Sa kabilang linya, napahawak ng mahigpit si Elliot sakanyang phone. Pagkalipas ng kalahating oras, dumating siya sa ospital. “Mr. Foster, sorry. HIndi na po namin kayang iligtas ang anak ninyo.” Malungkot na balita ng doktor. “Hinimatay po si Miss Sanford sa sobrang lungkot.”Hindi maawat kakaiyak si Rosalie na nakatayo sa isang gilid. Hindi siya makapag salita.Si Richard naman na tatay ni Zoe, ay nakatayo rin sa isang gilid at may hawak na itim na plastic. Sobrang putla nito at ang laman plastic ay ang patay na fetus. “Elliot, ayos lang naman kita kung hindi mo talaga mahal ang anak ko pero bakit kailangang madamay ng apo ko?! Ang sama sama mo!” Galit na galit na sabi nI Richard.Tinignan ni Elliot ang plastic at sinabi, “Akin na ang bata.”Halo-halo ang naramdaman ni Elliot, pero ni isa dun ay wala ang lungkot. Siguro galit… galit kay Avery na naging dahilan ng pagkamatay ng bata. Pero may parte rin sakanya na nagsasabing gusto niyang ipapaternity test ang patay na fetus
Biglang natahimik si Elliot. Hindi niya inakala na ganito pala kasama si Avery. “Avery, buhay ang pinaguusapan natin dito. Ganyan ka ba talaga kasama?” “Bakit? Namatay ba ang anak mo?” Huminga ng malalim si Avery. “Siguro tinatawanan ako ni Zoe ngayon no? Sinet up niya ako kapalit ang sarili niyang anak. No wonder kaya hindi mo siya maiwan-iwan.”Dalawa ang ibig sabihin ni Avery. Bukod sa masama at walang kwentang nanay si Zoe, gusto niyang iparating kay Elliot na magkaparehas ang mga ugali nito.“Dinudugo siya ngayon at kasalukuyan siyang nirerevive ng mga doktor. Parte pa rin ba to ng plano niya? Sabihin mo nga? Hindi lang anak niya ang napahamak, pati siya mismo. Anong masasabi mo, Avery?”Hindi nakapagsalita si Avery. “Avery, sa pagkakataong ito, hindi na kita palalampasin!” Pagkatapos itong sabihin ni Elliot ay naputol na ang tawag. Habnag si Avery naman ay naiwang nakahawak sakanyang phone. Sobrang putla ng mukha niya at parang mahihimatay siya sakanyang kinatatayuan.
Alas sinco ng hapon sa Starry River Kindergarten. Ito ang unang araw na may bodyguard sina Hayden at Layla at ang unang trabaho nito ay ang sunduin ang dalawa. “Uncle bodyguard, pwede po ba kaming maglaro ni Hayden sa labas?” Tanong ni Layla. Sinusubukan niyang tignan kung gaano ito kaluwag. Ngumiti ang bodyguard at sumagot, “Sige, sasamahan ko kayong maglaro pagkatapos niyong mag dinner.”“Oh! Anong dinner? Magoorder ba tayo o paglulutuan mo kami? Anong oras ka uuwi?”“Uuwi ako kapag dumating na ang mommy o uncle Mike niyo. Pwede ko kayong ipagluto ng kahit anong gusto niyo.”“Hmm edi kailangan naying pumunta sa supermarket para bumili ng ingredients! Kapag pinagluto mo ba kami, madodoble ang bayad sayo ng mommy namin? Paano pag hindi ka pala masarap magluto?”Hindi napigilan ng bodyguard na matawa sa sobrang pagkainosente ni Layla. “Sapat ang bayad sa akin ng mommy niyo para ipag luto kayo.”Sinama ng bodyguard ang dalawang bata sa supermarket. Pagsapit ng alas siyete, n
Bigyan siya ng isa bilang kapalit?Akala ni Avery ay nagkamali lang siya ng dinig. ‘Anong akala niya ganun ganun lang na gumawa ng bata? Anong gusto nitong mangyari?Nang makita ni Elliot na naguguluhan si Avery, kalmado siyang nagpaliwanag, “Gagamitin mo yang matres mo para bigyan ako ng anak. Wala akong pakielam kung mabuhay yun o hindi, basta sa akin!” Kinilabutan si Avery sa sinabi ni Elliot. “Elliot! Baliw ka na talaga!” ‘Noong buntis ako sa mga anak mo, pinakaladkad mo ako sa mga bodyguard mo para ipa abort sila! Nakakalimutan mo na ba na nangyari yun?!’‘Tapos ngayon gusto mo akong magbuntis? Anong tingin mo sa akin? Laruan?’‘Bubuntisin mo ako kung kailan mo gusto at pipilitin mo akong magpa’abort kapag ayaw mo ng anak?!’“Haha! “Oo, baliw na ako! Baliw na baliw!” Mangiyak-ngiyak ang mga mata ni Elliot habang nagsasalita sa sobrang galit. “Avery, ikaw ang may kasalanan kung bakit ako nabaliw. Ikaw ang ang mga kasinungalingan mo! Sinagad mo na ako!”Sobrang natakot
