Humagalpak ng tawa si Layla. "Eric, hindi ko ine-inaasahan na magtatago ka sa damitan. Hahaha! Buong buhay mo naman siguro hindi ka pa napahiya?"Namula si Eric. "Oo.""Ganyan ka na ba katakot sa mga magulang ko?" Umupo si Layla sa kama, tumatawa.Mabuti na lang at nagkataon na walang laman ang aparador at hindi masyadong masikip para makapagtago si Eric."Ayoko lang ng gulo. May sakit ka pa rin, at hindi mo sinasabi sa iyong pamilya. Ano ang dapat kong sabihin kapag nakita nila ako?" Tumayo si Eric sa harapan niya at tinitigan siya. "Kumain ka na ba?""Oo. Dinalhan ako ng mga magulang ko ng hapunan. Marami pa namang pagkain, at mainit pa. Dapat kumain ka rin." Tumayo si Layla at tinukso, "Eric, hindi tugma ang kilos mo sa iyong edad... Wala kong nakitang tao sa gantong edad na ganyan ang kilos""Palagay ko ay napapamihasa kita. Dapat nakausap ko ng palihim ang iyong Nanay nung oras na nalaman kong may sakit ka. Kailangan pang ng lusot ng Nanay mo para makapunta rito at malalaman
Pinagmasdan ni Eric ang pagsara ng pinto ng kwarto at minamasahe ang tungki ng kanyang ilong. ...Samantala, sa Edelweiss, natapos sina Mike, Chad, at Ivy ang kanilang almusal at nag-check out mula sa kanilang mga silid.Dahil nakita na nila ang mga aurora, hindi na nila kailangang manatili sa bayang ito, kaya't nagplano silang magtungo sa kabisera ng Edelweiss.Nangako si Mike kay Ivy na dadalhin niya siya sa kabisera pagkatapos niyang makita ang mga aurora. Nabanggit ni Avery na si Ivy ay nabubuhay sa kahirapan sa nakalipas na labingwalong taon, kaya mas mabuting dalhin siya sa isang lugar na maganda.Ang unibersidad na pinag-aaralan ni Lucas ay nasa kabisera din kaya sinadya ni Mike na manatili sa malapit na hotel bago dalhin si Ivy sa unibersidad sa hapon.Ang unibersidad na nahanap niya ay isang ivy league school na may napakataas na tuition na hindi pangarap ng mga ordinaryong pamilya.Para sa isang taong kayang bayaran iyon at hindi minamaliit si Ivy, alam ni Mike na kai
"Papasukin ba tayo?" nahihiyang tanong ni Ivy.Napangiti si Mike. "Sa madaling salita, hindi bukas ang paaralan sa mga turista, pero kailangan lang namin mag-rehistro bilang panauhin.""Oh... Tito Mike, may kakilala ka ba diyan?""Hindi." Ang social circle ni Mike ay limitado sa Aryadelle at Bridgedale. "Pero hindi yan alam ng guard. Manahimik ka na lang at sundin mo ang pakay ko. Pinapangako ko na papasok tayo."Nagtiwala si Ivy kay Mike nang makita niya ang pagtitiwala sa mukha nito. Medyo nahihiya, tinanong niya, "Hindi ka ba nag-aalala na nagsisinungaling ako?""Syempre, hindi. Naisip ko lang na talentadobka talaga, sa ibang paraan kesa sa Dad at kay Hayden," sabi niya."May iba't ibang uri ba ng talento?" tanong niya bago natauhan. "Sinasabi mo na streetsmart ako, hindi ba?"Humalakhak si Ivy. "Hindi naman. Hindi naman siguro masama ang ginagawa natin.""Tama ka, sa totoo lang. Hindi ako katulad ng tatay mo, at gusto kong matuto ng mga kakaibang kasanayan...""Sapalagay
Naglakad-lakad ang dalawa sa trail, at huminto si Mike pagkaraan ng dalawampung minuto."Ivy, tingnan mo." Itinuro niya ang isang puno na mukhang matibay ngunit hindi masyadong matangkad na may hindi mabilang na mga card na nakasabit."Hahaha! Palagay ko walang limitasyon ang relihiyon." Dinala ni Mike si Ivy sa puno at may nakitang booth na medyo malayo sa puno. Ang booth ay may isang plato na may nakasulat na, 'The Wishing Booth' at isa pang plato na may nakasulat na 'The Wishing Tree' sa tabi ng puno.Ang mga tao ay tila isinulat ang kanilang mga kahilingan sa mga card at isinabit ang mga ito sa tatlo. Lumapit siya at sinipat ang ilan sa mga card. "Um... 'Pumasa sa exam'... 'Makuha ang pangarap na lalaki'... 'Pumayat!', 'Yumaman'!' Natawa siya matapos niyang basahin ng malakas ang ilan sa mga cards . "Gusto mo ba magsulat ng saiyo? Baka magkatotoo.""Parang wala na akong hiling. Pakiramdam ko ako na ang pinakamasayang tao sa balat ng lupa, at magiging sakim sa akin na humiling p
