw ang ang mga kasinungalingan mo! Sinagad mo na ako!”Sobrang natakot
Sinabi ni Mike ang ideya niya kay Chad. “Hindi matatakot si Mr. Foster sa plano mong yan. Sigurado ako na nakabuntot kay Shea ang bodyguard at yaya niya. Kahit pa dalhin mo siya sa bahay ni Avery, hindi effective yun.”Hindi nakapagsalita si Mike. “Maniwala ka sa akin, hindi kayang saktan ni mr. Foster si Avery.” Pagpapatuloy ni Chad. “Panao mo nasisiguro yan?”“Kung ayaw mong maniwala sa akin, bahala ka! Papunta ako sa ospital ngayon para tignan kung kamusta si Zoe.”Bahagyang gumaan ang pakiramdam ni Mike. “Ano na palang nangyari sakanya?”“Nasalinan na siya ng dugo pero wala pa rin siyang malay.” “Oh. Sinabi ni Avery na hindi naman daw talaga niya tinulak si Zoe. Ano kayang tumatakbo sa isip ni Zoe? Hindi kaya, hindi yun anak ni Elliot?”“Siyempre kaibigan mo si Avery kaya sakanya ka nakapanig pero mahirap kasing magsalita dahil wala naman tayo doon noong nangyari yun.”Natawa si Mike. “Palagay ko hindi talaga yun anak ni Elliot kasi kung kay Elliot talaga ang bata, da
Hinila ni Avey ang robe ni Elliot at tinignan ito ng may mga nanlilisik na mga mata. “Kahit pa ipalaglag ko to o hindi, karapatan ko yun! Subukan mong ituloy ang balak mo, lalo kang walang makukuha sa akin!” Sobrang tining ng boses ni Avery.“Ibalik mo sa akin ang phone ko!” Tinignan ni Avery ang leeg ni Elliot, na para bang gusto niya itong kagatin kung hindi ito susunod sa sinabi niya. “Avery, mas mabuting sundin mo nalang ang gusto kong mangyari. Subukan mong ipalaglag yan at gabi-gabi natin ‘tong gagawin!”Ibinalik ni Elliot ang phone ni Avery at pagkakuhang pagkakuha niya ay nagmamadali siyang bumangon at kinuha ang kanyang mga damit para magbihis, saka siya tumatakbong lumabas ng presidential suite. Dahil pasado alas dos na ng madaling araw, wala na masyadong sasakyan na bumabyahe at para bang nawala ang pagod niya sa sobrang lamig sa labas.Tinignan ni niya ang kanyang phone at bumungad sakanya ang dose-dosenang missed calls, at lahat ng yun ay kay Mike. Gusto niya sana
“Wala yun.” Habang tinitignan ni Elliot ang sobrang putlang mukha ni Zoe, naawa siya. “Sige na, magpahinga ka na. Bibisitahin nalang ulit kita bukas.”"Okay."Habnag palabas ng ospital, tinanong ni Elliot ang bodyguard, “Nasaan na ang namatay na baby?”“Dinala po ng tatay ni Zoe sa crematoprium para ipacremate.”Nagulat si Elliot. Gusto niya sanang ipapaternity test ito, pero paano niya pa ito magagawa ngayon?“Galit na galit si Mr. Sanford. Gusto ko sana siyang tulungan pero sa tingin ko akala niya kukunin ko sakanya ang baby kaya inaway niya ako.”Kumunot ang noo ni Elliot pero hindi na siya sumagot at sumakay nalang sakanyang sasakyan. Kinabukasan, maagang pinapunta ni Elliot ang kanilang family doctor. Buong gabing gising si Elliot kaya namamaga ang kanyang mga mata. “Mr. Foster, nabalitaan ko po na nakunan daw si Miss Sanford. Bata pa naman po kayo pareho… sigurado ako na magkaka anak pa po kayo.” Pampalubag loob na sabi ng doktor. “Hindi yan ang dahilan kung bakit k
“Mr. Foster, naalala ko na pinalakadkad mo noon sa bodyguard mo si Avery para ipalaglag an baby nito, diba?” Tanong ng doktor. “Oo at sinabi ng bodyguard ko na siya mismo ang naghatid kay Avery sa operating room.” Tinanong din ni Elliot kanina ang bodyguard na yun, pero hindi nagbago ang sagot nito. “Ang sabi pa nga niya ay ninilinan siya ng doktor sa kung anong mga dapat gawin matapos ang procedure.”“Edi wala na nga siguro talaga ang baby niyo. Yun din siguro ang rason kung bakit nag ampon siya ng kamukha mo kasi nakikita niya sa batang yun ang anak niyo.”‘Hindi kaya yun ang dahilan kung bakit galit na galit sa akin si Avery?’ Isip ni Elliot.…Sa master’s bedroom sa Starry River, sabay-sabay na tinitigan nina Mike at ng kambal si Avery na natutulog.Tinawagan ito ni Mike ng bandang ala una ng madaling araw pero hindi ito sumagot. Wala siyang ideya kung anong oras ito nakauwi.“May mga lamok ba dito sa bahay?” Inosenteng tanong ni Layla. “Parang hindi naman yan kagat ng la