Sinabi ni Mike ang ideya niya kay Chad. “Hindi matatakot si Mr. Foster sa plano mong yan. Sigurado ako na nakabuntot kay Shea ang bodyguard at yaya niya. Kahit pa dalhin mo siya sa bahay ni Avery, hindi effective yun.”Hindi nakapagsalita si Mike. “Maniwala ka sa akin, hindi kayang saktan ni mr. Foster si Avery.” Pagpapatuloy ni Chad. “Panao mo nasisiguro yan?”“Kung ayaw mong maniwala sa akin, bahala ka! Papunta ako sa ospital ngayon para tignan kung kamusta si Zoe.”Bahagyang gumaan ang pakiramdam ni Mike. “Ano na palang nangyari sakanya?”“Nasalinan na siya ng dugo pero wala pa rin siyang malay.” “Oh. Sinabi ni Avery na hindi naman daw talaga niya tinulak si Zoe. Ano kayang tumatakbo sa isip ni Zoe? Hindi kaya, hindi yun anak ni Elliot?”“Siyempre kaibigan mo si Avery kaya sakanya ka nakapanig pero mahirap kasing magsalita dahil wala naman tayo doon noong nangyari yun.”Natawa si Mike. “Palagay ko hindi talaga yun anak ni Elliot kasi kung kay Elliot talaga ang bata, da
Hinila ni Avey ang robe ni Elliot at tinignan ito ng may mga nanlilisik na mga mata. “Kahit pa ipalaglag ko to o hindi, karapatan ko yun! Subukan mong ituloy ang balak mo, lalo kang walang makukuha sa akin!” Sobrang tining ng boses ni Avery.“Ibalik mo sa akin ang phone ko!” Tinignan ni Avery ang leeg ni Elliot, na para bang gusto niya itong kagatin kung hindi ito susunod sa sinabi niya. “Avery, mas mabuting sundin mo nalang ang gusto kong mangyari. Subukan mong ipalaglag yan at gabi-gabi natin ‘tong gagawin!”Ibinalik ni Elliot ang phone ni Avery at pagkakuhang pagkakuha niya ay nagmamadali siyang bumangon at kinuha ang kanyang mga damit para magbihis, saka siya tumatakbong lumabas ng presidential suite. Dahil pasado alas dos na ng madaling araw, wala na masyadong sasakyan na bumabyahe at para bang nawala ang pagod niya sa sobrang lamig sa labas.Tinignan ni niya ang kanyang phone at bumungad sakanya ang dose-dosenang missed calls, at lahat ng yun ay kay Mike. Gusto niya sana
“Wala yun.” Habang tinitignan ni Elliot ang sobrang putlang mukha ni Zoe, naawa siya. “Sige na, magpahinga ka na. Bibisitahin nalang ulit kita bukas.”"Okay."Habnag palabas ng ospital, tinanong ni Elliot ang bodyguard, “Nasaan na ang namatay na baby?”“Dinala po ng tatay ni Zoe sa crematoprium para ipacremate.”Nagulat si Elliot. Gusto niya sanang ipapaternity test ito, pero paano niya pa ito magagawa ngayon?“Galit na galit si Mr. Sanford. Gusto ko sana siyang tulungan pero sa tingin ko akala niya kukunin ko sakanya ang baby kaya inaway niya ako.”Kumunot ang noo ni Elliot pero hindi na siya sumagot at sumakay nalang sakanyang sasakyan. Kinabukasan, maagang pinapunta ni Elliot ang kanilang family doctor. Buong gabing gising si Elliot kaya namamaga ang kanyang mga mata. “Mr. Foster, nabalitaan ko po na nakunan daw si Miss Sanford. Bata pa naman po kayo pareho… sigurado ako na magkaka anak pa po kayo.” Pampalubag loob na sabi ng doktor. “Hindi yan ang dahilan kung bakit k
“Mr. Foster, naalala ko na pinalakadkad mo noon sa bodyguard mo si Avery para ipalaglag an baby nito, diba?” Tanong ng doktor. “Oo at sinabi ng bodyguard ko na siya mismo ang naghatid kay Avery sa operating room.” Tinanong din ni Elliot kanina ang bodyguard na yun, pero hindi nagbago ang sagot nito. “Ang sabi pa nga niya ay ninilinan siya ng doktor sa kung anong mga dapat gawin matapos ang procedure.”“Edi wala na nga siguro talaga ang baby niyo. Yun din siguro ang rason kung bakit nag ampon siya ng kamukha mo kasi nakikita niya sa batang yun ang anak niyo.”‘Hindi kaya yun ang dahilan kung bakit galit na galit sa akin si Avery?’ Isip ni Elliot.…Sa master’s bedroom sa Starry River, sabay-sabay na tinitigan nina Mike at ng kambal si Avery na natutulog.Tinawagan ito ni Mike ng bandang ala una ng madaling araw pero hindi ito sumagot. Wala siyang ideya kung anong oras ito nakauwi.“May mga lamok ba dito sa bahay?” Inosenteng tanong ni Layla. “Parang hindi naman yan kagat ng la
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan