"Ganyan ka ba katakot sa lamig?" Tumawa si Layla."Sabi mo aakyat tayo ng bundok diba?""Oo nga! Kunin mo na lang yung mahaba! Hindi kita kinukulit. Matangkad ka, kaya hindi ka magmumukhang chubby kahit magsuot ka ng mahabang jacket."Isinuot ni Eric ang jacket at agad na nagsimulang mag- init habang ang tindahan ay nilagyan ng heater na nakabukas."Kukunin ko ang isang ito, kung gayon!" Hinubad ito ni Eric."Bumili ka rin ng isang pares ng pantalon sa taglamig, kung hindi manlamig ang iyong mga binti." Tumayo si Layla sa harap ng shelf at inabot sa kanya ang isang pares ng pantalon.Tinanggap niya iyon at tiningnan ang laki."Tama ba ang laki? Random ang kinuha ko." Hindi alam ni Layla ang kanyang mga sukat."Ito ay perpekto." Pumasok siya sa fitting room na may dalang pantalon, habang si Layla naman ay pumunta sa ladies' section at tumingin sa ilang damit na kapareho ng istilo ng mga napili ni Eric."Miss, gusto mo bang subukan ang isang ito dito? Katulad ng style ng pinili
Ang mga salita ni Layla ay nagpapahiwatig na kahit na manatili siya sa Cambrode ay hindi niya ito makakasama.Naunawaan ni Eric ang ibig niyang sabihin ngunit pinanatili ang kanyang kalmado. "Titingnan ko kung may iba pang tourist spot pagkatapos nito.""Ang aking assistant ay gumawa ng travel plan. Hahanapin ko siya para sabihan na isend sa iyo," sabi ni Layla."Sure. Bakit hindi sumama ang assistant mo?" tanong ni Eric."Pupunta rin siya dito ngayon. Sinabi ko sa kanya na sumama siya sa amin, pero sabi niya mag-isa siyang pupunta doon dahil ayaw niyang makaabala sa amin."Makalipas ang isang oras, huminto ang sasakyan sa ibaba ng bundok.Ito ay isang sikat na lugar para sa mga turista, kaya ito ay puspos ng mga tao."Hindi naman ganoon kabigat ang snow dito," sabi ni Eric pagkalabas. "Isuot mo nang maayos ang iyong sumbrero at scarf. Mas mababa ang temperatura dito."Isinuot ni Layal ang kanyang sumbrero at scarf, na tinatakpan ang lahat maliban sa kanyang mga mata.Bagama't
Halatang hindi interesado si Layla sa binili niyang meryenda. "Ayoko ng mga ganito.""Hindi sapat ang pagkain mo sa almusal," sabi ni Eric. "Walang mamahaling meryenda dito. Maaari mong kainin ang mga ito kung magugutom ka mamaya.""Hindi ko sinabi na gusto ko ng mamahaling meryenda," pakli niya. " Ayoko lang ng meryenda in general.""Mahilig ka sa mga prutas, ngunit hindi nila ibinebenta ang mga iyon dito." Alam ni Eric kung ano ang nagustuhan niya ngunit hindi siya sigurado kung nagbago ang kanyang mga kagustuhan." Hindi ako bibili ng mga prutas kahit ibenta nila ito dito. Masyadong mabigat. Hindi naman kasi tayo mag- o- overnight doon. " Napatingin siya sa linyang nasa harapan niya. "Medyo mabilis makarating doon sa pamamagitan ng cable car. Napakalamig talaga doon, kaya kahit sinong makapag-stay doon ng mahigit kalahating oras ay dapat ituring ang kanilang sarili bilang mga bayani.""Nakabili ka na ba ng mga tiket para sa pagbabalik?" Pinag-aralan ni Eric ang cable car na gum
Napaisip si Layla at kinuha ang phone niya, in -unlock ito, at iniabot sa kanya."Saan tayo tatayo?" tanong ni Layla.Habang parami nang parami ang mga turistang dumating, ang maliit na bahagi ng lupa ay nagsimulang makaramdam ng masikip.Ang ilan sa mga turista ay nagsimulang maglakad paakyat sa dalisdis upang makahanap ng mas magandang lugar para kumuha ng litrato.Nagpalinga-linga si Eric habang hawak ang phone niya at hinanap din ni Layla."Kahit saan ay nakaimpake," sabi niya. "Kuhanan ka lang ng ilang litrato dito!""Halika dito." Kinawayan ni Eric ang kamay kay Layla. Nakahanap siya ng isang sulok na may kakaunting tao.Agad namang naglakad si Layla papunta sa kanya.Nakakita siya ng lugar sa ibaba ng banayad na dalisdis. "Ang view ay hindi kasing ganda, ngunit kailangan lang nating makuha ang gilid na mukhang maganda sa larawan."Sinadya niyang bumaba sila at bumalik sa taas kapag kinuha na nila ang mga litrato.Pinagmasdan ni Layla ang kanyang paligid at napagtanto n
"Mukhang medyo dim ang ilaw." Sinulyapan niya ang litrato bago tumingala sa langit. "Mahangin dito.""Maaari mong palaging i- edit ang larawan pagkatapos," sabi niya. "Giniginaw ka ba?""Medyo. Wag na tayong kumuha ng litrato." Kinuha niya ang telepono mula sa kanya. " Eric, hiniling ko sa iyo na pumunta dito para sabihin sa iyo na huwag na tayong magkita at makipag- ugnayan sa isa't isa."Nag-ipon siya ng lakas ng loob na sabihin ang kanyang isip. Bumibilis ang tibok ng puso niya nang matapos siya, at agad niyang iniyuko ang ulo para iwasang tumingin sa kanya."Hindi ko masisimulan muli ang aking buhay hangga't hindi ko pinuputol ang lahat ng relasyon sa iyo." Tinitigan niya ang niyebe sa kanyang paanan. Nakaramdam siya ng bukol sa kanyang lalamunan. Hindi na niya naramdaman ang pag-iyak mula nang magdesisyon siya ilang araw na ang nakakaraan.“oo naman, Layla,” mahinahong sabi ni Eric. "Kung makakatulong ito sa iyo na magbukas ng bagong pahina sa iyong buhay, hindi ako tututol d
"Maghanap tayo ng lugar para makapaghanda para sa impact!" Si Eric ay kumilos sa mga pelikula na may mga eksenang katulad ng sitwasyon nila, at alam niya ang mga pangunahing kaalaman sa kung ano ang gagawin sa isang avalanche. "Kung hindi tayo makatakbo, kailangan nating maghintay na dumating ang rescue."Walang paraan upang mahulaan ang mga natural na sakuna, at kahit na ang hiyawan ay hindi tumigil, si Layla ay nakadama ng higit na kagaanan.Sa pinakamasamang sitwasyon, mamamatay siya kasama si Eric. Ang kanyang mga magulang ay may iba pang mga anak, at hindi nila kailangang magdalamhati nang matagal para sa kanila.Ang tanging panghihinayang na naramdaman niya ay pinapunta niya si Eric kay Cambrode. Kung hindi niya ginawa ito, hindi sana siya darating, at hindi siya makakasama sa kapahamakan na ito."Humihingi ako ng paumanhin, Eric." Hindi makita ni Layla kung paano sila makakalabas dito ng buhay, at kailangan niyang sabihin ang nasa isip niya habang kaya pa niya. "Dapat hindi
Bumagsak ang niyebe sa kanya habang ang kanyang likod ang tumama sa epekto."Eric!" sinubukan niyang hawakan ang ulo niya. "Eric, lapit ka! Lapit pa! Ayos lang kung idiin mo ako!"Napakaliit ng espasyo at kahit na gusto niyang hawakan ang braso nito, ang braso nito ay mauuntog sa dingding sa sandaling kumilos siya.“... ayos lang... okay lang ako,” mahinang sabi ni Eric. "Wait lang. Hindi pa tapos...""Bakit ba napaka buti mo sa akin, Eric? Dahil ba talaga na anak ako ni Avery Tate? Yun lang ba talaga ang dahilan kung bakit mo ako nagustuhan?" Bumungad sa kanila ang kadiliman at kahit hindi nakikita ni Layla ang mukha nito, nararamdaman niya ang hininga nito sa balat niya. " Nagsisisi ako ngayon, Eric. Ayokong putulin ang lahat ng relasyon sa iyo ""Iba naman ang pag- usapan natin, Layla!" Hindi alam ni Eric kung hanggang kailan niya ito kakayanin."Kung makaalis tayo dito ng buhay, papakasalan kita," sabi ni Layla. "Eric, kung mamamatay ka at mabubuhay ako, hindi na ako magpapak
Naantala at nasira ng avalanche ang sistema ng komunikasyon sa lugar, kaya wala nang pag- asa na humingi ng tulong.Sa kabutihang palad, ang avalanche ay agad na gumawa ng internasyonal na balita.Ang dalawa pang empleyado ng Tate Industries na nasa hotel ay nakatanggap ng balita at nagsimulang tumawag kaagad kay Layla at sa kanyang assistant na si Emma."Hindi susunduin ni Ms. Tate.""Hindi rin Emma. Dapat nasa labas ang signal! Ano ang dapat nating gawin? Umorder ba tayo ng taxi at pumunta doon?""Marahil lahat ng mga kalsada ay nakaharang!""So tatayo na lang ba tayo dito at maghihintay?! Kung may mangyari kay Ms. Tate, tayo—"" Itigil ang pagiging pessimistic! Hindi nag -iisa si Ms. Tate. Sinamahan siya ni Eric Santos, di ba?"" Paano kung ginawa niya? Mayroong isang napakalaking avalanche. Parang hindi kayang kontrolin ni Eric! Malamang marami ka nang napanood na pelikula at napagkamalan mo siyang bida!""Bakit mo ako sinisigawan?! Gusto ko lang maging ligtas si Ms. Tate.