Saan?" nagtatakang tanong ni Ivy."Punta tayo sa administration building," sabi ni Mike."Huh? Yung administration building? Dito ba natin ito binibitin?""Hindi. Hanapin natin ang feedback box para sa dean."Agad namang natauhan si Ivy. "Tito Mike, sinasabi mo bang ilagay ko ito sa feedback box na para sa dean?""Oo! Ang feedback box ay baliwala at mistulang dekorasyon lamang. Kahit may maglagay sa loob bilang kalokohan, walang makakapansin sa staff."Naramdaman ni Ivy na may katuturan ang sinabi ni Mike dahil sa sobrang tiwala niya. Si Mike ay mas matanda at mas may karanasan, at natanto niya na dapat siyang makinig sa kanya.Nagtungo ang dalawa sa administration building. Sa labas ng dean's office, may isang kahon kung saan maaaring ihulog ng mga estudyante ang kanilang feedback.Masiglang pinitik ni Mike ang kanyang mga daliri bago ilagay ang card ni Ivy sa kahon. Kasunod ng 'Ping!' tunog, ngumiti si Mike at sinabing, "Kita niyo? Sabi ko sainyo dekorasyon lang ito. Wala sa
Walang pirma."Naku, walang pirma sa card kaya baka kailanganin mong magtanong kung sino sa mga kaibigan mo ang sumulat nito," patuloy ni Anne.Hinawakan ni Lucas ang card para sa mahal na buhay; kahit walang pirma ay alam niyang galing iyon kay Irene dahil siya lang ang tatawag sa kanya ng Mr.Lucas."Hindi ba patay na si Irene?" naisip niya. "Kailan niya sinulat ang card na ito? Bago siya mamatay?""Ma'am, alam mo ba kung gaano kadalas nabubuksan ang kahin ng feedback?" napalunok siya at nagtanong.Umiling si Anna. "Hindi ako sigurado tungkol dyan. Dapat ba akong tumawag at magtanong?" "Pakiusap."Kinuha niya ang kanyang telepono at tinawagan ang sekretarya ng dean at tinanong ang tanong sa ngalan ni Lucas."Ginagawa namen ito ng random, depende sa schedule ko. Madalas ko itong buksan ng isang beses sa isang buwan, minsan isang beses kada isang buwan, pero hindi ko iniiwan ang kahon ng hindi nahahawakan sa loob ng tatlong buwan sa isang pagkalataon."Ang pag-asa na bumango
"Wala namang problema! Lagi naman akong pumupunta sa Bridgedale," sabi ni Layla. "Walang hirap sa paglalakbay duon. Gusto ko rin makita yung bahay mo at mabayaran ng pagbisita si Hayden."Oh... Okay! Sayang naman at hindi ako makakapunta hanggang sa bakasyon na taglamig.""Mahaba ang bakasyon mo kapag Bagong taon, 'di ba? Pwede kang pumunta sa oras na 'yon. Dapat handa na ang bahay mo.""Hindi naman ganoon katagal.""Maaari kang mag-apply para sa karagdagang bakasyon."Umiling si Ivy. "Bibisitahin ko si Hayden sa mga bakasyon ko sa taglamig. Ito ay hindi isang mahabang paghihintay mula sa Bagong Taon.""Sige ba! Kukuha ako ng mga video na ipapakita ko sayo." nakangiting sabi ni Layla. "Talaga bang pipigilan mo sina Mama at Papa na sundan ka bukas?"Napag-usapan nila ito sa hapunan, at ipinaalam ni Ivy sa kanyang pamilya na gusto niyang pumasok sa paaralan nang mag-isa at sinabi sa iba na uuwi siya kaagad kapag natapos na ang pagpasok."Paano kung may makakilala sa kanila?" Ngum
"Mr. Foster, nandoon na ang sasakyan, at dahil medyo puno ng tao ang campus, maaaring matagalan bago matapos ang paglilibot""Ayos lang. Kaligtasan muna," sabi ni Elliot bago ihatid ang asawa at anak sa kotse.Pinagmamasdan ni Ivy ang ibang estudyante na naglalakad sa campus, at para siyang turista habang naglilibot sa loob ng sasakyan.Ang taong nagmaneho ng kotse ay malamang na isang taong nagtatrabaho sa campus, at ipinaliwanag niya ang lahat habang nagmamaneho.Si Ivy ay nakinig nang mabuti dahil gugugulin nya ang susunod na tatlong taon sa unibersidad na itoMakalipas ang kalahating oras, sa wakas ay natapos na rin nila ang paglilibot sa campus at tinanong ng mga tauhan kung gusto nilang maglakad-lakad."Mag-isa kaming maglilibot, Sir. Maraming salamat," sabi ni Ivy.Binigyan ni Elliot ang tauhan ng permiso na umalis at sinabi ni Ivy, "Nay, nagtitinda sila ng inumin doon."Ang araw ay sumisikat nang maliwanag, at ito ay pinakamainit sa hapon.Sinulyapan ni Avery ang booth
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan